Από την στρατιωτική εισβολή στο Ιράκ στη φαρμακευτική εισβολή στο σώμα μας: Όταν το ένα φιάσκο διαδέχεται το άλλο

 Κωνσταντίνος Βαθιώτης

Μετά το χτύπημα της 11η Σεπτεμβρίου 2001 και την κήρυξη του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού Νο 1, πραγματοποιήθηκε η σ τ ρ α τ ι ω τ ι κ ή εισβολή της Αμερικής στο Ιράκ, η οποία υποτίθεται ότι θα αναχαίτιζε το εικαζόμενο πρόγραμμα παραγωγής και χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής.

Μετά το ξέσπασμα της κορωνοϊκής πανδημίας και την κήρυξη του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού Νο 2, πραγματοποιήθηκε η φ α ρ μ α κ ε υ τ ι κ ή εισβολή (“The Pharmaceutical Invasion”· για τον όρο αυτόν βλ. Ivan Illich, 63) στο σώμα των πολιτών, η οποία υποτίθεται ότι θα οδηγούσε στο χτίσιμο του τείχους ανοσίας και, επομένως, στην αναχαίτιση της διασποράς του ιού.

Η προληπτική στρατιωτική εισβολή στο Ιράκ, η οποία ονομάσθηκε συνθηματικά “Επιχείρηση Ιρακινή Ελευθερία” [Operation Iraqui Freedom], απεδείχθη φιάσκο, αφού όπλα μαζικής καταστροφής δεν ανευρέθησαν. Η είδηση ότι το Ιράκ διέθετε τέτοια όπλα, με τα οποία μπορούσε να πλήξει τις ΗΠΑ, ήταν παραποιημένη (fake news), δεδομένου ότι στο παρελθόν το Ιράκ είχε κάνει μόνο χρήση χημικών όπλων εναντίον Κούρδων αυτονομιστών (Πλειός, 46).

Η προληπτική εισβολή στο σώμα των πολιτών, η οποία ονομάσθηκε “Επιχείρηση Ελευθερία” [Operation Freedom] (όπως στην περίπτωση του πολέμου εναντίον του Ιράκ, έτσι και στον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού Νο 2, οι “φωστήρες στρατηγοί” επέλεξαν για την προπαγάνδα τους το πάντοτε ελκυστικό “γλωσσικό τυράκι” που κινητοποιεί τα “ανθρωπόμορφα πειραματόζωα”: την ε λ ε υ θ ε ρ ί α!), απεδείχθη επίσης φιάσκο, αφού μετά την παγκόσμια διείσδυση της βελόνας, που, λόγω της άμεσης ή έμμεσης υποχρεωτικότητας, έφθασε να θυμίζει διείσδυση γεννητικού μορίου χωρίς τη συναίνεση του παθόντος (εμβολιασμός-βιασμός, βλ. και Σέργη, 55), τα κρούσματα εκτοξεύθηκαν στα ύψη.

Στο όνομα της επιχείρησης-φιάσκου “Ιρακινή Ελευθερία” «τα πλήγματα που καταφέρθηκαν στα σώματα, στις υποδομές, στην οικονομία, στις διεθνείς σχέσεις και στις συνειδήσεις θα κάνουν πολύ καιρό να επουλωθούν και για πολλούς τίποτε δεν θα είναι πια όπως πριν από τον πόλεμο» (Χατζηκωνσταντίνου, 9).

Στο όνομα του νέου φιάσκου, δηλ. της €μβολιαστικής “Επιχείρησης Ελευθερία”, θυσιάσθηκαν πολίτες που επλήγησαν από τις παρεπόμενες συνέπειες της φαρμακευτικής εισβολής, ενώ σφαγιάσθηκαν τα θεμελιώδη δικαιώματα και η αξία του ανθρώπου. Η δυσμενέστερη, όμως, επίπτωση της φαρμακευτικής εισβολής είναι η μετατροπή των πολιτών σε “υγειονομικά πρεζόνια”, που, για να απολαμβάνουν κάποιες κολοβωμένες ελευθερίες τους, θα πρέπει να ανέχονται την επανάληψη της εισβολής ανά τακτά χρονικά διαστήματα:

Μια φορά τ σ ι μ π η μ έ ν ο ς, αιώνια ε ρ ω τ ε υ μ έ ν ο ς!

Όπως, λοιπόν, η εισβολή στο Ιράκ ήταν η αιτία για να πιαστούν αιχμάλωτοι των Ιρακινών κάποιοι στρατιώτες που πολεμούσαν για την απελευθέρωση του Ιράκ από τον Σαντάμ Χουσεΐν, έτσι και η φαρμακευτική εισβολή είχε ως αποτέλεσμα να πιαστούν αιχμάλωτοι οι εξαπατηθέντες οιονεί στρατιώτες, οι οποίοι δέχθηκαν να συμμετάσχουν στην “Επιχείρηση Ελευθερία”, προκειμένου να απελευθερώσουν τον πλανήτη από τα νύχια του αόρατου εχθρού Νο 2.

Αξίζει να σημειωθεί τούτο: Οι γνήσιοι στρατιώτες, όταν επιστρέφουν στην πατρίδα τους μετά από πολεμική επιχείρηση, ιδίως δε όταν έχουν βιώσει την εμπειρία της αιχμαλωσίας, εμφανίζουν μ ε τ α τ ρ α υ μ α τ ι κ ή διαταραχή (post-traumatic stress disorder) και χρήζουν ψυχολογικής υποστήριξης. Αντιστοίχως, οι πολίτες-οπλίτες που παραδίδουν το μπράτσο τους για την υλοποίηση της εισβολής στο σώμα τους, περιέρχονται σε καθεστώς φαρμακευτικής ομηρείας, η οποία φαίνεται ότι δεν θα τερματισθεί ποτέ, αφού θα ανατροφοδοτείται ad infinitum με επαναλαμβανόμενες δόσεις-διεισδύσεις της βελόνας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μετατραυματική διαταραχή με κατάθλιψη, χαμηλό αίσθημα αυτοεκτίμησης και τάσεις απομόνωσης εμφανίζουν όσες γυναίκες κακοποιούνται συστηματικώς από τον τυραννικό σύζυγό τους (Rosch, 555).

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, δεν θα ήταν άστοχο να υποστηριχθεί ότι, στην εποχή του κορωνοϊού, τον ρόλο του τυραννικού σ υ ζ ύ γ ο υ που κακοποιεί τη γυναίκα και μητέρα των παιδιών του επιτελεί ο εκάστοτε τυραννικός κ υ β ε ρ ν ή τ η ς (συνεπικουρούμενος από τα μέλη της κυβέρνησης), ο οποίος, μέσω της θέσπισης υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων (μάσκας, τεστ, €μβολίου), κακοποιεί συστηματικά τους πολίτες.

Έτσι, από το σύνδρομο της κακοποιημένης γ υ ν α ί κ α ς (Battered Woman Syndrome) φαίνεται ότι έχουμε περάσει στο σύνδρομο του κακοποιημένου π ο λ ί τ η (Battered Citizen Syndrome), o οποίος ζει ως αιχμάλωτος των φαρμακευτικών εταιρειών (Βαθιώτης, 357). To 2004 η Kimberly Kessler Ferzan (σήμερα καθηγήτρια Φιλοσοφίας του Δικαίου στη Νομική Σχολή της Πενσυλβάνια) έγραψε ένα πολύ σημαντικό άρθρο με τον πρωτοποριακό τίτλο «Υπερασπίζοντας το επικείμενο: Από τις κακοποιημένες γυναίκες στο Ιράκ» (Defending Imminence: From Battered Women to Iraq). Σήμερα, θα ήταν ιδιαιτέρως επωφελές να δημοσιευθεί ένα αντίστοιχο κείμενο με τον τίτλο: «Υπερασπίζοντας την αξία του ανθρώπου: Από την προληπτική εισβολή στο Ιράκ στην προληπτική εισβολή στο σώμα του πολίτη».

Σημειωτέον ότι τόσο η “Επιχείρηση Ιρακινή Ελευθερία” όσο και η “Επιχείρηση Ελευθερία” βασίσθηκαν στον μηχανισμό της εργαλειοποίησης του φ ό β ο υ. Έχοντας τρομοκρατηθεί, εν έτει 2003, η αμερικανική κοινή γνώμη από τον κίνδυνο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος εξαιτίας της χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής (η πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις είχε πει: «ποια άλλη απόδειξη θέλετε; Ένα σύννεφο μανιταριού πάνω από μια αμερικανική πόλη;») και έχοντας τρομοκρατηθεί, εν έτει 2020, η παγκόσμια κοινή γνώμη από τον κίνδυνο να προκληθούν “εκατόμβες νεκρών” –ένας ακόμη συνθηματικός όρος-μπαμπούλας (buzz word) που ενεργοποιεί τα φοβικά αντανακλαστικά των πολιτών– εξαιτίας της επέλασης του αόρατου εχθρού Νο 2, συνήνεσαν στην πραγματοποίηση της στρατιωτικής και της φαρμακευτικής εισβολής αντιστοίχως, δίνοντας το προβάδισμα στη δημόσια α σ φ ά λ ε ι α και υ γ ε ί α.

Άραγε, αν κάποια στιγμή ξεφουσκώσει το μπαλόνι της εκφοβιστικής πανδημίας του κορωνοϊού, υπάρχει περίπτωση να έρθουμε αντιμέτωποι με μια άλλου τύπου εισβολή, π.χ. από ε ξ ω γ ή ι ν α όντα, κατά το πρότυπο του μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας που έγραψε ο Χ. Τζ. Γουέλς με τίτλο «Ο πόλεμος των κόσμων»; Η διαστημική αυτή εισβολή (στο εν λόγω μυθιστόρημα, ο Γουέλς χαρακτηρίζει τους Αρειανούς ως «αθόρυβους εχθρούς») θα μοιάζει ίσως με μια προχωρημένη τρομολαγνική πίστα, στην οποία οι πολίτες θα κληθούν να δοκιμάσουν τις δεξιότητές τους.

