"Σκέψεις στην ακροθαλασσιά"

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

ΜΕ ΠΟΙΟΝ μοιάζει o χριστιανός, πού σηκώνει τις θλίψεις της επίγειας ζωής με αληθινή πνευματική σύνεση; Μ’ έναν οδοιπόρο, που στέκεται στην ακροθαλασσιά σε ώρα τρικυμίας.

Τα αγριεμένα άσπρα κύματα πλησιάζουν τον οδοιπόρο και, αφού σπάσουν στην άμμο, διαλύονται πάνω στα πόδια του σε αναρίθμητες μικρές σταγόνες. Η θάλασσα, φιλονικώντας με τον άνεμο, βρυχιέται, υψώνει κύματα σαν βουνά, βράζει, παφλάζει. Το ένα κύμα γεννά και στη συνέχεια καταβροχθίζει το άλλο. Οι κορυφές τους είναι στεφανωμένες με κάτασπρο αφρό. Όλη η θάλασσα είναι καλυμμένη απ’ αυτά τα κύματα, που μοιάζουν με τερά­στιο λάρυγγα φοβερού τέρατος δίχως δόντια.

Ο οδοιπόρος παρατηρεί το φοβερό θέαμα με ήρεμο λογισμό. Τα μάτια του είναι στη θάλασσα. Πού είναι, όμως, η σκέψη του; Και πού η καρδιά του; Η σκέψη του είναι στις πύλες του θανάτου. Και η καρδιά του στην κρί­ση του Θεού. Εκεί είναι ήδη με τον νου του· εκεί είναι με το αίσθημά του - εκεί είναι οι φροντίδες του· εκεί είναι ο φόβος του.

Υπομονή

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

«Υπομονής έχετε χρείαν, ίνα το θέλημα του Θεού ποιήσαντες κομίσησθε την επαγγελίαν» (Εβρ. 10:36). Αυτοί που υπομένουν αγόγγυστα και με καρτερία τα πάντα, μένουν πιστοί στο θέλημα του Θεού. Κι αυτοί που μένουν πιστοί στο θέλημα του Θεού, θα πάρουν την αμοιβή που υποσχέθηκε Εκείνος: τη βασιλεία των ουρανών. Γι’ αυτό κι εσύ «μη νικώ υπό του κακού, αλλά νίκα εν τω αγαθώ το κακόν… Μηδενί κακόν αντί κακού αποδιδόντες· προνοούμενοι καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων· μη εαυτούς εκδικούντες, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή· γέγραπται γαρ· εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος» (Ρωμ. 12:21,17,19).

Στον Κύριο ανήκει η κρίση και η καταδίκη όσων σε αδικούν. Σε σένα η καλοσύνη και η μακροθυμία. Στον Κύριο ανήκει η τιμωρία και η πάταξη του κακού. Σε σένα η ανεξικακία και η υπομονή.

Άναψε την ψυχή με την προσευχή

 

Πίστεψέ με, δεν έχει τόσο την ικανότητα να καθαρίζει τη σκουριά η φωτιά, όσο η νυχτερινή προσευχή τη σκουριά των αμαρτιών μας.

Ας ντραπούμε, αν όχι κανέναν άλλον, τους νυκτερινούς φύλακες. Εκείνοι περιέρχονται τους δρόμους για τον ανθρώπινο νόμο, φωνάζοντας δυνατά μέσα στην παγωνιά και περπατώντας μέσα από τα στενά, και πολλές φορές βρέχονται και παγώνουν για σένα και την σωτηρία σου και για τη φύλαξη των χρημάτων σου.

Εκείνος για τα χρήματα σου παίρνει τόσα προνοητικά μέτρα, ενώ εσύ ούτε για τη δική σου ψυχή;

Όλη μου η ζωή μια μεγάλη Σαρακοστή

Όλη μου η ζωή μια μεγάλη Σαρακοστή .

Όλη η ζωή μου ένας διαρκής αγώνας.

Μπορεί ο χρόνος να μοιάζει ατελείωτος.

Μπορεί οι πειρασμοί να είναι πολλοί.

Μπορεί μέρα με τη μέρα να νιώθω πιο βαρύς και κουρασμένος.

Μπορεί να νιώθω μοναξιά κάποιες στιγμές.

Να νιώθω πως πηγαίνω κόντρα μόνος μου απέναντι στο πλήθος.

Μπορεί να με χλευάζουν άνθρωποι και να μου γυρίζουν επιδεικτικά την πλάτη.

Η υπερευαισθησία στην πνευματική ζωή

Ο υπερευαίσθητος χριστιανός μοιάζει με έναν πολεμιστή χωρίς πανοπλία γιατί η πολλή ευαισθησία τον αποδυναμώνει και τον αφήνει εκτεθειμένο στις διαθέσεις του πονηρού.

Λογισμοί εξ αριστερών εισχωρούν πιο εύκολα γιατί κάμπτονται οι αντιστάσεις και ο διάβολος βρίσκει χώρο να αλωνίζει αφού πέφτουν οι άμυνες! Ό,τι και να μας πει μας πείθει γιατί η ευαισθησία μάς κάνει μαλακούς, ευκολόπιστους και αγαθούς. Οι αγωνιστές του Χριστού πρέπει να έχουμε θάρρος, γενναίο φρόνημα, αποφασιστικότητα και πυγμή… πνεύμα και όχι συναίσθημα πάντα, και φυσικά πίστη στον Αναστημένο Χριστό! Να αισθανόμαστε, να συναισθανόμαστε, να μην αδιαφορούμε αλλά με διάκριση και με λίγη αναισθησία που κάποιες φορές θα μας γλιτώσει από τις παγίδες στις οποίες εντέχνως πάει να μας ρίξει ο διάβολος! Άλλωστε ο εχθρός στο ευάλωτο σημείο χτυπάει… θυμήσου και τον Αχιλλέα! Γι’ αυτό αν υπάρχει μια τρύπα μέσα μας από την οποία εισβάλλει ο εχθρός μας και αυτή ονομάζεται υπερευαισθησία.

Ὁμιλία γιά τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή μακαριστοῦ Γέροντος Χρυσοστόμου Ἁγιονικοδημίτου

«Λίγα λουλούδια ἀπό τόν κῆπο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου»

(Ὁμιλία πού ἐκφωνήθηκε στίς 26 Μαρτίου 2017 σέ ναό τῆς Μητροπόλεως Γρεβενῶν)

(Ἡ ὁμιλία τοῦ Γέροντα ξεκινᾶ ἀπό τό 3:21)

Ἀδελφοί μου, 

Ἀληθινά, ὀφείλω νά σᾶς εὐχαριστήσω, διότι μέ καλέσατε νά σᾶς ὁμιλήσω καί γίνατε ἔτσι αἰτία νά μελετήσω λίγο καί νά ἀσχοληθῶ μέ ἕναν μεγάλο Ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Σιναΐτη, νά μαζέψω λίγα ἄνθη ἀπό τήν σοφή διδασκαλία του, ἡ ὁποία ἔχει ὡς στόχο νά ὁδηγήσει τήν ζωή μας στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί στήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.

Ἀδελφοί μου, γνωρίζετε ὅτι:

Ὑπάρχει κάτι πού εἶναι πιό μεγάλο ἀπό τήν γῆ. Καί αὐτό εἶναι ἡ θάλασσα.

Ὑπάρχει κάτι πού εἶναι πιό μεγάλο καί ἀπό τήν θάλασσα. Καί αὐτό εἶναι ὁ οὐρανός.

Ο ληστής που έλεγε τους Χαιρετισμούς και... σώθηκε!

 

Στα παλιά χρόνια υπήρχε μια οικογένεια, που είχε μια πολύ ευλογημένη συνήθεια. Κάθε βράδυ πριν κοιμηθούν, γονάτιζαν οι γονείς και τα παιδιά μπρος στην εικόνα της Παναγίας και διάβαζαν τους Χαιρετισμούς. Η μητέρα καθημερινά υπενθύμιζε στο μικρό της αγοράκι που είχε μάθει τους Χαιρετισμούς απ΄έξω:

-Μέρα να μην περάσει παιδί μου , που να μην χαιρετίσεις την μάνα μας, την Παναγιά!

Βέβαια, αργότερα το μικρό αυτό αγοράκι της οικογενείας τον άρπαξε μια συμμορία ληστών που πέρναγε απο το χωριό και έτσι πήρε τον κακό το δρόμο κι έγινε αργότερα αρχιληστής, παρά ταύτα όμως, τους Χαιρετισμούς δεν τους είχε αφήσει ούτε μια μέρα. Έτσι η Παναγία βρισκόταν κοντά του και τον φύλαγε.

Και τον φύλαγε επειδή περίμενε μια ευκαιρία η Παναγία για να τον σώσει, να τον φέρει σε μετάνοια, ν’ αλλάξει ζωή, να σωθεί.

Κήρυγμα είς τήν τρίτη Παρασκευή τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου 2023

 

Κήρυγμα ἀπό τόν Καθηγούμενο τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου Ἀρχιμανδρίτη Χρυσόστομο

«Τήν Ὡραιότητα τῆς Παρθενίας σου»

 Ψάλλει ὁ Χορός τῶν πατέρων τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου

Κάθισμα Ἦχος γ'

Τὴν ὡραιότητα, τῆς παρθενίας σου, καὶ τὸ ὑπέρλαμπρον, τὸ τῆς ἁγνείας σου, ὁ Γαβριὴλ καταπλαγείς, ἐβόα σοι Θεοτόκε· Ποῖόν σοι ἐγκώμιον, προσαγάγω ἐπάξιον, τί δὲ ὀνομάσω σε; ἀπορῶ καὶ ἐξίσταμαι· διὸ ὡς προσετάγην βοῶ σοι· Χαῖρε ἡ Κεχαριτωμένη.

Ὁ Κανὼν τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου

 

Ψάλλει ὁ Χορός τῶν πατέρων τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου

Ποίημα Ἰωσὴφ τοῦ Ὑμνογράφου.

ᾨδὴ α´. Ἦχος δ´. Ὁ Εἱρμός.

» Ἀνοίξω τὸ στόμα μου, καὶ πληρωθήσεται » πνεύματος, καὶ λόγον ἐρεύξομαι, τῇ βασιλίδι » Μητρί· καὶ ὀφθήσομαι, φαιδρῶς πανηγυρί- » ζων, καὶ ᾄσω γηθόμενος, ταύτης τὰ θαύματα. (δὶς) Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

Η λέξη που χαρακτηρίζει τον αιώνα μας είναι αποστασία

 Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

Έλαχε στον κλήρο μας να γεννηθούμε στον κόσμο κατά μια τρομακτικά ταραγμένη περίοδο. Δεν είμαστε μόνο παθητικά θεατές, αλλά μέχρι ένα σημείο συμμέτοχοι στον ισχυρό αγώνα ανάμεσα στην πίστη και στην απιστία, ανάμεσα στην ελπίδα και την απελπισία…

Μετά από τόσα χρόνια αδιάκοπης σχεδόν αλληλοεξοντώσεως των ανθρώπων επάνω στη γη, για την οποία δικαιολογούνται όλοι αδιάκοπα μπροστά στον ίδιο τον εαυτό τους, είναι αδύνατο να περιμένουμε ότι αυτοί θα τολμήσουν να ατενίσουν το ύψος του Ουρανού και να ονομάσουν τον Θεό Πατέρα τους.

Στις ημέρες μας η «αποκτήνωση» του κόσμου έλαβε φοβερές διαστάσεις. Η έκπτωση από τη χριστιανική πίστη κατά την αυθεντική της ουσία έχει γίνει καθολικό φαινόμενο. Η λέξη που χαρακτηρίζει τον αιώνα μας είναι αποστασία.

Τα μυστικά της εξομολόγησης

 Λεόντιος μοναχός Διονυσιάτης

«Προσεύχομαι, και την πρώτη σκέψη που έρχεται στην καρδιά μου τη δέχομαι ως λόγο Θεού, και αυτή λέω. Είναι ο Θεός που ξέρει τη ζωή σου και το μυστήριο της καρδιάς σου. Εγώ είμαι μόνο ένας πνευματικός» 

ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ

…Στον στρατό τα μηνύματα του αρχηγείου πρέπει να φτάσουν στους πολεμιστές προφυλαγμένα από τον εχθρό, ώστε αυτός να μην μάθει τις κινήσεις που θα γίνουν για την εξουδετέρωσή του. Έτσι υπάρχει το στρατιωτικό απόρρητο, που τηρείται με πολλή φροντίδα με την βοήθεια ειδικών υπηρεσιών, την εφαρμογή κρυπτογράφησης και άλλων συστημάτων ασφαλείας. Και εμείς για να ωφελούμαστε τα μέγιστα από το μυστήριο της Εξομολόγησης, πρέπει να κρατάμε τα μυστικά του, όπως μας εξηγεί ο π. Ραφαήλ Νόϊκα:

Δῶρα Θεοῦ

 Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ἡ ζωή μας

Νὰ περνᾶς τὴ ζωή σου ἐδῶ ἔτσι, ὥστε κάθε στιγμὴ νὰ εἶσαι ἕτοιμος νὰ τὴν ἀφήσεις. Ποτέ σου νὰ μὴν ἐπιτρέψεις οἱ ἀπολαύσεις νὰ σὲ κάνουν νὰ ξεχάσεις τὸν ἑαυτό σου καὶ τὸν Θεό. Νὰ θυμᾶσαι πάντα ὅτι ἡ ζωή σου καὶ ἡ εὐτυχία εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ, δῶρα ποὺ δέ σοῦ ἀξίζουν. Ἁμαρτία εἶναι ὅταν δὲν ἀπολαμβάνουμε σωστὰ αὐτὰ τὰ δῶρα, ὅπως καὶ ὅταν ξεχνᾶμε ὅτι ὅλα ὅσα ἔχουμε στὴ ζωή μας εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ.

Πάτερ Ἐπουράνιε! Ἂς μὴν ξεχνάω ποτὲ ὅτι ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔχω εἶναι δικά Σου. Καὶ αὐτὰ τὰ δῶρα ποὺ συνεχῶς μοῦ χαρίζεις, ἂς μὲ κάνουν νὰ Σὲ ἀγαπήσω περισσότερο καὶ ὄχι νὰ ἀπομακρυνθῶ ἀπὸ Σένα. Ἂν κάποτε θὰ μὲ ἐπισκεφθεῖ ἡ δυστυχία δῶσε μου νὰ στραφῶ πάλι σὲ Σένα μὲ μετάνοια καὶ ἀγάπη.

* * *

Οἱ ἄνθρωποι κάνουν λάθος ὅταν νομίζουν ὅτι ἡ ζωὴ ποὺ ἔχουν ἀνήκει σ’ αὐτοὺς καὶ ὅτι μποροῦν νὰ κάνουν μ’ αὐτὴ ὅ,τι θέλουν. Ἡ ζωὴ εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος τὴν παίρνει ὅταν Ἐκεῖνος θέλει. Καὶ αὐτὸ τὸ βλέπουμε σχεδὸν σὲ κάθε βῆμα.

Τα τρία πιο σοβαρά λάθη που γίνονται κατά την Eξομολόγηση

 

Για τη συγχώρηση των παραπτωμάτων μας απαραίτητη προϋπόθεση είναι η αλήθεια και η ει­λικρινής εξαγόρευση. Αλλά ποιοι είναι εκείνοι, που, ενώ ξεκινούν με διάθεση εξαγορεύσεως των παραπτωμάτων τους, στο δρόμο σκοντάφτουν και δεν είναι ειλικρινείς στην ό­μορφη αυτήν ευκαιρία, όπου έχουν δυνατότητα απαλλαγής - καθάρσεως από τα αμαρτήματα, ανομήματα  και τα πλημμελήματα τους;

α) Αυτοί που κρύβουν τις αμαρτίες τους, γιατί ντρέπονται να τις εξαγορεύσουν.

