Ο πρακτικός άνθρωπος

Ἅγιος Βαρσανούφιος

Ὅταν κάποιος δὲν συμπλέει μὲ τὸν σύγχρονο τρόπο ζωῆς, οἱ ὑπόλοιποι τὸν χαρακτηρίζουν ἀπαρχαιωμένο· ἀπολίθωμα· ἀπροσγείωτο· ἀνεδαφικό· ἄνθρωπο, χωρὶς πρακτικὴ σκέψη.

Καὶ ποιὸς ἄραγε εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὁ χωρὶς πρακτικὴ σκέψη; Ἐκεῖνος ποὺ δὲν κλέβει· ποὺ δὲν ἐκμεταλλεύεται πρόσωπα καὶ καταστάσεις.

Παράδειγμα, ἕνας μεγάλος στρατηγός, ὁ Τσερνιάγεφ. Πολέμησε ἐναντίον τῶν Τούρκων καὶ προσέφερε πολλὲς ὑπηρεσίες στὴν πατρίδα του. Ὅμως δὲν ἦταν ἄνθρωπος «πρακτικός». Ἐνῶ εἶχε δυνατότητα νὰ κάμει μεγάλη περιουσία, δὲν ἔκαμε! Γι’ αὐτό, οἱ «πρακτικοὶ» ἄνθρωποι τοῦ περιβάλλοντός του τὸν κατέκριναν! Τὸν ἔλεγαν βλάκα καὶ κουτό.

Ὁ Θεὸς νὰ μὴν δώσει ποτέ, νὰ γίνετε καὶ σεῖς ἄνθρωποι «πρακτικοί»! Τὸ ἴδιο συνέβαινε καὶ μὲ τοὺς πρώτους χριστιανούς. Ὅταν τοὺς ὁδηγοῦσαν μπροστὰ στὸν εἰσαγγελέα καὶ τοὺς ἔλεγαν νὰ προσκυνήσουν τοὺς θεούς, ἀπαντοῦσαν :

-Ψεύτικους θεοὺς ἐμεῖς δὲν προσκυνοῦμε. Ἐμεῖς λατρεύουμε τὸν ΕΝΑ ἀληθινὸ Θεό, ποὺ δημιούργησε τὸν οὐρανὸ καὶ τὴν γῆ· τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.

-Εἶστε ἀλαζόνες. Ταπεινωθεῖτε καὶ προσκυνῆστε τοὺς θεούς.

-Ποτέ!

Καὶ τοὺς κατεδίκαζαν σὲ τρομερὰ βασανιστήρια. Ὁ εἰσαγγελέας ζητοῦσε ψεύτικη – ἁμαρτωλὴ ταπείνωση! Ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ.

Τὸ ἴδιο μᾶς σερβίρεται καὶ σήμερα στὴν ἰδιωτική μας ζωή!

-Ταπεινώσου! Ζῆσε ὅπως ὅλοι! Μὴν εἶσαι ὑπερήφανος! Μὴ θέλεις νὰ ξεχωρίζεις ἀπὸ τοὺς ὑπόλοιπους!

Μὴ τοὺς ἀκοῦτε! Ὑπάρχουν βέβαια καὶ ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι μπερδεύονται σ’ αὐτὰ τὰ γρανάζια τοῦ διαβόλου. Στὴν ἀρχὴ χωρὶς καλὰ – καλὰ νὰ τὸ ἔχουν συνειδητοποιήσει. Καὶ σταδιακὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Χριστό! Καὶ χάνουν τὴν ψυχή τους.

Καμμιὰ φορὰ ρωτάω τοὺς προσκυνητὲς:

-Παιδιὰ ἔχετε;

-Ναί, ἔχομε.

-Καὶ τί θὰ θέλατε νὰ γίνουν τὰ παιδιά σας, ὅταν μεγαλώσουν;

-Μηχανολόγος, λέει κάποιος. Ἔτσι κι ἀλλιῶς ὁ γιός μου ἔχει ἐκ φύσεως τὴν κλίση πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση.

-Καὶ ἡ κόρη σας;

-Νὰ παντρευτεῖ ἕνα διάσημο καὶ πλούσιο νέο.

-Καὶ νομίζετε, πὼς τὰ παιδιά σας θὰ εἶναι ἔτσι εὐτυχισμένα;

Ἀπαντοῦν μὲ σιγουριά:

-Καὶ βέβαια, πάτερ! Τί ἄλλο νὰ ποθοῦσαν;

Οἱ ταλαίπωροι! Δὲν σκέφτονται καὶ δὲν ἀγωνιοῦν νὰ δώσουν στὰ παιδιά τους τὸν μόνο ἀληθινὸ «θησαυρὸ» – ποὺ ὄχι ἁπλῶς δὲν χάνεται ποτέ, ἀλλὰ καὶ θὰ τοὺς κάνει πραγματικὰ εὐτυχισμένους: τὸν Χριστό! Λένε πὼς ὅλα σήμερα ἀγοράζονται. Ναί, μὲ τὸ χρῆμα μπορεῖς σήμερα νὰ ἀγοράσεις πολλά. Ὄχι ὅμως ὅλα. Μόνο ὁ Χριστὸς δὲν ἀγοράζεται, μὲ ὅλα τὰ πλούτη τοῦ κόσμου.

Ὅμως χωρὶς Χριστό:

• ἀληθινὴ ζωή, δὲν ὑπάρχει·

• σωτηρία, δὲν ὑπάρχει·

• αἰώνια ζωή, δὲν ὑπάρχει.

 

ΠΗΓΗ askitikon