Η τελείωση στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.

 Επιμέλεια : Χαράλαμπος Μουζουρίδης - θεολόγος

Β΄

Μυρωμένος με το μυστήριο του Χρίσματος ο άνθρωπος προχωράει προς την Αγία Τράπεζα , σ’αυτό το τελείωμα της ζωής , όπου , όταν φθάσει δεν θα χρειάζεται πλέον τίποτε άλλο για την ποθούμενη ευδαιμονία . Ούτε θα προσλαμβάνει πλέον θάνατο και τάφο και μέθεξη καλύτερης ζωής , αλλά τον ίδιο τον αναστάντα Κύριο , Αυτόν που μας ευεργέτησε με όλο τον κύκλο των δωρεών . Όταν έλθει ο πιστός στην Τράπεζα και φάγει από το Σώμα τον μεταβάλλει ολόκληρο προς το δικό του ήθος και ο πηλός δεν είναι πλέον πηλός , αφού οικειοποιείται τη βασιλική μορφή και γίνεται σώμα του Βασιλέως . Μακαριώτερο από αυτό δεν είναι δυνατόν να υπάρξει , ούτε να νοηθεί .

 Η ιερή Τράπεζα μας ενοικίζει στον Χριστό και σε μάς τον Χριστό, ο οποίος είπε : ‘‘ ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει κα’γώ εν αυτώ ’’ ( Ιωάν. 6,56 ). Όταν μένει μέσα μας ο Χριστός και εμείς στον Χριστό τί άλλο να επιθυμήσουμε ; ‘‘ Και ένοικός εστιν ημίν και οικία ’’. Και ένοικο έχουμε και κατοικία , με αποτέλεσμα να είμαστε μακάριοι για την κατοικία , και μακάριοι γιατί κι’ εμείς γίναμε κατοικία τέτοιου ένοικου . Τί πονηρό και τί κακό θα μπορούσε να σταθεί μπροστά σε τέτοιο πλήθος αγαθών ; Ποιο πονηρό και ποιο κακό θα μπορούσε να παραμείνει ή να πλησιάσει όταν ο Χριστός είναι μαζί μας και διαπερνά όλη την ύπαρξή μας πλημμυρίζοντας το είναι μας , ευρισκόμενος μέσα μας και γύρω μας και παντού ; Κάθε φαύλο που τυχόν υπάρχει μέσα μας το απομακρύνει , αφού ως ένοικος γεμίζει όλη την κατοικία .

 Πράγματι , δεν μετέχουμε σε κάτι από τα δικά του δώρα , αλλά δεχόμαστε Αυτόν τον ίδιο . Δεν δεχόμαστε στην ψυχή μας κάποια ακτίνα και κάποιο φως , αλλά τον ίδιο τον ηλιακό δίσκο , ώστε να γίνουμε ένα πνεύμα , ένα σώμα , μια ζωή ( Ιωάν. 6 , 57 ) . Όλος ο άνθρωπος , ψυχή και σώμα και όλες οι δυνάμεις του , γίνεται πνευματικός , εφόσον ανακράται ψυχή με ψυχή , σώμα με σώμα , αίμα με αίμα , με αποτέλεσμα τα καλύτερα να αναδεικνύονται ανώτερα των χειροτέρων και τα θεία να επικρατούν των ανθρωπίνων , όπως λέει ο Απόστολος Παύλος για την Ανάσταση : ‘‘ το θνητό καταπίνεται από τη ζωή ’’ ( Β΄ Κορ. 5 , 4 ) και στη συνέχεια ‘‘ δεν ζω πλέον εγώ , αλλά μέσα μου ζει ο Χριστός ’’ ( Γαλ. 2 , 20 ) .

[ Από τον Δ΄ Λόγο ‘‘Περί της εν Χριστώ ζωής’’ του Αγίου Νικολάου Καβάσιλα ].