Ὁ ἃγιος Λουκᾶς ὁ ἰατρός παρηγορεῖ τούς πιστούς σέ αὐτά τά δύσκολα χρόνια...

Ἀπομαγνητοφωνημένος προφορικός Λόγος τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχμανδρίτου π.Χρυσοστόμου, Καθηγουμένου Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου, Πεντάλοφος Γουμένισσα Κιλκίς, κατά τόν Ἑσπερινό τοῦ Σαββάτου πρό τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων 13 Ἰουνίου 2020, ὅπου καί συνεορτάσθη ὁ ἅγιος Λουκᾶς ὁ ἰατρός ὁ Ρῶσσος

 

«Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἀφιερώσει τήν ἡμέρα αὐτή στούς ἁγίους Πάντες. Δέν εἶναι μόνον Ἅγιοι ὅσοι γνωρίζουμε καί δέν εἶναι μόνον οἱ Ἅγιοι πού εἶναι καταγεγραμμένοι εἰς τό Ἑορτολόγιον. Ἕνας Ἅγιος λέει πώς οἱ πιό μεγάλοι Ἅγιοι δέν χωροῦν νά γραφοῦν εἰς τό Ἑορτολόγιον. Ὅσο μεγαλύτερος εἶναι ἕνας Ἅγιος, τόσο περισσότερο ἀφανής εἶναι. Ἔτσι λοιπόν ὅλους τούς Ἁγίους πού γνωρίζουμε καί ὅλους τούς Ἁγίους πού δέν γνωρίζουμε, σήμερα τούς ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας. Καί ἡ ἑορτή αὐτή θεωρεῖται πολύ μεγάλη, γιατί οἱ Ἅγιοι ἦταν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν τό Ἅγιο Πνεῦμα ὅπως τό ἔλαβαν οἱ Ἀπόστολοι. Κατά μέν τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς οἱ Ἀπόστολοι, κατά δέ τόν ἀγῶνα τους οἱ λοιποί Ἅγιοι. Ἐστέφθησαν μέ τό φωτεινό στεφάνι τῆς χάριτος καί τοῦ φωτός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

»Ἐμεῖς ἐδῶ στή Μονή μας σήμερα ἑορτάζουμε σάν κύρια ἑορτή καί τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, τοῦ νέου αὐτοῦ Ἁγίου, ὁ ὁποῖος ἔκανε καί κάνει αἰσθητή τήν παρουσία του μέσα σέ αὐτά τά δύσκολα χρόνια παρηγορώντας τούς πιστούς.

»Ἡ Ἐκκλησία βέβαια ὅρισε ἡ μνήμη του νά ἑορτάζεται στίς 11 Ἰουνίου. Ὅμως ἐκείνη τήν ἡμέρα ἑορτάζουμε τήν Παναγία «Ἄξιόν Ἐστιν», τήν Κυρία τοῦ Ἁγίου Ὄρους, καί ἐμεῖς ὡς Μετόχι τοῦ Ἁγίου Ὄρους δέν μπορούσαμε νά παραμερίσουμε τήν Παναγία καί νά φανερώσουμε τήν ἁγιότητα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ. Ἡ Παναγία, ὅπως ὑποδηλώνει τό ὄνομά Της, βρίσκεται πάνω ἀπό κάθε Ἅγιο. Εἶναι πάνω ἀπό τούς Ἀγγέλους καί ἀπό τά Χερουβίμ καί ἀπό τά Σεραφίμ. Γι᾿  αὐτό λοιπόν στό μοναστήρι μας δέν τοποθετήσαμε τήν ἑορτή του τήν ἡμέρα τῆς κοιμήσεώς του, ἀλλά τήν τοποθετήσαμε τήν ἡμέρα τῆς ταφῆς του.

»Σάν σήμερα, ἀδέλφια μου, χιλιάδες πιστοί, παρόλο πού ὑπῆρχε ἀπαγόρευση, βγῆκαν καί ξεχύθηκαν στούς δρόμους καί ἔτρεξαν πίσω ἀπό τόν Ἅγιο γιά νά τόν ἀποχαιρετίσουν,  νά τόν ἀποχαιρετίσουν καί νά τόν προπέμψουν εἰς τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μάλιστα ὁ βίος του ἀναφέρει ὅτι τέτοια ὥρα ἀπογευματινή ἄρχισε τό σκάψιμο τοῦ τάφου τό ὁποῖο διήρκεσε ἀρκετές ὧρες. Ξημερώνοντας ἡ ἑπομένη ἡμέρα, ὁ Ἅγιος εὐρίσκετο μέσα εἰς τόν τάφον.

»Τό σῶμα του λοιπόν ἐτέθη μέσα εἰς τόν τάφον. Τήν ψυχή του ὅμως Ἄγγελοι τήν παρέλαβαν γιά νά τήν παρουσιάσουν μπροστά στόν Σωτῆρα. Γιατί ὁ  Ἅγιος ἦταν αὐτός ὁ ὁποῖος θυσιάστηκε γιά τήν Ἀλήθεια, ἀλλά θυσιάστηκε καί γιά τόν λαό. Θυσιάστηκε γιά τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά θυσιάστηκε καί γιά τίς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ὁ πιστός λαός.

»Ὑπέστη στή ζωή του μαρτύρια, διωγμούς, θλίψεις. Θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι ὁ ἅγιος Λουκᾶς εἶναι ὁ Ἅγιος τῆς ὑπομονῆς. Ποιός δέν διάβασε τόν βίο του καί δέν ἔκλαυσε, δέν συγκλονίστηκε; Καί δέν αἰσθάνθηκε νά τονώνεται ἡ πίστη του καί νά βρίσκεται κοντά εἰς τόν Ἅγιο;

»Εἴχαμε μιά μεγάλη εὐλογία.

»Ὁ π.Νικηφόρος ἀπό τήν Ἀττική ἐπεσκέφθη τήν Κριμαία πρό ἐτῶν, ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκετο τό ἱερό λείψανο τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, μεταφέροντας μία καινούργια λάρνακα μαζί μέ ἄλλους Πατέρες, ἀσημένια καί πολυτελή, γιά νά τοποθετήσουν μέσα τόν μεγάλον αὐτόν Ἅγιο. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Λάζαρος, ὁ ὁποῖος μέχρι σήμερα βρίσκεται ἐκεῖ, εἰς ἀνταπόδοσιν τῆς ἀγάπης, μοίρασε σέ ὅλους τούς Ἕλληνες ἱερεῖς ἀπό ἕνα κομμάτι τῆς καρδίας τοῦ Ἁγίου. Γιατί ἡ καρδιά τοῦ Ἁγίου εἶναι ἕνα θαῦμα.

»Ἡ καρδιά ἔμεινε ἀναλλοίωτη· ὁ χρόνος καί ὁ θάνατος δέν μπόρεσαν νά τήν νικήσουν, γιατί ἡ καρδιά τοῦ Ἁγίου δέν ἦταν πλέον δική του, ἀφοῦ ἔγινε κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ.

» Ἀπό τήν πολλή ἀγάπη τοῦ Ἁγίου, ἡ καρδιά του εἶχε δοθεῖ στόν λαό τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι φανέρωσε ὁ Θεός αὐτό τό θαῦμα, τό νά μήν φθαρεῖ δηλαδή ἡ καρδία του. Ἕνα ἀπό αὐτά τά κομματάκια πού ἐδόθησαν στόν π.Νικηφόρο, ἐκεῖνος μέ εὐλάβεια, μέ πίστη καί μέ ἀγάπη ἦλθε καί τά παρέδωσε στό Μοναστήρι μας.

»Καί ἔτσι ἑορτάζουμε ἰδιαιτέρως τόν Ἅγιο καί τόν ἱκετεύουμε, σύν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις, νά πρεσβεύει εἰς τόν Θεόν γιά μᾶς.

»...Πραγματικά ἕνεκα  τῆς ἀπιστίας μας παιδεύεται ὁ λαός καί ὁ κόσμος ὁλόκληρος.

»Νά ξέρετε ὅτι ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, ἄν προδώσουμε τήν πίστη μας, θά ὑποφέρουμε πρῶτα ἐμεῖς καί ὕστερα ὅλοι οἱ λαοί. Γιατί δέν ὑπάρχουν πολλοί λαοί μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη.

»Ἐκεῖνο πού κρατᾶ τόν κόσμο ὁλόκληρο εἶναι ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων. Αὐτό τό μεγάλο, τό ἅγιο, τό ἔντιμο καί ἀκριβό δῶρο, τό παρέδωσε σ᾿ ἐμᾶς ὁ Θεός νά τό διατηρήσουμε. Ἡ παρουσία του Θεοῦ εἶναι ἔντονη μέσα στήν Ὀρθόδοξη πίστη.

»Ὁ Ἅγιος πρόσεχε καί τηροῦσε μέ ἀκρίβεια τήν δογματική ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας μας. Δίδασκε τήν ἀληθινή δογματική πίστη τῆς Ἐκκλησίας. Καί ἐνῶ ἦτο ἰατρός, ἔγινε ἱερεύς καί ὁ Θεός τόν ἀνύψωσε εἰς τό ἐπισκοπικό ἀξίωμα γιά νά διαφυλάττει τόν λαό.

»Παρακαλοῦμε λοιπόν τόν Ἅγιο σύν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις νά ἱκετεύει γιά μᾶς εἰς τόν Χριστόν μας. Νά ἱκετεύει γιά νά μᾶς προσθέσει πίστη στήν ἀπίστία μας. Ἐμεῖς ὅμως ἄς κράζουμε, ὅσο μποροῦμε, «πιστεύω, Κύριε, βοήθει μοι τῇ ἀπιστίᾳ». Σέ πιστεύω, Θεέ μου, βοήθησέ με νά Σέ πιστεψω. Καί ὅσο μέ ταπείνωση κράζουμε, τόσο ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ θά ἔρχεται ἐπάνω μας, θά ἔρχεται στήν οἰκογένειά μας, θά ἔρχεται στήν Πατρίδα μας, θά ἔρχεται στόν κόσμο ὅλο. Οἱ πρεσβεῖες καί οἱ ἱκεσίες του, μετά πάντων τῶν Ἁγίων, νά εἶναι πάντοτε μαζί μας καί γιά μᾶς. Ἀμήν.