Ἕνας μεγάλος εὐεργέτης τοῦ Γένους (ἡ 40ή ἐπέτειος τῆς μνήμης τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)

Μέ ἰδιαίτερη λαμπρότητα καί ἑορταστική μεγαλοπρέπεια ἑόρτασε  τό Ἱερό Κοινόβιο Ὁσίου Νικοδήμου τή μνήμη τοῦ φερωνύμου Ἁγίου καί προστάτη του (Τρίτη 13 καί Τετάρτη 14 Ἰουλίου 2021). Καί ἕνας λόγος παραπάνω γιά τόν λαμπρό ἑορτασμό, εἶναι ὅτι τό ἱερό αὐτό καθίδρυμα πού θεμελιώθηκε τό 1981 ἐπάνω σέ μιά ἀπό τίς ὀμορφότερες πλαγιές τοῦ ὄρους Πάϊκου, συμπληρώνει, φέτος, τό ἔτος 2021, σαράντα χρόνια πνευματικῆς ζωῆς καί παρουσίας σ᾿ αὐτήν τήν παραμεθόρια περιοχή τῆς Μακεδονίας.

«Ἐν ὕμνοις καί ὠδαῖς πνευματικαῖς» πανηγύρισε τό Ἱερό Κοινόβιο τόν Ἅγιό του, πού ὑπῆρξε ἐφάμιλλος τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί διαχρονικός διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Γένους. Κατά τό ἑορταστικό αὐτό διήμερο, μέσα στόν ναό ὅλοι οἱ παρευρεθέντες ἔζησαν στιγμές ψυχικῆς ἔξαρσης καί ἀνατάσεως. Ὁ ἅγιος Νικόδημος, ὁ Ἔφορος καί προστάτης τοῦ τόπου αὐτοῦ, κανοναρχοῦσε θαρρεῖς τίς προσευχές ὅλων τῶν παρευρισκομένων καί τίς ἀνέβαζε ὡς θυμίαμα ψηλά στόν οὐρανό.

Ἀπό ἐκεῖ ψηλά ὡστόσο, συνεόρταζε φέτος καί μᾶς εὐλογοῦσε ὁ ἱδρυτής καί κτήτορας τῆς μονῆς αὐτής, ὁ μακάριος καί ἀείμνηστος Γέροντας Χρυσόστομος. Αἰσθητή ἦταν φέτος ἡ σωματική ἀπουσία του. Τέτοια μέρα, στήν Πανήγυρη τοῦ Ἁγίου, εἴχαμε συνηθίσει νά ἀντικρίζουμε τή σεπτή μορφή τοῦ πνευματικοῦ πατέρα μας καί νά ἀκοῦμε τήν φωνή του. Φέτος... ἔλειπε ἀπό κοντά μας. 

Ὅμως, κατά ἕναν παράξενο τρόπο, ἡ «παρουσία» του ἦταν διαρκῶς «ψηλαφητή» ὄχι μόνο μέσα στόν ναό ἀλλά κυρίως μέσα στίς καρδιές μας. Ὁ ἀοίδιμος Γέροντας, ἱδρύοντας τό Ἱερό Κοινόβιο, τό ἀφιέρωσε στή μνήμη τοῦ θεοφόρου Πατέρα καί μεγάλου διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας, ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Καί στάθηκε ἔτσι ὁ ἴδιος ἡ ἀφορμή γιά νά γνωρίσουν καί νά ἀγαπήσουν ἀπό τότε χιλιάδες ἄνθρωποι τόν πνευματικό αὐτό γίγαντα μέ τήν ἁγία μορφή, τήν καταπληκτική μνήμη καί τήν ἀπίθανη πολυμάθεια.

Ἀπό τήν ἵδρυση τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου (τό ἔτος 1981) τό ὄνομα τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, ἄγνωστο ἀκόμη σέ πολλούς ἀνθρώπους, κατέστη ἔκτοτε γνωστό σέ ἕνα εὐρύ κοινό, πού δέν γνώριζε σχεδόν τίποτα σχετικά μέ τόν βίο καί τήν προσφορά του στήν Ἐκκλησία. Ἀπό τότε ἡ ἁγία μορφή του ἄρχισε νά ἀναβιώνει στίς ψυχές πολλῶν χριστιανῶν ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι ἔσπευδαν νά ἐντρυφήσουν στίς θεοφώτιστες, ἁγιοπνευματικές διδαχές του. Καί τά πολύτιμα συγγράμματα τοῦ Ἁγίου, μέ τίς συνεχεῖς ἐπανεκδόσεις τους, ἐξακολουθοῦν νά φωτίζουν καί πάλι τό πνευματικό σκοτάδι καί τῆς δικῆς μας ἐποχῆς.

Ἕνα ξεχωριστό γεγονός στήν φετινή Πανήγυρη ἀπετέλεσε ἡ παρουσία στό δεξιό ἀναλόγιο καλλίφωνων ψαλτῶν ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος καί συγκεκριμένα ἀπό τήν Ἱερά Μονή Δοχειαρίου. Πατέρες τῆς ὡς ἄνω μονῆς βρέθηκαν ἀνάμεσά μας καί τίμησαν τόν ἁγιορείτη ὅσιο Νικόδημο, δίνοντας μέ τίς μελωδικές καί γλυκόφθογγες ψαλμωδίες τους ἕνα ξεχωριστό χρῶμα καί μιά ἰδαίτερη λαμπρότητα στή φετινή ἑορτή τοῦ Ἁγίου. 

Ὁ Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός τήν παραμονή τῆς μεγάλης αὐτῆς ἑορτῆς ξεκίνησε στίς 6 τό ἀπόγευμα χοροστατοῦντος τοῦ ἁγίου Καθηγουμένου τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Β΄.

Τήν κυριώνυμη ἡμέρα, Τετάρτη 14 Ἰουλίου, μετά τό πέρας τῆς ὀρθρινῆς Ἀκολουθίας καί πρίν ἀπό τήν θεία Λειτουργία τελέσθηκε Ἁγιασμός στόν αὔλειο χῶρο τοῦ ναοῦ, ἐπί τῆς ἐξέδρας πού βρίσκεται ἀπέναντι ἀπό τό Καθολικό. Στή συνέχεια, μέσα σέ μιά μυσταγωγική ἀτμόσφαιρα, ἀκολούθησε τό Πανηγυρικό ἱερατικό συλλείτουργο προεξάρχοντος τοῦ ἁγίου Καθηγουμένου π. Χρυσοστόμου Β΄.

Τό ἀπόγευμα τελέσθηκε Παράκληση στόν ἅγιο Νικόδημο, ἱερό Εὐχέλαιο, ΜέγαςἙσπερινός (ἐκτέθηκε πρός προσκύνησιν τό ἄφθαρτο χεράκι τοῦ ἑορτάζοντος ἁγίου παιδομάρτυρος Κηρύκου) καί τό καθιερωμένο Κτητορικό Μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν δωρητῶν, συνδρομητῶν, ἀφιερωτῶν, εὐεργετῶν καί κτητόρων τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου, ἐκ τῶν ὁποίων πρῶτος ὑπῆρξε ὁ μακάριος καί ἀοίδιμος Γέροντάς μας Χρυσόστομος Α΄.

Κατά τήν ὁμιλία του, τόσο στό τέλος τοῦ Πανηγυρικοῦ Ἑσπερινοῦ τήν παραμονή, ὅσο καί τῆς θείας Λειτουργίας τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, ὁ σεβαστός Καθηγούμενος ἐξῆρε τή μεγάλη καί ἀνυπολόγιστη ‒γιά τήν Ἐκκλησία καί τό Γένος‒ πνευματική προσφορά τοῦ ὁσίου Νικοδήμου, ἡ ὁποία διατηρεῖ τόν ἀντίκτυπό της μέχρι τίς μέρες μας. Ὅλος ὁ πόθος καί ὁ ἀγώνας του τήν ἐποχή πού ἔζησε (1749-1809) ἀπέβλεπε στήν πνευματική ἀφύπνιση, οἰκοδομή καί ἀναγέννηση τῶν ὑπόδουλων Ἑλλήνων. Μέ τά θεόπνευστα συγγράμματά του ὁ Ὅσιος ἀφύπνισε συνειδήσεις, διαφώτισε καί οἰκοδόμησε χιλιάδες ψυχές ὀρθοδόξων, ἀναθέρμανε τήν πίστη τους καί ἀναζωπύρωσε τήν ἀγάπη τους γιά τόν Χριστό. Κυριολεκτικά κατηνάλωσε τόν ἑαυτό του προκειμένου νά διαφωτίσει τό δοῦλον Γένος, εἶπε ἀνάμεσα σέ ἄλλα ὁ π. Χρυσόστομος Β΄ ἀναφερόμενος στόν ἅγιο Νικόδημο.

Ὑπῆρξε, εἶπε, ὁ διαπρεπέστερος καί σοφώτερος τῶν Ἁγιορειτῶν πατέρων κατά τούς νεώτερους χρόνους, ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους καί πολυγραφότερους διδασκάλους τοῦ Γένους, ὁ μέγιστος θεολόγος τῶν ἕξι τελευταίων αἰώνων. Διότι ἐν μέσῳ φοβεροῦ πνευματικοῦ λιμοῦ, ἐδόξασε τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τά περισσότερα ἀπό ἑκατό ὑψηλοῦ θεολογικοῦ περιεχομένου συγγράμματά του, στά ὁποῖα εἶχε συγκεντρώσει ὅλη τήν πολύτιμη σοφία τῶν Πατέρων. Γι᾿ αὐτό ὑπῆρξε ἀληθινά Μέγας ὁ ἅγιος Νικόδημος. Μᾶς ἐνέπνευσε, εἶπε χαρακτηριστικά ὁ σεβαστός Καθηγούμενος, τήν θερμή ἀγάπη πρός τόν Θεό, ὅπως αὐτός τήν ζοῦσε καί τήν βίωνε ἐντός τῆς καθαρῆς καρδίας του. Καί μᾶς δίδαξε μέ τό παράδειγμά του νά ἀγαπήσουμε τόν Ἰησοῦ ὄχι μόνο μέ τήν ἀδιάλειπτη ἐπανάληψη τοῦ ἁγίου Ὀνόματός Του, τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλό» ἀλλά καί νά συμμετέχουμε συχνά στήν θεία Μετάληψη τοῦ ἀχράντου Σώματος καί τοῦ τιμίου Αἵματός Του, σύμφωνα μέ τήν ἀρχαία παράδοση τῆς Ἐκκλησίας...

Τό χαριτόβρυτο τεμάχιο τοῦ τιμίου λειψάνου τοῦ ὁσίου Νικοδήμου πού διαφυλάσσεται ὡς ἀτίμητος θησαυρός στό Ἱερό Κοινόβιο εἶναι ἡ αἰσθητή παρουσία τοῦ Ἁγίου, ὁ ὁποῖος βρίσκεται νοερά κάθε στιγμή δίπλα μας, μαζί μας. Εἶναι πηγή ἁγιασμοῦ καί ἰάσεως ψυχῶν τε καί σωμάτων. Διεγείρει τίς ψυχές τῶν πιστῶν καί τίς ὁδηγεῖ νά μιμηθοῦν τόν θεῖο ζῆλο καί τήν ἀγάπη τοῦ Ἁγίου γιά τόν Θεό. Καί κάθε φορά ἐκπέμπει τήν ἁγιαστική χάρη καί τήν εὐλογία του πρός κάθε προσερχόμενο μέ πίστη καί εὐλάβεια πιστό, ὅπως ἔγινε καί φέτος στήν ἱερή Πανήγυρή του...