Τετάρτη 24 Απριλίου 2024

Ὁ ἀληθινός τρόπος τῆς Ἐξομολόγησης (συμβουλὴ πρός τὸν μετανοοῦντα)

 Χαράλαμπος Μουζουρίδης - Θεολόγος


α. Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς μετάνοιας. 

Μετάνοια εἶναι ἡ ἐπανασύνδεση τῆς ἀποκοπείσης ἀγάπης μας πρὸς τὸν Θεό». Ο μετανοῶν διεσκόρπισε ἀσώτως τὸν πλοῦτο τῶν χαρισμάτων ποὺ ἔλαβε ἀπὸ τὸν Θεό. Διοχέτευσε τὴν ἀγάπη του πρὸς τὴν ὕλη καὶ τὸν ἑαυτό του. Ἀπομονώθηκε στὸ ἄτομο του καὶ αἰχμαλωτίστηκε στὴν ἱκανοποίηση τῶν παθῶν. Λέει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος: « ᾧ γὰρ τις ἥττηται, τούτῳ καὶ δεδούλωται» (Β΄ Πέτρ. 2,20).

Ἡ μετάνοια εἶναι ἡ προσωπικὴ συνάντηση τοῦ ἁμαρτωλοῦ μὲ τὸν Χριστό, ὁ ὁποῖος εἶναι «ὁ μόνος δυνάμενος» νὰ συγχωρήσει καὶ νὰ ἐλευθερώσει «τὸν πεσόντα στοὺς ληστές», διότι Αὐτὸς «ἠχμαλώτευσε αἰχμαλωσίαν». Δηλαδή, ὁ παγκάκιστος ἐχθρὸς μὲ τὴν παράβαση τοῦ Ἀδὰμ αἰχμαλώτισε τὸν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἔγινε ὑπόδουλός του. Ὁ Χριστὸς ποὺ ἀνέβηκε στὸν Σταυρὸ μᾶς ἀπάλλαξε μὲ τὸ αἷμα Του ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσία τοῦ ἐχθροῦ, ἀφοῦ νίκησε αὐτὸν ποὺ μᾶς αἰχμαλώτισε. Ὁ ἄνθρωπος, ἐλεύθερος πλέον ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, μεταβαίνει στὸν παράδεισο καὶ ὄχι στὸν Ἅδη. Ἡ ἔμπρακτη ἁμαρτία μᾶς ὑποδουλώνει στὸν ἀνθρωποκτόνο. Ἡ ἐξομολόγηση μᾶς ἐλευθερώνει ἀπὸ τὸν θάνατο ποὺ ἐπιφέρει ἡ ἁμαρτία. Δὲν εἶναι ΝΤΡΟΠΗ, ἀφοῦ ὁ Χριστὸς μᾶς ἐξαγόρασε μὲ τὸ αἷμα Του, νὰ πετάξουμε πάλι τὸν ἑαυτό μας στὸν Ἅδη; Ἂς ἀποκτήσουμε «γρήγορο νοῦ, σώφρονα λογισμὸ» και λίγο φιλότιμο. Σὲ τοῦτον τὸν κόσμο πνέουν δύο ἄνεμοι: ὁ ἐφήμερος καὶ ὁ αἰώνιος. Ἀγάπη πρὸς τὸν κόσμο καὶ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό. Φρόνημα κοσμικὸ (σαρκικὸ) καὶ φρόνημα θεϊκὸ (πνευματικό). Λέει ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος: «Ἡ φιλία τοῦ κόσμου τούτου ἔχθρα πρὸς τὸν Θεὸ ἐστίν» (Ἰακ. 4,4). Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν κόσμο ἐχθρεύεται τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό. 

Τρίτη 23 Απριλίου 2024

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ - (ΠΑΣΧΑ 2024)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΙΕΡΩΝ  ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ  ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ



ΚΥΡΙΑΚΗ τῶν ΒΑΪΩΝ 28 Ἀπριλίου

 5 - 10 τό πρωί: Ὄρθρος - θεία Λειτουργία

6 τό ἀπόγευμα: Ἑσπερινός - Μέγα Ἀπόδειπνο

10 - 12.30΄ τό βράδυ: Ὄρθρος (Ἀκολουθία «Νυμφίου»)


ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 29 Ἀπριλίου, Ἰωσήφ Παγκάλου

7 - 9.30΄ τό πρωί: Ἀκολουθία τῶν ῾Ωρῶν καί θεία Λειτουργία Προηγιασμένων Δώρων

6 τό ἀπόγευμα: Mέγα Ἀπόδειπνο

10 - 12.30΄ τό βράδυ: Ὄρθρος (Ἀκολουθία «Νυμφίου»)


ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 30 Ἀπριλίου, Τῶν 10 Παρθένων

7 - 9.30΄ τό πρωί: Ἀκολουθία τῶν ῾Ωρῶν καί θεία Λειτουργία Προηγιασμένων Δώρων

6 τό ἀπόγευμα: Mέγα Ἀπόδειπνο

10 - 12.30΄ τό βράδυ: Ὄρθρος (Ἀκολουθία «Νυμφίου»)

Δευτέρα 15 Απριλίου 2024

Αν ο αδελφός μου έχει άδικο;

 Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Μα, μπορεί να πει κάποιος, αν ο αδελφός μου έχει άδικο; είναι σωστό να με κάνει ό,τι θέλει;

Βεβαίως. Σωστό και φυσιολογικό είναι, διότι ο άνθρωπος ενεργεί σύμφωνα με τον χαρακτήρα του.

Όπως η λάμπα φωτίζει, όπως το δάπεδο στηρίζει, όπως ο τοίχος προστατεύει από τον ήλιο ή τον αέρα, έτσι ακριβώς και ο κάθε άνθρωπος ενεργεί ανάλογα με το τι είναι.

Ο νευρικός θα νευριάσει, ο πράος θα σου φερθεί με πραότητα, ο ευγενής θα σου μιλήσει με λεπτότητα, και ο αγενής είναι φυσικό να σου μιλήσει άσχημα.

Δεν πρέπει να περιφρονούμε κάτι που μοιάζει ασήμαντο...

Μητροπολίτου Άντονι Μπλούμ

Ποιες αμαρτίες είναι οι σημαντικότερες; Οι μικρές ή οι μεγάλες; Η παρακάτω ιστορία μάλλον θα μας βοηθήσει να απαντήσουμε στο ερώτημα...

Κάποτε, επισκέφτηκαν τον Άγιο Αλέξιο, έναν Ρώσο δια Χριστόν σαλό της επαρχίας Βορονέζ, δύο γυναίκες.

Η πρώτη βασανιζόταν από την συνείδησή της, καθώς είχε διαπράξει... "ένα φοβερό αμάρτημα", ενώ η άλλη δεν έκανε τίποτα άλλο απ' το να κλαψουρίζει:

- "Είμαι αμαρτωλή, όπως όλος ο κόσμος. Όπως ξέρετε πάτερ μου, είναι αδύνατον να ζει κανείς χωρίς ν' αμαρτάνει"!

Έδειξε με συγκεκριμένο τρόπο και στις δύο τι σήμαιναν τα λεγόμενά τους, και τις έστειλε σ' ένα χωράφι.

Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ καί ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου

 Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ



Ὁ Κύριος εἶπε στούς μαθητές Του:

«Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι» (Ματθ. ιστ’ 24). Τί σημαίνει « σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου»; Καί γιατί αὐτός « σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου», δηλαδή ἰδιαίτερος σταυρός τοῦ καθενός μας, ὀνομάζεται συνάμα καί «Σταυρός τοῦ Χριστοῦ»;

Η μεγάλη ωφέλεια από τη νηστεία

 Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος


Πολλοί χριστιανοί, αγνοώντας τη μεγάλη ωφέλεια της νηστείας, την τηρούν με δυσφορία ή και την αθετούν. Και όμως, τη νηστεία πρέπει να τη δεχόμαστε με χαρά, όχι με βαρυγγώμια ή φόβο. Γιατί δεν είναι σ’ εμάς φοβερή, αλλά στους δαίμονες.

Φέρτε την μπροστά σ’ έναν δαιμονισμένο, και θα παγώσει από το φόβο, θα μείνει ακίνητος σαν πέτρα, θα δεθεί με δεσμά αόρατα, όταν μάλιστα δει να τη συνοδεύει η αδελφή της και αχώριστη συντρόφισσά της, η προσευχή. Γι’ αυτό και ο Χριστός είπε: «Το δαιμονικό γένος δεν βγαίνει από τον άνθρωπο, στον οποίο έχει μπει, παρά μόνο με προσευχή και νηστεία» ( Ματθ. 17:21 ).

Περισσότερη πίστη και ελπίδα για λιγότερη στεναχώρια

Αγίου Νικολάου Αχρίδος

Στις δύσκολες μέρες που περνούμε, πού αλλού να στραφούμε για να λάβουμε δύναμη, πού αλλού να στηρίξουμε τις ελπίδες μας;….

Όσο λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο περισσό­τερη είναι η στεναχώρια μας. Μία από τις σπου­δαιότερες ωφέλειες της πίστης είναι η απελευθέρωση του ανθρώπου από τις πολλές στεναχώριες.

Όσο το παιδί γνωρίζει πως υπάρχει ο πατέ­ρας, που φροντίζει για το σπίτι και για όλες τις δουλειές του σπιτιού, κάθε στεναχώρια του τελειώνει γρήγορα με τραγούδι.

Οἱ κακὲς ἕξεις καὶ ἡ θεραπεία τους

 Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης


Α’. Ἐξέτασε, ἀδελφέ, τὶς κακὲς ἕξεις καὶ συνήθειες, ποὺ ἀπόκτησες μὲ τὴ ζωὴ ποὺ ἔκανες· ἂν εἶναι παλιές, χρειάζεται περισσότερος κόπος, γιὰ νὰ καταστραφοῦν, ἂν εἶναι καινούργιες λιγότερος· ὅπως ἕνα παλιὸ καὶ ἕνα μεγάλο δένδρο, περισσότερο κόπο χρειάζεται, γιὰ νὰ κοπεῖ καὶ νὰ ξεριζωθεῖ ἀπὸ ἕνα νέο καὶ μικρό.

Δευτέρα 8 Απριλίου 2024

Ο φύλακας Άγγελός σου έχει πάει στην εκκλησία… (Διδακτική ιστορία)

 


Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία στον Βίο του στάρετς Ναζάριου. Ταξίδευε κάποτε ο στάρετς με τον μαθητή του και τη μικρή άμαξα που την έσερνε το άλογό τους και έφτασαν ένα Σάββατο σε κάποιο χωριό, όπου έπρεπε να καταλύσουν γιατί ήταν ήδη αργά. Ζήτησαν να φιλοξενηθούν από τον ιερέα του χωριού. 

Ο ιερέας υποδέχτηκε τους ταξιδιώτες με χαρά και αφού συζήτησε με τον π. Ναζάριο τον εκτίμησε πάρα πολύ. Όταν έφτασε η ώρα που αρχίζει η ολονύκτια αγρυπνία της Κυριακής, ο π. Ναζάριος παρατήρησε ότι ο ιερέας δεν προετοιμαζόταν να κάνει την αγρυπνία και τον ρώτησε:

-Παππούλη, την Κυριακή το πρωΐ θα διαβάσεις την ακολουθία της αγρυπνίας;

Ο ιερέας απάντησε ότι λειτουργούσε πολύ σπάνια και ότι δεν είχε σκοπό να λειτουργήσει την άλλη μέρα.

Τα δάκρυα της χαράς και η χαρά των δακρύων

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης


Ο άνθρωπος ζη κάθε ημέρα μέσα σε ένα τρελό μεθύσι, σε μιά ευφροσύνη, σε μία ικανοποίηση, σε μία «ευτυχία» και «ανάπαυσι», σε μία ευαρέσκεια και αυτάρκεια. Κάθε ημέρα αναπαύεται σε ένα στρώμα το οποίο προέρχεται από τις ποικίλες αμαρτίες του, στην πραγματικότητα όμως πίνει και τρώει τον εαυτό του, ζυμώνει το είναι του με τον εαυτό του.

Διότι, ποιος θα μπορούσε να επιζήσει και στον μεγαλύτερο πόνο, αν δεν είχε κάποια χαρά; Έχω την χαρά της γυναικός μου, την χαρά της ελπίδος, της αναγνωρίσεώς μου, του χρήματός μου, ποικίλες χαρές. Κάθε φορά βρίσκω και κάτι. Μπορεί να διαβάσω ένα περιοδικό και να με απορροφήσει πέντε ώρες. Αυτή η απορρόφηση είναι μία μέθη άνευ οίνου. Γνωρίζομε όμως ότι δεν είναι δυνατόν ο πιστός να έχει αληθινή ευφροσύνη χωρίς δάκρυα και αληθινή χαρά χωρίς λύπη. Δεν είναι δυνατόν επίσης να υπάρχει κατα Θεόν λύπη, δηλαδή μετάνοια αληθινή, άνευ της χαρμονής, άνευ της χαράς του Χριστού, άνευ της παρουσίας Του. Η λύπη είναι κατά Θεόν όταν είναι χαρμολύπη, και η χαρά είναι αληθινή, όταν βγαίνει από τα δάκρυα της μετανοίας.

Το πιο εύκολο πράγμα..!

 


Το πιο εύκολο πράγμα, είναι να είσαι ο Ιούδας. Λες πως είσαι φίλος, μα όταν βρεις την ευκαιρία, δε διστάζεις για τριάκοντα αργύρια, με ένα φιλί τους ανθρώπους σου να τους προδώσεις.

Το πιο εύκολο πράγμα, είναι να είσαι ο Πιλάτος. Κάθε φορά που τα πράγματα ζορίζουν, εσύ ‘’νίπτεις τας χείρας σου’’. Δεν παίρνεις την ευθύνη ούτε για τις πράξεις σου, ούτε για τη ζωή σου.

Το πιο εύκολο πράγμα, είναι να είσαι και εσύ ένας από τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους. Για τον κόσμο όλο, τίμιος, δίκαιος, καθαρός, μέσα σου όμως, να κρύβεις, μίσος, οργή, ζήλεια, υπερηφάνεια, ασπλαχνία.

Ο αββάς Ποιμήν για τη μετάνοια

 

Ένας αδελφός ζήτησε τη γνώμη του αββά Ποιμένος λέγοντας: «Έκανα μία μεγάλη αμαρτία και θέλω να μετανοήσω (*) τρία χρόνια». «Είναι πολύ», του είπε ο γέροντας, και ο αδελφός τον ρώτησε: «Μόνο έναν χρόνο;» Ο γέροντας και πάλι απάντησε: «Είναι πολύ». Οι άλλοι που ήταν εκεί είπαν: «Μέχρι σαράντα μέρες;» «Είναι πολύ», ξαναείπε· «εγώ λέω ότι, αν ο άνθρωπος μετανοήσει με όλη του την καρδιά και δεν ξανακάνει πια την αμαρτία, και σε τρεις μέρες τον δέχεται ο Θεός».

Είπε ο αββάς Ποιμήν: «Αν αμαρτήσει κάποιος και αρνηθεί λέγοντας· “Δεν αμάρτησα”, μην τον ελέγξεις, γιατί, αν το κάνεις, του κόβεις την προθυμία. Αν όμως του πεις· “Μην αποθαρρύνεσαι, αδελφέ, αλλά από εδώ και πέρα να φυλαχτείς”, παρακινείς την ψυχή του στη μετάνοια».

Τρίτη 2 Απριλίου 2024

Μετά την εξομολόγηση

Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου


-Γέροντα, μετά την εξομολόγηση δικαιολογείται να νιώθεις βάρος;

-Γιατί να νιώθεις βάρος; Με μια σωστή εξομολόγηση σβήνουν όλα τα παλιά. Ανοίγονται νέα δεφτέρια. Έρχεται η Χάρις του Θεού και αλλάζει τελείως ο άνθρωπος. Χάνονται η ταραχή, η αγριάδα, το άγχος και έρχονται η γαλήνη, η ηρεμία. Τόσο αισθητό είναι αυτό ακόμη και εξωτερικά, που λέω σε μερικούς να φωτογραφηθούν πριν από την εξομολόγηση και μετά την εξομολόγηση, για να διαπιστώσουν και οι ίδιοι την καλή αλλοίωση, γιατί στο πρόσωπο ζωγραφίζεται η εσωτερική πνευματική κατάσταση. Τα μυστήρια της Εκκλησίας κάνουν θαύματα. Όσο πλησιάζει κανείς στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, θεώνεται, και επόμενο είναι να ακτινοβολή και να προδίδεται από την θεία Χάρη.

-Δηλαδή, Γέροντα, μετά από μια ειλικρινή εξομολόγηση νιώθεις αμέσως χαρά;

Επιμονή στον πνευματικό αγώνα

 Άγιος Εφραίμ ο Σύρος


Αδελφοί, ο αγώνας μας είναι προσωρινός, η ανταμοιβή όμως και τα έπαθλα είναι αιώνια. Όσο μάλιστα κανείς αγωνίζεται με προθυμία, τόσο και ο εχθρός μανιάζει και του επιτίθεται με περισσότερη σφοδρότητα, αλλά η χάρη του Θεού δεν σταματά να χορηγεί την ενίσχυση και τη βοήθειά της σε εκείνον που πολεμά, αν βέβαια αυτός την επικαλείται με όλη του την ψυχή.

Αν όμως κανείς χαλαρώσει και αμελήσει να καλέσει τη θεία χάρη να τον βοηθήσει και κυριευτεί από τον εχθρό, καθώς δεν θα έχει τη βοήθειά της, ας κατηγορεί τον εαυτό του για τη ραθυμία του. Αν κάποιος, που μπροστά του βρίσκονται άφθονα εδέσματα, δεν αποφασίζει, ενώ έχει γερά τα χέρια του, να τα απλώσει και να απολαύσει αυτά τα αγαθά, γίνεται ο ίδιος η αιτία που μένει νηστικός. Έτσι και αυτός που αμελεί να επικαλεστεί τη χάρη και να γεμίσει με τη δύναμή της, προξενεί ο ίδιος την πτώση και την απώλειά του.

Ο πρακτικός άνθρωπος

Ἅγιος Βαρσανούφιος

Ὅταν κάποιος δὲν συμπλέει μὲ τὸν σύγχρονο τρόπο ζωῆς, οἱ ὑπόλοιποι τὸν χαρακτηρίζουν ἀπαρχαιωμένο· ἀπολίθωμα· ἀπροσγείωτο· ἀνεδαφικό· ἄνθρωπο, χωρὶς πρακτικὴ σκέψη.

Καὶ ποιὸς ἄραγε εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὁ χωρὶς πρακτικὴ σκέψη; Ἐκεῖνος ποὺ δὲν κλέβει· ποὺ δὲν ἐκμεταλλεύεται πρόσωπα καὶ καταστάσεις.

Παράδειγμα, ἕνας μεγάλος στρατηγός, ὁ Τσερνιάγεφ. Πολέμησε ἐναντίον τῶν Τούρκων καὶ προσέφερε πολλὲς ὑπηρεσίες στὴν πατρίδα του. Ὅμως δὲν ἦταν ἄνθρωπος «πρακτικός». Ἐνῶ εἶχε δυνατότητα νὰ κάμει μεγάλη περιουσία, δὲν ἔκαμε! Γι’ αὐτό, οἱ «πρακτικοὶ» ἄνθρωποι τοῦ περιβάλλοντός του τὸν κατέκριναν! Τὸν ἔλεγαν βλάκα καὶ κουτό.

Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας

Ἅγιος Τύχων (ἀρχιεπίσκοπος Βορονέζ καί Ζαντόσκ)

Δύσκολος εἶναι, τό ἀναγνωρίζω, ὁ ἀγώνας ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ ἐχθροῦ· εἶναι ὅμως ἀπαραίτητος. Πολλοί κάνουν πολέμους καί νικοῦν ἄλλους ἀνθρώπους· εἶναι ὅμως αἰχμάλωτοι καί δοῦλοι στά πάθη τους. Δέν ὑπάρχει πιό ἐνδοξη νίκη ἀπό τή νίκη πάνω στόν ἑαυτό μας. Βραβεῖο χωρίς νίκη δέν ὑπάρχει. Καί νίκη χωρίς ἀγώνα δέν ὑπάρχει.

