Πολιτική Ανυπακοή. Αξιόποινη Πράξη ή Δημοκρατική και Ηθική υποχρέωση;

    Του Δημητρίου Νικ. Δασκαλάκη, Δικηγόρου Αθηνών

Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Βασίλειος Πλιώτας με την υπ. αριθμό 16/21-9-2020 εγκύκλιό του, εφιστά την προσοχή στους εισαγγελικούς λειτουργούς της χώρας να εστιάζουν την προσοχή τους, εκτός των άλλων και στην ποινική διερεύνηση της τέλεσης του εγκλήματος του άρθρου 183 Ποινικού Κώδικα (διέγερση σε ανυπακοή) σύμφωνα με το οποίο «όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου προκαλεί ή διεγείρει σε απείθεια κατά των νόμων ή των διαταγμάτων ή εναντίον άλλων νομίμων διαταγών της αρχής, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή με χρηματική ποινή.» Πριν από την έκδοση της άνω εγκυκλίου, η Ελληνική Πολιτεία με την από 1-5-2020 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (Π.Ν.Π.) (άρθρο 36) η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4690/2020, εκδόθηκε η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) 55339 (ΦΕΚ Β΄3780/8-9-2020) με την οποία επιβλήθηκε η υποχρεωτικότητα της χρήσης μη ιατρικής μάσκας (ή ιατρικής/χειρουργικής) για τους μαθητές σε όλες τις τάξεις, τους εκπαιδευτικούς και το λοιπό προσωπικό, καθώς και για τους επισκέπτες των σχολικών μονάδων.

Πρέπει να τονιστεί ότι για την λήψη της εν λόγω κυβερνητικής απόφασης (περί της υποχρεωτικότητας της χρήσης της μάσκας) δεν διεξήχθη, όπως θα άρμοζε σε ένα ευρωπαϊκό κράτος δικαίου, ευρύτατος δημοκρατικός κοινωνικός διάλογος με την ελεύθερη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, του Πανελληνίου Συλλόγου Γονέων, των συνδικαλιστικών οργάνων των εκπαιδευτικών, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, εξειδικευμένων επιστημονικών φορέων, ιατρών, παιδοψυχολόγων, λογοθεραπευτών, αλλά επιβλήθηκε στην κοινωνία κατά τρόπο μονομερή, αυταρχικό και δεσποτικό, χωρίς την παραμικρή δημοκρατική ευαισθησία στις εύλογες ανησυχίες γονέων, μαθητών και εκπαιδευτικών. Η υποχρεωτικότητα της χρήσης της μάσκας είναι ζήτημα που άπτεται μεν της δημόσιας υγείας αλλά υπεισέρχεται και στην σφαίρα της ατομικής προσωπικής υγείας.

Αφού από τους διαχειριστές της παρούσας υγειονομικής κρίσης, η διαφύλαξη της δημόσιας υγείας έχει αναγορευθεί σε υπέρτατο έννομο αγαθό, η λήψη κυβερνητικών αποφάσεων που δύνανται να προκαλέσουν σημαντικές βλάβες στην ατομική υγεία πολλών χιλιάδων πολιτών, δεν είναι αυτό από μόνο του ένα ζήτημα που έπρεπε να αφορά την δημόσια υγεία; Πώς μπορεί η Πολιτεία να διατείνεται ότι μεριμνά για την δημόσια υγεία, όταν με έκδηλη περιφρόνηση αγνοεί τις δικαιολογημένες και τεκμηριωμένες ανησυχίες όχι μόνο παιδιών και γονέων αλλά και επιστημόνων που απορρέουν από την υποχρεωτική χρήση της μάσκας; Το ενδιαφέρον της πολιτείας περιορίζεται και εξαντλείται δυστυχώς σε μία απρόσωπη δημόσια υγεία, ως αφηρημένη και γενική έννοια και επιδεικνύει παγερή αδιαφορία για την εξατομικευμένη και προσωποποιημένη υγεία του παιδιού, του μαθητού, του δασκάλου, του γονιού. Ποιος μπορεί να ψέξει όλους εμάς που αντιδρούμε δικαιολογημένα και τεκμηριωμένα στην υποχρεωτική εφαρμογή της μάσκας, για έλλειψη σεβασμού στο αγαθό της δημόσιας υγείας; Και εμείς με τις ενυπόγραφες παρεμβάσεις μας και άρθρα μας την δημόσια υγεία υπηρετούμε, από άλλη όμως οπτική γωνία. Εμείς διακατεχόμαστε από την αγωνία για την υγεία των παιδιών μας ακολουθώντας όμως άλλη πορεία. Εμείς μεριμνάμε και νοιαζόμαστε για την διαφύλαξη και προστασία της προσωπικής ατομικής υγείας του παιδιού, του μαθητού, του δασκάλου, του γονιού, του εργαζομένου, του γείτονα, του ηλικιωμένου και ως εκ τούτου με την ιδιαίτερη φροντίδα για την ατομική υγεία των πολλών, θωρακίζουμε, υπηρετούμε και διασφαλίζουμε την δημόσια υγεία, όχι ως αφηρημένη, απόμακρη και ψυχρή έννοια, αλλά ως πραγματική κατάσταση, με την εκδήλωση ευθύνης και σεβασμού στην προσωπική υγεία του κάθε ανθρώπου χωριστά. Υπερασπιζόμενοι την προσωπική υγεία των παιδιών και των μαθητών, ζητώντας την κατάργηση της υποχρεωτικότητας χρήσης της μάσκας, υπερασπιζόμαστε στην ουσία την ίδια την δημόσια υγεία της σχολικής και εκπαιδευτικής κοινότητας. Αυτοί όμως που επέβαλαν χωρίς διάλογο, άκριτα και δεσποτικά την υποχρεωτική εφαρμογή της, προκαλώντας ισχυρές κοινωνικές αντιδράσεις και αποδοκιμασίες, να διατηρήσουν σοβαρές επιφυλάξεις και αμφιβολίες για την ορθότητα και σκοπιμότητα των κυβερνητικών επιλογών και αποφάσεων.

Στην αρχή της ούτω καλουμένης «πανδημίας» κυβερνητικοί παράγοντες, λοιμωξιολόγοι, λοιποί ειδικοί, ισχυρίζονταν ότι οι αποφάσεις τους λαμβάνονταν με γνώμονα τις εγκυκλίους και οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.). Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξέδωσε σε συνεργασία με τη UNICEF οδηγίες για τη χρήση μάσκας από τα παιδιά.

Όπως ανακοίνωσε, τις οδηγίες συνέταξε ομάδα εμπειρογνωμόνων από τον ίδιο και τη UNICEF. Οι επιστήμονες εξέτασαν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία για τη λοίμωξη που προκαλεί ο κορωνοϊός Covid-19 και τις πιθανότητες μόλυνσης των παιδιών. Έλαβαν επίσης υπ΄ όψιν τα διαθέσιμα στοιχεία για τη χρήση μάσκας από τα παιδιά. Τέλος, βασίστηκαν σε παράγοντες όπως οι ψυχοκοινωνικές ανάγκες των παιδιών και η ανάπτυξή τους. Με βάση όλους αυτούς τους παράγοντες, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η UNICEF συνιστούν τα εξής: Για τα παιδιά 5 ετών και κάτω. Δεν χρειάζεται να φορούν μάσκα. Αν πάντως, οι τοπικές Αρχές έχουν αποφασίσει κάτι διαφορετικό, τα μικρά παιδιά πρέπει να βρίσκονται διαρκώς υπό την επίβλεψη ενός ενήλικα όσο φορούν τη μάσκα.

Για τα παιδιά ηλικίας 6-11 ετών: Η απόφαση για τη μάσκα πρέπει να βασίζεται σε ορισμένες προϋποθέσεις. Οι προϋποθέσεις αυτές είναι:

Να έχει ο κορωνοϊός μεγάλη διασπορά στον τόπο κατοικίας τους

Να έχουν τα παιδιά την ικανότητα να χρησιμοποιούν σωστά και με ασφάλεια τη μάσκα

Να έχουν πρόσβαση σε μάσκες και τη δυνατότητα να τις αλλάζουν όποτε είναι απαραίτητο (π.χ. στο σχολείο).

Να υπάρχει επαρκής επίβλεψη από ενήλικες και οδηγίες για την ασφαλή χρήση της μάσκας

Να έχει αξιολογηθεί ο πιθανός αντίκτυπος της μάσκας στη μάθηση και την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη, σε συνεργασία με τους δασκάλους, τους γονείς και/ή τους παιδιάτρους

Να έχουν αξιολογηθεί οι αλληλεπιδράσεις και οι επαφές των παιδιών με ευπαθείς ομάδες (π.χ. ηλικιωμένους, χρονίως πάσχοντες)

Για τα παιδιά ηλικίας 12 ετών και άνω

Πρέπει να φορούν μάσκα υπό τις ίδιες συνθήκες με τους ενήλικες. Η μάσκα είναι απαραίτητη σε αυτήν την πληθυσμιακή ομάδα, ιδίως όταν συντρέχουν διαζευκτικώς δύο περιπτώσεις:

Όταν δεν υπάρχει εγγύηση για απόσταση τουλάχιστον 1 μέτρου από άλλα άτομα και

Ο νέος κορωνοϊός να έχει μεγάλη διασπορά στην κοινότητα

Επίσης ο Π.Ο.Υ. εξέδωσε αναλυτικές οδηγίες για την εφαρμογή της μάσκας: Να απολυμαίνουν τα χέρια τους με αλκοολούχο διάλυμα επί 20 δευτερόλεπτα ή να τα σαπουνίζουν επί 40 δευτερόλεπτα με σαπούνι και νερό πριν τις φορέσουν

Να μην αγγίζουν ποτέ με τα χέρια τους το πρόσθιο τμήμα τους

Να την βγάζουν από τα πλαϊνά λάστιχα

Να την αποθηκεύουν σε σακουλάκι ή κουτί, όταν την αφαιρούν

Να μην μοιράζονται την μάσκα τους με τους συμμαθητές τους

Γιατί όμως η κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, παρά την ρητή οδηγία του Π.Ο.Υ. η οποία απαλλάσσει τα νήπια πέντε ετών από την χρήση της μάσκας, επέβαλαν για λόγους εξοικείωσης (!) την υποχρεωτική εφαρμογή της, σε παιδιά του νηπιαγωγείου;

Γιατί η κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, επέβαλαν την υποχρεωτική εφαρμογή της μάσκας σε παιδιά ηλικίας 6 έως 11 ετών, όταν κατά ρητή επιταγή του Π.Ο.Υ. (μεταξύ των άλλων προϋποθέσεων) έπρεπε να αξιολογηθεί ο πιθανός αντίκτυπος της μάσκας στην μάθηση και στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού; Έχει το Υπουργείο να παρουσιάσει σχετικές μελέτες ειδικών παιδοψυχολόγων που να αναλύουν τις επιπτώσεις από την παρατεταμένη χρήση της μάσκας στην ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών και στην κοινωνικοποίησή τους;

Γιατί η κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επέβαλαν την υποχρεωτική εφαρμογή της μάσκας σε παιδιά ηλικίας 12 ετών και άνω, όταν κατά ρητή επιταγή του Π.Ο.Υ αυτή είναι απαραίτητη, μόνον όταν δεν υπάρχει εγγύηση για απόσταση του ενός μέτρου; Γιατί το Υπουργείο Παιδείας και προσωπικώς η κ. Κεραμέως δεν μερίμνησαν έγκαιρα για μεγαλύτερες αίθουσες και ατομικά θρανία ανά μαθητή, ώστε να αποφεύγεται ο συγχρωτισμός; Γιατί το Ιταλικό Υπουργείο Παιδείας παρήγγειλε 2,4 εκατομμύρια ατομικά θρανία για τους Ιταλούς μαθητές και η ηγεσία του ελληνικού υπουργείου επέδειξε κραυγαλέα αδιαφορία για τους Έλληνες μαθητές; Πώς μπορούμε να πεισθούμε όλοι εμείς οι ελεύθεροι σκεπτόμενοι πολίτες αυτής της χώρας ότι η κυβέρνηση και το υπουργείο πράγματι ενδιαφέρονται για την δημόσια υγεία, όταν περιφρονούν και δεν λαμβάνουν μέτρα προστασίας της ατομικής υγείας των μαθητών; Γιατί το Υπουργείο εξάντλησε την πολιτική του μόνο στην υποχρεωτικότητα της χρήσης μάσκας, χωρίς να εξετάσει άλλες πιθανές και εφικτές λύσεις; Γιατί οι πολιτικές ηγεσίες επικαλούνται κατά το δοκούν το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» ενώ σε άλλες περιπτώσεις το αποσιωπούν;

