Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ
Εκείνος πού δεν διδάχθηκε από τους
ανθρώπους τη σοφία τους, δεν θα μπορέσει ποτέ να την κατανοήσει και να την
οικειοποιηθεί.
Εκείνος πού διδάχθηκε από τον Θεό τη θεία σοφία, είναι σε θέση να κατανοεί τα πάντα, και θεία και ανθρώπινα.
Γι΄ αυτό από μας απαιτείται μόνο
δεκτικότητα της χάριτος του Θεού, δηλαδή καλή προαίρεσις, πνευματικός αγώνας
και συνεχής εκζήτησις του ελέους και του φωτισμού του Θεού.
Κατά το μέτρο της προαιρέσεως και του πνευματικού αγώνος του ανθρώπου έρχεται σταδιακά ο φωτισμός του νου. Και κατά το μέτρο του φωτισμού του νου δίδεται η χάρις του Κυρίου. Και κατά το μέτρο της αποδοχής και της πληρώσεως της ψυχής με τη θεία χάρη, πραγματοποιείται η ένωσις με τον Κύριο.
Εκείνος πού ενώθηκε νοερά με τον
Κύριο είναι πεπεισμένος για τη σωτηρία του και αναστημένος πριν από την κοινή
ανάσταση.
Όσο κανείς ασκείται, τόσο αναγνωρίζει
την αδυναμία του. Και όσο αναγνωρίζει την αδυναμία του, τόσο πλουτίζει σε
ταπείνωση και κατάνυξη. Και όσο αποκτά ταπείνωση και κατάνυξη, τόσο φωτίζεται η
διάνοια του και διαπιστώνει ότι χωρίς τον Κύριο δεν είναι τίποτα και δεν έχει
τίποτα.
Μέχρι να γνωρίσεις τελείως τον εαυτό
σου, μέχρι να διαποτιστεί η ψυχή σου με τη χάρη του Θεού, μέχρι να φωτισθεί ο
νους σου, μέχρι να καθαρθείς από τα πάθη, μέχρι να συμφιλιωθείς με τον Θεό,
μέχρι να ενωθείς οριστικά μαζί Του, μέχρι τότε είναι αδύνατο να ζεις χωρίς τη
θλίψη, χωρίς τον φόβο και χωρίς την οδύνη. Όταν όμως ενωθείς με τον Θεό, ο
φόβος και η οδύνη θα μεταβληθούν σε χαρά και ευφροσύνη από του νυν και έως του
αιώνος.
Αμήν.
από το βιβλίο: «Πνευματικό Αλφάβητο»
Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ (Ιερά Μονή Παρακλήτου – ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 1996)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου