ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ & ΕΤΗΣΙΑ ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΦΕΡΩΝΥΜΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΣΤΟΝ ΠΕΝΤΑΛΟΦΟ ΠΑΙΟΝΙΑΣ

 

Σάββατο 13 & Κυριακή 14 Ἰουλίου 2024

Μέ πολύ μεγάλη συμμετοχή πιστῶν παρά τίς ὑψηλές θερμοκρασίες καί μέ τήν δέουσα μεγαλοπρέπεια τιμήθηκε στό ὄρος Πάϊκο ἡ μνήμη τοῦ σοφωτάτου διδασκάλου τῆς καθόλου Ἐκκλησίας ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, στό φερώνυμο Κοινόβιό του (καί μετοχίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας Ἁγίου Ὄρους) τήν παραμονή, Σάββατο 13 καί ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς του Κυριακή 14 Ἰουλίου 2024 ἀντίστοιχα.

Οἱ πιστοί πού ἀγαποῦν καί τόν ἅγιο Νικόδημο καί τό ὁμώνυμο μοναστήρι ἀψήφησαν τόν καύσωνα καί αὐτές τίς δύο μέρες ἀναζήτησαν καί ἔλαβαν τήν δρόσο τοῦ οὐρανοῦ, πού ἔρρανε ἐπάνω τους ὁ ταπεινός Ἅγιος.

Ὁ ἅγιος Νικόδημος, ὁ μεγαλύτερος θεολόγος μετά τήν Ἅλωση, ὅπως ἔχει εἰπωθεῖ, μαζί μέ τόν πατρο-Κοσμᾶ, τόν ἰσαπόστολο καί ἱερομάρτυρα ἀπετέλεσαν τούς δύο στυλοβάτες τῆς πνευματικῆς ἀναγέννησης τοῦ ὑποδούλου Γένους καί τό προετοίμασαν γιά τήν Παλιγγενεσία, ὁ μέν πρῶτος μέ τά βιβλία του, ὁ δέ δεύτερος μέ τό προφορικό κήρυγμά του.

Εἰδικώτερα, τό ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου 13 Ἰουλίου 2024, τόν Μέγα Πανηγυρικό Ἑσπερινό ἐλάμπρυνε χοροστατώντας ὁ σεβαστός Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου Πευκοχωρίου Χαλκιδικῆς Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Γρηγόριος, μετά τῆς συνοδίας του, ὁ ὁποῖος καί μίλησε κατάλληλα γιά τόν Ἅγιο, προσφέροντας στό εὐσεβές ἐκκλησίασμα ἀφορμή γιά ἐμβάθυνση στό ἱερό Μυστήριο τῆς μετανοίας μετά ταπεινώσεως. Συμπροσευχόμενοι ἦταν καί ὁ σεβαστός Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Παντοκράτορος καί Ἁγίας Σκέπης Μελισσοχωρίου Λαγκαδᾶ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Ἀντώνιος, μετά συνοδίας, ὁ Ὁσιολογιώτατος Μοναχός Ἀρσένιος  (Βλιαγκόφτης) ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκη στήν Ὀρμύλια Χαλκιδικῆς ἀλλά καί πολλοί φίλοι Ἱερεῖς.

Πώς διδάχτηκα να προσεύχομαι αδιάκοπα

Μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ

Κάποιος ασκητής συναντά στα βουνά κάποιον άλλον ασκητή κι αρχίζουν μια συζήτηση στη διάρκεια της οποίας ο επισκέπτης εντυπωσιασμένος από το επίπεδο προσευχής του συνομιλητή του, τον ρωτά:

«Γέροντα, ποιος σε δίδαξε να προσεύχεσαι αδιάκοπα;»

Κι εκείνος, που είχε καταλάβει ότι ο επισκέπτης του ήταν άνθρωπος με βαθιά πνευματική πείρα, του απαντά:

«Δε θα το έλεγα αυτό στον καθένα, αλλά σε σένα θα το πω, πως αληθινά ήταν οι δαίμονες που με δίδαξαν».

Ο επισκέπτης του λέει:

«Νομίζω πως σε καταλαβαίνω, γέροντα, αλλά θα μπορούσες να μου εξηγήσεις λεπτομερέστερα με ποιο τρόπο σε δίδαξαν, για να σε καταλάβω καλύτερα;»

Ο άθεος και η…αρκούδα

 

Ένας άθεος έκανε τη βόλτα του στο δάσος, θαυμάζοντας όλα αυτά που εκείνο το «ατύχημα της εξέλιξης” είχε δημιουργήσει.

-Τι καταπληκτικά δέντρα!

-Τι όμορφα ποτάμια!

-Τι απίστευτα ζώα!

…;αναφωνούσε συνέχεια.

Ενώ περπατούσε κατά μήκος του ποταμού άκουγε ένα θόρυβο στους θάμνους πίσω του.

Γύρισε για να κοιτάξει.

Τότε είδε μία τεράστια αρκούδα να πηγαίνει προς την κατεύθυνσή του.

Προς μια μορφωμένη γυναίκα, την οποία χλευάζουν επειδή εκκλησιάζεται

 Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Στον χλευασμό να απαντάς με χαμόγελο. Ο χλευασμός τους προέρχεται από την μοχθηρή καρδιά το χαμόγελό σου ας είναι χωρίς κακία.

Ο χλευασμός αρμόζει στην άγνοια, ενώ στη γνώση αρμόζει το χαμόγελο. Με τον χλευασμό τους αυξάνουν την τιμή της προσευχής σου μπροστά στον αιώνιο Δικαστή. Αφού στον Θεό είναι πιο αγαπητή η προσευχή της θαρραλέας ψυχής, περικυκλωμένης από τα βέλη της κακίας, του μίσους, του φθόνου και του χλευασμού.

Όλα αυτά τα βέλη έχουν αμβλυμένη την κορυφή και αιχμηρή την βάση, ώστε αποκρούονται από εσένα και λαβώνουν τους ίδιους τους τοξότες. Η γυναίκα, του βασιλιά Δαυίδ, Μελχόλ, χλεύασε κάποια φορά την ένθερμη προσευχή του άντρα της. Από τον χλευασμό αυτό ο Θεός βρέθηκε περισσότερο προσβεβλημένος απ’ ότι ο βασιλιάς Δαυίδ. Γι’ αυτό ο Ύψιστος τιμώρησε την Μελχόλ: «καί τη Μελχόλ θυγατρί Σαούλ ουκ εγένετο παιδίον έως της ημέρας του αποθανείν αυτήν» (Βασ. Β΄6, 23). Όποιος παρατηρεί προσεχτικά τη μοίρα των ανθρώπων και τα γεγονότα, αυτός μπορεί να βεβαιωθεί ότι και στις μέρες μας ο Θεός τιμωρεί αυστηρά τους χλευαστές της ιερότητας.

Κι εσύ -εάν νομίζεις ότι οποιοσδήποτε λόγος είναι πιο δυνατό φάρμακο γι’ αυτούς από τη σιωπή- πες στους χλευαστές σου: με απατούν τα μάτια μου ή βλέπω καλά; Εσείς που κάθε μέρα παρακαλάτε τους εμπόρους και τους γαιοκτήμονες και τους χωροφύλακες, την μια για το ένα και την άλλη για το άλλο, χλευάζετε εμένα, επειδή παρακαλώ τον αιώνιο Δημιουργό μας;

Δεν είναι πιο γελοίο να παρακαλάς τον ανήμπορο παρά τον Παντοδύναμο; Δεν είναι παράλογο να προσκυνάς τη σκόνη παρά τον Ζωοδότη και Κύριο;

Ώστε το παιδί σας θέλει να γίνει μοναχός;

 

Η πιο κάτω ομιλία (ελαφρά συντομευμένη) δόθηκε το 1984 κατά το χειμερινό προσκύνημα στον Άγιο Γερμανό, στο Ρέντιγκ της Καλιφόρνιας.

Θα ήθελα να σας ζητήσω να σκεφτείτε κάτι που δεν έχετε σκεφτεί μέχρι τώρα. Πώς θα νιώθατε αν ο γιός ή η κόρη σας εξέφραζε την επιθυμία να μπει σε μοναστήρι; Μπορεί να είστε Ορθόδοξος και πολύ ευλαβής. Μπορεί να είστε σταθερός στον εκκλησιασμό σας και να διαβάζετε πνευματικά βιβλία. Μπορεί να έχετε κάνει ό,τι καλύτερο για να μεγαλώσετε τα παιδιά σας με ορθόδοξο τρόπο και μπορεί να θαυμάζετε κιόλας τον μοναχισμό. Παρόλα αυτά πώς θα νιώθετε αλήθεια;

Ζούμε σε εποχή και κοινωνία που είναι αρκετά διαφορετική από αυτήν της Ελλάδας και της Ρωσίας, όπου ο μοναχισμός ήταν φανερός και αρκετά αποδεκτό μέρος της ζωής. Δεν ήταν ασύνηθες για ολόκληρες οικογένειες να επισκέπτονται μοναστήρια. Ωστόσο σήμερα λίγοι άνθρωποι εκτίθενται σε κάποιο σημαντικό βαθμό στον μοναχισμό, γι’  αυτό και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι στην αντιχριστιανική και ανορθόδοξη κοινωνία μας και μόνο η σκέψη ότι το παιδί μας μπορεί να θέλει να γίνει μοναχός μπορεί να φανεί ως μεγάλη απειλή.

Ευλάβεια και πόθος θεομητορικός

 

Ρώτησε κάποιος μοναχός τον γερω – Νικήτα από τη Σταυρονικητιανή Καλύβη της Παναγίας Καζνάσκας, χάριν ωφελείας και οικοδομής, τι κανόνα κάνει. Απήντησε: «Ο Γέροντάς μου στο κοινόβιο μου είπε να κάνω έξι κομποσχοίνια του Κυρίου και έξι της Παναγίας. Εγώ τα κάνω όλα στην Παναγία. Η τιμή στην Παναγία σώζει. Ο Κύριος χαίρεται, όταν τιμάμε τη μητέρα Του. Όποιος τιμά την Παναγία που θήλασε τον Κύριο του σύμπαντος, περισσότερο θα τιμά τον ίδιο τον Κύριο. Η Παναγία είναι μάνα· ξέρεις τι θα πει μάνα;».

Εδώ ο λυγμός διακόπηκε από τους λυγμούς του Γέροντα που φαινόταν σαν ένα μικρό παιδάκι με αγάπη ανυπέρβλητη προς την Παναγία – μητέρα Του. Αυτή η ευλάβεια και ο παρθενικός πόθος που ανάβει το πυρ το εγκάρδιο στις καρδιές των αγιορειτών μοναχών, ομορφαίνει και αρωματίζει τη μοναχική τους ζωή.

Το μυστικό της τέχνης για να θεραπεύσουμε τις νόσους της ψυχής

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

Ο τρόπος θεραπείας μιας πνευματικής νόσου (αμαρτίας) διαφέρει πολύ από τον τρόπο θεραπείας των σωματικών παθήσεων.

Στη δευτέρα περίπτωσι, χρειάζεται προσοχή και αβρότης απέναντι του πονεμένου μέρους. Πρέπει να του βάλουμε χλιαρό νερό, μαλακά επιθέματα, καταπαραϋντικά κ.λ.π.

Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τις πνευματικές παθήσεις. Αν έχης κάποια τέτοια αρρώστια, μην την καλομεταχειρίζεσαι, αλλά σταύρωσέ την. Μη της φέρεσαι με επιείκια, μη τη θωπεύεις. Αλλά κάμε ευθύς το αντίθετο απ’ ό,τι σου ζητεί.

Μνημονεύουμε γιατί αγαπάμε...

 Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

Γιατί τα ονόματα;

Μερικοί ρωτούν γιατί μνημονεύουμε τα ονόματα των κεκοιμημένων και των ζώντων στις προσευχές που κάνουμε γι’ αυτούς. Ο Θεός σαν παντογνώστης που είναι, δεν ξέρει τα ονόματά τους και τις ανάγκες τους;

Όμως αυτοί που μιλούν και σκέπτονται έτσι, ξεχνούν ότι την προσευχή δεν την κάνομε για ενημέρωση του Θεού. Φυσικά ο Θεός δεν έχει ανάγκη τέτοιας ενημερώσεως. Άλλη είναι η σημασία αυτής της προσευχής.

Προσευχόμεθα υπέρ των ζώντων και των μεταστάντων και τους μνημονεύουμε με τα ονόματά τους, για να δείξουμε, ότι τους αγαπάμε με όλη μας την καρδιά.

Γιατί δεν είμαστε απλώς συγγενείς ή φίλοι ή γνωστοί, αλλά «αλλήλων μέλη». Μέλη της Μιάς Εκκλησίας. Του Ενός Μυστικού Σώματος του Χριστού.

Ὄχι ράθυμοι καί ἐρασιτέχνες χριστιανοί

Ὁ Γέροντας μοῦ μιλοῦσε, ὄχι γιὰ κάποια ἀποσπασματικὴ καλή μας προσπάθεια, ἀλλὰ γιὰ ἕνα ἀποφασιστικό, ὁριστικὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν παλιὰ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας στὴν καινούργια ζωὴ τῆς ἁγιότητας, κατὰ τὴν ὁποία ἐμεῖς ζοῦμε ἐν Χριστῷ καὶ ὁ Χριστὸς ἐν ἡμῖν καὶ γι’ αὐτὸ τὸ πέρασμα χρειαζόταν νὰ δώσουμε ὅλες μας τὶς δυνάμεις.

Μιὰ φορὰ μὲ ρώτησε: ” Δὲ μοῦ λές, γιὰ νὰ σπουδάσει κανεὶς δικηγόρος, πόσα χρόνια χρειάζονται;”. Τοῦ ἀπάντησα. Μὲ ξαναρώτησε: “Γιὰ νὰ σπουδάσει χημικός, μηχανικός, γιατρός, πόσα χρόνια χρειάζονται;”. Τοῦ ἀπάντησα ἀναλόγως, ἀπορώντας γιὰ τὴ φύση τῶν ἐρωτήσεών του. 

Κι ὁ Γέροντας κατέληξε: “Ἐμεῖς, γιὰ νὰ σπουδάσουμε, γιὰ νὰ μάθουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τὸ ἐφαρμόσουμε;”. Κατάλαβα τί ἐννοοῦσε καὶ ντράπηκα νὰ τοῦ ἀπαντήσω. Τί νὰ τοῦ πῶ; Ὅτι οἱ πιὸ πολλοὶ ἀπὸ μᾶς τοὺς πιστοὺς εἴμαστε ράθυμοι, χλιαροί, “ἐρασιτέχνες χριστιανοί”; Τὸ ἤξερε. Καὶ μοῦ τὸ εἶπε: “Δὲν γίνεται κανεὶς χριστιανὸς μὲ τὴν τεμπελιά. Χρειάζεται δουλειά, πολλὴ δουλειά”. 

Ο Θεός τους αγαπάει όλους

π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης

Ο Θεός αγαπάει όχι μόνο τους αγίους, αλλά όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Όλους τους αμαρτωλούς, όλους τους κολασμένους, ακόμη και τον ίδιο τον διάβολο.

Και θέλει να σώσει, να θεραπεύσει τους πάντες. Θέλει, άλλα δεν μπορεί να θεραπεύσει τους πάντες, διότι δεν θέλουν όλοι να θεραπευθούν.

Αυτό, το ότι ο Θεός είναι αγάπη και θέλει να θεραπεύσει τους πάντες και ότι αγαπά τους πάντες εξ ίσου, διαπιστώθηκε και διαπιστώνεται από την εμπειρία των θεουμένων, όσων δηλαδή έφθασαν σε θέωση, δηλαδή σε θεοπτία και είδαν τον Θεό.

Δεν μπορεί όμως ο Θεός να θεραπεύσει  τους πάντες, διότι δεν εκβιάζει την θέληση του ανθρώπου. Σέβεται ο Θεός τον άνθρωπο και τον αγαπά. Δεν μπορεί όμως να θεραπεύσει κάποιον με το ζόρι. Θεραπεύει μόνο όσους θέλουν να θεραπευθούν και του ζητούν να τους θεραπεύσει.

Τό πουλάκι πού σταμάτησε τό γλέντι

 

Ὅταν εἶχαν πάει γιά πρώτη φορά ἀπεσταλμένοι Κληρικοί τῶν Ἁγίων Ἐπισκόπων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, γιά νά κηρύξουν τό Εὐαγγέλιο στήν Ἀγγλία, οἱ Ἄγγλοι ἡγεμόνες, εἶχαν ἕνα μεγάλο νυχτερινό γλέντι. Καί φυσικά ἐπειδή οἱ ἀπεσταλμένοι ἦταν ἐπίσημοι, τούς κάλεσαν νά... γλεντήσουν μαζί τους.

Οἱ Ἄγγλοι ἄρχοντες ἐνῶ ἔτρωγαν, ἔπιναν, τραγουδοῦσαν καί χόρευαν, ἔβλεπαν δίπλα τους τούς ἀπεσταλμένους κληρικούς-ἱεραποστόλους καί σκέπτονταν: “Καί τί θά μᾶς ποῦν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι; Τάχα ἐμεῖς δέν ἔχουμε μέχρι τώρα κάποια θρησκεία; Πού τήν ἀκολουθεῖ ὁ καθένας ὅσο καί ὅπως θέλει. Τί περισσότερο θά μᾶς ποῦν;”.

Γιά μιά στιγμή, ἐνῶ ἦταν σκοτάδι, καί τήν μεγάλη αἴθουσα πού διασκέδαζαν τή φώτιζαν μερικά κεράκια, μπῆκε ἀπ᾽ τό παράθυρο, ἕνα πουλάκι. Τό ὁποῖο, πέταξε δεξιά, ἀριστερά, στριφογύρισε καί προκάλεσε τά μάτια ὅλων νά τό κοιτάζουν. Τελικά, ξαναβρῆκε τό παράθυρο καί χάθηκε μέσα στή νύχτα.

Τότε εἶπε ἕνας ἡγεμόνας:

"Μήπως ἡ ζωή μας στόν κόσμο αὐτό μοιάζει μέ τό πέταγμα αὐτοῦ τοῦ πουλιοῦ; Ἔτσι καί ἐμεῖς μπαίνουμε μέσα σ᾽ ἕνα χῶρο φτερουγᾶμε γιά λίγο —ὅσο ζοῦμε— βλέπουμε ὡρισμένα πράγματα, εὐφραινόμαστε ἤ λυπόμαστε καί πενθοῦμε, καί στό τέλος ξαναφεύγουμε ἀπό ἕνα ἄλλο παράθυρο. Ἔτσι δέν εἶναι καί ἡ ζωή μας; Καί μετά ποιός ξέρει τί γίνεται καί ποῦ πᾶμε; Μήπως οἱ ἄνθρωποι αὐτοί πού ἦλθαν, ἔχουν νά μᾶς ποῦν κάτι περισσότερο ἀπό ἐκεῖνο πού μέχρι τώρα ξέρουμε;".

Η προσευχή και η ελπίδα στον Θεό είναι το αντίδοτο της κατάθλιψης

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Ζητῶ ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ σὲ λυτρώσει ἀπὸ τὴν κατάθλιψη, ποὺ θεωρεῖς ἀφόρητη, ἀλλά μόνο ἂν αὐτὸ εἶναι σύμφωνο μὲ τὸ ἅγιο θέλημά Του καὶ ἀπαραίτητο γιὰ τὴ σωτηρία σου. Θὰ σὲ λυτρώσει, δίχως ἄλλο, στὴν ὥρα ποὺ πρέπει. Ὁπλίσου μὲ πίστη καὶ ὑπομονή.

Βλέπουμε πόσο γρήγορα μεταβάλλονται οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς μας. Ὅλα ἀλλάζουν ἀκατάπαυστα. Ἔτσι θ’ ἀλλάξει καὶ ἡ ψυχική σου κατάσταση. Θὰ ἔρθει μία μέρα πού, ἀπαλλαγμένη πιὰ ἀπὸ τὸ πλάκωμα, θ’ ἀναπνέεις ἐλεύθερα καὶ θὰ φτεροκοπᾶς ὅπως ἡ πεταλούδα πάνω ἀπὸ τὰ λουλούδια. Πρέπει μόνο νὰ σηκώσεις μὲ ὑπομονὴ τὴν τωρινὴ δυσκολία γιὰ ὅσον καιρὸ παραχωρήσει ὁ Θεός.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

ΙΕΡΑ  ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ

ΙΕΡΟΥ  ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΟΣΙΟΥ  ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

(ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΣ  ΠΑΙΟΝΙΑΣ)

14   ΙΟΥΛΙΟΥ   2024

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΙΕΡΑΣ  ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ

Παραμονή, Σάββατο 13 Ἰουλίου

Ἀπόγευμα

6-8 μ.μ. : Μέγας  Πανηγυρικός Ἑσπερινός

Ἀνήμερα, Κυριακή 14 Ἰουλίου

Πρωί

5-11 π.μ.: Ὄρθρος - Πανηγυρική θεία Λειτουργία

Ἀπόγευμα

                           4-5 μ.μ. : Παράκληση στόν Ἅγιο Νικόδημο

                           5-6 μ.μ. : Ἱερό Εὐχέλαιο

                           6-7 μ.μ. : Μέγας Ἑσπερινός ἁγίων Μαρτύρων

Κηρύκου & Ἰουλίττης

                                        (θά ἐκτεθεῖ τό ἄφθαρτο χεράκι τοῦ ἁγίου παιδο-

 μάρτυρος Κηρύκου πρός προσκύνηση)

                           7-8 μ.μ. : Κτητορικό Μνημόσυνο

ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ 29 - 06 - 2024

 

ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΕΒΑΣΤΟΥ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΣΤΟ ΚΤΙΤΟΡΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΣΠΑΡΜΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ 24-6-2024

Ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π.Χρυσόστομος, Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, Πενταλόφου Παιονίας Κιλκίς, Μετοχίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας Ἁγίου Ὄρους, προσκληθείς ὑπό τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π.Νικάνορος, Καθηγουμένου τῆς πανηγυρίζουσας Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Σπαρμοῦ Ὀλύμπου, τήν Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, 24 Ἰουνίου 2024 τό ἑσπέρας, χοροστάτησε στόν Πανηγυρικό μεθέορτο Ἑσπερινό καί στό Κτιτορικό Μνημόσυνο, ὅπου συμμετεῖχαν μέ κατάνυξη καί φόβο Θεοῦ καί ἄλλοι Καθηγούμενοι, ἱερεῖς, μοναχοί καί πλῆθος χριστωνύμου λαοῦ.

Στό τέλος τοῦ Κτιτορικοῦ Μνημοσύνου, τόσο ὁ σεβαστός Γέροντας Νικάνωρ ὅσο καί ὁ σεβαστός Γέροντας Χρυσόστομος ἀπηύθυναν λόγους παρακλήσεως καί ἐπιστηριγμοῦ πρός τόν πιστό λαό. Τίς ἱερές Ἀκολουθίες κάλυψε τό χριστιανικό τηλεοπτικό κανάλι 4Ε.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕΒΑΣΤΟΥ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΓΑΤΖΕΑΣ

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ 23-6-2024

Ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π.Χρυσόστομος, Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, Πενταλόφου Παιονίας Κιλκίς, Μετοχίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας Ἁγίου Ὄρους, προσκληθείς ὑπό τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π.Γρηγορίου, Καθηγουμένου τῆς πανηγυρίζουσας Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Γατζέας Βόλου, Μετοχίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας Ἁγίου Ὄρους, τό ἑσπέρας ἀνήμερα τῆς Πεντηκοστῆς, 23 Ἰουνίου 2024, συμμετεῖχε στόν Πανηγυρικό Ἑσπερινό τῆς Μονῆς, χοροστατοῦντος τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π.Προδρόμου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας Ἁγίου Ὄρους.

Στό τέλος τοῦ Ἑσπερινοῦ, ὁ σεβαστός Γέροντας Χρυσόστομος, παρακληθείς ὑπό τῶν ἁγίων Καθηγουμένων, ἀπηύθυνε ἐπίκαιρον πανηγυρικόν λόγον πρός τούς συμμετέχοντας πιστούς.

Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος...

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Μεγάλα είναι και ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μάς δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι’ αυτό ας χαρούμε όλοι μαζί και σκιρτώντας από αγαλλίαση ας ανυμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μάς εορτή και πανηγύρι. Όπως δηλαδή διαδέχονται η μια την άλλη οι εποχές και οι κινήσεις του ήλιου, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και με τον τρόπο αυτό απ’ τη μια πηγαίνουμε στην άλλη. Πριν από λίγο καιρό εορτάσαμε τον σταυρό, το πάθος και την Ανάσταση, και ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στους ουρανούς. Σήμερα φθάσαμε στην κορυφή των αγαθών, σ’ αυτήν την κορωνίδα των εορτών, βρισκόμαστε πια στην πραγματοποίηση των επαγγελιών του Κυρίου. «Γιατί αν φύγω –λέει- θα σάς στείλω άλλον Παράκλητο, και δεν θα σάς αφήσω ορφανούς». (Ιωάν. 16,6). Βλέπετε το πατρικό Του ενδιαφέρον; Βλέπετε την ανέκφραστη φιλανθρωπία Του; Πριν λίγες ημέρες ανελήφθη στον ουρανό, κάθισε στον βασιλικό θρόνο, στα δεξιά του Πατρός, και σήμερα μάς στέλνει ως δώρο τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και μ’ αυτόν τον τρόπο μάς χορηγεί άπειρα ουράνια αγαθά. Γιατί, πες μου, ποιο από τα αγαθά που συμβάλλουν στη σωτηρία μας δεν μάς δόθηκε από το Άγιο Πνεύμα;

Πώς να περάσεις τη νύχτα σου…

Στάρετς Σάββας ο παρηγορητής

Το βράδυ, με το τέλος όλων των έργων της ημέρας, ευχαρίστησε τον Θεό για όλες τις ευεργεσίες πού έλαβες κατά τη διάρκεια της ημέρας, δηλαδή: επειδή παρέμεινες ζωντανός, κι ακόμη για τις πνευματικές και σωματικές σου δυνάμεις, για την υγεία σου, για την τροφή, το ποτό, για όλους τους ψυχοσωτήριους λογισμούς, για όλες τις άγιες επιθυμίες, για το γήινο και το ουράνιο φως, για τη βοήθεια και προστασία Του, δηλαδή για κάθε ευεργεσία Του.

Ύστερα απασχόλησε την καρδιά σου με τούς ακόλουθους πνευματικούς λογισμούς: «Να πού εγώ για μια ακόμη μέρα ήρθα πιο κοντά στο θάνατο.

Τι θα συμβεί, αν θελήσει ο Κύριος να με βάλει αυτή τη νύχτα μπροστά στο Δίκαιο Κριτήριο Του; Θα αντέξω; Το πρωί έβαλα σκοπό να περάσω όλη την ημέρα με αγιότητα. Πώς την πέρασα; Μήπως παρόργισα τον Κύριο με κάτι;

Μετά απ’ αυτές τις ερωτήσεις:

Δέκα τρόποι για να έχεις μια ευλογημένη ημέρα

 Αρχιεπίσκοπος Anthony Bloom

Αυτή η μέρα είναι ευλογημένη από τον Θεό, ανήκει στον Θεό, ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, να μπούμε μέσα σ΄αυτή. Προχωρείς αυτή τη μέρα σαν αγγελιοφόρος του Θεού. Όποιον συναντάς, τον συναντάς με τον τρόπο του Θεού. Βρίσκεσαι εκεί για να είσαι η παρουσία του Κυρίου και Θεού, η παρουσία του Χριστού, η παρουσία του Αγίου Πνεύματος, η παρουσία του Ευαγγελίου. Αυτό είναι το καθήκον σου αυτή τη συγκεκριμένη μέρα.”

1. Τό πρῶτο πού θά σκεφθεῖς, ὅταν ξυπνᾶς εἶναι ἡ σκέψη τοῦ Χριστοῦ. Νά στρέψουμε τόν νοῦ μας στόν Χριστό. Ὁ Γέρων Πορφύριος ἔλεγε: “Μήν ἀσχολεῖσαι μέ τό σκοτάδι, ἄνοιξε τό παράθυρο στό φῶς”.

Όταν είναι σκληρή η καρδιά τι δάκρυα να βγάλουν τα μάτια

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Πόσες φορές εμείς μετανοούμε και δεν έχουμε χαρά! Είναι βέβαιο τότε ότι θα ξαναπέσουμε. Πόσες φορές εξομολογούμεθα και δεν πυρπολείται και δεν μεθάει η καρδιά μας! Προφανώς, είναι ψεύτικος αυτός ο οίνος.

Πόσες φορές πιστεύουμε ότι βρήκαμε την αλήθεια ή την χαρά, αλλά δεν έχουμε τον οίνο, το δάκρυ το πνευματικό! Έως πότε λοιπόν θα είναι ψεύτικη η χαρά μου, η λύπη μου, ψεύτικες οι μετάνοιές μου, όλες οι προσφορές μου και οι θυσίες μου για τον Θεό; Εώς πότε θα αμελώ και θα ζω αυτή την ψευδότητα;

Έχουν μεγάλο μισθό αυτοί που αγωνίζονται σήμερα στον κόσμο

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

– Τί βάρβαρο πράγμα, Γέροντα, ο πόλεμος !

– Αν οι άνθρωποι δεν είχαν αυτήν την… «ευγένεια» της αμαρτίας, δεν θα έφθαναν σ’ αυτό το βάρβαρο. Πιο βάρβαρο ακόμη είναι η ηθική καταστροφή. Διαλύονται ψυχικά και σωματικά οι άνθρωποι…

– Γέροντα, μερικοί λένε: “Μήπως μόνο σήμερα αμαρτάνει ο κόσμος; Και στην Ρώμη παλιά τι γινόταν!…”

«Να πλέετε κόντρα στο ρεύμα...»

 Άγιος Λουκάς ο ιατρός

«…Ήταν σκληρή και δύσκολη η ζωή μου, αλλά ουδέποτε προσευχήθηκα στον Θεό να γίνει εύκολη.

Διότι είναι «στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωὴν καὶ ὀλίγοι εἰσιν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν» (Ματθ. 7, 14). Και ακόμη, «διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. 14, 22)…».

«..Για πολύ καιρό και με μεγάλη επιμονή έπλεα κόντρα στο ρεύμα και σε σας τα παιδιά μου κληροδοτώ να πλέετε κόντρα στο ρεύμα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό.

Ἡ ὑπομονὴ ἁγιάζει

 Βοϊνέσκος Νικόλαος

Πρὶν μερικὰ χρόνια μία κυρία ἔστειλε ἕνα γράμμα στὸν μακαριστὸ γέροντα Ἐφραὶμ τὸν Κατουνακιώτη καὶ τοῦ ἔγραφε ὅτι ἔχει πολλὰ βάσανα, μεγάλο σταυρὸ καὶ δὲν μπορεῖ νὰ σηκώσει τὸν Σταυρό της.

Καὶ ὁ γέροντας Ἐφραὶμ τῆς ἀπάντησε: «Μοῦ γράφεις ὅτι ἔχεις πολλὰ βάσανα. Καὶ ἐγώ σοῦ λέγω τόσο τὸ καλύτερο γιὰ τὴν ψυχή σου! Ὁ Θεὸς πού σοῦ δίδει αὐτὰ τὰ βάσανα γνωρίζει ὅτι τόσα βαστάζεις, σὲ τόσα ἀντέχει ἡ ψυχή σου, ἄν σοῦ δώσει περισσότερα θὰ πέσεις, ἐάν σοῦ δώσει ὀλιγοτέρα βάσανα σὲ ἀδικεῖ, ἀπὸ αἰώνιο μισθό, ἀπὸ αἰώνια χαρά...»

Πῶς νὰ νικήσης τοὺς κακοὺς λογισμούς

Ἅγιος Δημήτριος τοῦ Ροστώφ

Ἀπὸ τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς ποὺ πολεμοῦν τὸν ἄνθρωπο, τρεῖς εἶναι οἱ πιὸ σκληροί: τῆς ἀπιστίας, τῆς βλασφημίας καὶ τῆς πορνείας.

…Πρόσεξε, καὶ θὰ διαπιστώσης ὅτι καὶ τὰ τρία εἴδη τῶν λογισμῶν γεννιοῦνται συχνὰ ἀπὸ τὴν κατάκρισι. Μὴν κατακρίνης τὸν ἀδελφό σου καὶ θὰ καταφέρης γενναῖο πλῆγμα στοὺς πονηροὺς λογισμούς. Ἐπειδὴ ὅμως ὁ πόλεμος τῶν λογισμῶν ταλαιπωρεῖ συνήθως τοὺς ὑπερηφάνους καὶ φθονερούς, ὁ πιὸ σίγουρος τρόπος γιὰ ν’ ἀπαλλαγῆς ἀπ’ αὐτὸν εἶναι νὰ καλλιεργήσης μέσα σου τὴν ταπείνωσι καὶ τὴν ἀκακία.

Με ό,τι θα φύγει ο άνθρωπος από δω, μ΄αυτό και θα παρουσιαστεί μπροστά στο κριτήριο του Χριστού

 Άγιος Τύχων, αρχιεπίσκοπος Βορονέζ και Ζαντόνσκ

Η σκέψη του θανάτου είναι ικανή να παρακινήσει τον αμαρτωλό σε μετάνοια. Μας είναι και γνωστός και άγνωστος ο θάνατος. Γνωστός, γιατί ξέρουμε ότι όλοι θα πεθάνουμε. Άγνωστος, γιατί δεν ξέρουμε πότε, πού και πώς θα πεθάνουμε.

Όσο περισσότερο ζούμε, τόσο περισσότερο μικραίνει η ζωή μας, τόσο λιγοστεύουν οι μέρες μας και πλησιάζουμε στον θάνατο.

Είμαστε πιο κοντά του σήμερα απ΄ό,τι χθές, αυτή την ώρα απ΄ό,τι την προηγούμενη. Ο θάνατος βαδίζει αόρατος πίσω απ΄τον καθένα και τον αρπάζει τότε που δεν το υποπτεύεται. Εντούτοις, σχεδόν όλοι οι άνθρωποι - και μάλιστα οι υγιείς και οι δυνατοί - κάνουν τις ακόλουθες σκέψεις για τον ευατό τους:

- Εγώ θα ζήσω ακόμη αρκετά. Είναι πολύ μακριά το τέλος μου. Θα μαζέψω πλούτη και θα ευφραίνομαι.

Μα ορμάει ξαφνικά εναντίον τους ο θάνατος και σβήνουν τα όνειρα και οι επιθυμίες. Και πεθαίνει γρήγορα εκείνος που έταξε στον εαυτό του μακροζωία. Και αφήνει τ΄αγαθά του και το σώμα του στον κόσμο εκείνος που ήθελε να συγκεντρώνει πλούτη. Άγνωστο λοιπόν μας είναι το τέλος, χριστιανοί.

Τὸ Ταξίδι!…

 

Ἕνας βασιλιᾶς εἶχε, ὅπως συνηθιζόταν παλαιότερα, ἕναν γελωτοποιό. Μιὰ μέρα, δίνοντάς του ἕνα μπαστούνι, τοῦ εἶπε:

   - Αὐτὸ θὰ τὸ κρατᾶς πάντοτε μαζί σου, ἕως ὅτου νὰ βρεῖς κάποιον πιὸ κουτὸ ἀπὸ σένα, σ’ αὐτὸν θὰ τὸ δώσεις. Εἶναι τὸ σκῆπτρο τῆς βλακείας!

   Πέρασε πολὺς καιρὸς ἀπὸ τότε καὶ ὁ γελωτοποιὸς κρατοῦσε πάντοτε τὸ μπαστούνι, χωρὶς νὰ μπορεῖ ν’ ἀποδείξει κάποιον πιὸ κουτὸ ἀπὸ τὸν ἑαυτό του.

   Κάποτε ὁ βασιλιᾶς ἀρρώστησε βαρειά. Μαζὶ μὲ ἄλλους ἀπ’ τὸ παλάτι ἦλθε νὰ τὸν ἐπισκεφθεῖ καὶ ὁ γελωτοποιός. Ὅταν τὸν ρώτησε γιὰ τὴν ὑγεία του, ὁ βασιλιᾶς ἀπάντησε:

Τι να κάνουμε τον καιρό πού έχουμε στεναχώριες;

Γέροντας Θαδδαίος

Συχνά στη ζωή έρχεται και μας χτυπά κύμα δύσκολων σκέψεων, κύμα στεναχώριας.

Το καλύτερο απ’ όλα είναι να σωπαίνουμε. Δεν χρειάζεται εμείς πολύ να σκεφτόμαστε. Ο Κύριος ξέρει, προνοεί πόσο μπορούμε να αντέξουμε. Ποιο βάρος στεναχώριας μπορούμε να σηκώσουμε.

Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει αμέσως να πλησιάσουμε τον Κύριο, ο όποιος είναι για μας, σαν το ζεστό σπίτι μας τον χειμώνα. Να σιωπούμε. Καλό είναι να σιωπούμε, επειδή αμέσως δεν μπορούμε να νικήσουμε το κύμα των δύσκολων σκέψεων και της στεναχώριας.

Συχνά μας έρχονται σκέψεις για το μέλλον μας πού είναι γεμάτο ανασφάλεια. Αναρωτιόμαστε: «Πώς θα τελειώσουμε αυτή τη δουλειά, πώς θα λυθεί αυτό το πρόβλημα;

Γι’ αυτό είναι καλό να σιωπούμε, να ηρεμούμε και να απασχολούμε με κάτι τον νου μας.

Επειδή ο νους μας έχει συνηθίσει να πλανιέται παντού, γι’ αυτό πρέπει να του δίνουμε μια καλή απα­σχόληση. Ή απασχόληση αυτή είναι η προσευχή.

Έχουμε παντοδύναμο Πατέρα και αυτό να μας δίνει μεγάλη ελπίδα

 π. Θεόδωρος Β. Μπατάκας

Η ασθένεια, η θλίψη και ο πόνος οδηγούν τον καλοπροαίρετο άνθρωπο στην ολόθερμη και θεάρεστη προσευχή, η οποία φέρνει μεγάλα καλά στην ψυχή, όπως την πνευματική ευφορία, την παρηγοριά στη θλίψη, την ανακούφιση στον πόνο και κρατά τον άνθρωπο σταθερό στον δρόμο της σωτηρίας.

Μην αφήνετε τη θλίψη να κυριαρχεί στη ζωή σας.

Έχουμε παντοδύναμο Πατέρα και αυτό να σας δίνει μεγάλη ελπίδα.

Να κάνετε μόνο θετικούς και άγιους λογισμούς. Η θλίψη σου είναι αποτέλεσμα του εγωισμού σου.

Θέλεις να κάνεις πολλά, αλλά δεν μπορείς. Θέλεις να ανεβείς πνευματικά, αλλά, επειδή δεν μπορείς απελπίζεσαι.

Λάθος. Δεν είναι δική μας προσπάθεια που θα μας βοηθήσει ν’ ανεβούμε πνευματικά, αλλά ο Θεός θα το επιτρέψει την κατάλληλη ώρα. Εκείνος είναι πάνσοφος και ξέρει τι μας ωφελεί. Όταν εκείνος το θελήσει, δέξου αυτά που μπορείς να κάνεις.

Αν τακτοποιηθούμε εσωτερικά τότε όλα θα τακτοποιηθούν γύρω μας και εξωτερικά

 π. Διονύσιος Ταμπάκης

Είπε ένας μοναχός:

Φαντάζεστε να έχουμε ένα πανάκριβο αμάξι φτιαγμένο από χρυσό και αφού το αγοράσουμε με οικονομίες μίας ολόκληρης ζωής να το χρησιμοποιήσουμε ύστερα για να αποθηκεύουμε μέσα κοπριές.

Έτσι και εμείς ενώ ως Εικόνες Θεού είμαστε τα πολυτιμότερα πλάσματα Του Θεού καταντάμε με την ά-θεη και α-μετανόητη ζωή μας αποθήκη κοπριάς.

-Γιατί Γέροντα πρέπει να νηστεύουμε να αγρυπνούμε, να εγκρατευόματσε να ταλαιπωρούμαστε και να πονάμε τηρώντας τις ευαγγελικές εντολές ενώ ο Χριστός μας θέλει χαρούμενους και ελεύθερους;
Δεν φαίνεται λίγο οξύμωρο;

Επιστολή προς κάποιον που είχε μελαγχολήσει

 Ἰωάννης Ἀλεξέγιεβ (Πνευματικός τῆς μονῆς Βάλαμο)

Ἀδίκως στενοχωριέσαι μὲ τή μελαγχολική σου ἐπιστολή• εἴμαστε ἄνθρωποι καὶ οἱ καταστάσεις μας ἀλλάζουν. Καλὸ εἶναι πού γράφεις αὐτά πού σοῦ συμβαίνουν. Αὐτὰ δὲ μὲ στενοχωροῦν, ἀπεναντίας χαίρομαι πού μοῦ τὰ γράφεις ὅλα ἁπλᾶ καὶ χωρὶς νὰ ντρέπεσαι.

Ἡ φαντασία καὶ ἡ μνήμη ἀποτελοῦν μία ἐσωτερικὴ αἴσθηση. Μερικὲς φορὲς τὰ περασμένα ἔρχονται στὸ νοῦ τόσο ζωντανά, ὡς νὰ σὲ σφυροκοποῦν. Τότε χρειάζεται προσευχὴ μὲ συγκεντρωμένη τὴν προσοχὴ καὶ ὑπομονή. Ἡ μνήμη πρέπει νὰ γεμίζει ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων.

Μὲ μιά λέξη: ὁ νοῦς δέν πρέπει νὰ μένει ἀργός. Ἡ μνήμη τῶν περασμένων πραγμάτων πρέπει νὰ ἀντικαθίσταται μὲ ἄλλες σκέψεις, ὁπότε τὰ παλαιὰ σιγά-σιγὰ φεύγουν καὶ μαζὶ μὲ αὐτὰ καὶ ἡ μελαγχολία. Στήν ἴδια καρδιά δὲν μποροῦν νὰ κατοικοῦν δύο κύριοι.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ «ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ» 2024

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

«ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ»

Μεσαῖο Θεσσαλονίκης (τηλ. 697 6188453)

Κυριακή 9 Ἰουνίου

Ἀπόγευμα

(Ἀνάμνηση τῆς ὑποδοχῆς τῆς ἱερᾶς εἰκόνος

τῆς Παναγίας «Ἄξιόν Ἐστιν» - Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας)

5.00-5.30 μ.μ.: Παράκληση στήν Παναγία «Ἄξιόν Ἐστιν»

5.30-6.30 μ.μ.: Ἱερό Εὐχέλαιο

6.30-8.30 μ.μ.: Λιτάνευση τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς Παναγίας καί στή συνέχεια

Μέγας Ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης κ.κ. Πλάτωνος

 

Δευτέρα 10 Ἰουνίου

Πρωί

(Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας τοῦ ἰατροῦ)

6.00-10.30 π.μ.: Ὄρθρος, Ἁγιασμός, Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία ἱερουργοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδᾶ, Λητῆς & Ρεντίνης κ.κ. Πλάτωνος

Η συντριβή του «εγώ», η πίστη του «εμείς»

Μανώλης Κοττάκης

Όποτε μου δίνεται η ευκαιρία για απόδραση από την πνιγηρή πολιτική ατμόσφαιρα των Αθηνών, στην οποία επικρατεί συνήθως η υποκρισία και η διπροσωπία, σπεύδω στη Μακεδονία, στην Ήπειρο και τη Θράκη. Στους ίσιους ανθρώπους. Σ’ αυτούς που όταν σου λένε «ναι» δεν εννοούν «ίσως» και σε εκείνους που όταν λένε «όχι» δεν εννοούν «θα τα βρούμε».

Η ανθρώπινη επικοινωνία στον Βορρά είναι απόλαυση. Δεν ψάχνεις να βρεις τι κρύβεται από πίσω, όπως συνήθως ψάχνουμε εμείς συνωμοτικά στον Νότο, εκπαιδευμένοι από το σύνδρομο της διπλής σκέψης που μας άφησε κληρονομιά η Οθωμανική Αυτοκρατορία, για να κρύβουμε τι πραγματικά έχουμε στο μυαλό μας. Τα σχέδιά μας. Εδώ πάνω ο κόσμος κατά βάση είναι έντιμος και άδολος!

Ήταν, λοιπόν, αληθινή χαρά για μένα να ανταποκριθώ στην πρόσκληση που μου απηύθυνε ο καθηγούμενος του Ιερού Κοινοβίου Οσίου Νικοδήμου στο Κιλκίς Χρυσόστομος, ένας λεβέντης Θεσσαλονικιός, να μιλήσω στην ετήσια εκδήλωση της μονής για το νόημα της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης. Έχω υποστηρίξει κι άλλες φορές ότι πρέπει να κρατήσουμε το κερί της εθνικής μνήμης αναμμένο, γιατί μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να φουντώσει ξανά και να γίνει φλόγα. Λαμπάδα. Αλλά προς μεγάλη μου απογοήτευση κάθε χρόνο παρατηρώ ότι η πολιτική μας ηγεσία αρνείται να γράψει μια λέξη στο X για το συγκλονιστικό αυτό γεγονός, που σημάδεψε μια αυτοκρατορία 1.000 ετών. Τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Ο άνθρωπος γεννιέται όχι για ν’ αναπαύεται, αλλά για ν’ αγωνίζεται...

 Άγιος Σεβαστιανός Καραγκαντίνσκι (1884 –1966)

Σ’ όποιον παραπονιόταν για τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής και για τις συνεχείς ενοχλήσεις από τους ανθρώπους, τους δαίμονες, τα πάθη κ.λπ., αποκρινόταν:

- Μην περιμένεις άνεση και ανάπαυση σε τούτη τη ζωή. 

Ανάπαυση θα βρεις, ίσως, όταν θα ψάλουν για σένα: 

«Μετά των άγιων ανάπαυσον, Χριστέ, την ψυχήν του δούλου σου...». 

Ὁ νέος καὶ οἱ λίρες

 

Ζοῦσε μιὰ φορὰ ἕνας νέος ποὺ δὲν ἀγαποῦσε τὴν δουλειά, ἀλλὰ ὁ νοῦς του ἦταν σὲ χοροὺς καὶ διασκεδάσεις. Ὁ νέος αὐτός, ποὺ δὲν ἔφερνε ποτέ στὸ σπίτι οὔτε μιὰ δραχμή, ἀλλὰ ζοῦσε εἰς βάρος τῆς οἰκογενείας του, ἐκδήλωσε ζωηρὰ τὴν ἐπιθυμία νὰ παντρευτεῖ.

Τὸ εἶπε στὸν πατέρα του. Ὁ πατέρας δέχθηκε ἀλλὰ ὑπὸ ἕνα ὅρο. Νὰ πᾶνε μαζὶ σὲ ἕνα ποτάμι, ποὺ ἤτανε ἔξω ἀπὸ τὸ χωριό. Θὰ στέκονταν στὴν ὄχθη τοῦ ποταμοῦ, θὰ τοῦ ἔδινε ἑκατὸ λίρες νὰ τὶς πετάξει, κι ἂν καμμιὰ ἀπὸ αὐτὲς ἔπεφτε ὄχι στὸ νερὸ ἀλλὰ ἔφθανε στὴν ἄλλη ὄχθη, τότε θὰ τὸν θεωροῦσε ἱκανὸ γιὰ γάμο.

Πικρές αλήθειες από τον Άγιο Γέροντα Παΐσιο

 

Η σημερινή κατάσταση δεν βοηθάει τον κόσμο. Άλλοτε η ζωή ήταν ήρεμη και οι άνθρωποι ήταν ήρεμοι και η βιασύνη που μπήκε στον κόσμο έκανε τους ανθρώπους ανυπόμονους. Παλιά ήξερε κανείς ότι θα φάη ντομάτα τέλη Ιουνίου, δεν τον απασχολούσε. Περίμενε τον Αύγουστο να φάη καρπούζι.

Ήξερε, τότε θα φάη σύκα, τότε θα φάει πεπόνι. Σήμερα τι γίνεται; θα πάει να φέρει ντομάτες από την Αίγυπτο νωρίτερα, δεν θέλει πορτοκάλια που έχουν τις ίδιες βιταμίνες. "Βρε, παιδάκι μου, κάνε υπομονή και φάε κάτι άλλο τώρα". Όχι, θα πάει καλά και σώνει να φέρει από την Αίγυπτο ντομάτες.

Μανώλης Κοττάκης: «Ἀλησμόνητες Πατρίδες, τά σύνορα τῆς δικῆς μας καρδιᾶς!»

Ὁμιλία πού πραγματοποιήθηκε στό μεγάλο Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου τήν Τρίτη, 28 Μαΐου 2024.

Η Αποκαθήλωση - Μεγάλη Παρασκευή στο Ιερό Κοινόβιο Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου 3 Μαΐου 2024

Στό Ἱερό Κοινόβιο Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου τελέσθηκε, ὅπως κάθε χρόνο, μέ μεγάλη κατάνυξη καί μεγάλη συμμετοχή εὐσεβῶν πιστῶν στίς 3 τό μεσημέρι τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἀποκαθήλωσης. Στό μοναστήρι, πού ἀποτελεῖ Μετόχι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας Ἁγίου Ὄρους καί βρίσκεται στίς παρυφές τοῦ ὄρους Πάϊκου στόν Πεντάλοφο Γουμένισσας, πλῆθος κόσμου εἶχε ἀρχίσει νά συγκεντρώνεται ἀπό τό πρωί, προσμένοντας τήν ἔναρξη αὐτῆς τῆς, γεμάτης μοναδικό μεγαλεῖο, τελετῆς.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ

 

Στό Ἱερό Κοινόβιο Ὁσίου Νικοδήμου τήν Τρίτη, 28 Μαΐου 2024 θά τελεσθεῖ ἱερό Μνημόσυνο καί στή συνέχεια θά πραγματοποιηθεῖ ΟΜΙΛΙΑ μέ ἀφορμή τήν ἅλωση τῆς Πόλης, σύμφωνα μέ τό παρακάτω πρόγραμμα :

9 - 10.30΄ π.μ.: Θεία Λειτουργία καί ἱερό Μνημόσυνο

γιά τούς προγόνους μας πού θυσιάσθηκαν στίς Ἀλησμόνητες Πατρίδες τῆς Ρωμιοσύνης

11 - 12 π.μ.: Ὁμιλία στό μεγάλο ἀρχονταρίκι ἀπό τόν

κ. Μανώλη Κοττάκη,

Διευθυντή τῆς Ἐφημερίδος «ΕΣΤΙΑ»

μέ θέμα ὁμιλίας:

Ἀλησμόνητες Πατρίδες, τά σύνορα τῆς δικῆς μας καρδιᾶς!