Στό Ἱερό Κοινόβιο Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου τελέσθηκε, ὅπως κάθε χρόνο, μέ μεγάλη κατάνυξη καί μεγάλη συμμετοχή εὐσεβῶν πιστῶν στίς 3 τό μεσημέρι τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἀποκαθήλωσης. Στό μοναστήρι, πού ἀποτελεῖ Μετόχι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας Ἁγίου Ὄρους καί βρίσκεται στίς παρυφές τοῦ ὄρους Πάϊκου στόν Πεντάλοφο Γουμένισσας, πλῆθος κόσμου εἶχε ἀρχίσει νά συγκεντρώνεται ἀπό τό πρωί, προσμένοντας τήν ἔναρξη αὐτῆς τῆς, γεμάτης μοναδικό μεγαλεῖο, τελετῆς.
Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Είναι ασύλληπτη η γνώση
του Θεού απ’ τον δικό μας νου. Είναι άπειρη, περιλαμβάνει όλα τα όντα, ορατά
και αόρατα, έσχατα και αρχαία. Τα γνωρίζει ο Θεός όλα με ακρίβεια, σε όλο το
βάθος και το πλάτος τους. Ο Κύριος γνωρίζει εμάς, πριν γνωρίσομε εμείς τον
εαυτό μας. Γνωρίζει τις διαθέσεις μας και την παραμικρή μας σκέψη, τους
λογισμούς, τις αποφάσεις μας, πριν να τις πάρουμε. Αλλά και προ της συλλήψεώς
μας και προ καταβολής κόσμου μας γνώριζε καλά.
Το Πνεύμα το Άγιο εισχωρεί παντού. Γι’ αυτό εκείνος που εμφορείται υπό του Αγίου Πνεύματος έχει και αυτός τη γνώση του Θεού. Γνωρίζει το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον. Του τα φανερώνει το Άγιο Πνεύμα. Τίποτα δεν είναι άγνωστο στον Θεό απ’ τις πράξεις μας, αλλά γράφονται όλα.
Ὁσίου Γεωργίου (Καρσλίδη)
Ὅταν πρόκειται νὰ κοινωνήσετε χρειάζεται προετοιμασία. Πρῶτο καὶ βασικὸ εἶναι ἡ ἐξομολόγηση. Ὅ,τι σᾶς βαραίνει τὴν ψυχή σας, δηλαδὴ ποῦ φταίξατε, νὰ τὸ πεῖτε στὸν πνευματικό σας πατέρα καὶ πάντα νὰ ἐξομολογεῖστε στὸν ἴδιο πνευματικό, ὄχι κάθε φορὰ νὰ ἀλλάζετε πνευματικό.
Γιατὶ ὅπως πᾶμε σ᾿ ἕνα καλὸ γιατρὸ καὶ γιὰ πρώτη φορὰ μᾶς ρωτάει πῶς λέγεσαι καὶ μᾶς κάνει κάρτα καὶ ὅταν ξαναπᾶμε δὲν τὰ λέμε ἀπὸ τὴν ἀρχή, ἀλλὰ παίρνει ὁ γιατρὸς τὴν κάρτα μας καὶ μὲ λίγα λόγια ποὺ θὰ μᾶς ρωτήσει, μᾶς δίνει τὰ φάρμακα ποὺ πρέπει νὰ πάρουμε, ἔτσι καὶ ὁ πνευματικός μας πρέπει νὰ ξέρει πῶς βαδίζουμε στὴν ζωή μας καὶ ἀφοῦ ἐξομολογηθοῦμε ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς, χωρὶς νὰ κρύψουμε καὶ τὸ ἐλάχιστο ἁμάρτημά μας, πλένουμε τὴν ψυχή μας, ὅπως, ὅταν πρόκειται νὰ πάρουμε τὴν Ἁγία Κοινωνία.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Για να φυλάγεστε από τα μαγικά και την ενέργεια των δαιμόνων, να έχετε όλοι - μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες - κρεμασμένο στο λαιμό σας τον τίμιο Σταυρό.
Τρέμουν οι δαίμονες τον τύπο του Σταυρού και φεύγουν μακριά όταν τον βλέπουν.
Άλλωστε, όπως ομολόγησαν οι ίδιοι στον Άγιο Ιωάννη τον Βοστρινό, που είχε εξουσία κατά των ακαθάρτων πνευμάτων, τρία πράγματα φοβούνται περισσότερο· τον Σταυρό, το άγιο Βάπτισμα και τη Θεία Κοινωνία.
Γέροντος Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί. Εάν, όπως λένε και οι άγιοι Πατέρες, επωφελούμεθα από τον Θεό, σημαίνει ότι επωφελούμεθα από την αγάπη. Αν βλέπουμε και γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών και αν είμαστε με την καρδιά ενωμένοι μαζί Του, τότε Εκείνος θα μας μάθει πώς να αγαπάμε τον πλησίον μας, επειδή εμείς δε γνωρίζουμε πώς να αγαπάμε ούτε τον Θεό ούτε και τον πλησίον μας.
Στη δική μας Θεϊκή αγάπη, την οποία φύτεψε ο Θεός μέσα μας, συχνά μπερδεύονται καταχθόνια πνεύματα, έτσι που μας απομακρύνουν εντελώς από τον ορθό δρόμο της αληθινής και πραγματικής αγάπης. Στην πραγματικότητα οι υποδείξεις τους είναι συνυφασμένες με τις αισθήσεις και τα αισθήματα αυτού του κόσμου, με τις επίγειες ηδονές· και αυτό τότε γίνεται υποδούλωση.
Ευτυχία Κολιού
Άκουσα τη μάνα μου σήμερα να ζητάει αλάτι από τους γείτονες.
Έμεινα έκπληκτη και της φώναξα.
Μην ζητάς αλάτι από τούς γείτονες, πάω αμέσως να πάρω.
Περίμενε κόρη μου, μου λέει :
Έχουμε αλάτι και δεν μας λείπει τίποτε.
Απλώς οι γείτονες είναι πολύ φτωχοί και πάντα μου ζητούν κάτι που δεν έχουν.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσοστόμος
Και πώς θα είναι γεμάτη από ευχαρίστησι η καρδιά μας; Αν ασκήσουμε και
συνηθίσουμε τον εαυτό μας να ευχαριστή τον Θεό, όχι μόνον όταν παίρνει, αλλά
και όταν δεν ικανοποιηθή το αίτημά μας.
Διότι ο Θεός άλλοτε δίνει αυτό που ζητάμε και άλλοτε όχι, αλλά και τα δύο
τα κάνει για το συμφέρον μας.
Ώστε είτε λάβεις, είτε δεν λάβεις, έλαβες με το ότι δεν έλαβες˙ είτε
πετύχεις στο αίτημά σου, είτε δεν πετύχεις, πέτυχες με το ότι δεν πέτυχες σ’
αυτό που ζητούσες.
Συμβαίνει δηλαδή μερικές φορές, όταν δεν παίρνουμε αυτό που ζητάμε, να έχουμε μεγαλύτερο κέρδος, παρά αν το παίρναμε.
“Ἡ
πνευματικὴ ζωὴ δὲν εἶναι νὰ ἀποκτήσω κάτι ποὺ δὲν ἔχω, ἀλλὰ νὰ ἀνακαλύψω αὐτὸ
ποὺ ἤδη ἔχω, νὰ ζωογονήσω μέσα μου αὐτὸ ποὺ ἔλαβα ἀπὸ τὸν Θεό.
Αὐτὴ
εἶναι ἡ δική μας νέκρα, τὸ ὅτι δὲν νοιώθομε, δὲν εἶναι ζωντανὸ γιὰ μᾶς, αὐτὸ ποὺ
ἤδη μᾶς ἔχει δώσει ὁ Θεός. Ὁ Θεὸς ἐξετέλεσε τὸ ἔργο του, ἐκπλήρωσε τὴν ἀποστολὴ
τοῦ καθ’ ὁλοκληρίαν, τὴν ἔφερε εἰς πέρας, ἔκανε τὰ πάντα.
Ἐμπλούτισε, γέμισε τὴν ζωή μας· δὲν ὑπάρχει τίποτε ἄλλο ποὺ θὰ μπορέσει νὰ χωρέσει ἡ ζωή μας· μόνο ποὺ ἐμεῖς ζοῦμε χωρὶς αὐτὸ τὸ πλήρωμα τοῦ Θεοῦ.
Γεώργιος Παπαζάχος - Καθηγητής Ἰατρικῆς Σχολῆς
(Μιά στιγμή μέ τόν ἅγιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη)
Ἀντί ἄλλης Πασχάλιας εὐχῆς θά σᾶς μεταφέρω τά χαρμόσυνα ἀναστάσιμα βιώματα τοῦ μακαριστοῦ γέροντα Πορφυρίου, ὅπως τά ἔζησα μιά Τρίτη Διακαινησίμου στό κελλάκι του.
Μετά τήν καρδιολογική ἐξέταση καί τό συνηθισμένο καρδιογράφημα, μέ παρεκάλεσε νά μή φύγω. Κάθησα στό σκαμνάκι κοντά στό κρεββάτι του. Ἔλαμπε ἀπό χαρά τό πρόσωπό του.
Μέ ρώτησε:
- Ξέρεις τό τροπάριο πού λέει «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν…»;
(Απαραίτητες συμπεριφορές των εκκλησιαζομένων)...
1. Μπαίνουμε στην Εκκλησία αθόρυβα.
2. Προσκυνούμε και ασπαζόμαστε τις άγιες εικόνες με ευλάβεια.
3. Δεν στεκόμαστε στην είσοδο της Εκκλησίας και γενικά δεν εμποδίζουμε τους άλλους που έρχονται.
Αν είσαι μόνος αδελφέ, άρπαξε την ευκαιρία. Ανάπεμπε ύμνους στον Τρισάγιο Θεό μας.
Δόξαζέ Τον πολλές φορές στην διάρκεια της ημέρας, διότι κάποιοι άλλοι Τον
υβρίζουν και Τον βλασφημούν (καθημερινώς).
Ύμνει την Παναγία μας, λέγε τους Χαιρετισμούς της. Είναι έργο αγγελικό.
Τώρα δεν έχεις πλέον άλλες μέριμνες και φροντίδες οικογενειακές. Ίσως είσαι και
συνταξιούχος. Εκμεταλλεύσου την περίστασι. Αγίαζε τον χρόνο σου.
Είσελθε εις το «ταμείον» σου [σε ένα ήσυχο σημείο η «στην καρδιά σου»] και προσεύχου, αδελφέ μου, μην αμελείς αυτό το καθήκον. Έχομε ευθύνη για την κατάστασι που επικρατεί γύρω μας...
Ήταν ένας ληστής, πού είχε κάνει πολλά εγκλήματα. Τόν κυνηγούσε ή αστυνομία
και τελικά τον επισήμανε κάπου, τόν λάβωσαν. Τόν συνέλαβαν και τόν πήγαν στο
νοσοκομείο.
Εκεί κοντά του νοσηλευόταν και ένας αγιος άνθρωπος, ένας ερημίτης, που
κατέβηκε για κάποια ανάγκη στήν πόλη άρρώστησε και τόν έβαλαν στο νοσοκομείο.
Ο ληστής λοιπόν, έτσι όπως ήταν στο κρεβάτι και πονούσε, έβλεπε ότι δεν πάει καλά η υγεία του και αισθανόταν ότι θα πεθάνει. Ένιωθε πολύ άσχημα ψυχολογικά γιατί άρχισε να θυμάται τίς λεηλασίες, τούς φόνους, τούς βιασμούς, και τίς κλοπές που έχει κάνει.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ τῆς ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 6 Μαΐου
7΄ - 10 τό πρωί: Ὄρθρος, ἱερατικό συλλείτουργο
6 τό ἀπόγευμα: Πανηγυρικός Ἑσπερινός ἁγίων Ραφαήλ,
Νικολάου καί Εἰρήνης (θά τεθοῦν τά ἱερά λείψανα τῶν Μαρτύρων εἰς προσκύνησιν)
ΤΡΙΤΗ τῆς ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 7 Μαΐου, ἁγίων Ραφαήλ , Νικολάου καί Εἰρήνης
6 - 11 τό πρωί: Ὄρθρος, ἱερατικό συλλείτουργο στόν πανηγυρίζοντα Ναό καί ἱερή Λιτανεία μέχρι τόν μεγάλο Σταυρό, ὅπου θά τελεσθεῖ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ (θά τεθοῦν τά ἱερά λείψανα τῶν Μαρτύρων εἰς προσκύνησιν)