Ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου τοῦ ἐν Σβίρ ἑορτάζεται στίς 29-30 Αὐγούστου

Μικρό τμῆμα ἀπό τό χαριτόβρυτο λείψανο τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου τοῦ ἐν Σβίρ (Ρωσσίας) βρίσκεται στό Ἱερό Κοινόβιο τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου...

Ὁ ἃγιος Ἀλέξανδρος γεννήθηκε τό 1448 σ’ ἕνα χωριό τῆς βόρειας Ρωσσίας. Σέ ἡλικία 26 ἐτῶν ἔγινε Μοναχός στήν Μονή Βαλαάμ καί ὕστερα ἀπό περίοδο μεγάλων ἀσκητικῶν ἀγώνων κατέφυγε τό 1485 στήν ἔρημο, στήν ὄχ­θη τοῦ ποταμοῦ Σβίρ. 

Ὕστερα ἀπό εἰκοσιτρία χρόνια διαμονῆς του στόν τόπο αὐτό ἕνα ἄπλετο λαμπρό φῶς ἔκανε τήν ἐμφάνισή του καθώς προσευ­χόταν καί ὁ ὅ­­­σιος ἀντίκρι­σε τρεῖς μορφές ἐνδε­­­­δυ­­­μένες μέ ἱμάτια πού ἀκτινο­βο­­λοῦσαν ἀ­­­νέκ­­­­φραστη θε­­­ϊκή δόξα καί κρατοῦσαν ραβ­­δί στό χέρι. Ἔντρομος ἔ­­­πεσε μπροστά στά πόδια τους ὁ ὅσιος, ἀλλά τά τρία πρόσωπα τόν ἀνασήκωσαν δίνοντάς του τήν ἐντολή νά κτίσει στό σημεῖο ἐκεῖνο ναό ἀφιερωμένο στήν Ἁγία Τριάδα πού μόλις τοῦ εἶχε φανερωθεῖ καί νά ἱδρύσει μοναστήρι. 

Καί οἱ τρεῖς Ἄγγελοι ἀποχαιρέτησαν τόν ὅσιο λέγοντας: «Εἰρήνην τήν ἐμήν ἀφίημί σοι, εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμί σοι». 

Ὁ ὅσιος Ἀλέξανδρος ἐκοιμήθη στίς 30 Ἀπριλίου τοῦ 1533, σέ ἡλικία ὀγδόντα πέντε (85) ἐτῶν  καί τό 1547, δεκατέσ­σερα χρό­­­­­νια μετά τήν κοίμη­σή του, ἀνα­κηρύ­χθη­κε Ἅγιος. 

Κατά τήν ἀνεύρεση τῶν ἱερῶν λει­ψάνων του τό 1641 (108 χρόνια μετά τήν κοίμησή του) τό σῶμα τοῦ ἁγίου Ἀλε­ξάνδρου βρέ­­­­θηκε ἀκέραιο καί ἄφθαρτο -ἔμοιαζε μέ τό σῶμα ἑνός προσφάτως κοιμηθέντος ἀνθρώπου -ἐνῶ ἀπ’ αὐτό ἔρρεε σάν νερό εὐῶδες μύρο. Ἔφερε μανδύα καί Σχῆμα σύμφωνα μέ τόν μοναχικό κανόνα καί κουκούλιο πού ἦταν ἐπίσης ἀκέραιο. 

Ὁ ὅσιος Ἀλέξανδρος εἶναι ὁ μοναδικός Ἅγιος, πλήν τοῦ πατριάρχη Ἀβραάμ, πού ἔχει ἀξιωθεῖ ἐπίσης ἐπίσκεψη τῆς Ἁγίας Τριάδος, μέ τή μορφή τριῶν Ἀγγέλων. Κατά τήν ἐπίσκεψή αὐτή, οἱ τρεῖς Ἄγγελοι ἄγγιξαν τόν Ἅγιο καί εἶναι φανερό ὅτι τό ἄγγιγμα αὐτό ἔκανε τό σῶμα του ἀνεπηρέαστο ἀπό τή φθορά.

Ἀπότμημα ἀπό τό ἱερό λείψανο τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου τοῦ ἐν Σβίρ ὑπάρχει στό Ἱερό Κοινόβιο καί συγκαταριθεῖται ἀνάμεσα σέ ἄλλα θαυματουργά τίμια λείψανα Ἁγίων, ὡς ἕνα ἀκόμη πολύτιμο κειμήλιο καί ἀνεκτίμητος θησαυρός, ἀπό τόν ὁποῖο οἱ πιστοί μποροῦν νά λαμβάνουν εὐ­­λογία, χάρη καί ἁγιασμό.

Στήν λειψανοθήκη τοῦ Ἁγίου ὑπάρχουν ἐπίσης δύο φιαλίδια - τό ἔνα περιέχει εὐῶδες μύρο, τό ὁποῖο ἀναβλύζει κατά καιρούς ἀπό τό ἄφθαρτο σῶμα του καί τό δεύτερο, χῶμα ἀπό τό σημεῖο ὅπου ἐμφανίστηκε ἡ Ἁγία Τριάδα στόν ὅσιο ἀσκητή (τό ἔτος 1508) μέ τήν μορφή τριῶν Ἀγγέλων.

Μιά ἀπό τίς δυσβάσταχτες δυστυχίες πού βιώνουν σήμερα οἱ ἄνθρωποι τοῦ 21ου αἰώνα (ἀκόμη καί πολλοί βαπτισμένοι χριστιανοί στήν πατρίδα μας) εἶναι καί ἡ ἀπουσία τῆς Πίστης. 

Σέ καιρούς λοιπόν δεδηλωμένης ἀπιστίας καί ἐκπεφρασμένης ἀθεΐας -ἀκόμη καί ἀπό ἐπίσημα χείλη- ἡ ἀποκάλυψη τοῦ ἀφθάρτου σκηνώματος τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου στά δικά μας μάτια ἀποτελεῖ μιά θεία δωρεά, τήν ὁποία ἐπέτρεψε ὁ Θεός πρός θεραπείαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν καί τῶν σωμάτων...