Ἀδελφέ μου, ἄς καταπιαστοῦμε μ’ αὐτόν τόν ἀγώνα, γιά νά κερδίσουμε μέ τή βοήθεια τοῦ Χριστοῦ τή νίκη, νά πάρουμε ἀπ’ Αὐτόν τό στεφάνι τῆς ἀρετῆς καί νά θριαμβεύσουμε αἰώνια στή Βασιλειά Του.

Ἄς διατυπώσουμε τώρα μερικές σκέψεις, πού δίνουν βοήθεια καί ἐνίσχυση στόν ἀγώνα:

Το πάθος του καπνίσματος

Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα

Ένας μανιώδης καπνιστής από την Αγία Πετρούπολη, ο Αλέξιος Στεπάνοβιτς Μαγιόρωφ, άρχισε κάποτε να αισθάνεται τις επιζήμιες συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία του.

Οι πολλές συμβουλές και παραινέσεις των φίλων του αποδείχθηκαν μάταιες. Τελικά το έτος 1888 ο Αλέξιος Στεπάνοβιτς κατέφυγε στην βοήθεια του στάρετς Αμβροσίου και με επιστολή του ζήτησε να του υποδείξει τον τρόπο που θα καταπολεμήσει το πάθος του.

Σε γράμμα του με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου 1888 ο όσιος Αμβρόσιος απάντησε στον Αλέξιο Μαγιόρωφ τα εξής:

Ξύλο ἀπελέκητο

 


Φαντασθείτε, ότι μια ηλιόλουστη μέρα κάνετε περίπατο στο δάσος. Και μπροστά σας βλέπετε ένα κούτσουρο, ένα κορμό δένδρου. Αυθόρμητα σάς έρχεται η σκέψη:

-Αχ! να το είχα για το τζάκι μου!

Κάνει για φωτιά.

Με τα λόγια αυτά δείχνετε ότι, η μόνη άξια πού τού προσδίδετε είναι ότι κατάλληλο είναι μόνο για φωτιά.

Όμως. Ένας καλός και άξιος τεχνίτης, βλέποντάς το, κούτσουρο ακατέργαστο, Θα έκανε μια πολύ διαφορετική σκέψη. Θα σκεπτόταν, τι Θα μπορούσε να φτιάξει με ένα τέτοιο ξύλο απελέκητο! Γραφείο; Βιβλιοθήκη; Έπιπλο σκαλιστό κομψοτέχνημα;

Κανείς δεν μπορεί να φθάσει στον Θεό, αν δεν περάσει απ’ τους ανθρώπους

Άγιος Πορφύριος


Είμαστε ευτυχισμένοι, όταν αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους μυστικά. Θα νιώθουμε τότε ότι όλοι μας αγαπούν. Κανείς δεν μπορεί να φθάσει στον Θεό, αν δεν περάσει απ’ τους ανθρώπους.

…Ν’ αγαπάμε, να θυσιαζόμαστε για όλους ανιδιοτελώς, χωρίς να ζητάμε ανταπόδοση. Τότε ισορροπεί ο άνθρωπος. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μυστήριο της Εκκλησίας μας. Να γίνομε όλοι ένα εν Θεώ.

Η αγάπη στον αδελφό μας προετοιμάζει ν’ αγαπήσομε περισσότερο τον Χριστό.

Ας σκορπίζομε σε όλους την αγάπη μας ανιδιοτελώς, αδιαφορώντας για τη στάση τους. Όταν έλθει μέσα μας η χάρις του Θεού, δεν θα ενδιαφερόμαστε αν μας αγαπάνε ή όχι, αν μας μιλάνε με καλοσύνη. Θα νιώθουμε την ανάγκη εμείς να τους αγαπάμε όλους. Είναι εγωισμός να θέλομε οι άλλοι να μας μιλάνε με καλοσύνη.