Ἡ ἄλλη κρεοφαγία τῆς Σαρακοστῆς

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Οἱ διὰ Χριστὸν σαλοὶ διακρίνονται ἀπὸ μιὰ σπάνια ἔλλειψη φόβου.

Ὁ μακάριος Νικόλαος ἔτρεχε ἀνάμεσα στοὺς δρόμους τοῦ Πσκὼφ προσποιούμενος τὸν τρελό, ἐλέγχοντας τοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὶς κρυφὲς ἁμαρτίες τους καὶ προφητεύοντας ἐκεῖνα ποὺ ἐπρόκειτο νὰ τοὺς συμβοῦν.

 Ὅταν ὁ Ἰβὰν ὁ Δ΄ ὁ Τρομερὸς κατέφθασε στὸ Πσκώφ, ὁλόκληρη ἡ πόλη διασαλεύτηκε ἀπὸ τὸν τρόμο γιὰ τὸ φοβερὸ τσάρο. Γιὰ νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν οἱ κάτοικοι τοποθέτησαν στὴν εἴσοδο κάθε σπιτιοῦ ψωμὶ καὶ ἁλάτι, ἀλλὰ οἱ ἴδιοι, φοβισμένοι, δὲν ἐμφανίστηκαν. Ὅταν ὁ κυβερνήτης τῆς πόλης πρόσφερε στὸν τσάρο ψωμὶ καὶ ἁλάτι σ’ ἕνα δίσκο, ὁ τσάρος ἔσπρωξε μακριά τον δίσκο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πέσουν καταγῆς τὸ ψωμὶ καὶ τὸ ἁλάτι. Τότε ἐμφανίστηκε μπροστά του ὁ ὅσιος Νικόλαος: ντυμένος μὲ ποδήρη χιτώνα, δεμένο μὲ σκοινὶ στὴ μέση, χοροπηδοῦσε γύρω του μ’ ἕνα μπαστούνι, σὰν παιδί. Τοῦ φώναζε:

Ἰδιόμελα Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας

Ψάλλει ὁ Χορός τῶν πατέρων τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου

 

Ἰδιόμελα τῆς πρώτης Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν

Ψάλλει ὁ Χορός τῶν πατέρων τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου

 

Ἰδιόμελα Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς

 Ψάλλει ὁ Χορός τῶν πατέρων τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου

Η Ἐξομολόγηση τοῦ Γέροντος Φιλοθέoυ (Ζερβάκου) τὸ 1908

Βρέθηκε στὸ ἀρχεῖο του μετὰ τὴν κοίμησή του

1. Δὲν ἀγαπῶ τὸ Θεὸ μὲ ὅλη μου τὴν ψυχή, τὴν καρδιὰ καὶ τὴ διάνοια. Δὲν ἔχω ὑπακοὴ στὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου καὶ δὲν φυλάγω τὶς ὑποσχέσεις ποὺ ἔδωσα στὸ Βάπτισμα καὶ στὴν κουρά μου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τῶν Ἀγγέλων, τῶν Ἁγίων καὶ τῶν ἀνθρώπων.

2. Δὲν προσεύχομαι καὶ δὲ μελετῶ μὲ προσοχή.

Στὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες καὶ ἀγρυπνίες, ἀκόμη καὶ στὴν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας, παρίσταμαι στὸ Ναὸ χωρὶς φόβο, προσοχὴ καὶ εὐλάβεια. Πολλὲς φορὲς ἔχω ἀπρεπεῖς, αἰσχρούς, ἀκάθαρτους καὶ βλάσφημους λογισμούς.

Ψυχωφέλιμος λόγος του Γέροντα Παρθενίου Καθηγουμένου της Ι.Μ. Αγίου Παύλου επί τη ενάρξει της Τεσσαρακοστής

 

Η άλλη όψη του καρναβαλιού…

Χρίστου Φωτοπούλου - φοιτητής Θεολογίας 

Περπατώντας στους δρόμους της πόλεώς μας τις τελευταίες ημέρες, παρατηρεί κανείς ότι την έχουν προετοιμάσει με πολύχρωμους στολισμούς να υποδεχθεί το καρναβάλι της. Μεταξύ των στολιδιών υπάρχουν και τα υπερμεγέθη «αγάλματα» του καρναβαλιού. Φιγούρες ντυμένες με πολύχρωμες στολές, ανάστατα μαλλιά, περίεργα καπέλα και ένα τεράστιο χαμόγελο, το οποίο έχουν πάντα όταν σε κοιτούν κατά πρόσωπο. 

Και αναρωτιέται κανείς, ο κόσμος που περπατά για να πάει στις δουλειές του, η σε τυχόν άλλες υποχρεώσεις του, είναι αναγκασμένος να βλέπει αυτές τις φιγούρες;

Το μακάβριο είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι πεινούν, διψούν, δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν χρήματα, δεν έχουν ούτε καν έστω ένα στήριγμα για να στηριχθούν, υποχρεώνονται να βλέπουν αυτές τις φιγούρες και ευλόγως μπορούμε να ερωτήσουμε, με ποιόν γελούν; Με τον πόνο μας, με την δυστυχία μας; Με την απελπισία μας; Με την φτώχεια μας, η μήπως επειδή εμείς οι ίδιοι τις αναδείξαμε;

Από τη ζωή μας αφαιρέσαμε την παρουσία του Θεού και εντάξαμε την παρουσία του καρναβαλιού.

Θεάνθρωπος και διαβολάνθρωποι…

παπα-Ηλίας Υφαντής

Στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (8,31-46) υπάρχει ένας πολύ ενδιαφέρων διάλογος ανάμεσα στο Χριστό και τους Ιουδαίους. Τον παραθέτω διασκευασμένο, με τις απαραίτητες για την οικονομία του θέματος, περικοπές:

«Αν μείνετε πιστοί στα λόγια μου, λέει ο Χριστός, θα μάθετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει»!

Κι εκείνοι διαμαρτύρονται: «Εμείς είμαστε παιδιά του Αβραάμ και ποτέ δεν ήμασταν δούλοι σε κανένα»!

Οργή: Ζούμε σε μια μπανανία που παρακολουθείται η μισή χώρα, αλλά δεν έχουμε υποδομές να εντοπίζουμε ένα τρένο 350 ανθρώπων!

 

Για παρακολουθήσεις και πλειστηριασμούς είμαστε η επιτομή της αποτελεσματικότητας - Για να προστατευτούν ζωές πολιτών είμαστε η επιτομή του τρίτου κόσμου

Ελευθέριος Ανδρώνης

Η ανείπωτη τραγωδία με την σύγκρουση τρένων στα Τέμπη, έπνιξε την Ελλάδα στο αίμα, την θλίψη και την βουβή οργή. Γι’ αυτή την φρίκη, σε ανθρώπινο επίπεδο δεν υπάρχουν λόγια. Είναι ασύλληπτο και μόνο να σκεφτείς πως το (υποτίθεται) ασφαλέστερο μέσο κυκλοφορίας έγινε καρμανιόλα για δεκάδες νέα παιδιά, μόνο και μόνο επειδή αυτή η χώρα λειτουργεί στον αυτόματο πιλότο.

ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ 25 - 02 - 2023

 

Τό Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2023 πραγματοποιήθηκε ἡ μηνιαία ὁμιλία ἀπό τόν Πανοσιολογιώτατο Καθηγούμενο τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου π. Χρυσόστομο.

Τό μυστήριο τῆς μετανοίας καί τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως εἶναι θεοσύστατο –συστάθηκε ἀπό τόν ἴδιο τόν Ἰησοῦ Χριστό καί στή συνέχεια μεταδόθηκε ἀπό τούς μαθητές Του, τούς ἁγίους Ἀποστόλους στούς διαδόχους τους, ἐπισκόπους καί πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας.

Ποιά εἶναι τά σημάδια τῆς ἀληθινῆς μετανοίας.