Γράφουμε εδώ μερικές ερμηνείες και θεραπείες πνευματικές και ωφέλιμα βότανα
εναντίον κάθε αμαρτίας, τις οποίες πρέπει να έχει ο καθένας στα χέρια του σαν
άρματα και όπλα πνευματικά για να πολεμά τους εχθρούς του.
Γιατί δεν είναι η πάλη μας προς σάρκα και αίμα αλλά εναντίον αοράτων και πονηρών δαιμόνων. Και χρωστάμε να προσέχουμε, ευρισκόμενοι πάντοτε σε εγρήγορση για να μην νικηθούμε και χάσουμε τα ουράνια αγαθά και καταδικαστούμε αθλίως σε ατελείωτη κόλαση.
Το πρώτο γιατρικό είναι να ερευνήσεις επιμελώς όλες τις ζημιές εκείνες που
μας προξενεί η αμαρτία. Γιατί όποιος λογικός άνθρωπος συλλογιστεί όλες τις
συμφορές δεν πιστεύω να έχει καρδιά τόσο σκληρή και αναίσθητη ψυχή, ώστε να μην
φοβηθεί και να μην μισήσει την αμαρτία ως αιτία τόσης ζημιάς και τέτοιων
τιμωριών και κολάσεων.
Κατανόησε την ευγένεια της ψυχής σου, η οποία πλάστηκε από τον Θεό
κατ΄ εικόνα και ομοίωση Αυτού. Και όσο είναι αναμάρτητη, είναι τόσο ωραία
και στολισμένη με τόσα χαρίσματα και προικιά πνευματικά, που ο Δημιουργός και
Πλάστης αγάλλεται και ευφραίνεται να κατοικεί σε αυτήν και όλοι οι άγιοι
άγγελοι την ορέγονται.
Αλλά μόλις πέσεις σε αμαρτία αναχωρεί ο Κύριος από αυτήν και εισέρχεται ο
διάβολος και την μολύνει και την κάνει τόσο βρώμικη και άσχημη, που αν ήταν
δυνατόν να την έβλεπες αμαρτωλέ θα έφριττες και θα τρόμαζες του λόγου σου.
Απόφευγε τις αιτίες και τους τόπους της αμαρτίας, δηλαδή τα παιχνίδια, τις
κακές συναναστροφές, τον περιττό πλούτο, τις αγάπες και φιλίες με άσεμνα
πρόσωπα, τις συναντήσεις και συνομιλίες των γυναικών τις ταραχές και
συγχύσεις των ανθρώπων.
Δηλαδή να μην πας εκεί όπου είναι όχλος πολύς, έστω κι αν γίνεται εορτή και
πανηγύρι, διότι ο νους σου αιχμαλωτίζεται θεωρώντας και ακούγοντας τόση
σύγχυση. Με απλά λόγια να απομακρύνεσαι από όλους τους επικίνδυνους καί
βλαβερούς τόπους για να μην ακούς ή λαλείς λόγια άπρεπα.
Και να μην τρως ούτε να πίνεις περισσότερο από όσο έχεις ανάγκη. Γιατί
όποιος δεν φυλάγεται από αυτά μπορεί να βρεθεί γκρεμισμένος και να πενθεί σαν
αποθαμένος. Γιατί ποιο θάρρος και ποια ασφάλεια μπορεί να έχει ως ασθενής
και αδύναμος άνθρωπος να μην πέσει, όταν τον σπρώχνει κάποιος άλλος στον λάκκο,
όπου και από μόνος του πέφτει συχνά χωρίς τη συνέργια κάποιου τρίτου;
Όταν ο άνθρωπος εξαιτίας του προπατορικού αμαρτήματος βρέθηκε σε τόση
αποχαύνωση και ταλαιπωρία ώστε πολλές φορές πέφτει από μόνος του στην αμαρτία
από την πολλή του ασθένεια πόσο μάλλον όταν έχει και κάποια αιτία; Επειδή
σύμφωνα με την παροιμία ο τόπος κάνει τον κλέφτη.
Σύχναζε τακτικά στα μυστήρια της Εξομολογήσεως και της Ιεράς Κοινωνίας,
διότι αυτά είναι θεραπείες και γιατρικά από τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν
κατασκευασμένα για να θεραπεύουμε τις αμαρτίες μας και να φυλασσόμαστε στο
μέλλον να μην αμαρτήσουμε πλέον και είναι η μεγαλύτερη ευεργεσία που λάβαμε στο
νόμο της χάριτος.
Και ωφελείσαι κάθε φορά με αυτά και ιδιαίτερα στον καιρό του σκανδάλου
είναι μόνιμο φάρμακο και βοτάνι ωφελιμότατο να τρέξεις στην Εξομολόγηση διότι
τότε έχεις περισσότερη ανάγκη από χάρη και δύναμη για να πολεμήσεις ανδρειωμένα
και τότε σου δίδεται πλούσια με αυτά τα μυστήρια. Ακόμα δε, λαβαίνεις και
συμβουλή από τον πνευματικό, όταν ακούσει το λογισμό σου στην εξομολόγηση.
Απόφευγε την αμέλεια και την ακηδία που γεννά όλα τα πάθη, διότι ο οκνηρός
είναι σαν χωράφι αγεώργητο που γεννά αγκάθια και τριβόλους. Γι΄αυτό λέει η
Σοφία ότι πολλά κακά προκάλεσε η οκνηρία του ανθρώπου.
Να καλλιεργείς τη νοητή γη της ψυχής σου με αγαθούς λογισμούς και καλές
εργασίες για να καρποφορεί καλό σιτάρι και να μη γεννά πονηρά ζιζάνια. Εργάζου, λέγω, πάντοτε ψυχική ή σωματική εργασία για να μη βρίσκει τόπο ο δαίμων να σε
πειράζει. Διότι ο νους μας είναι σχεδόν αεικίνητος και γυρίζει πάντοτε όπως ο
τροχός του μύλου. Κι αν δεν του βάλουμε εμείς καλό σιτάρι του βάζει ο εχθρός
λιθάρια και τον φθείρει, διότι τον πυρώνει και τον εξάπτει μάλιστα με τη φλόγα
της πορνείας την αταπείνωτη.
Λοιπόν απόφευγε την οκνηρία όσο μπορείς και ιδιαιτέρως το πρωί μόλις
ξυπνήσεις να σηκωθείς αμέσως από το κρεβάτι και να γίνει πρώτη σου
εργασία η άμωμος Προσευχή η οποία είναι η πιο γλυκιά παρηγοριά του πνεύματος
και δι΄αυτής καταφρονείς με ευκολία τα πρόσκαιρα πράγματα και αποκτάς
πνευματική ευλάβεια και αποκτάς δύναμη εναντίον της αμαρτίας.
Μετά την προσευχή διάβαζε κάποιο βιβλίο ωφέλιμο, διότι με την ανάγνωση της
θείας Γραφής φωτίζεται ο νους πολύ και καταλαβαίνει την αλήθεια και η θέληση
ανάβει σε ευλάβεια και γίνεται ισχυρότερη κατά της αμαρτίας και στην αρετή
προθυμότερη.
Εξέταζε κάθε βράδυ τον εαυτό σου, όταν πας να κοιμηθείς πώς πέρασε η μέρα
σου. Εάν έπεσες σε αμαρτία κλάψε ενώπιον του Θεού για την υπερηφάνεια σου για
την έχθρα, τον φθόνο, την κατάκριση, τη μάταιη λύπη ή αγαλλίαση των βιοτικών
πραγμάτων, για τα ψέματα και τα παράκαιρα λόγια, για τους εμπαιγμούς και τους
υβρισμούς κατά του πλησίον, για τους άχρηστους όρκους, για την οκνηρία και
αμέλεια στην αρετή και αγάπη του Δεσπότη και Κτίστη σου και για την προς Αυτόν
αγνωμοσύνη σου στις ευεργεσίες που σου έκαμε, για τη ραθυμία και ακηδία στην προσευχή
και ασπλαχνία στους φτωχούς και πένητες.
Για όλα αυτά και για άλλα όμοια λέγω όπου γνωρίζεις ότι έφταιξες μετανόησε
και ζήτησε συγχώρηση παρά του Δεσπότη με γνώμη σταθερά για αληθινή διόρθωση. Κι
όταν λούσεις τη στρωμνή σου με δάκρυα όπως ο προφήτης Δαυίδ να κοιμηθείς
αναπαυτικότερα τότε θα απολαύσεις γαλήνη στην ψυχή σου και πνευματική αγαλλίαση
όπως μερικοί ενάρετοι ομολόγησαν ότι εμπράκτως εγνώρισαν.
Το έβδομο και τελευταίο γιατρικό είναι να μισήσεις την αγάπη του
κόσμου εντελώς και κάθε ματαιότητα και να μη βάζεις καθόλου στο νου
σου τα λόγια των ανθρώπων, διότι αυτό είναι το αρχαιότερο όπου πρέπει να
φυλάξει όποιος θέλει να γίνει φίλος του Θεού δηλαδή να γίνει εχθρός του κόσμου
θανάσιμος. Ειδεμή είναι αδύνατο να δουλεύει κανείς σε δύο αφεντικά, επειδή ο
Θεός είναι η ακρόπολη όλων των αγαθών, ο δε κόσμος εν των πονηρώ κείται.
Γι΄αυτό αν δεν μισήσεις τελείως τον κόσμον δεν μπορείς να προκόψεις
στην αρετή. Διότι είναι αδύνατο να είσαι και τα δύο, φιλόκοσμος και φιλόθεος ή
φιλοχρήματος και συγχρόνως φιλόχριστος”.
(Από το βιβλίο: Αμαρτωλών Σωτηρία Αγαπίου Μοναχού Κεφ. Ε΄)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου