Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Αν οι Ευρωπαίοι πρώτα έψαχναν
τον ουράνιο Πατέρα και αναζητούσαν πριν από όλα την Βασιλεία των ουρανών, όλα
τα υπόλοιπα θα τους δίνονταν και τότε όλοι τους θα ήταν χαρούμενοι.
Με τη χαρά τους θα φώτιζαν όλο τον μη
χριστιανικό κόσμο, θα δόξαζαν το Θεό και λόγω αυτού όλοι οι λαοί στη γη θα
αρνιόντουσαν τα είδωλα και θα έσπευδαν να βαπτιστούν, να γίνουν μέλη του θεϊκού
ευρωπαϊκού χορού.
Και όμως οι Ευρωπαίοι πήραν λανθασμένο δρόμο, μακριά από τον Χριστό. Σκοτώνονται, παλεύοντας για ψωμί και πάντα είναι πεινασμένοι. Παρανόησαν, αρπάζουν αυτό που δεν τους ανήκει και πάλι δεν τους είναι αρκετό.
Η Ευρώπη διαβάζοντας βιβλία για να
αποκτήσει περισσότερες γνώσεις τυφλώθηκε, βάρυνε το νου της με το βάρος των
γνώσεων και κατέληξε πιο ανόητη, πιο σκοτεινή, πιο φτωχή.
Συνήθισε να ψάχνει το ψωμί, την
ευτυχία, τη γνώση, μακριά από τον ουράνιο Πατέρα, μακριά από το δρόμο του
Χριστού.
Από όλα αυτά, είναι φανερό πως οι πόλεμοι στην Ευρώπη προήλθαν από τον πόλεμο της Ευρώπης ενάντια στον Χριστό.