Γιατί ενώ ο Π.Ο.Υ. εξέδωσε αναλυτικές οδηγίες για την εφαρμογή της μάσκας μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται ως κύρια και πρωταρχική υποχρέωση, να μην αγγίζουν ποτέ τα παιδιά με τα χέρια τους το πρόσθιο τμήμα της μάσκας, η κ. Κεραμέως, στην τηλεοπτική της συνέντευξη, ούσα ενήλικη, άγγιξε την μάσκα της τουλάχιστον δύο φορές μπροστά στις κάμερες και επομένως δεν καθίσταται φανερό ότι θα πράξουν το ίδιο και εκατοντάδες χιλιάδες ανήλικα παιδιά που βρίσκονται στην εφηβεία; Δεν κατάλαβα, με ποιο τρόπο ακριβώς υπηρετείται το ύψιστο αγαθό της δημόσιας υγείας; Γιατί οι διαχειριστές της παρούσας υγειονομικής κρίσης διεκδικούν για τον εαυτό τους την υπεράσπιση του αγαθού της δημόσιας υγείας και να μην είμαστε εμείς αυτοί που πραγματικά μεριμνάμε για την δημόσια υγεία, όταν διακηρύττουμε, στεντορεία τη φωνή, ότι η παρατεταμένη και πολύωρη χρήση και εφαρμογή της μάσκας καθίσταται αδύνατη και βασανιστική για τον ενήλικα άνθρωπο, πόσο μάλλον για τα ανήλικα παιδιά.

 Η κυβέρνηση, το υπουργείο Παιδείας και τα ΜΜΕ, σε μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια παραπληροφόρησης και συσκότισης του ελληνικού λαού αποκρύπτουν επιμελώς την αλήθεια της ευρωπαϊκής εμπειρίας αναφορικά με την χρήση της μάσκας στις σχολικές αίθουσες των χωρών της Ευρώπης.

Στο Βέλγιο οι μάσκες είναι υποχρεωτικές μόνο στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση δηλ. από 12 χρονών και πάνω, εξαιρουμένων  επομένως των δημοτικών και νηπιαγωγείων.

Στη Γαλλία, ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας, Jean-Michel Blanquer επίσης ανακοίνωσε στις 20/8/20 ότι η μάσκα θα είναι υποχρεωτική από το γυμνάσιο και πάνω, δηλ. σε μαθητές άνω των 12 ετών.

Στην Ιταλία, όταν δεν μπορεί να τηρηθεί η απαραίτητη απόσταση, η μάσκα θα είναι υποχρεωτική από το Δημοτικό, δηλ. σε παιδιά ηλικίας άνω των 6 ετών. H μάσκα είναι υποχρεωτική στην Ισπανία από 6 ετών κι άνω και στην Αγγλία άνω των 11 ετών.

Στη Γερμανία με εξαίρεση κάποια κρατίδια η μάσκα δεν είναι υποχρεωτική σε καμιά βαθμίδα εκπαίδευσης . Στη Ρηνανία είναι υποχρεωτική από το δημοτικό ενώ στην Mecklembourg-Poméranie, όταν οι τάξεις χωρίζονται σε δύο τμήματα δεν απαιτείται μάσκα.

Σε ότι αφορά την Σκανδιναβία, στις χώρες Σουηδία, Δανία, Νορβηγία, Φιλανδία, Ισλανδία, η μάσκα δεν είναι υποχρεωτική σε καμιά περίπτωση και επομένως και στα σχολεία κάθε βαθμίδας. Στην Ολλανδία επίσης σε καμιά βαθμίδα εκπαίδευσης η μάσκα δεν είναι υποχρεωτική. Στην Ελβετία κάθε καντόνι καθορίζει αυτοτελώς τη στάση του. Στο καντόνι του Vaud, η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική για τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπως και στη Γενεύη.

Γιατί λοιπόν ο κ. Πρωθυπουργός, η κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, μολονότι η Ελλάδα εμφανίζει την καλύτερη επιδημιολογική εικόνα εν σχέσει προς τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, εντούτοις εφαρμόζει τα αυστηρότερα υγειονομικά πρωτόκολλα; Οι κυβερνήσεις των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, με χειρότερη επιδημιολογική εικόνα από την δική μας, που επιτρέπουν την λειτουργία των σχολείων, χωρίς να επιβάλλουν την υποχρεωτική εφαρμογή της μάσκας σε καμία βαθμίδα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ή την καθιστούν υποχρεωτική από την ηλικία των 12 ετών και άνω, δεν υπηρετούν το ύψιστο αγαθό της δημόσιας υγείας; Μόνο ο Έλληνας Πρωθυπουργός λαμβάνει μέτρα διασφάλισής της; Πολύ φοβούμαι ότι θα φέρει σε δύσκολη θέση και θα εκθέσει τους ομολόγους του στα μάτια της κοινής γνώμης των χωρών τους! Και όλοι εμείς που ζητούμε μετ΄ επιτάσεως τεκμηριωμένα και δικαιολογημένα την πλήρη κατάργηση της υποχρεωτικότητας χρήσης της μάσκας, επικαλούμενοι την πολύ καλή επιδημιολογική εικόνα της πατρίδας μας και την  εφαρμογή της ευρωπαϊκής εμπειρίας και πρακτικής στα δικά μας σχολεία, εναρμονιζόμενοι με τις οδηγίες του Π.Ο.Υ. υποσκάπτουμε την δημόσια υγεία;

Κάποιοι, κυρίως δημοσιογράφοι, για να υποστηρίξουν, με το αζημίωτο πάντοτε, τις κυβερνητικές επιλογές και αποφάσεις, σχετικά με την υποχρεωτική χρήση της μάσκας στην μαθητιώσα νεολαία, έχουν καταφύγει, κατά το παρελθόν αλλά και προσφάτως, σε εντελώς ανεδαφικούς και αβάσιμους ισχυρισμούς, προβάλλοντας το αστείο και σαθρό επιχείρημα ότι η χρήση της μάσκας στα νήπια και στα μεγαλύτερα παιδιά εξομοιώνεται με την ζώνη ασφαλείας του αυτοκινήτου.

Πρέπει να υπογραμμίσουμε με έμφαση ότι έχουν γίνει πολλά πειράματα, έρευνες και δοκιμές και έχει αποδειχθεί ότι πράγματι η χρήση της ζώνης ασφαλείας στο αυτοκίνητο σώζει ανθρώπινες ζωές. Έχουν γίνει δηλαδή δοκιμές με ένα αυτοκίνητο να κινείται με 60 χ.λ.μ./ώ και ο οδηγός (ομοίωμά του) φορά ζώνη ασφαλείας και ένα άλλο αυτοκίνητο κινούμενο με την ίδια ταχύτητα, χωρίς ο οδηγός (ομοίωμά του) να φορά ζώνη ασφαλείας και να προσκρούουν και τα δύο αυτοκίνητα πάνω σε τοίχο. Στην πρώτη περίπτωση ο οδηγός επέζησε, στην δεύτερη σκοτώθηκε. Μετά δηλαδή από πειράματα και δοκιμές, οι επιστήμονες έχουν καταλήξει οι επιστήμονες σε ασφαλή συμπεράσματα υπέρ της χρήσης ζώνης ασφαλείας στο αυτοκίνητο. Κλινικές όμως μελέτες, έρευνες και δοκιμές που να αναλύουν τις επιπτώσεις από την παρατεταμένη και πολύωρη χρήση της μάσκας στον γενικό πληθυσμό δεν υπάρχουν.

Ο Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής του Α.Π.Θ. Ιωάννης Κουντουράς υποστηρίζει τα ακόλουθα: «Τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα δημοσιευμένα σε διεθνή περιοδικά κύρους επισημαίνουν ότι καθίσταται απαραίτητο να συνεκτιμηθεί αναλυτικά η πολυπλοκότητα των αλληλεπιδράσεων, θετικών και αρνητικών, από τη χρήση μάσκας σε πληθυσμιακό δημόσιο επίπεδο πριν την άσκοπη επιβολή τους χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση.» Και καταλήγει ο ίδιος ως άνω καθηγητής: «Συνοπτικά, τα αναφερόμενα τρέχοντα επιστημονικά δεδομένα με τις απαραίτητες αναφορές τους στη διεθνή βιβλιογραφία ώστε να έχουν κατά δυνατόν επιστημονικό αντικειμενικό κύρος, δείχνουν ότι η χρήση μασκών ιδίως στην παιδική ηλικία έχει αρνητικές επιπτώσεις και δεν συνιστάται η χορήγησή τους προς το παρόν. Απαιτείται μακρινό ταξίδι σχετικής έρευνας πριν καταλήξει με οριστικό τεκμηριωμένο επιστημονικό τρόπο στην τελική φάση προς την Ιθάκη με ή χωρίς μασκοφόρα προσωπεία.»

Ποιες μελέτες έχουν δημοσιευθεί και σε ποια έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά με τις οποίες βεβαιώνεται με τρόπο κατηγορηματικό ότι η χρήση της μάσκας δεν έχει καμία επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα του παιδικού οργανισμού;

Ποιες μελέτες λοιπόν έχουν δημοσιευθεί και σε ποια έγκυρα επιστημονικά περιοδικά από τις οποίες προκύπτει με αδιάψευστα τεκμήρια, ότι η χρήση της μάσκας δεν επιβαρύνει την αναπνοή; Ποιες κλινικές μελέτες και έρευνες πιστοποιούν με ακλόνητα επιστημονικά δεδομένα, ότι από την πολύωρη χρήση της μάσκας δεν παρατηρείται επιδείνωση της αναπνευστικής λειτουργίας ως συνέπεια της υπερκαπνίας; Ποιες κλινικές μελέτες και έρευνες έχουν γίνει που αποκλείουν από τα μειονεκτήματα της υποχρεωτικής εφαρμογής της μάσκας, την εμφάνιση δερματίτιδας, εκζεμάτων και αύξηση της συχνότητος των αλλεργιών;

Ο κορυφαίος Ιταλός επιστήμονας Dr.Montanari είπε:

«Η Μάσκα δημιουργεί ΥΓΡΑΣΙΑ κι άρα καλλιέργεια παθογόνων!!! Όλα αυτά τα μέτρα βοηθούν στην ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ της υγείας μας. Ο Υγιής πρέπει να αναπνέει καθαρό αέρα! Όχι μάσκες στα παιδιά!!! Πολλά παιδιά εδώ στην Ιταλία λιποθυμούν καθημερινά από την πολύωρη χρήση της». Ο σπουδαίος Γερμανός επιστήμονας Dr.Hoffmann είπε: «Όχι μάσκες στα παιδιά! Δημιουργούν προβλήματα στην υγεία και στον ψυχισμό τους. Ντροπή στους γιατρούς που ΔΕ μιλάνε. Ντροπή και στους δασκάλους που δεν σταματούν την τρέλα! ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!!! Ο Ιός είναι απλά μια Γρίπη!».

O λοιμωξιολόγος καθηγητής Dr.Mangarov είπε:

«Δεν υπάρχει καμία επιστημονική και αξιόπιστη έρευνα ότι η μάσκα προστατεύει όπως σας λένε!

Δεν υπάρχει κανένα νόημα να φορούν τα παιδιά μάσκες».

Αλλά και ο δικός μας, ένας εκ των «κορυφαίων» λοιμωξιολόγων της παρούσας υγειονομικής κρίσης, κ. Νίκος Σύψας δήλωνε στις 28-2-2020 σε τηλεοπτική συνέντευξη στο ΟPEN Τ.V. τα ακόλουθα: «Οι μάσκες δεν προστατεύουν τους υγιείς. Αν φορέσετε μια μάσκα σε περίπου 2-3 ώρες, θα έχει γεμίσει με υγρασία, θα έχει γεμίσει με σκόνη και μάλλον θα είναι κίνδυνος. Η μάσκα προστατεύει μόνο τον πάσχοντα για να μην μεταδίδει ο πάσχων στους υγιείς.».

Επομένως σήμερα όλοι οι ειδικοί και λοιμωξιολόγοι που ισχυρίζονται με περισπούδαστο επιστημονικό κύρος και διαλαλούν πόσο χρήσιμη και ωφέλιμη είναι η καθολική εφαρμογή της μάσκας, χωρίς όμως να στηρίζουν την επιστημονική τους γνώμη, ως όφειλαν, σε πλούσια επιστημονική ιατρική βιβλιογραφία και σε πιστοποιημένες έγκυρες κλινικές μελέτες και πειράματα την καθιστούν αβάσιμη και ατεκμηρίωτη, ώστε να αξίζει να περιφρονηθεί από την κοινή γνώμη, διότι δεν έχει ως σκοπό την διαφώτιση και την αντικειμενική ενημέρωση αλλά την χειραγώγηση της και για αυτό τον λόγο είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη.

Πολιτική Ανυπακοή.

Κατά ρητή συνταγματική επιταγή που απορρέει από την διάταξη του άρθρου 5 παρ. 5 του Συντάγματος κατοχυρώνεται σαφώς ως ατομικό δικαίωμα ότι «Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας».

Σύμφωνα με το άρθρο 1 παραγράφος1 του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας (Ν. 3418/28-11-2005), ως ιατρική πράξη ορίζεται «εκείνη που έχει ως σκοπό τη με οποιαδήποτε επιστημονική μέθοδο πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας του ανθρώπου». Η θέσπιση από το Ελληνικό κράτος της υποχρεωτικής χρήσης της μάσκας για τους ανήλικους μαθητές, που έγινε για προληπτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, ως μέτρο που εφαρμόζεται για την αποφυγή διάδοσης του κορωνοϊού COVID-19, συνιστά κατά τους ορισμούς του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, βιοϊατρική παρέμβαση στο παιδικό πρόσωπο, για την οποία η κυβέρνηση όφειλε να ζητήσει και να λάβει την προηγούμενη έγγραφη συναίνεση των γονέων των μαθητών, όπως τούτο ρητά προβλέπεται στο άρθρο 12 παράγραφος 2, εδάφιο. β΄ του ως άνω κώδικα, αντί να την επιβάλλει σε μαθητές και γονείς, κατά τρόπο αυταρχικό και εκβιαστικό.

Όταν το κράτος, χωρίς ανοιχτό, ελεύθερο, δημοκρατικό και πολυφωνικό διάλογο με την ιατρική και επιστημονική κοινότητα, έρχεται και επιβάλλει αδιακρίτως στον υγιή πληθυσμό της χώρας, το επαχθές μέτρο της καθολικής εφαρμογής και χρήσης της μάσκας, αρχικώς σήμερα στα σχολεία και στο αμέσως προσεχές μέλλον σε ολόκληρη την κοινωνία, για την αντιμετώπιση της «πανδημίας» του κορωνοϊού, η επιστημονική αξία και η αποτελεσματικότητα του οποίου αμφισβητείται έντονα και δικαιολογημένα από επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων, ιατρούς, λοιμωξιολόγους και πολίτες, εγείρεται το εξής ζήτημα: οι τελευταίοι υποχρεούνται να συμμορφωθούν στις κυβερνητικές αποφάσεις ή αντίθετα δικαιούνται να εναντιωθούν συμμορφούμενοι προς την προσωπική τους πεποίθηση και γνώμη, ότι η υποχρεωτική χρήση μάσκας δύναται να προκαλέσει σοβαρή βλάβη της ατομικής τους υγείας, η οποία ως προσωπικό έννομο αγαθό αναγνωρίζεται και προστατεύεται από το Σύνταγμα και την κείμενη νομοθεσία; Οι πολίτες οφείλουν να διαμαρτυρηθούν και να αντιδράσουν υπερασπιζόμενοι την ατομική τους υγεία με την ελπίδα της αλλαγής της κυβερνητικής απόφασης, ή να υποκύψουν σε άδικες και παράλογες κυβερνητικές αποφάσεις, υπό την απειλή ποινικών και διοικητικών κυρώσεων; Η εναντίωση σε μια εσφαλμένη κυβερνητική απόφαση μπορεί να στρέφεται φαινομενικά ενάντια στον νόμο, αλλά αποτελεί το ύστατο και επιβεβλημένο μέσο που έχουν όλοι οι ελεύθεροι, αδέσμευτοι και υγιώς σκεπτόμενοι πολίτες για να διαφυλάξουν τις έννοιες της Ηθικής και της Δικαιοσύνης και σήμερα, στα χρόνια του ολοκληρωτικού θεραπευτικού κράτους, το έννομο αγαθό της Προσωπικής Υγείας.

Κατά τον 20ό αιώνα, η επιστροφή των χιλιάδων δελτίων επιστράτευσης σε στρατολογικά γραφεία των Η.Π.Α., ως πράξη αντίστασης μέρους της κοινωνίας εναντίον του πολέμου του Βιετνάμ, η εκστρατεία «δεν πληρώνω» στην Βρετανία η οποία κατέστησε ανέφικτη την συλλογή του «κατά κεφαλή φόρου» που επέβαλε η κυβέρνηση Θάτσερ και οδήγησε εν τέλει στην κατάργηση του καθώς και οι πολυετείς αγώνες του Νέλσον Μαντέλα για την κατάργησή του άπαρτχαϊντ που συμπύκνωνε την πολιτική φυλετικών διακρίσεων στην Νότια Αφρική είναι τρία βαρυσήμαντα γεγονότα πολιτικής ανυπακοής του προσφάτου παρελθόντος η οποία οργανώθηκε από εμβληματικές προσωπικότητες της κοινωνίας, κινήματα, φορείς και δημοκρατικά ευαισθητοποιημένους πολίτες.

Ένας από τους μεγαλύτερους  πολιτικούς φιλοσόφους του 20ού αιώνα, ο Τζόν Ρόλς, δήλωσε ότι «η πολιτική ανυπακοή, είναι μια δημόσια, μη βίαιη, ε ν σ υ ν ε ί δ η τ η π ο λ ι τ ι κ ή π ρ ά ξ η, που παραβιάζει τον νόμο, με σκοπό να επιφέρει την αλλαγή στον νόμο ή στις πολιτικές της κυβέρνησης», (John Rawls, Α Theory of Justice, Cambridge, 1971 σ. 364.) ενώ συμπληρώνει ίδιος «στο πλαίσιο μιας δημοκρατίας, η πολιτική ανυπακοή έχει τον χαρακτήρα διορθωτικής παρέμβασης στην νομοθετική διαδικασία».

Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, εμβληματική φυσιογνωμία των αγώνων των εγχρώμων για τα πολιτικά δικαιώματα έγραφε: «αυτός που παραβιάζει ένα νόμο που η συνείδησή του λέει ότι είναι άδικος και πρόθυμα αποδέχεται την τιμωρία μένοντας στη φυλακή για να εγείρει τη συνείδηση της κοινότητας πάνω στην αδικία, αυτός στη πραγματικότητα εκφράζει το μεγαλύτερο σεβασμό προς το νόμο» (Βλέπε «Γράμμα από την φυλακή της πόλης του Birmingham, στο Civil Disobedience in Focus,  σ. 74)

 Ο Γκάντι υποστήριζε: «Η ανυπακοή των πολιτών είναι ιερό καθήκον όταν η εξουσία γίνεται άνομη και διεφθαρμένη».

Η Αντιγόνη προβάλλεται ως διαχρονικό πρότυπο πολιτικής ανυπακοής απέναντι σε μια άδικη απόφαση της εξουσίας και ταυτόχρονα εμφανίζεται ως πρότυπο ηθικής ακεραιότητας, συμμορφούμενη στην φωνή της προσωπικής συνειδήσεως και στον αξιακό της κώδικα. Ενσαρκώνει την αέναη σύγκρουση, μεταξύ του άγραφου νόμου, ήτοι μεταξύ του φυσικού δικαίου, η έκφραση και εκδήλωση φυσικής στοργής, αγάπης και προστασίας της υγείας των παιδιών παρατηρείται ακόμη και στους πρωτόγονους ανθρώπους, είναι σύμφυτη με την ανθρώπινη ύπαρξη και επομένως ανάγεται στην σφαίρα του φυσικού δικαίου και του νόμου των ανθρώπων (θετού δικαίου), ήτοι της κυβερνητικής απόφασης περί υποχρεωτικότητας της μάσκας, με την οριοθέτηση του χώρου μεταξύ ατομικής προσωπικής συνείδησης και της πολιτικής υποχρέωσης.

Κατά την προσωπική μου γνώμη, η άβουλη ή φοβική υπακοή των πολιτών σε μια εξόφθαλμα άδικη και παράλογη απόφαση που θέτει σε σοβαρό δυνητικό κίνδυνο την ατομική υγεία των παιδιών, σε μια ελεύθερη, ανοιχτή, δημοκρατική κοινωνία, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνει αποδεκτή. Προς άρση του διαφαινόμενου αδιεξόδου και για την επικράτηση της κοινωνικής ειρήνης, προτείνω την θέσπιση της προαιρετικής χρήσης της μάσκας. Αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις κυβερνούν, δεν εξουσιάζουν. Οι κυβερνώντες αναγνωρίζουν τα σφάλματά τους και τα διορθώνουν. Οι εξουσιαστές εμμένουν σε αυτά συμπεριφερόμενοι αλαζονικά  και επιχειρούν με αστυνομικά κατασταλτικά μέσα και με την άσκηση ποινικών διώξεων να κάμψουν το φρόνημα και τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των πολιτών. Στην πρώτη περίπτωση θα χαίρουν του σεβασμού της κοινωνίας, στην δεύτερη περίπτωση θα γευτούν την οργή της.

Όταν προκύπτει σύγκρουση μεταξύ του νόμου του κράτους αφ΄ ενός και του «νόμου» της προσωπικής συνειδήσεως αφ΄ ετέρου, σε αυτήν την περίπτωση, υπέρτερος και ισχυρότερος είναι ο «νόμος» της συνειδήσεως και σε αυτόν οι άνθρωποι οφείλουν να κάνουν υπακοή. Η πολιτική ανυπακοή η οποία εκδηλώνεται ως εναντίωση σε μια άδικη κυβερνητική απόφαση, εμπεριέχει την εσωτερική υπακοή στην φωνή της συνειδήσεώς μας. Οι νόμοι και οι υπουργικές αποφάσεις έρχονται και παρέρχονται. Η προσωπική συνείδηση του κάθε ανθρώπου, τον συνοδεύει στην αιωνιότητα.

 ΠΗΓΗ enromiosini