Άγιος Λουκάς Μητροπολίτης Κριμαίας
Όπως ήταν στις ημέρες του Νώε, έτσι
θα είναι και στις ημέρες του Υιού του ανθρώπου. Έτρωγαν, έπιναν,
διασκέδαζαν μέχρι την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην Κιβωτό, έγινε ο Κατακλυσμός
και τα κατέστρεψε όλα.
Έτσι ήταν και στις ημέρες του Λώτ και
γι΄αυτό ο Θεός έβρεξε από τον Ουρανό βροχή με φωτιά και θειάφι και αφάνισε τις
πόλεις που ήταν βουτηγμένες στις ανομίες.
Έτσι θα είναι και την Ημέρα της
Φοβερής Κρίσεως, την Ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου.
Συσσωρεύτηκε τόση πολλή κακία, θα
έρθει η ώρα το καλό να θριαμβεύσει πάνω στο κακό. Και τότε θα ξεσπάσει η Φοβερή
αστραπή της Οργής του Θεού από τη μία άκρη του ουρανού μέχρι την άλλη άκρη. Με
αυτό το τρόπο θα εμφανιστεί για να κρίνει ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.
Οι άνθρωποι πολλές φορές περιμένουν από τον Θεό να πραγματοποιήσει αυτά που ζητούν στις προσευχές τους με έναν τρόπο που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι ο καλύτερος. Ο Θεός όμως, συχνά απαντά στις δεήσεις τους με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο και όχι με αυτόν που θα ήθελαν ή θα φαντάζονταν.
Όλοι σας πρέπει να είστε φως μέσα στο
σκοτάδι. Το φως μπορεί να έχει διάφορες μορφές. Μπορεί να είναι σαν το φως του
ηλίου, μπορεί σαν της σελήνης ή των άστρων. Μπορεί να είναι αδύναμο σαν το φως
του κεριού ή μιας λάμπας. Και όμως όλα αυτά είναι φως, είναι ευλογία του Θεού.
Και το ασθενέστερο φως είναι ευάρεστο στον Θεό. Με τέτοιο φως μπορεί ο καθένας
να φωτίζει το σκοτάδι που υπάρχει γύρω. Με την αγάπη, την τρυφερότητα, την
ευσπλαχνία και την ευλάβεια σας μπορείτε και πρέπει να λάμπετε μέσα σ’ αυτό τον
κόσμο.
Να είστε έτοιμοι ακόμη και για το μαρτύριο, εφόσον πλέετε κόντρα στο ρεύμα.
Δεν είναι σωστό να μιλάμε για τα παλιά χρόνια και να τα ευλογούμε και τη δική
μας εποχή να την καταριόμαστε. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι σε κάθε εποχή και σε
κάθε τόπο οι άνθρωποι που πραγματικά επιζητούν τη Σωτηρία, την βρίσκουν.
Ο Κύριος και Θεός μας για τους
υψηλούς Του σκοπούς και συχνά ακατανόητους σε εμάς, όχι σπάνια χρησιμοποιεί
τους πιο αμαρτωλούς, τους πιο ανάξιους ανθρώπους.
Όταν η χάρη δείχνει την παρουσία της,
τότε όλα είναι υποφερτά. Κάποτε όμως, για λόγους καθαρά προνοητικούς, συστέλλει
την παρουσία της και τότε ο άνθρωπος χάνει την ελπίδα του και μειώνεται ο ζήλος
και αυτή ακόμα η πίστη αμβλύνεται. Αυτές είναι οι πιο σκληρές στιγμές στην
πνευματική ζωή γιατί, αν εδώ δεν κρατήσει ο Θεός, δεν αντέχει ο άνθρωπος.
Δάκρυα πλημμυρίζουν όλη τη γη. Αν
μπορούσαμε να μαζέψουμε όλα τα δάκρυα που έχυσε η ανθρωπότητα σε χιλιάδες
χρόνια της ιστορίας της θα γινόταν ένας δεύτερος κατακλυσμός.
Υπάρχουν άνθρωποι που η γλώσσα τους
είναι τόσο μεγάλη που σαρώνει την γη! Αν λοιπόν είμαστε σαν τους ανθρώπους που
περιγράφει στον Ψαλμό του ο Προφήτης Δαβίδ, αν η γλώσσα μας σαρώνει τη γη, αν
οι πράξεις μας φανερώνουν την υπερηφάνεια, την έπαρση και την αναισθησία, αν ο
νους μας δεν είναι συγκεντρωμένος και γυρίζει παντού, αν όλους τους ανθρώπους
τους ειρωνευόμαστε, τους συκοφαντούμε και τους κουτσομπολεύουμε, τότε κάνουμε
τους εαυτούς μας ακάθαρτους.
Μην σκανδαλίζεστε όταν ακούτε αυτά
που λένε κατά της πίστεως. Αφού αυτοί που τα λένε δεν καταλαβαίνουν την ουσία
της. Εσείς να θυμάστε πάντα την βασική αρχή που γνώριζαν πολύ καλά οι πρώτοι
Χριστιανοί. Αυτοί θεωρούσαν δυστυχισμένο τον άνθρωπο που γνωρίζει όλες τις
επιστήμες, δεν γνωρίζει όμως τον Θεό. Και αντίθετα θεωρούσαν μακάριο, αυτόν που
γνωρίζει τον Θεό, έστω και να μην γνώριζε απολύτως τίποτα από τα ανθρώπινα.
Να φυλάγετε αυτή την αλήθεια, σαν το
μεγαλύτερο θησαυρό της καρδίας σας, να προχωράτε ευθεία και μην κοιτάζετε δεξιά
και αριστερά. Ας μην μας κάνουν αυτά που ακούμε κατά της Θρησκείας, να χάνουμε
τον προσανατολισμό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου