Ἔτσι θά ἔρθει...

Ὁ Ρῶσσος ποιητής καί συγγραφέας Ἀλέξανδρος Περώφ - Ἀγκάτωφ πέρασε τά καλύτερά του χρόνια (1947-1967) στίς φυλακές καί τά στρατόπεδα συγκέντρωσης τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης. Στά χρόνια αὐτά ἔγραψε τό προφητικό ποίημά του.

Ὅλα θά ἔρθουν ὅπως τά περιμένουμε.

Τά σώματά μας θά διαλυθοῦν

καί οἱ πόλεις θά καταποντισθοῦν.

Ἔτσι θά ἔρθει  - καί κάθε λόγος

κάθε θρηνώδης κραυγή γιά εἰρήνη

θά πολλαπλασιάζει τήν ντροπή σου.

Καί σύ θά χαθεῖς ὅπως ἡ Τροία.

Μάταια κοιτᾶς τούς θεούς.

Κι ὁ Νίξον* κι ὁ Κοσύνγκιν* ἄνθρωποι εἶναι.

Σ᾿ ὅλο τόν κόσμο θύελλα καί ἄνεμος.

Παντοῦ ἄνθρωποι πού σφάλλουν.

Δέν εἶναι αὐτοί πού καθορίζουν τήν τύχη

νά ζοῦμε δηλαδή ἤ νά μή ζοῦμε.

Τή δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ κανείς νά τήν ἀπομακρύνει δέν μπορεῖ

ἀλλ᾿ οὔτε καί νά τή φέρει πιό κοντά μέ λόγους μεγάλους.

Κάποτε θά σταθεῖ μπροστά στήν πόρτα μας

καί κανείς δέν θά Τόν περιμένει.

Ὅπως τό κάθε τι ἔρχεται, θά ἔρθει στήν ὥρα Του

καί τόν καθένα μέ τόν Νόμο καί τό Δίκαιο θά κρίνει.

Μάταια θά τρέξετε τότε στά βουνά,

γιά νά ζητήσετε καταφύγιο στίς σπηλιές τῶν βράχων.

Μιά μεγάλη βροντή θά ἀντηχήσει τότε

κι ἕνας μεγάλος στεναγμός τά ἔγκατα τῆς γῆς θέ νά γεμίσει.

Κοίτα τόν κόσμο: γεμᾶτος στρατό,

οἱ θάλασσες γεμᾶτες πλοῖα,

οἱ ἔρημοι τῆς Ἀραβίας καπνίζουν

διχόνοια βράζει στίς καλῦβες τῶν στρατοπέδων.

Ποιός θά μπορέσει νά σταματήσει τήν ἐχθρότητα,

ποιά Συμβούλια καί ποιές Συνελεύσεις;

Ἡ γῆ καίεται καί γιά τό ζῆν ἤ τό μή ζῆν

οἱ κορυφαῖοι τῆς γῆς δέν ἀποφασίζουν.

Τά νεκρά σώματά σας σκουλήκια θά τά φᾶνε

χωρίς κανένα σεβασμό, ὅπως σεῖς μέ τά κορμιά τῶν σκλάβων.

Ἔτσι θά γίνει, κι ὅταν φανεῖ καί πάλι ἡ φλόγα,

τότε θά περπατήσει ὁ Κύριος ἀπό τή μιά ἄκρη ὥς τήν ἄλλη.

* Σήμερα ὁ ποιητής -ἄν ζοῦσε- στή θέση τῶν ὀνομάτων αὐτῶν

θά ἔγραφε ἀντίστοιχα «Μπάϊντεν» καί «Πούτιν»...