Οι δαίμονες αποκτούν εξουσία σε κάποια ψυχή, που δεν προσέχει πνευματικά

Ἄν μποροῦσα νὰ βγῶ νὰ μιλήσω στὸ πλῆθος ποὺ θέλει νὰ λιντσάρει τὴν αἰχμάλωτη στὸν πειρασμὸ μητέρα καί, καθὼς φαίνεται πιά, δολοφόνο τῶν τριῶν παιδιῶν της στὴν Πάτρα, θὰ τοὺς ἔλεγα τὰ ἐξῆς :

"Σίγουρα εἶναι φρικτὸ αὐτὸ ποὺ ἔκανε αὐτὴ ἡ γυναίκα. Τὴν ἔδεσε ὅμως ὁ διάβολος μὲ σατανικὸ ἔρωτα γιὰ τὸν σύζυγό της καὶ τὴν τύφλωσε. Θέλοντας νὰ τοῦ τραβήξει τὴν προσοχὴ καὶ νὰ κερδίσει τὴ συμπόνοια του, ἐπειδὴ τὴν ἄφηνε καὶ εἶχε κινήσει ἐνέργειες γιὰ διαζύγιο, τυφλωμένη ἀπὸ τὸ πᾶθος, ἄρχισε νὰ προκαλεῖ προβλήματα ὑγείας στὰ παιδιά της, γιὰ νὰ κάνει τὸ σύζυγο νὰ ἐπιστρέψει σὲ ἐκείνη καὶ νὰ ἀσχοληθεῖ μαζί της.

Φρικτό! Πράγματι. Ὅταν ὅμως οἱ δαίμονες ἀποκτοῦν ἐξουσία σὲ κάποια ψυχή, ποὺ δὲν προσέχει πνευματικά, σέρνουν αὐτὴν αἰχμάλωτη στὰ θελήματά τους. Ἐκεῖνοι ποὺ δὲν ἔχουν ἁμαρτήσει βαριὰ δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν αὐτὴν τὴν αἰχμαλωσία καὶ ἐξεγείρονται κατὰ τῶν θυτῶν. Ὅμως αὐτοὶ οἱ θῦτες εἶναι τὰ μεγαλύτερα θύματα τοῦ πεπτωκότος κόσμου, τοῦ κόσμου τοῦ σκότους.

Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος : "ἄν ἔβλεπες τὸν (ἐπταικότα) ἀδελφό σου νὰ εἶναι τὸ κεφάλι του μέσα στὸ στόμα ἑνὸς λιονταριοῦ, θὰ ἔριχνες πέτρες νὰ τὸν χτυπήσεις ἤ θὰ προσπαθοῦσες νὰ τὸν βοηθήσεις νὰ ἐλευθερωθεῖ";

Αὐτὸς ὁ λαὸς ποὺ ξεσπᾶ κατὰ τῆς μητέρας αὐτῆς κι ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν λιντσάρει, ἄς θυμηθεῖ τὸ Γραφικὸ παράδειγμα τῆς συλληφθείσης ἐπὶ μοιχείᾳ γυναικός. Τὴν ὁδήγησαν ἐμπρὸς τοῦ Κυρίου τὴν μοιχαλίδα αὐτὴ μὲ πέτρες στὰ χέρια, ἔτοιμοι νὰ τὴν σκοτώσουν, βάσει καὶ τοῦ Παλαιοδιαθηκικοῦ Νόμου ποὺ ἴσχυε τὴν ἐποχὴ αὐτή. Καί, γιὰ νὰ πειράξουν τὸν Κύριο, τὸν ἐρώτησαν : "ἡ γυναῖκα αὐτὴ συνελήφθη νὰ διαπράττει μοιχεία καὶ συμφώνως μὲ τὸν Νόμο πρέπει νὰ τιμωρηθεῖ. Ἐσὺ τὶ κρίνεις πὼς πρέπει νὰ τὴν κάνουμε"; Ἄν ἀπαντοῦσε νὰ ἀφεθεῖ, θὰ Τὸν κατηγοροῦσαν πὼς καταλύει τὸ Νόμο, ἄν ἀπαντοῦσε νὰ θανατωθεῖ, θὰ κατέλυε τὸ Νόμο τῆς Δικῆς Του Ἀγάπης, τὸν ὁποῖο ἦλθε νὰ κηρύξει στὸν κόσμο (Καινή (Νέα) Διαθήκη). Τότε ὁ Κύριος σιώπησε κι ἄρχισε νὰ γράφει μὲ τὸ δάχτυλό του στὸ χῶμα : "ὁ τάδε ἔκανε αὐτό, ὁ τάδε ἔκανε αὐτό......". Ὅταν τελείωσε, γύρισε καὶ τοὺς εἶπε : "ἐκεῖνος ποὺ εἶναι ἀναμάρτητος ἀπὸ ἐσᾶς, ἄς ρίξει τὴν πρώτη πέτρα στὴ γυναίκα". Στὸ ἄκουσμα αὐτῶν τῶν λόγων, ἀλλὰ καὶ βλέποντας ἐκεῖνα ποὺ εἶχε ἀποκαλύπτικῶς γράψει στὸ χῶμα γιὰ τὸν καθένα τους, οἱ πέτρες ἔπεσαν ἀπὸ τὰ χέρια καὶ οἱ τιμωροὶ τῆς γυναικὸς ἀπεχώρησαν. Ἔτσι ὁ Κύριος εἶπε στὴν ἁμαρτωλὴ : "γυναῖκα, εἶναι κάποιος ἐδῶ ποὺ νὰ σὲ κρίνει"; - "Ὄχι, Κύριε. Ἔφυγαν ὄλοι". - "Οὔτε κι ἐγὼ σὲ κρίνω. Πήγαινε. Καὶ μὴν ἁμαρτήσεις ξανά".

Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλεῖο τῆς Ἀγάπης τοῦ Κυρίου μας, τὸ μεγαλεῖο τοῦ Νόμου τῆς Καινῆς Διαθήκης, ποὺ ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ θὰ ἔπρεπε νὰ ζοῦμε.

Δυστυχῶς ὅμως οὔτε ἡ ἁμαρτωλὴ μητέρα, οὔτε ὁ λαὸς τιμωρός της δὲν ἔχουμε αὐτὸ τὸ πνεῦμα, αὐτὴν τὴν πνευματικὴ ὡριμότητα, αὐτὴ τὴν Ἀγάπη στὸν Κύριο γιὰ νὰ τηροῦμε τὶς Ἐντολὲς Του καὶ νὰ μὴν ἁμαρτάνουμε (μητέρα φόνισσα) καὶ νὰ μποροῦμε νὰ συγχωροῦμε καὶ βοηθοῦμε πνευματικὰ τὸν ἁμαρτάνοντα (λαὸς τιμωρός).

Ἄν λιντσάρουν τὴ γυναίκα αὐτή, μπορεῖ νὰ δώσει τέλος στὴ ζωή της ἤ κάποιος νὰ τὴν σκοτώσει. Καὶ τὶ θὰ γίνει τότε; Θὰ κολαστεῖ μία ψυχή. Θὰ νικήσει πάλι ὁ πειρασμός. Γιατὶ νὰ γινόμαστε στὴν κακία τοῦ μισοκάλου συνεργοί;

Ἄς βοηθήσουμε αὐτὴν τὴν γυναίκα νὰ μετανοήσει καὶ νὰ ἐξομολογηθεῖ. Νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὴ δαιμονικὴ ἐξουσία/αἰχμαλωσία. Ὄχι νὰ χαθεῖ ἡ ψυχή της καὶ νὰ κολαστεῖ.

Ἄς ὠριμάσουμε λίγο πνευματικὰ ὅλοι μας. Γιατί, ἐπειδὴ ἀφήσαμε τὴν πίστη, ἐρμηνεύουμε ὅλα μὲ τὴν ἀνθρώπινη λογική, ζοῦμε γιὰ τὸν κόσμο ἐτοῦτο, δὲν δεχόμαστε τὴν ὕπαρξη τοῦ πεπτωκότος ἀγγελικοῦ κόσμου καὶ δὲν ἀναγνωρίζουμε πὼς ἔχουμε ἀθάνατη ψυχή, ὥστε νὰ συμμορφώσουμε τὴ ζωή μας μὲ ὅ,τι θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ βοηθᾶ αὐτή, κινδυνεύει πλέον ἡ "πολιτισμένη" κοινωνία μας νὰ ἐπιστρέψει σὲ καιροὺς χαμουραμπί!!! \

ΠΗΓΗ ekklisiaonline