Χριστός - Μαρξ - Σβαμπ

παπα-Ηλίας Υφαντής

Ο κ. Τσίπρας σε κάποια ομιλία του χρησιμοποίησε το απόφθεγμα «ο καθένας να προσφέρει ανάλογα με τις δυνάμεις του και να παίρνει ανάλογα με τις ανάγκες του». Που αναφέρεται στο «»Κομμουνιστικό Μανιφέστο του Μαρξ (1848).

Ο παπάς όμως, που ήταν παρών στην ομιλία του, παρατήρησε πως τα ίδια λένε και οι Πράξεις των Αποστόλων (Δ, 32-35), προκαλώντας την έκπληξη του κ. Τσίπρα.

Και ασφαλώς δεν τίθεται,  θέμα για το ποιος πήρε από ποιον το χωρίο. Δεδομένου ότι οι Απόστολοι, έζησαν δεκαοχτώ αιώνες πριν από τον Μαρξ. Και δεν υπήρχε περίπτωση να αντέγραψαν εκείνοι τον Μαρξ. Το θέμα τίθεται από κάποιους, που υποστηρίζουν ότι το απόφθεγμα αυτό είναι ουτοπικό. Που σημαίνει ότι είναι ανεφάρμοστο στην  πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα όμως φαίνεται να τους διαψεύδει. Μπορεί το γνωμικό να είναι ουτοπικό στην περίπτωση του κομμουνισμού. Δεδομένου ότι ο κομμουνισμός, όπως και ο ετεροθαλής αδελφός του, ο καπιταλισμός, είναι ουτοπίες. Αφού ο κομμουνισμός χρησιμοποιεί ως δόλωμα τη δικαιοσύνη, καταργώντας την ελευθερία, ενώ ο καπιταλισμός χρησιμοποιεί ως δόλωμα την ελευθερία, καταργώντας τη δικαιοσύνη.

Αλλά, ούτε δικαιοσύνη χωρίς ελευθερία, ούτε ελευθερία, χωρίς δικαιοσύνη μπορεί να υπάρξει. Άλλωστε στις μέρες μας αποδείχτηκε ότι οι, λεγόμενες, Αριστερά και Δεξιά είναι «πουκάμισα αδειανά», λέξεις κενές περιεχομένου. Που, εντούτοις στοίχισαν χιλιάδες θυμάτων στον τόπο μας.

Αντίθετα ο Χριστιανισμός είναι ρεαλιστικός. Γεγονός που επιβεβαιώνεται κι απ’ την δισχιλιετή του ιστορία. Δεδομένου ότι συνδυάζει δικαιοσύνη και ελευθερία. Ή μήπως δεν λέει ο Χριστός, «Ζητείτε, πρώτα την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού  και όλα τ’ άλλα θα σας δοθούν»; Που σημαίνει ότι, αν θέλετε να λύσετε το κοινωνικό πρόβλημα και να έχετε επάρκεια υλικών αγαθών και ειρήνη, δεν υπάρχει άλλος δρόμος απ’ το δρόμο της δικαιοσύνης.

Κι όσο για την ελευθερία, είναι πασίγνωστο το «ει τις θέλει», που ο Χριστός απηύθυνε σε όσους επιθυμούν να τον ακολουθήσουν. Που αποδεικνύει τον απόλυτο, εκ μέρους του, σεβασμό της ελευθερίας, με την οποία ο ίδιος τον προικοδότησε τον άνθρωπο.

Και δεν παρέλειψε να τους ενημερώσει ότι ο δρόμος ο δικός του δεν είναι ανθόσπαρτος, αλλά γεμάτος περιπέτειες και διωγμούς, που μπορεί να φτάσουν και μέχρι το μαρτύριο. Και είναι αξιοθαύμαστο το ότι, παρόλα αυτά, εκατομμύρια άνθρωποι τον ακολούθησαν.

Το φάρμακο, που συνιστά ο Χριστιανισμός για την αντιμετώπιση του πάθους της πλεονεξίας είναι το να έχουν οι άνθρωποι «μια ψυχή και μια καρδιά». Γιατι, στην περίπτωση αυτή, δεν μπορεί ο άνθρωπος να νιώθει ευχαριστημένος με το να έχει αυτός περισσεύματα και οι συνάνθρωποί του να στερούνται τα απαραίτητα.

Κι ακόμη πιο πέρα: Ας μην ξεχνούμε το «μη μεριμνάτε για την αύριο» και το «δος ημίν σήμερον» του «Πάτερ ημών». Κι ακόμη πως ο Παύλος συνιστά την ολιγάρκεια, λέγοντας: «Αν έχουμε τροφές και σκεπάσματα, να αρκεστούμε σ’ αυτά». Που σημαίνει ότι το Ευαγγέλιο είναι ρεαλιστικό και ασφαλώς δεν συνιστά ουτοπικές και εξωπραγματικές επιδιώξεις.

Και υπάρχουν και τα εξαιρετικά παραδείγματα ανθρώπων, που θυσίασαν την επιστημονική τους επάρκεια και τη ζωή τους, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των συνανθρώπων τους. Γιατί δεν μπορούσαν να βλέπουν τους συνανθρώπους τους να πεθαίνουν και αυτοί να θησαυρίζουν.  Όπως οι Άγιοι Ανάργυροι, ο Άγος Παντελεήμων και πολλοί άλλοι. Ακόμη και στις μέρες μας.

Υπάρχουν, δυστυχώς, και αυτοί, που προσπαθούν να συνδυάσουν τον χριστιανισμό με τον καπιταλισμό. Όταν ο Χριστός ξεκαθαρίζει «ου δύνασθε δουλεύειν Θεώ και μαμωνά». Πράγμα που διατείνονται κάποια κόμματα της Δεξιάς ή χριστιανοδημοκρατικά. Τα οποία μέχρι τώρα προσποιούνταν ότι έχουν ως ιδανικό τους το τρίπτυχο «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Που τώρα απογυμνώθηκαν και αποδείχτηκαν απλά δούλοι του μαμωνά και του σατανά.

Και ασφαλώς υπάρχουν απέναντι στους χριστιανούς κάποιοι, που δεν αρκούνται στα απαραίτητα για την επιβίωσή τους, αλλά σωριάζουν υλικά αγαθά, ωσάν να πρόκειται να ζήσουν χιλιετίες. Και, όχι μόνο αδιαφορούν για το αν οι συνάνθρωποί τους πεθαίνουν απ’ την πείνα και τις κακουχίες, αλλά εφευρίσκουν ασθένειες και πολέμους και παντός είδους «κρίσεις», προκειμένου να εξοντώνουν τον παγκόσμιο πληθυσμό (Ροκφέλερ, Ρότσιλδ, Σόρος, Γκέιτς, κλπ).

Συγκρίνατε τώρα τις θέσεις του Χριστιανισμού, με αυτές του κομμουνισμού, καπιταλισμού, Νέας Τάξης. Και ιδιαίτερα, με το φρικιαστικό ιδεώδες της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» του Σβάμπ και των τόσων άλλων διεστραμμένων νεοταξιτών «σωτήρων». Οι οποίοι θέλουν να εξοντώσουν τα 9/10 του παγκόσμιου πληθυσμού με τις ασθένειες και τα δήθεν «σωτήρια» εμβόλιά τους.

Και αυτούς, που θα περισσέψουν απ’ το ιατροφαρμακευτικό τους μακελειό, θα τους τερατοποιήσουν και θα τους καταστήσουν χωρίς ελεύθερη βούληση. Σε τρόπον ώστε να μην είναι ούτε καν ένα κοπάδι ζώων, που καθοδηγούνται απ’ το ένστικτο, αλλά αγέλη ηλιθίων. Εξαιρώντας βέβαια τους «περιούσιους» εαυτούς τους (σιωνιστές, ναζιστές, κλπ). Που θα τους καταστήσουν χιλιόχρονους υπερανθρώπους. Ή και αθάνατους.

Και υπάρχουν πολιτικοί, ενδεχομένως και κληρικοί και άλλοι της οικονομικής και γενικότερα της επιστημονικής ελίτ (=αλητείας) οι οποίοι έχουν την «Μεγάλη Επανεκκίνηση» του Σβαμπ ή το «Κεφάλαιο» του Μαρξ σε περίοπτη θέση  στα γραφεία ή τις βιβλιοθήκες τους. Και καμαρώνουν γι’ αυτό!

Ας μου επιτραπεί όμως  να ξαναπώ πως αληθινό στολίδι για το γραφείο μας και πυξίδα για το παρόν και το μέλλον του λαού μας είναι μόνο το Ευαγγέλιο.

Γιατί μας προσφέρει το κλειδί της απόδρασης απ’ τα  Άουσβιτς και Γκούλαγκ, ληστάρχων καπιταλιστών, ανελεύθερων κομμουνιστών και νεοταξιτών, (σιωνιστών και ναζιστών) δολοφόνων!

 ΠΗΓΗ papailiasyfantis