Πόσο εύκολα μπορεί να οδηγηθεί ο λαός σε αντιδράσεις που πηγάζουν από μαζική ψ ύ χ ω σ η φαίνεται από το εξής γεγονός: Τις Παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν στο ραδιόφωνο παίχθηκε το προαναφερθέν μυθιστόρημα του Γουέλς, χιλιάδες Αμερικανοί κάτοικοι του Νιου Τζέρσεϊ, που δεν είχαν καταλάβει ότι επρόκειτο περί μυθοπλασίας, ξεχύθηκαν στους δρόμους αλαφιασμένοι, νομίζοντας ότι δέχονται επίθεση από Αρειανούς! Είχε, λοιπόν, πολύ δίκιο ο Χάξλεϊ (156/157), όταν, σε μια διάλεξή που είχε δώσει στις 20.4.1959, έλεγε τα ακόλουθα:

«Γενικά, μπορούμε να πούμε ότι τα ανθρώπινα όντα είναι έτοιμα να ενωθούν και να αποδεχθούν στερήσεις σε μακροπρόθεσμη βάση για χάρη του μακροπρόθεσμου οφέλους μόνον όταν απειλούνται από κάποιον· είναι έτοιμα να ενωθούν μόνον όταν τα απειλεί ένας πόλεμος ή μια καταστροφή [Σ.Σ.: προφανώς και μία πανδημία!]. Αναμφίβολα, το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί για να προκύψει μια παγκόσμια διακυβέρνηση θα ήταν μια εισβολή από τον Άρη».

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ένα μήνα πριν από την εισβολή στο Ιράκ πραγματοποιήθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο κατά της διεξαγωγής πολέμου εναντίον του Ιράκ, αλλά δεν ίδρωσε το αφτί κανενός. Η εισβολή υλοποιήθηκε αδιατάρακτα, διότι πολύ απλά εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της παγκόσμιας ολιγάριθμης ελίτ. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σήμερα: Όσες διαδηλώσεις κι αν έχουν οργανωθεί κατά της παγκόσμιας υγειονομικής δικτατορίας, ειδικότερα δε κατά του απάνθρωπου υποχρεωτικού €μβολιασμού, ουδέν απέδωσαν.

Οι παγκόσμιοι δικτάτορες θα συνεχίσουν να επεκτείνουν κυνικά τον άμεσα υποχρεωτικό €μβολιασμό και σε άλλες πληθυσμιακές ομάδες, ώσπου τελικώς θα προσπαθήσουν να τον επιβάλουν σε όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως.

Άλλωστε, μας έχουν προειδοποιήσει: Εισήλθαμε στη νέα δεκαετία των εμβολίων που είναι στενά συνυφασμένη με την ατζέντα της ανοσοποίησης, ισχύος μέχρι το 2030 (Immunization Agenda 2030)!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ι. Ελληνόγλωσση

1. Βαθιώτης, Από την πανδημία στην κλιματική αλλαγή. Συντονισμένα τρομο-κράτη σε φόντο παγκόσμιας διακυβέρνησης, εκδ. Αλφειός, Αθήνα 2021.

2. Γουέλς, Ο πόλεμος των κόσμων, μτφ.: Γ. Κυριαζής, εκδ. Ερατώ, Αθήνα 2015.

3. Πλειός, Παραποιημένες ειδήσεις (Fake News). Ο μετασχηματισμός της προπαγάνδας στην κοινωνία της ενημέρωσης, εκδ. Gutenberg, Αθήνα 2021.

4. Σέργης, Ο πολιτικός ανθρωπισμός σε κίνδυνο, εκδ. Ισνάφι, Αθήνα 2021.

5. Χάξλεϊ, Διαλέξεις για την ανθρώπινη κατάσταση, μτφ.: Α. Παπασυριόπουλος, εκδ. Αρσενίδη, Αθήνα 2017, σελ. 144 επ.

6. Χατζηκωνσταντίνου, Ο προληπτικός πόλεμος ή η παραχάραξη της λογικής, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 2005.

ΙΙ. Ξενόγλωσση

1. Ferzan, Defending Imminence: From Battered Women to Iraq, Arizona Law Review, 2004, σελ. 213 επ.

2. Illich, Limits to Medicine, Medical Nemesis: The Expropriation of Health, εκδ. Marion Boyars, London/New York, 1976/2013, σελ. 63 επ. = Ιατρική Νέμεση. Η απαλλοτρίωση της υγείας, μτφ.: Β. Τομανάς, εκδ. Νησίδες, Αθήνα 2010 σελ. 39.

3. Rosch, Tötung des Intimpartners durch die Frau in lang andauernden gewalttätigen Beziehungen aus psychologischer und strafrechtlicher Perspektive, AJP 2003, σελ. 549 επ.

ΠΗΓΗ facebook