Ζητούνται πολίτες για μια νέα μάχη του Μαραθώνα...

Δημήτριος Ρωμανός

Κατρακυλά η Ελλάδα καθημερινά. Και αυτό είναι μικρό κακό. Το μεγάλο είναι η ψευδής θεώρηση ότι οι καρχαρίες έγιναν πια ζώα φιλικά προς το περιβάλλον, άλλαξαν διαιτητικές συνήθειες.

Η σκοτοδίνη είναι φανερή. Άνθρωποι στην κορυφή της ανθρώπινης γνώσης ψάχνουν τη λύση. Ξεσπούν κάποιοι, μα επιτέλους γνωρίζουμε από καιρό, όλοι γνωρίζουν πια, την καμπύλη του Δημόσιου χρέους ποσοστιαία επί του ΑΕΠ, για τα τελευταία 35 χρόνια. Ας παραγωγίσουμε, λοιπόν, την καμπύλη, και κατά τις κλίσεις που προκύπτουν, ας επιβάλουμε τις ποινές. Να η κάθαρση. Να η θεραπεία, ίσως…

Αλλά αγγίζουμε την ουσία του προβλήματος; Ή μήπως, συνολικά έχουμε επιβιβασθεί σε λάθος καράβι; Μήπως ψάχνουμε εύκρατο κλίμα σε πολικά πλάτη; Και η καταστολή των συμπτωμάτων δε σημαίνει θεραπεία. Γιατί έπρεπε να περάσουν 37 χρόνια για να ψελλίζουμε, μόλις τώρα, τα αυτονόητα: Ότι «δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανισότητα από την ίση μεταχείριση ανίσων», και παρόμοια.

Το κείμενο παρακάτω έχει αιχμές. Θα είναι γεμάτο αιχμές γι’ αυτούς που μάθαν να ζουν γελώντας, και μόνο γελώντας. Και «δεν τους αντέχω τους γελώντας», όπως διάβασα να γράφει σύγχρονος Σέρβος άγιος. Το κείμενο θέλει να εστιάσει σε κάτι απολύτως συγκεκριμένο και ξεκάθαρο. Ψάχνοντας το νεο-Ελληνικό λάθος, ας αγγίξουμε πια την πραγματική κακοδαιμονία που μας μαστίζει. Οι συνθήκες είναι σχεδόν ώριμες, ώστε να εκφρασθεί κάτι παρόμοιο. Αφού δεν ανιχνεύαμε τη φοβερή φθορά επί δεκαετίες, τώρα ας ξανακοιτάξουμε τον εαυτό μας.

Και εκεί αναφύεται η τεράστια απορία. Πολλοί την εκφράζουν. Βασικά στην Ελλάδα βασιλεύει η ησυχία. Οι αντιδράσεις γενικά δυσανάλογες προς τις αλλαγές. Ο κόσμος δεν αντιδρά. Άλλοι χαίρονται, άλλοι ανησυχούν. Όλοι όμως είναι αγανακτισμένοι. Και η αμηχανία βασιλεύει. Μένει το τεράστιο Γιατί.

Νομίζω ότι όσο ο Πολυμήχανος Έλληνας-Οδυσσέας δεν νοιώσει ότι κρατά την άκρη στον Μίτο της Αριάδνης, η μεγάλη αρχή δε θα γίνει. Για να παλέψουμε πρέπει νάχουμε γη σταθερή κάτω από τα πόδια μας. Και δεν την έχουμε, ακόμη.

Και γι’ αυτή τη γη, τη στερεή, την Ελληνική, τη Ρωμαίικη, την ουράνια γίνεται λόγος στο κείμενο αυτό.

Και αυτό που κυρίως ενδιαφέρει τον γράψαντα είναι ότι το νέο έρχεται. Μια νέα μάχη εφάμιλλη του Μαραθώνα θα δοθεί. Ας μην παγώσουμε ακίνητοι, αλλά ας προετοιμασθούμε για τη Μεγάλη Μάχη, τη νέα, τη νικηφόρα. Προετοιμασία βαθειά, αυτό χρειάζεται. Όμως παρ’ όλα αυτά, αρχίζω ανάστροφα. Και αυτό γίνεται επειδή μας ενδιαφέρει η ελπίδα, όχι η ψεύτικη. Μας ενδιαφέρει η νικηφόρα έκβαση, όσον αφορά το σημερινό ιδιόμορφο καθεστώς κατοχής, με τις παλαιές του ρίζες. Όσοι λοιπόν μοιραζόμαστε τον ίδιο ουρανό, ας συμμετάσχουμε ως μαχητές στη νέα ερχόμενη «Μάχη του Μαραθώνα». Και μάχη με αίσια έκβαση.

Αναγνώστη, προσπάθησε να αφομοιώσεις κάποιες δυσκολίες, ίσως ορολογίας ή παραδοξοτήτων.

Δείξε κάποια υπομονή.

 Μύθος και πραγματικότητα

Πρώτα-πρώτα, βέβαια, η μάχη του Μαραθώνα δεν είναι μύθος. Δεύτερον, είναι τόσο μεγαλειώδης, ώστε (όχι απλώς) να τη μνημονεύουμε 2500 χρόνια μετά. Τρίτον, η μάχη αυτή δείχνει τις συνθήκες που οδήγησαν στη δόξα.

Η παγκόσμια συννεφιά οδεύει σε μια παγκόσμια συσκότιση. Η χώρα που παρήγαγε, και παράγει, γίγαντες του πνεύματος βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. Και το χειρότερο, πολλοί αυτοί που ακόμη γελάνε. Είναι οι οπορτουνιστές, προσκυνημένοι και Μηδίσαντες νεο-Έλληνες. Αλλά οι πιο πολλοί απλώς έχουν απατηθεί, αργά-αργά αλλά πάντα μεθοδικά, από τους μάστορες της υποτέλειας.

Η μικρή Αθήνα πόλις-κράτος συνέτριψε μια αυτοκρατορία που εφορμά από τα τρία σημεία του ορίζοντα, και σφίγγει ως τανάλια μία Πόλη. Οι Αθηναίοι, με τους θεούς στην ψυχή πρώτα, και μετά στην Ακρόπολη, ως ελεύθεροι μαχητές πολίτες-οπλίτες της Εκκλησίας του Δήμου θριαμβεύουν.

Ναι, η μάχη του Μαραθώνα θα ξαναδοθεί, και η έκβασή της δεδομένη. Αλλοίμονο στους προσκυνημένους δημαγωγούς του σήμερα. Η ντροπή τους θα είναι συντριπτική.

Οι νέοι αντίπαλοι

Από τη μια πλευρά οι ελεύθεροι Έλληνες πολίτες που κρατούν από τη μαγιά του Στρατηγού Μακρυγιάννη. Μαζί και οι πολίτες όλου του κόσμου, που όταν ομιλούν για Δημοκρατία το εννοούν. Είναι αυτοί που δεν τράφηκαν με τα φλουριά, που σκόρπιζαν «οι Πέρσες». Ναι, είναι κρυμμένοι οι πολίτες αυτοί, διότι ακόμη έχουν πέραση, δυστυχώς τα ψεύτικα φλουριά. Αλλά πώς να ονοματίσεις ποιοι είναι οι νέοι «Πέρσες»; Θα αγοράσουν πολλοί, πολλούς τόνους Ισπανικό κερί για να κλείσουν τα αυτιά τους. Διότι στη σκοτεινή ψυχή τους ταυτίσανε τη δύναμη με την αλήθεια. Ανίκανοι να ξεχωρίσουν την απολυταρχία από τη Δημοκρατία, την υποκρισία από την ευθύτητα, το κέρδος των πολλών από το ίδιο συμφέρον. Ναι, είναι αυτοί που τρέξαν στους χρυσοφόρους Μήδους. Πρώτοι, και Δεύτεροι, και Τρίτοι. Είναι αυτοί που δεν έβλεπαν το καθαρό χρυσάφι που το ποδοπατούσαν για να ονομαστούν Ευρωπαίοι. Ανίκανοι να προσθέσουν πια ένα και ένα, να ξεχωρίσουν το φως από το σκοτάδι. Ανίκανοι να ξεχωρίσουν, όχι τον έρποντα, αλλά τον πασιφανή Ευρωπαϊκό φασισμό της λεγομένης Ε.Ε. Ορεγόσασταν, λοιπόν, τον ανύπαρκτο πλούτο των δήθεν Ευρωπαίων. Ποια, λοιπόν, η δημοκρατία της «Ενωμένης Ευρώπης»;

Αν αντέχεις ας το αναλύσουμε, πολύ συνοπτικά-σχηματικά. Γιατί Πέρσες είναι οι «Ευρωπαίοι», και πρώτοι Μηδίσαντες αυτοί που σας εισήγαγαν πρώτοι στην Ε.Ε, περιφρονούντες ό,τι το Ρωμαίικο Φιλότιμο έκτισε επί αιώνες. Ναι, τότε, παλαιά, υπήρχαν περισσότεροι τίμιοι φτωχοί, και κάποιοι τίμιοι κλέφτες (κατά τον προφήτη Ντοστογιέφκυ). Αλλά αυτοί, οι δήθεν ηγέτες σου, οδήγησαν τον λαό σου σαν πρόβατα στο στόμα του λύκου. Ποιος είναι ο λύκος; Μα, είναι ο Αλάθητος Ευρωπαίος άνθρωπος βέβαια. Είναι αυτός που διακήρυξε τον «θάνατο του Θεού» διότι απλά, πέθανε η ψυχή του, και έκτισε τον πολιτισμό του στη στρατιωτική πειθαρχία και «τάξη». Είναι αυτός που ίππευσε πάνω στο άτι της λογικής, και από εργαλείο την κατέστησε αφέντη του.

Ο σημερινός Ευρωπαίος είναι αυτός που ονομάζει τον πλούτο του γείτονά του (Γερμανοί), δικό του έλλειμα (Γαλλία), δια στόματος υπουργών. Είναι αυτός που απειλεί με πυρηνική ισοπέδωση (Γάλλοι) τους δήθεν φίλους τους (Γερμανούς), ως παντοδύναμους, υποτίθεται, οικονομικά. Ο Έλληνας ξέρει καλά, χωρίς πολλές αναλύσεις, ότι αυτός είναι ο άξονας της Ευρωπαϊκής άμαξας. Είναι αυτοί που δανείζουν στους φίλους τους με 5 και 7%, ενώ αυτοί δανείζονται με 3 και 1%. Ναι, δεν είναι υποκρισία να πουλάς υποβρύχια και αεροπλάνα στους εταίρους σου (Ελλάδα), για να αντιμετωπίσουν άλλους φίλους σου (Τουρκία). Και μετά πουλάς τα ίδια υποβρύχια στους τελευταίους για να αντιμετωπίσουν τους προ-τελευταίους. Αυτές οι δολιχοδρομίες δείχνουν την ψυχή τους, και το ποιόν της εγγύησης που προσφέρουν. Και αυτά ακούστηκαν και στην Ευρωβουλή δια στόματος του Ευρωβουλευτή Daniel Cohn Bendit (video στο Youtube). Μόνο εμείς δεν εννοούμε ότι το αξίωμα που θεμελίωσαν, αυτοί την ισχύ τους είναι «πτώχευε τους άλλους, και πλουτίζεις εσύ».

Όλη η Ευρωπαϊκή φιλοσοφία του Καντ, ούτε φλυαρία είναι μπρος στην αρχαία και τη νέα σοφία των Ρωμηών, μπρος στην φιλόσοφη προσευχή μιας Μικρασιάτισσας γιαγιάς. Αυτοί θριαμβογιορτάζουν την αρπαγή του ξένου πλούτου ως πολιτικό σύστημα (Γαλλική επανάσταση). Είναι αυτοί που ανήγαγαν σε ύψιστη τέχνη την υποκριτική ευγένεια. Δεν είναι ένας, αλλά χιλιάδες χιλιάδων οι Εκτελεστές της δήθεν Νόμιμης τάξης. Ο Γερμανός καταδίδει τον γείτονά του για καθημερινά ανούσια ζητήματα: Πρέπει να τηρηθεί η τάξη. Ιδού, λοιπόν, πολιτισμός καταδοτών. Όταν οι Γερμανοί καίνε στους φούρνους του χωριού του Χορτιάτη 149 κατοίκους, με τη συνοδία βιολιού, τι δείχνει αυτό; Ο τρόπος τους σκοτώνει, φίλοι. Τη νοοτροπία αυτή παρήγαγε η παιδεία τους, και η ακατάπαυστη βίωση του μηδενισμού τους.

Είναι αυτή η δήθεν τάξη που παγώνει κάθε διανθρώπινη σχέση. Ο κλέφτης έχει προσωπικότητα, έστω και διεστραμμένη, αυτοί είναι παντελώς αναίσθητοι. Υπερκαυχώμενοι για τις Μερσεντές τους, και τα F-16 κάποιοι φίλοι τους. Οι πρώτοι περιφρονητές των πτωχών. Και αυτούς προσέγγισαν οι πτωχότεροι (υλικά) Έλληνες. Τρομάρα μας. Τι να την κάνεις την άδοξη κεφαλή σου; Τον σταυρωμένο Πατριάρχη σου στην Κωνσταντινούπολη; Αλλού η δόξα. Βερσαλίες, Βερολίνο και Λονδίνο, που έχουν κατατροπώσει πλήρως την απειλή των πυρηνικών και χημικών του Σαντάμ, που έχουν γκρεμίσει τις γέφυρες και τα υδραγωγεία του Βελιγραδίου. Να, η αρετή! Η δύναμη είναι η μόνη αρετή τους! Και έτσι θα βαδίσουν προς τη νέα «Μάχη του Μαραθώνα». Όλοι μαζί, δήθεν ενωμένοι. Αλλά στο τέλος αλληλοσφαγμένοι. Αυτοί.

Ναι, η υποκρισία είναι πιο κάτω απ’ το κάτω. Όλη η Ε.Ε. είναι ένας καλοστημένος Μηχανισμός Απάτης. Κι αν υποθετικά οι Έλληνες ήταν άψογοι Γάλλοι, η Ελληνική οικονομία θα ήταν πάλι ελλειμματική. Στο σημείο αυτό μας έφεραν στο επίπεδό τους, διότι η απάτη είναι ενδοσυστημική. Η Ε.Ε. είναι μια στημένη Κερδοσκοπική Μηχανή από κατασκευής, εξ’ ορισμού. Κάθε μέρα που θα περνά, ολοένα η μάσκα της Ευρώπης θα πέφτει. Σ’ εμάς τους Έλληνες έλαχε το οδυνηρό προνόμιο της αποκάλυψης αυτής. Είμαστε η μόνη χώρα ικανή να αντιπαλέψει τον νεο-φασισμό της Ευρώπης. Και το ξέρουμε, οι Έλληνες έκαναν την αρχή της αντίστασης του 40. Οι μεγάλοι παίκτες της παγκόσμιας υποκρισίας είναι ευθυγραμμισμένοι με τους νόμους της απάτης, που ονόμασαν δικαιοσύνη. Έτσι λοιπόν ο αδύναμος, κατ’ αυτούς, πρέπει να σηκώσει μεγαλύτερα βάρη. Θαυμάστε παγκόσμια δικαιοσύνη. Ο αδύνατος θα δανείζεται με μεγαλύτερο τόκο. Είναι οι νόμοι των αδίστακτων, για να φτιάξουν τον κόσμο προτεκτοράτα, εκτελεστικά όργανα. Το χειρότερο, συνεχίζουν να πιστεύουν ότι, μόνο αυτοί, και σε αντίθεση με μας, είναι οι μόνοι καθαροί.

Εμείς οι διεφθαρμένοι. Αυτοί βέβαια, και κατασκευάζουν, και ονοματίζουν τους υποψήφιους διεφθαρμένους! Απίθανο; Μα τι λέτε; Εδώ ο Ιησουίτης Ιεροεξεταστής «του Ντοστογιέφσκυ» σώζει τον Χριστό από τα λάθη του. Ναι, η Ρωμαίικη παράδοση λεει «Μη είπης τον Θεό Δίκαιο». Δίκαιοι είναι μόνο αυτοί, διότι ορίζουν οι ίδιοι καί το περιεχόμενο που θέλουν, τελείως «δημοκρατικά». Σήμερα ο Έλληνας πετάγεται έξω από τα Νοσοκομεία του, και ταυτόχρονα επιδοτούνται τα αυτοκίνητα αυτών, κατ’ εντολή τους φυσικά. Η Ε.Ε. είναι ο καλοστημένος μηχανισμός πτώχευσης χωρών.

Δυο λόγια στο ίδιο μείζων θέμα. Οι διαπροσωπικές σχέσεις από τη φύση τους δημιουργούν ένα πολυπλοκο-χαοτικό σύστημα, αυτό που έστησαν οι Ρωμηοί με κέντρο την Κωνσταντινούπολη. Αυτό είναι η προσέγγιση στην αλήθεια, ενώ το ίδιο σύστημα η Γερμανική νοοτροπία, της δήθεν απόλυτης τάξης, το θεωρεί ντροπή, ρουσφέτι. Οι Γερμανοί (το ‘κανε ήδη ο δικός τους Μαρξ) εγκαλούν τον Θεό, διότι επιχορηγεί τον «ανάξιο» ταπεινό, αναβιβάζοντάς τον στον ουρανό. Και ο Θεός ακόμη τους φαίνεται ρουσφετολόγος. Πόσο μάλλον οι Άγιοι, ως μεσίτες ανθρώπων. Ουαί υποκριτές!

Εάν καθ’ υπόθεση η Ελλάδα αποδειχθεί έχουσα υπερπλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων, εσείς πρώτοι θα πλέκετε ωδές προς την αιώνια Ελληνική Αρετή. Αλλά, τότε θα είστε μεθυσμένοι από την οσμή του πετρελαίου. Διότι, η ψυχή της ψυχής σας έχει καταντήσει νάναι το χρηματιστήριο. Ουαί υποκριτες!

Η Πέμπτη Σταυροφορία

Και ό,τι δεν κατόρθωσαν οι Βαυαροί του Όθωνα, φαίνεται να έχει επιτευχθεί στις μέρες μας. Ποιος πτωχευμένος νεο-Έλληνας θα καταδεχόταν, πια, να διαβάσει την «Πονεμένη Ρωμηοσύνη» του Φώτη Κόντογλου; Το δικό μας Ευαγγέλιο εκφωνείται στις Βρυξέλλες. Έχετε μια Ε.Ε αληθινό φάντασμα: Ο Προεδρεύων αυτής, η απόλυτη μαριονέτα, είναι επίτηδες διαλεγμένος Βέλγος, διότι ως είπε ο Βρετανός Ευρωβουλευτής Nigel Farage το Βέλγιο είναι “pretty much a non-country”(video στο Youtube). Οι κύριοι παίχτες καλύπτουν, προς το παρόν, το πρόσωπό τους, κατά τον Αισώπειο Μύθο. Ποιος είναι αληθινά ο μεγαλύτερος εχθρός των γραφειοκρατών και Κομισαρίων των Βρυξελών; Φυσικά οι λαοί των κρατών-μελών τους. Είδατε κανένα Γάλλο-Γερμανό να ψηφίζει για τα μέγιστα θέματα της Ε.Ε; Για παράδειγμα, την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε;

Οι άνθρωποι αυτοί γεννήθηκαν σταυροφόροι. Ήταν και είναι οι λαφυραγωγοί της οικουμένης. Αλλά η κάθοδός τους στο Αιγαίο, ως μπούμερανγκ, θα σημάνει τον αλληλοσπαραγμό τους. Πώς να μοιράσουν ξένο πλούτο;

Ας κτίσουμε, λοιπόν, ξανά τη Ρωμανία. Η «Μάχη του Μαραθώνα» θάχει σαφή έκβαση. Άπειρη ντροπή σ’ αυτούς που υπούργησαν τη σημερινή υποτέλεια. Δόξα σ’ αυτούς που θα συμπαραταχθούν για να ξαναγεννηθεί η νεα Ρωμηοσύνη, χωρίς και μακρυά από τις πλεκτάνες της Ε.Ε. Έξω από τη φάκα των τεχνοκρατών των Βρυξελών. Ο ευσεβής Ρωμηός θα ξαναγίνει Πολίτης, προσκυνητής στην αιώνια εκκλησία του. Θα ξαναδεί τη βαθειά του ευσέβεια να ενσαρκώνεται στον «Νέο αυτοκράτορα», όμοιο μ’ εκείνον στα ψηφιδωτά της Αγια-Σοφιάς.

Όμως πρέπει να μνημονεύσουμε, σύντομα, ίσως τα πιο ακτύπητα παραδείγματα αλλοτρίωσης της συνείδησης των νεο-Ελλήνων. Η καταστροφή έχει συντελεσθεί συστηματικά, και όχι μόνο από πολιτικούς βέβαια. Η παιδεία είναι η ρίζα και το παράδειγμα της δια βίου συσκότισης της νέας γενιάς.

Τρία παραδείγματα βραδείας υποτέλειας:

Θαυμάστε τα δύο εγχειρίδια ιστορίας Γυμνασίου-Λυκείου:

α]. Βιβλίο ιστορίας Β’ Γυμνασίου.

Η Ευρώπη στούς νεότερους χρόνους (1454-1821). Σελίδες 24 (108-132). Για την ίδια περίοδο στην Ανατολή: Σελίδες 6! (133-139). Μη θαυμάζετε την ανάστροφη αναλογία. Μπροστά στη δική μας ιστορία κλείνουν το στόμα από ντροπή. Έχουν να προσφέρουν ψυχία στους αιώνες της αντίστασης επί Τουρκοκρατίας, στο εργαστήριο εκείνο που παρήγαγε ατόφιο χρυσάφι, αληθινές προσωπικότητες, αδούλωτους πολίτες, ανδρειότερους ανδρείων. Οι σημερινοί ραγιάδες ονομάζουν έτσι, εκείνους που πάντοτε στάθηκαν όρθιοι. Έτσι λοιπόν ασχολούμαστε με δευτερεύοντα θέματα, όπως τις αποικιοκρατικές καταληστεύσεις της Δύσης, τις θρησκευτικές σφαγές μεταξύ Καθολικών και Διαμαρτυρομένων. Θαυμάζουμε το χαμόγελο της Μόνα Λίζα. Τι να την κάνεις τη μεγαλειώδη σοβαρότητα των αγιογραφιών της τουρκοκρατίας;

β]. Βιβλίο ιστορίας Β’ Λυκείου.

Για την ίδια περίοδο 1453-1821. Δύση, σελίδες 62. Ανατολή, σελίδες 26. Ναι, πρέπει να μάθει ο μαθητής από την ιστορία ότι ο Φαρενάιτ, Κέλσιος και Ρεωμύρ κατασκεύασαν το πρώτο θερμόμετρο. Εν προκειμένω, μάλλον, ανούσιες λεπτομέρειες. Τι να γράψουν οι παντελώς κακόμοιροι, και πιο αντιφασιστικό πνεύμα να μεταδώσουν στα παιδιά μας, όταν ντρέπονται ή αγνοόυν να προβάλλουν την πιο Αντιστασιακή Βίβλο της Τουρκοκρατίας; Το βιβλίο των νεο-Μαρτύρων του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου (1794). Αυτοί σφάζουν τους σφαγιασθέντες. Ιδού οι ιστορικοί της πλάνης.

γ]. Κάτι για την Ελληνική γλώσσα.

Αν θεωρήσουμε ως κύριο φιλολογικό Γερμανικό έργο τη μετάφραση της Αγίας Γραφής (Λούθηρος, ~1500 μ.χ.), και ως κύριο φιλολογικό Ελληνικό έργο τα Ομηρικά Έπη (~800 π.χ.), μετράτε τους αιώνες της διαφοράς. Νεοζηλανδοί μαθαίνουν Ελληνικά για να μελετούν Αρχαία και Πατερική γραμματεία στο Πρωτότυπο. Βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τέτοια παγκόσμια κληρονομιά, και προτείνοντας επίσημη θεσμοθέτηση της Αγγλικής γλώσσης, εν Ελλάδι, ίσως, αυτό σας παρέχει το πλεονέκτημα να γίνετε υπουργός παιδείας! Τόση αυτο-απαξίωση. Ο γερμανός «θετικός επιστήμονας» Heinrich Rudolf Hertz (1894) διάβαζε Όμηρο στο πρωτότυπο. Βλέπετε πολλοί δικοί μας, κατά περίπτωση ενεργούν, πιο Γερμανικά από τους Γερμανούς!

Τι μένει όταν χάσεις το όνομά σου;

Δεν μας παίρνουν μόνο κάποιοι το όνομα Μακεδονία. Πριν απ’ αυτό δεχθήκαμε κάτι χειρότερο. Σαν να λησμονήσαμε ότι εμείς είμασταν η «Ανατολική Κωνσταντίνεια Αυτοκρατορία» και δεχθήκαμε τον όρο του «Βυζαντινού». Πώς να ανεχθεί η Δυτική Ευρώπη ότι η νέα Ρώμη, η «νέα Δύναμη», το νέο κέντρο του κόσμου μετατοπίστηκε στην Ανατολή; Έτσι άρχισε η αιώνια έχθρα και η εκστρατεία κατασυκοφάντησης της δικής μας ιστορίας. Αφήσαμε τον όρο «Holy Roman Empire» στα Γερμανικά φύλλα, που δεν ήταν καν Ρωμαίοι, και δεχθήκαμε τον όρο του «Βυζαντινού», από τον και κατ’ όνομα Λύκο Γερμανό Hieronymus Wolf (1557), που γράφει το «Corpus Historiae Byzantinae». Έτσι οι πεφωτισμένοι Ευρωπαίοι του σήμερα κολακεύονται στην απάτη του χθες. Οι Σταυροφορίες τους κτύπησαν ανεπανόρθωτα την Ανατολική Αυτοκρατορία. Τι γράφουν τα δικά μας εγχειρίδια;

Ας σβήσουμε, δια παντός πια, τη λέξη Βυζαντινός από το λεξιλόγιό μας, όπως σωστά πρότεινε φίλος. Επενδύσαμε οι αφελείς πάνω στη λυκοφιλία άλλων. Η Αλσατία-Στρασβούργο έφθασε ν’ αλλάζει χέρια κάθε 25 χρόνια. Σπουδάσατε τη σημερινή νευρικότητά τους στα παρασκήνια. Αλλά αυτά δν θέλουν σπουδασμένους τεχνοκράτες, αυτοί ποτέ δε βλέπουν παρά τη σκοπιμότητα που υπηρετούν. Αυτοί προτρέπουν τους μαθητές μας να τρέχουν προσκυνητές στα Στρασβούργα. Τι να δεί ο νεο-Έλληνας στο Μυστρά;

Εξαιρετικά προς την Τρόικα

Όχι το ίδιο το πρόσωπο, αλλά ο ρόλος του είναι το κυρίαρχο εδώ. Κάποιο, λοιπόν, εξαιρετικό πνεύμα στο παγκόσμιο στερέωμα του εικοστού αιώνα, αποκρυσταλλώνοντας την εμπειρία του, και υφιστάμενος αμεσότερα, ως Ρώσος, τη βία της τότε Ρωσικής εκδοχής του Σοσιαλισμού, γράφει: «Ο τελευταίος αυτός επιβάλλεται με ακατάπαυστη βία… το κράτος γίνεται η κοινή φυλακή. Οι κατώτεροι, διανοητικά ή ηθικά, αποτελούν το «όργανο» της γενικευμένης βίας του». Και «οι τρόφιμοι της φθοροποιού αυτής διδασκαλίας θεωρούν τους εαυτούς τους ουμανιστές…» (Αρχ. Σωφρόνιος, Έσσεξ, Αγγλία). Εμείς βρισκόμαστε μπροστά στη γενικευμένη βία του άγριου καπιταλισμού. Μακριά, λοιπόν, από τα όργανά της. Μακριά από την Ευρώπη.

Γι’ αυτούς ο αρχαίος Δεκάλογος συμπυκνώνεται σε μία μόνο εντολή: Πάταξη της φοροδιαφυγής. Και οι δικές τους φοροεπιδρομές καταλήστευσης, ενώ τους εξασφαλίζουν το προσωπείο του αδιάφθορου, ταυτόχρονα εξαγνίζουν τον «φθαρμένο» Έλληνα πολίτη, όπως νομίζουν. Ναι, πολίτη της Ελλάδας, ή θα γίνεις ανταγωνιστικός ή θα πεθάνεις. Ή «Siemens» ή τίποτα. Αυτές τις επιλογές σου δίδουν. Αν γίνεις «Siemens» αυτόματα παίρνεις μεταγραφή στο αριστοκρατικό club των καθαρών, εξαγοράζεις πλήθος (πόσους άραγε;) κομματοκράτορες και «βασιλεύεις». Οι τρόικες είναι τότε τα χέρια σου.

Ευρώπη: Η άμαξα με τις τετράγωνες ρόδες

Εμείς οι Έλληνες-Ρωμηοί θεωρούμε αυτονόητο ότι η ανθρώπινη λογική είναι ένα εργαλείο, Ποτέ αυτο-αξία. Αυτά τα μαθήματα, εμείς, τα έχουμε μάθει από τα νηπιακά μας χρόνια, π.χ. το 500 π.Χ. Ιδού ένα ιστορικό παράδειγμα που καταδεικνύει περίτρανα τη βαθειά ασθένεια σύνολης της Ευρώπης, αυτής που θα τη ζήσουμε ακόμα αισθητότερα στις ερχόμενες μέρες. Πολλοί αγνοούν το εξής φαιδρό! Στη Γαλλία εισάγουν (1793-1805), για ~12 έτη, και αργότερα το 1871, για 18 ημέρες, ένα «Νέο Ημερολόγιο»: Η ημέρα έχει 10 ώρες, η «ώρα»  100 «λεπτά», και κάθε «λεπτό» 100 «δευτερόλεπτα». Ακόμη περισσότερο: Η εβδομάδα έχει 10 ημέρες (από την πρώτη-primidi στη δεκάτη-decadi), και κάθε ημέρα εορτάζει ένα ορυκτό, φυτό, ζώο, κλπ., όπως άλογο, μέλισσα, ελιά, τουλίπα, μαρούλι, χαλκός μόλυβδος, ψευδάργυρος κλπ. Λογική είναι αυτή! Γιατί τάχα να μη γιορτάζει το κρεμμύδι, η σκάλα, η κοπριά; Τότε, μάλιστα είμαστε ανώτερα όντα! Τι κι αν αναποδογυρίσαμε το σύμπαν, εμείς νιώθουμε λεβέντες επαναστάτες, απόλυτα επίπεδοι σε τέλειο επίπεδο (see French Revolutionary Calendar). Και επιβάλουμε τις αναντίρρητα αληθινές αρχές μας με τρόικες παλιές, και ιδίως νέες. Σταυροφόροι λαμπροί.

Αφύπνιση

Γιατί δεν έλαβε χώρα στην υπερχιλιετή ιστορία της Κωνσταντινούπολης κάτι παρόμοιο με τη Γαλλική επανάσταση; Γιατί προφανώς η κοινωνία εκεί δε ζούσε για να εκτρέφει μεγαλοφεουδάρχες. Ήταν φαιδρότητες στους Ανατολικούς τα συγχωροχάρτια και οι ιερές εξετάσεις. Αλλοίμονο και σήμερα, άπειρα φθαρμένοι, ψάχνουν να βρουν δύο θαυματάκια για να αγιοποιήσουν τον πάπα τους. Στην Ανατολή το θαύμα είναι κάτι σαν καθημερινό ψωμί. Ξυπνήστε νεο-Έλληνες. Πηγαίνετε να προσκυνήσετε τον τάφο του Γέροντα Παϊσίου, μπας και ξυπνήσει λίγο Ρωμαίικο μέσα σας. Μάθετε και τα λόγια του στόματός του. Αλλά, τι τρομερό, για σας είναι οδυνηρό και το να δεχθείτε ότι ο πολύς Ρήγας Φεραίος εξέδωσε, συν τοις άλλοις, και παλαιότερες προφητείες. Αυτή η καταραμένη λογική σας, που σας οδήγησε στην αγκάλη της κατ’ ευφημισμό Ενωμένης Ευρώπης. Μακριά από την Ε.Ε, λοιπόν, θα είναι η αρχή να ανακαλύψετε τον εαυτό σας, τον μεγάλο εαυτό σας, τα άγια χώματά σας, τους αξεπέραστους ήρωές σας, την αιώνια αντιφασιστική σας πάλη, τους πρώτους πολίτες της όντως πολιτείας σας. Τους Αγίους εννοώ. Διώξτε μακρυά τους τεχνοκράτες, τους άψυχους εκτελεστές, αυτούς που σπούδασαν πολλά, και πούλησαν τα πάντα. Επέτυχαν να γίνεται επαίτες, σεις, με τον Αρχοντικό Πολιτισμό.

Μην ξεχνάς: Οι λεβέντες της Τρόικας σπούδασαν στο ίδιο σχολείο με τους εκτελεστές των Καλαβρύτων, των Κερδυλλίων, του Διστόμου. Πάντα οι εκτελεστές των άλλων σπουδάζουν στο ίδιο σχολείο. Πάντα μπροστά το φως της Γαλλικής σοφίας του 1789!

Μην ξεχνάς: Στην Ευρώπη ανέκαθεν κατοικούν τα «Φωτισμένα Έθνη» (Α. Κοραής), για τούτο μόλις το 1835 έγινε «μη παράνομος» ο Γαλιλαίος (1642). Και εξέφρασε ο πάπας τη λύπη αποδοχής των λαθών τους επίσημα το 1992. Ο Διαφωτισμός σε εξέλιξη. Εκτυφλωτικό φως!

Μην ξεχνάς: Μακριά από αυτούς που έφτιαξαν δόγμα «το πρωτείο και το αλάθητο» του πάπα, μόλις το 1870 μ.χ. Πρόοδος κι αυτή!! Πάλη αιώνων, όχι αστεία. Ο ορίζοντας των Ευρωπαίων σπανιότατα ξεφεύγει της εγκοσμιοκρατίας. Από τον Θεάνθρωπο Χριστό ξεπέσαν στον άνθρωπο, και βαδίζουν σταθερά προς τον υπάνθρωπο.

Μην ξεχνάς: Αυτοί δανείστηκαν και το όνομά τους από μας: «Ευρώπη». Τώρα εμείς νιώθουμε περιφέρεια. Αλλά ας πληρώσουν, πρώτοι αυτοί, τα τρέχοντα δάνειά τους. Έχουν τη δυνατότητα;

Και παραγράφουν (με τη δέουσα ευγένεια, οι αδιάφθοροι!) τα δάνεια του 40! Εμείς, οι μεγαλόφρονες όμως, φορολογούντες και τη σύνταξη του 80-χρονου θέλουμε να αποπληρώσουμε τόκους-χρέη προς αυτούς!

Μην ξεχνάς: Η Ευρώπη έκανε τα πάντα για να φρενάρει τη δημιουργία του πρώτου Ελληνικού βασιλείου, μετά το 1821. Οι Έλληνες είχαν πολύ πριν από το 1827 εξολοθρεύσει πανστρατιά, όλους τους μεγάλους Τούρκους στρατηγούς. Η ναυμαχία του Ναυαρίνου αποδεικνύει την τρομερή σκοπιμοκρατία και φιλοδοξία των Ευρωπαίων, και όχι μόνο αυτό.

Μην ξεχνάς: Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν Ναούς, δεν έχουν εκκλησία του Δήμου, δεν έχουν Αγία Τράπεζα. Έχουν Τράπεζες. Ναι, τώρα διαλαλούν ότι ανακάλυψαν επιτέλους τη μηχανή που γεννά τον εαυτό της. Μέγα επίτευγμα! Μα, πρόκειται περί της παλαιάς παλιομηχανής που ονομάζεται «Χρήμα», νέα χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Είναι η εξέλιξη στις ατομικές βόμβες που ρίξαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Το χρήμα έχει αιώνια αξία γι’ αυτούς: Εμείς θα πληρώνουμε τα επιτόκια, και το χρέος χρέος.

Μην ξεχνάς: Η Ευρώπη είναι ο ασθενής σε κατάσταση καταστολής. Δεν ασθενεί ένας ιστός, αλλά όλος ο οργανισμός. Εμείς ποτέ δε θα παράγουμε F-16. Εμείς είμαστε υπερανεκτικοί, και αληθινά ευγενείς με τους γείτονές μας. Μόνο μακριά από τις επιδημίες που εκπορεύονται από ξένα κέντρα, αυτό χρειαζόμαστε

Μην ξεχνάς: Το Ευρώ δεν μπορεί να είναι το φετίχ μας, ο Μολώχ επί προφήτου Ηλιού. Πρωθυπουργοί της Ελλάδος, Υπουργοί και Βουλευτές, Περιφεριάρχες και Νομάρχες, Στρατηγοί, Δήμαρχοι κλπ., όλοι εσείς δημόσια διαβεβαιώνετε ότι είστε υπηρέτες του λαού. Ο Καποδίστριας ήταν ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος, και παρών σε κάθε Κυριακάτικη Λειτουργία, από τον όρθρο μάλιστα. Εσείς τι κάνετε; Ας κοιτάξουμε ξανά τον εαυτό μας.

Ο Θεός είναι η ψυχή της ψυχής του Έλληνα, του Ρωμηού. Χωρίς Θεό δεν υπάρχει ψυχή. Το τελευταίο και μόνο επιβεβαιώνει σύμπασα η Ευρώπη. Ο άνθρωπος χωρίς Θεό-Πατέρα βλέπει τα σκαλιά μόνο προς τα κάτω, όχι προς τα πάνω. Μακριά από τους επίπεδους ανθρώπους, μακριά από το Ευρωπαϊκό εργοστάσιο κατασκευής επίπεδων ανθρώπων. Οι αυτοκράτορες στα ψηφιδωτά της Αγίας Σοφίας αφιερώνουν πόλεις και ναούς στον Χριστό ή είναι ικέτες υπέρ όλων.

Το λοιπόν, όσοι θέλετε να είστε στην πρώτη γραμμή, ιδού έφθασε η ώρα να υπηρετήσετε πραγματικά τον λαό. Η Ελλάδα είναι κατά πολύ ο υγιέστερος ιστός μέσα στον άρρωστο Ευρωπαϊκό οργανισμό. Εμείς θα κατεβάσουμε πρώτοι την ψεύτικη Ευρωπαϊκή σημαία, όπως αυτή κατέβηκε από την Ακρόπολη την πρώτη μέρα της Γερμανικής κατοχής. Εμείς έχουμε κρυμμένο θησαυρό. Θα μας αποκαλέσουν κάποιοι νεο-εθνικιστές. Αλλά σε μας ο Θρύλος φόρεσε σάρκα και οστά. Αυτοί αξίζουν τον μεγάλο Θρήνο, ήδη ως απάτριδες και αλλότριοι της ζωής. Άσκοπα οι αρχαιολόγοι ψάχνουν τους λίθινους ανθρώπους στο απώτερο παρελθόν.

Όχι, δεν είμαστε δίχως οίκτο. Στο ερώτημα, ποια είναι η χώρα με τους περισσότερους «μη έχοντες πατρίδα», η απάντηση είναι στερεότυπη, «μα φυσικά η Ελλάδα». Τόσοι Euro-λάτρες τελευταία νιώθουν να χάνουν την πατρίδα τους. Μετανάστες οι ίδιοι μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Αρπάγησαν στη χώρα των λωτοφάγων, διότι «Δυστυχώς Επλανήθημεν».

Το Μέγα αφετηριακό λάθος; Το σύνθημα «Ανήκουμε στη Δύση». Αλλά, ένωση πετυχαίνεται μόνο με Ελεύθερες Οντότητες.

Οπότε, νομοτελειακά, φτάσαμε εκεί που η λογική μας οδηγούσε, στην προτεκτορατοποίηση της Ελλάδος. Αφήσαμε τους γονείς μας και κάναμε κηδεμόνες τους «Εμπόρους των Εθνών». Τώρα οι άσωτοι βλέπουμε γκρεμούς. Είναι καιρός πια να συγκλίνουμε όλοι στον βαθύτερο και αληθινότερο εαυτό μας. Αν θελήσουμε πράγματι να αληθεύσουμε στη ζωή μας, τότε το Οικονομικό πρόβλημα θα λυθεί, σχεδόν Αυτόματα.

Επίλογος

Γράφει ο Διονύσιος Σολωμός-ο Εθνικός μας ποιητής:

«Απ’ τους τρομακτικούς γκρεμούς,

Από τα χαμηλά λαγκάδια,

Από τα ερημικά ποτάμια και τα πέλαγα,

Από τους δρόμους, από τα σπίτια,

….

Σηκωθείτε, οι σκοτωμένοι της Ελλάδας,

και προσευχηθείτε…..»

(Σχεδίασμα 1847, «Οι σφαγμένοι της Ελλάδας»).

Έτσι θα λάμψει ο Παντοκράτορας της Αγια-Σοφιάς.

ΠΗΓΗ toromaiiko