παπα-Ηλίας Υφαντής
Η δεύτερη, μετά το Πάσχα Κυριακή,
σύμφωνα με το ευαγγελικό ανάγνωσμα, έχει επικρατήσει να λέγεται Κυριακή των
Μυροφόρων. Παράλληλα όμως, και σύμφωνα με το αποστολικό ανάγνωσμα, θα μπορούσε
κάλλιστα να χαρακτηριστεί και ως η Κυριακή της Δημοκρατίας.
Όχι βέβαια της αρχαίας αθηναϊκής ή
της ρωμαϊκής δημοκρατίας. Που στην πραγματικότητα ήταν ολιγαρχίες των
ελεύθερων, λεγόμενων, πολιτών. Αφού εξουσίαζαν τους πολλαπλάσιους δούλους, τους
οποίους αντιμετώπιζαν, πάνω κάτω, σαν ζώα.
Πράγμα που, περισσότερο ή λιγότερο, ισχύει και για όλες τις μετέπειτα, μέχρι σήμερα, κατ’ ευφημισμόν, λεγόμενες, δημοκρατίες. Όπου η ολιγαρχία του πολιτικού, νομικού και οικονομικού κατεστημένου πλαστογραφεί τη θέληση των λαών. Και τους αντιμετωπίζει με τον ίδιο, περίπου, τρόπο, που οι αρχαίοι αντιμετώπιζαν τους δούλους. Όπως, δυστυχώς αντιμετωπίζει κι εμάς σήμερα το καθεστώς της δημιοκρατίας (=κράτος δημίων) των εφιαλτών, που υποτίθεται ότι μας κυβερνούν. Ενώ στην πραγματικότητα μας κατατυραννούν και καταληστεύουν πολυειδώς και πολυτρόπως.
Αλλά περί ποιας δημοκρατίας πρόκειται;
Της δημοκρατίας, που
πραγματοποιήθηκε, για πρώτη και μοναδική φορά, στην πρώτη χριστιανική κοινωνία.
Και ποτέ άλλοτε και πουθενά αλλού, μέχρι τώρα. Όπως το σχετικό εδάφιο των
Πράξεων των Αποστόλων (Δ, 32-35) μας επισημαίνει:
«Είχαν, μας λένε οι Πράξεις των
Αποστόλων, οι πρώτοι χριστιανοί όλοι μια ψυχή και μια καρδιά. Και κανένας τους
δεν έλεγε για κάτι ότι είναι δικό του. Αλλά ήταν όλα για όλους κοινά. Καθένας
πρόσφερε ανάλογα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του. Με
αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας φτωχός ανάμεσά τους»!….
Δεν είναι μήπως αυτή η αληθινή
δημοκρατία και ο πραγματικός σοσιαλισμός; Δεν είναι η κοινωνία, που έχει ως
υπέρτατη αξία της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του; Και όχι τα οποιαδήποτε
προκρούστεια νομικά κατασκευάσματα, που κατακρεουργούν τον άνθρωπο στο όνομα
απάνθρωπων και τυφλών συμφερόντων!….
Δεν βρίσκεται εδώ η θεμελιακή ιδέα,
πάνω στην οποία εδράστηκε, όπως φαίνεται, αργότερα, ο κεντρικός πυρήνας του
περίφημου κομμουνιστικού μανιφέστου του Μαρξ! Με μια όμως θεμελιακή διαφορά,
ότι οι εκφραστές του κομμουνιστικού οράματος δεν είχαν «μια ψυχή και μια
καρδιά», όπως οι πρώτοι χριστιανοί. Και γι’ αυτό εξετράπησαν σε βιαιότητες,
καταναγκασμούς και εγκλήματα, με ολέθρια για τους λαούς αποτελέσματα.
Μια πτυχή της δημοκρατικής
λειτουργίας της πρώτης χριστιανικής κοινωνίας μας δίνει και το αποστολικό, όπως
προαναφέραμε, ανάγνωσμα της Κυριακής των Μυροφόρων (Πράξεων ΣΤ,1-7), που
αναφέρεται στην εκλογή των επτά διακόνων:
Παρατηρήθηκαν, μας λέει το κείμενο
αυτό, στην πρώτη χριστιανική κοινωνία κάποια προβλήματα αδικίας και ανισότητας.
Και το πλήρωμα της Εκκλησίας αποτάθηκε στους αποστόλους, για να δώσουν λύσεις.
Και οι Απόστολοι τους έδωσαν τις κατευθυντήριες γραμμές:
«Κάμετε, τους είπαν, εκλογές. Και εκλέξτε επτά ανθρώπους, που να έχουν φόβο Θεού, καλή φήμη και γνώση των θεμάτων, που σας απασχολούν . Και να τους αναθέσετε την επίλυσή των προβλημάτων σας».
Ο, τι περίπου συνιστούσε και ο Σωκράτης στους συμπολίτες του τους Αθηναίους.
Και μάλλον αντίθετα απ’ αυτά που, συνήθως, κάνουμε εμείς σήμερα: Που εκλέγουμε,
συχνά, ανθρώπους αθεόφοβους και διεστραμμένους. «Παραμοφωμένους» σε κολλέγια
και πανεπιστήμια ηθικής και εθνικής μετάλλαξης. Βουτυρομπεμπέδες και σοκολατόπαιδα
του Κολωνακίου, ανίκανα και παντελώς άσχετα με το έργο, που αναλαμβάνουν να
επιτελέσουν. Και όμως, με επαχθή και απεχθή, από τα διαπλεκόμενα και εξωνημένα
Μ. Μ. Εξαπατήσεως και εξαχρειώσεως, διαφήμιση.
Από τα οποία διαχέεται ανυπόφορη η
μπόχα για την κακή και χείριστη, ακόμη, φήμη, που αποπνέει η άκρως αποκρουστική
πολιτεία τους: Ως προδοτών και διαβόητων κλεφτών και απατεώνων. Δικτυωμένων, με
ύποπτα ντόπια και διεθνή συμφέροντα. Που, αντί να εξουσιάζουν, θα τους ταίριαζε
να είναι εγκάθειρκτοι σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Και όμως κρατούν
εγκάθειρκτο έναν ολόκληρο λαό. Που καταληστεύουν και ξεπουλάνε, με απάτες και
εκβιασμούς…
Αφού τους δίνει το βέβηλο αυτό
δικαίωμα, ένα μεγάλο μέρος εθελόδουλου και εθελότυφλου όχλου που, δυστυχώς,
τους ακολουθεί, με τη θέλησή του. Αλλά κυρίως και προπάντων τα ηλεκτρονικά
μηχανήματα (SNGULAR, κλπ) με τα οποία οι ντόπιοι και διεθνείς μαφιόζοι
διαιωνίζουν το σε βάρος μας καλπονοθευτικό καθεστώς.…
Σε διαμετρική αντίθεση με τους
πρώτους χριστιανούς που ακολούθησαν τις κατευθυντήριες γραμμές των Αποστόλων.
Και εξέλεξαν τους επτά διακόνους. Με συμμετοχή, στους ψηφοφόρους ακόμη και των
γυναικών. Πράγμα που στην πατρίδα μας καθιερώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.
Με αποτέλεσμα η Εκκλησία να μεγαλώνει αλματωδώς, πηγαίνοντας απ’ το καλό στο
καλύτερο.
Σε αντίθεση με μας, που πηγαίνουμε
απ’ το κακό στο χειρότερο. Και γκρεμοτσακιζόμαστε στου κακού τη σκάλα. Μέχρις
ότου πάψει η πατρίδα μας να είναι Ελλάδα και οι απόγονοί μας Έλληνες. Χωρίς
καμιά ιστορική και εθνική μνήμη. Έρμαια της παγκόσμιας άμπωτης και παλίρροιας
και των εκάστοτε τεράτων, που θα ξεβράζονται στον τόπο μας. ….
Άμποτε, εδώ και τώρα, οι άνθρωποι-και πρώτοι απ’ όλους οι, λεγόμενοι, χριστιανοί-να ξαναγύριζαν στο ξεχασμένο Ευαγγέλιο. Και η Κυριακή των Μυροφόρων να καθιερωθεί, ως η Κυριακή δημοκρατίας. Όχι της νομικής, κατ’ ευφημισμόν δημοκρατίας, αλλά της αληθινής. Της ευαγγελικής κοινωνικής δημοκρατίας. Όμως….
Ποιοι θα έστεργαν την επιστροφή στο Ευαγγέλιο και την καθιέρωση μιας αληθινά
ευαγγελικής κοινωνικής δημοκρατίας; ‘Όταν ακόμη και οι εκπρόσωποι της
δεσποτοκρατίας, πολύ περισσότερο απ’ τους κοσμικούς, φοβούνται και τρέμουν όχι
απλώς την αληθινά ευαγγελική, αλλά και την στοιχειώδη, έστω, δημοκρατία!
Όταν φοβούνται και τρέμουν το
Ευαγγέλιο, που βρίσκεται σε διαμετρική αντίθεση με το βίο και την πολιτεία
τους. Παρότι το διδάσκουν και υποτίθεται ότι το αντιπροσωπεύουν και το
υπηρετούν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου