Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024

ΔΗΛΩΣΗ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΓΑΜΟΥ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ


 


Πέρασε λίγος καιρός ἀπό τότε πού ψηφίστηκε ὁ, περί οὗ πολύς λόγος, νόμος. Τώρα πού καταλάγιασε κάπως ὁ θόρυβος πού προκλήθηκε, εἶναι μιά καλή στιγμή νά καταθέσουμε νηφάλια τήν γνώμη μας.

Ἐν πρώτοις, συγχαίρουμε τούς ἐκλεγμένους ἐκπροσώπους τοῦ λαοῦ μας πού καταψήφισαν συνειδητά τόν ἐπαίσχυντο νόμο. Ὡς βαπτισμένοι χριστιανοί γνωρίζουν ὅτι αὐτή εἶναι ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Συνεπῶς φέρθηκαν ὡς γνήσια τέκνα τῆς Μητρός τους.

Θλιβόμαστε, ὅμως, γιά ὅλους ἐκείνους τούς Βουλευτές πού ψήφισαν ὑπέρ τοῦ νόμου αὐτοῦ, καθώς καί γιά ὅσους μέ τήν ἀποχή τους ἀπέφυγαν νά ἐμποδίσουν τήν ψήφισή του. Θλιβόμαστε παράλληλα καί γιά τά κυβερνητικά στελέχη, πού ἐνῶ θά μποροῦσαν νά ἐκφράσουν τήν ἀντίθεσή τους στόν ἀντίθεο νόμο, δέν τό ἔπραξαν. Ἀσφαλῶς καί οἱ ἐπιλογές τους αὐτές ἀντιμάχονται τόν νόμο τοῦ Θεοῦ καί τούς ἀποξενώνουν ἀπό τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἀποξένωση αὐτή θά ὑφίσταται ὅσο αὐτοί θά παραμένουν στήν ἐσφαλμένη θέση τους. Ἡ δική μας στάση ἀπέναντί τους ὑπαγορεύεται ἀπό τό «Σύνταγμα» τῆς Ἐκκλησίας, τό ἱερό Εὐαγγέλιο, ὅπου ἐκεῖ ἐκφράζεται τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὀφείλουμε, λοιπόν, νά πράξουμε αὐτό πού προτείνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν Α΄ ἐπιστολή του πρός Κορινθίους (κεφ. 5, 1-13). Ὁ Ἀπόστολος εἶχε ζητήσει ἀπό τήν ἐκεῖ τοπική Ἐκκλησία νά ἀπομονώσει φιλανθρώπως καί παιδευτικῶς τόν ἁμαρτάνοντα, μέχρι αὐτός νά ἀνανήψει καί νά ὁδηγηθεῖ στή μετάνοια.

Σάββατο 9 Μαρτίου 2024

Παραπονιέσαι ότι δεν σου συμπεριφέρονται καλά, άκου τη συμβουλή μου

Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης

Παραπονιέσαι ότι δεν σου συμπεριφέρονται καλά αυτοί με τους οποίους συναναστρέφεσαι.

Άκου τη συμβουλή μου: Εάν κάποιος δεν σου συμπεριφέρεται καλά, εσύ να του συμπεριφέρεσαι με καλωσύνη. Όλη η υπόθεση θέλει ταπείνωση.

Ας πούμε ένα παράδειγμα: Σου λέγει κάποιος πως η δουλειά σου δεν είναι καλή. Να του πης: “Ευχαριστώ, που με συμβουλεύεις. Βοήθησε με να γίνω καλύτερος. Λέγε μου τα λάθη μου, για να τα διορθώσω”.

Να δέχεσαι απ’ όλους συμβουλές, από ταπείνωση όμως και όχι από δειλία. Έτσι θα διατηρής στην ψυχή σου την ουράνια χαρά και την ειρήνη.

Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή

 (+) μοναχός Μωυσής ο Αγιορείτης


Η προ του Πάσχα περίοδος που διερχόμαστε γεννά ή θα πρέπει να γεννά κάποια ιδιαίτερα συναισθήματα μέσα μας. Η ωραιότατη και κατανυκτική υμνογραφία αυτής της περιόδου, οι πολλές λατρευτικές ευκαιρίες, η σαρακοστιανή νηστεία θέλουν να μας συγκεντρώσουν. Να σκύψουμε μέσα μας, να προβληματιστούμε, να προβούμε σε έναν αυτοέλεγχο προς ειλικρινή μετάνοια.

Ο πολύς κόσμος αγνοεί ή δεν θέλει να προσεγγίσει το νόημα των ημερών αυτών, συνεχίζοντας τη μονότονη ζωή του.

Ενώ λέει πως η ζωή τον κουράζει, δεν κάνει ούτε βήμα για μια ουσιαστική αλλαγή.

Δίαιτα αυστηρή κάνει, αλλά νηστεία δεν κάνει.

Στον ψυχολόγο πηγαίνει, στην τηλεόραση κάθεται ώρες, αλλά στον εξομολόγο δεν πηγαίνει, ούτε στην εκκλησία.

«Ποτέ ο Θεός δεν μας εγκαταλείπει, γιατί η αγάπη Του είναι άπειρη…»

Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

Αλλά και τούτο φαίνεται ότι κάνει πολλές φορές ο Θεός. Βλέποντας ανδρείες ψυχές, επιτρέπει τους πολέμους ευθύς εξ αρχής, με την επιθυμία να τις στεφανώσει σύντομα» (λόγ. α΄, 41)

Είναι φορές που παραπονιέσαι ότι αντιμετωπίζεις στη ζωή σου δυσκολίες, δοκιμασίες, πειρασμούς, παραπάνω από τις δυνάμεις σου. Και μάλιστα εκ νεότητός σου. Μία δύσκολη αρρώστια προσωπική ή οικογενειακή, ένα ατύχημα, μία αποτυχία ενώ κάτι το ήθελες πάρα πολύ. Κι είναι οι στιγμές που νιώθεις ότι δεν αντέχεις, που πάει να κλονισθεί η πίστη σου γιατί ο Θεός σε εγκατέλειψε, όταν μάλιστα βλέπεις ότι η δοκιμασία διαρκεί.

Συμβουλές για ενάρετη ζωή...

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Ψυχή όλων των ασκήσεων, που γίνονται για τον Κύριο, είναι η προσοχή. 

Δίχως προσοχή, όλες αυτές οι ασκήσεις είναι άκαρπες, νεκρές.

Όποιος ποθεί τη σωτηρία του, πρέπει να μάθει να προσέχει άγρυπνα τον εαυτό του, είτε ζει στη μόνωση είτε ζει μέσα στον περισπασμό, οπότε καμιά φορά, και χωρίς να το θέλει, παρασύρεται από τις συνθήκες.

Αν ο φόβος του Θεού γίνει το ισχυρότερο απ’ όλα τ’ άλλα αισθήματα της καρδιάς, τότε πιο εύκολα θα προσέχουμε τον εαυτό μας, τόσο στην ησυχία του κελιού μας όσο και μέσα στο θόρυβο που μας κυκλώνει από παντού.

Ο ιερέας, οι μασκαράδες και η μετάνοια ( αληθινή ιστορία )

 


«Πώς αγριεύουν έτσι οι άνθρωποι; Πώς μεμιάς αφήνονται έρμαια στις ροπές καί στίς τάσεις τής φθαρτής ανθρώπινής τους φύσης;

Πώς κατάντησε απόψε αυτή η ήσυχη επαρχιακή πόλη; Θαρρείς καί δέν τήν κατοικούν άνθρωποι αλλά ανθρωπόμορφα τέρατα πού άλλος μέ κεφάλι γαϊδάρου, άλλος λιονταριού, άλλος πιθήκου τρέχουν νά προλάβουν νά γλεντήσουν, νά μεθύσουν, νά άμαρτήσουν όσο γί­νεται περισσότερο.

Γιατί τις προάλλες ήταν Τσικνοπέμπτη καί γέμισε ή πόλη μασκαράδες. Απόψε κάθε λογικός άνθρωπος δέν ξεμυτίζει από τό σπίτι του».

Αυτά σκεφτότανε ό παπα-Θανάσης, καθώς έμπαινε στό σπίτι του γυρνώντας από τόν ναό.

– ’Α, παπαδιά μου, τό κακό παράγινε! Ο Θεός νά μας συγχωρέσει, είπε στή γυναίκα του, μόλις μπήκε μέσα. Εκείνη τόν κοίταξε μέ κατανόηση.

– Ο Θεός νά μας φυλάει, είπε καί άρχισε νά ετοιμάζει τό βραδινό φαγητό.

Τρίτη 5 Μαρτίου 2024

ΝΕΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «ΦΙΛΟΙ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΥ ΠΑΙΟΝΙΑΣ»

Τήν Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024 πραγματοποιήθηκε ἡ τακτική ἐτήσια Γενική Συνέλευση τῶν μελῶν τοῦ Συλλόγου «Φίλοι Ἱεροῦ Κοινοβίου Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου Πενταλόφου Παιονίας» στό φερώνυμο Ἱερό Κοινόβιο.

Μετά τήν θεία Λειτουργία, οἱ προσκυνητές εἰσῆλθαν στό μεγάλο Ἀρχονταρίκι τῆς Μονῆς, ὅπου, μετά τό καθιερωμένο κέρασμα, μέσα σέ κλίμα ἑνότητος, σύμπνοιας καί ἀγάπης ἔλαβε χώρα ἡ Γενική Συνέλευση. Ζήσαμε αὐτό πού γράφει στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων: «ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό» (κεφ. 2,1). Εἴχαμε ἐπιπλέον τήν τιμή νά ἔχουμε κοντά μας τόν ἀξιότιμο Δήμαρχο Παιονίας κ.Κωνσταντῖνο Σιωνίδη καθώς ἐπίσης καί ἐκλεκτούς συνεργάτες του.

Κατ᾿ ἀρχήν, ὁ Χορός τῶν Πατέρων ἔψαλε τροπάρια εἰς τιμήν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί στή συνέχεια, ὁ σεβαστός Καθηγούμενος Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π.Χρυσοστόμος, εὐλόγησε καί ἔκοψε τήν Βασιλόπιττα, τήν ὁποία προσέφερε καί φέτος εὐγενῶς γιά τήν περίσταση ὁ ἀρτοποιός Δημήτριος Λαΐνας ἀπό τή Γουμένισσα. Ἀφοῦ μοιράστηκαν τά τεμάχια τῆς πίττας σέ ὅλους τούς παρισταμένους, ὁ ἅγιος Καθηγούμενος, προσφωνώντας τά μέλη τοῦ Συλλόγου εὐχήθηκε νά εἶναι εὐλογημένο τό νέο ἔτος καί νά φέρει καρποφορία πνευματική στή ζωή τοῦ καθενός. Ἐξέφρασε ἐπίσης τήν εὐχή, μέσα σέ αὐτά τά δύσκολα χρόνια, νά ἔχουμε ὅλοι τόν φωτισμό τοῦ παναγίου Πνεύματος, ὥστε ἡ ζωή μας νά μήν εἶναι ἄχαρη, ἀλλά χαριτωμένη ἀπό τίς δωρεές τοῦ Παρακλήτου. Εὐχήθηκε ἀκόμη νά ἀρθοῦν τά ἐμπόδια ἐκ μέσου τῆς ζωῆς τοῦ καθενός μας, αὐτά πού μᾶς ἐμποδίζουν νά συναντήσουμε τόν Χριστό, πού  εἶναι ὁ προσωπικός Θεός ἑκάστου καί τόν Ὁποῖο συναντοῦμε ἐντός τῆς καρδίας μας.

Ὁ σεβαστός Καθηγούμενος ἐμνήσθη μεταξύ ἄλλων αὐτό πού ἔλεγε ὁ καλός μας Γέροντας, ὅτι δηλαδή τούτη ἡ Μονή ἔχει ἕνα ἔργο σπουδαῖο νά ἐπιτελέσει καί, ἄν δέν τό φέρει εἰς πέρας, τότε θά ἔχει ἀποτύχει τοῦ σκοποῦ της. Καί αὐτό τό ἔργο εἶναι νά ἀναδείξει Ἁγίους. Ὄχι καλούς ἀνθρώπους, ὅπως τόνισε, ἀλλά Ἁγίους. Καί τοῦτο, συνέχισε στήν ἀναφορά του ὁ σεβαστός Καθηγούμενος, ἰσχύει καί γιά τά μέλη τοῦ Συλλόγου μας. Πρέπει ὁ καθένας, ἔχοντας αὐτή τή σχέση μέ τή Μονή, νά προσπαθεῖ καί νά ἀγωνίζεται γιά τόν προσωπικό του ἁγιασμό. Ἀκολούθως, προέβη σέ ἕναν σύντομο ἀπολογισμό τῆς χρονιᾶς πού πέρασε, ἀναφερόμενος σέ σημαντικά γεγονότα γιά τή ζωή τῆς Μονῆς. Ἀπευθυνόμενος προσωπικά πρός τόν παριστάμενο κ.Δήμαρχο τόν εὐχαρίστησε  ἐξ ὀνόματος τῆς Μονῆς καί ἐξ ὀνόματος ὅλων τῶν μελῶν τοῦ Συλλόγου γιά τήν διαρκῆ συμπαράσταση τοῦ Δήμου καί τήν καλή συνεργασία μέ τή Μονή.

Σάββατο 2 Μαρτίου 2024

Η αγάπη του Ουράνιου Πατέρα

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης



Ο Θεός μας είναι αγάπη και «ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ». Όποιος Χριστιανός δεν έχει την αγάπη του Θεού μέσα στην καρδιά του, δεν έχει ζωή Χριστού στην ψυχή του. Αυτό το μεγάλο έργο της φιλανθρωπίας του Θεού, το να κατέβει ο Θεός, ο Λόγος του Θεού να γίνει άνθρωπος, να λάβει σάρκα, να κατοικήσει ανάμεσά μας, να μας πλησιάσει, δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά η απέραντη φιλανθρωπία της θείας αγάπης. Η αγάπη του Θεού είναι αυτή που μας προστατεύει και μας φροντίζει για όλα. Εμείς οι άνθρωποι αμαρτάνουμε και λυπούμε τον Θεό. Ασεβούμε πολλάκις, αλλά η φιλανθρωπία Του είναι απέραντη και όλα τα συγχωρεί. Όλοι μας, και πρώτος εγώ, έχουμε λυπήσει αυτή την μεγάλη καρδιά του Θεού, που λέγεται αγάπη προς τον άνθρωπο. Γι’ αυτό θα πρέπει να προσέξουμε στην ζωή μας, στον βίο μας, και στη συνέχεια να μην Του δώσουμε ξανά την πίκρα της αμαρτίας.

Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024

Για τους φίλους της προσευχής

 


Ρώτησαν τον Αββά Αγάθωνα οι αδελφοί :

-Πες μας, σοφέ γέροντα, στους διάφορους τρόπους της ζωής, ποια αρετή ζητάει τον πιο πολύ κόπο;

-Δεν υπάρχει άλλος κόπος πιο δύσκολος, από το να προσεύχεσαι; Απορεί η σκέψη!

Μα δεν είναι η επικοινωνία με τον Θεό, χαρά και τέρψη και αγαλλίαση και ανάταση ψυχής και ειρήνη βαθιά και απόλαυση θεϊκή;

-Είναι όλα αυτά και άλλα ακόμα, καρποί στην κίνηση που κάνει η φιλόθεη διάθεση της ψυχής να μιλάει στον Θεό Πατέρα, με αφοσίωση, με πίστη, μ’ επιμονή, με καρτερία, με απόλυτη εμπιστοσύνη, με λατρευτικό και δοξολογικό πνεύμα.

-Τότε, γιατί η προσευχή είναι η πιο κοπιαστική, η πιο επίμοχθη αρετή; ρωτάει αυθόρμητα η σκέψη.

Η νηστεία είναι εργαλείο απόκτησης σωφροσύνης

 Άγιος Διάδοχος Φωτικής


Όσοι αγωνίζονται για τη σωτηρία τους..., την εγκράτεια των τροφών πρέπει να την ασκούν προσέχοντας ώστε να μη φτάσουν να σιχαθούν καμιά απ’ αυτές, γιατί κάτι τέτοιο είναι επικατάρατο και τελείως δαιμονικό. Δεν απέχουμε από τις τροφές γιατί είναι κακές - μη γένοιτο· αλλά αποφεύγουμε τις πολλές και απολαυστικές τροφές για να χαλιναγωγούμε τα μέλη της σάρκας που βρίσκονται σε έξαψη. Επίσης και για να μοιράζομε το περίσσευμα στους φτωχούς, κάτι που είναι γνώρισμα ειλικρινούς αγάπης.

Θέλεις να σώσεις την ψυχή σου;

 


Το αποφασιστικό ξεκίνημα

Θέλεις να σώσεις την ψυχή σου και να κερδίσεις την αιώνια ζωή; Αποφάσισε από τώρα ν’ αλλάξεις πορεία. Υπερνίκησε την τεμπελιά σου, κάνε το σημείο του σταυρού και πες με θέρμη και πίστη: Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Δεν κατακτά κανείς την πίστη μόνο με ευσεβείς στοχασμούς, αλλά κυρίως με αγωνιστική προσπάθεια. Δε μας μαθαίνουν οι λέξεις και οι θεωρίες τι είναι ο Θεός, αλλά ή εμπειρία της πνευματικής ζωής. Πρέπει ν’ ανοίξουμε το παράθυρο για να μπει μέσα ο δροσερός αέρας. Πρέπει να βγούμε έξω για να μας λούσει στο φως του ο ήλιος. Ποτέ δεν μπορούμε να φτάσουμε σε ένα σκοπό, αν καθόμαστε στην ησυχία μας και περιμένουμε, λένε οι άγιοι Πατέρες. Ας γίνει παράδειγμα μας ο άσωτος υιός. «Και αναστάς ήλθε προς τον πατέρα αυτού». (Λουκά ιε’ 20)...

Η χάρη του Θεού θα σε κάνει πνευματικό άνθρωπο

† π. Συμεών Κραγιόπουλος

Εκείνος ο οποίος θέλει να γίνει πνευματικός άνθρωπος, όχι απλώς πρέπει να αγωνίζεται να είναι ταπεινός, αλλά να χτυπάει κάτω τον εαυτό του σαν χταπόδι.

Θα σας πω τι κάνει ένας ασκητής στο Άγιον Όρος, ένας μοναχός, ο οποίος, όπως δείχνουν τα πράγματα, έγινε πραγματικά αληθινός άνθρωπος, πραγματικά φωτισμένος και χαριτωμένος άνθρωπος, χωρίς πολλές γνώσεις, χωρίς πολλά γράμματα. Αυτός είναι ξένος μάλιστα, Ρουμάνος. Είναι πάμπτωχος και πηγαίνει πότε στο ένα μοναστήρι, πότε στο άλλο, κάτι να ζητήσει, για να ζήσει.

Και όταν πηγαίνει σε ένα μοναστήρι, λέει: «Εγώ ήρθα. Αν με διώξετε, εγώ σκύλος είμαι, ε, καλό είναι για μένα· καλό θα μου κάνετε. Αν πάλι μου δώσετε κάτι που ζητώ, πάλι καλό είναι». Δηλαδή, δεν δυσκολεύεται καθόλου να λογαριάσει τον εαυτό του ένα τέτοιο πράγμα: «Ε, και που θα με διώξετε, σκύλος είμαι· τον σκύλο τον διώχνουν».

Ποτέ δεν είναι αργά για ένα νέο ξεκίνημα...

 


Ὁ Γέροντας μοῦ μιλοῦσε, ὄχι γιά κάποια ἀποσπασματική καλή μας προσπάθεια, ἀλλὰ γιὰ ἕνα ἀποφασιστικό, ὁριστικὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν παλιὰ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας στὴν καινούργια ζωὴ τῆς ἁγιότητας, κατὰ τὴν ὁποία ἐμεῖς ζοῦμε ἐν Χριστῷ καὶ ὁ Χριστὸς ἐν ἡμῖν…

…καί γι’ αὐτό τό πέρασμα χρειαζόταν νά δώσουμε ὅλες μας τίς δυνάμεις.

Μιὰ φορὰ μὲ ρώτησε: ”Δὲ μοῦ λές, γιὰ νὰ σπουδάσει κανεὶς δικηγόρος, πόσα χρόνια χρειάζονται;”. Τοῦ ἀπάντησα. Μὲ ξαναρώτησε: “Γιὰ νὰ σπουδάσει χημικός, μηχανικός, γιατρός, πόσα χρόνια χρειάζονται;”

Τοῦ ἀπάντησα ἀναλόγως, ἀπορώντας γιὰ τὴ φύση τῶν ἐρωτήσεών του.

Κι ὁ Γέροντας κατέληξε: “Ἐμεῖς, γιὰ νὰ σπουδάσουμε, γιὰ νὰ μάθουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τὸ ἐφαρμόσουμε;”.

Κατάλαβα τί ἐννοοῦσε καί ντράπηκα νά τοῦ ἀπαντήσω.

Λόγος για την μετάνοια και την κρίση και τον χωρισμό της ψυχής και του σώματος

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος

Μεγάλος φόβος, αδελφοί, θα μας κυριεύσει την ώρα του θανά­του, όταν η ψυχή χωρίζεται από το σώμα με φόβο και οδύνες.

Διότι την ώρα του χωρισμού στέκονται μπροστά στην ψυχή τα έργα της, όσα έκανε τη νύχτα και τη μέρα, καλά και κακά, και οι Άγγελοι σπεύδουν βιαστικά να την βγάλουν έξω από το σώμα˙ αλλά η ψυχή παρατηρώντας τα έργα της δειλιάζει να βγει.

Η ψυχή μάλιστα του αμαρτωλού με φόβο χωρίζεται από το σώμα και με τρόμο αναχωρεί για να παρουσιασθεί στον αθάνατο Βασιλιά˙ και καθώς αναγκάζεται να βγει από το σώμα, βλέποντας τα έργα της, λέει σ’ αυτά με φόβο˙ «Δώστε μου προθεσμία μια ώρα, να βγω». Απαντούν σ’ αυτή τα έργα της· «Εσύ μας έκανες· γι’ αυτό ας πάμε εμείς στον Θεό μαζί μ’ εσένα».