Η επιβολή της υποχρεωτικότητας των rapid tests που έγινε αθόρυβα και δήθεν αθώα είναι το πρώτο βήμα...

...προς τη θέσπιση της υποχρεωτικότητας των εμβολίων που μοιραία θα ακολουθήσει!

Η επιδημία του κορωνοϊού κάποια στιγμή θα υποχωρήσει, αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα αφήσει κατάλοιπα που θα μας τυραννούν για χρόνια και θα υποβαθμίσουν την ποιότητα της ζωής μας.

Γράφει ο Stirlitz

Δεν νομίζω δηλαδή, για παράδειγμα, ότι θα βγει ποτέ μία κυβερνητική διάταξη που θα πει στον κόσμο «πάψτε να φοράτε μάσκες παντού, είμαστε ασφαλείς πλέον». Το πιθανότερο είναι πως το μέτρο της υποχρεωτικής μασκοφορίας απλώς θα ατονίσει κάποια στιγμή μετά από χρόνια από μόνο του, με τη σιωπηρή πρωτοβουλία των πολιτών που θα έχουν κουραστεί και βαρεθεί με αυτή τη σαχλαμάρα που μας επιβλήθηκε κόντρα σε κάθε λογική. 

Ήδη έχει αρχίσει επίσης να δημιουργείται μείζον ζήτημα με την υποχρεωτικότητα των rapid tests, κυρίως επειδή το μέτρο άρχισε να εφαρμόζεται σε καθολική και μεγάλη κλίμακα στους μαθητές του Λυκείου και τους καθηγητές τους. Από καιρό σε μεγάλες εταιρείες με προσωπικό που αριθμεί αρκετές δεκάδες ή εκατοντάδες άτομα, κλιμάκια του ΕΟΔΥ κάνουν rapid tests στους εργαζόμενους μία ή και περισσότερες φορές τον μήνα. Όλα καλά μέχρι εδώ, αλλά το πρόβλημα είναι πως οι διοικήσεις των εταιρειών, με τη δικαιολογία ότι έχουν πάρει ένα πιστοποιητικό «Covid Shield» από κάποιον φορέα που βρήκε ευκαιρία να τα οικονομήσει ανέξοδα, λένε σε όσους εργαζόμενους τυχόν απουσιάζουν από τη δουλειά τους την ημέρα του μαζικού rapid test «ή θα μας φέρετε αύριο χαρτί ότι έχετε κάνει το τεστ κάπου έξω και είστε αρνητικοί, ή δεν θα σας επιτραπεί να μπείτε για δουλειά». 

Έτυχε πρόσφατα να ρωτήσω έναν από τους τύπους που κάνουν (με το αζημίωτο) εσωτερικά ενημερωτικά σεμινάρια σε μεγάλη επιχείρηση σχετικά με όσα προβλέπει το πιστοποιητικό «Covid Shield» κατά πόσο συμβιβάζεται η έννοια της υποχρεωτικότητας του rapid test με τα νομικά δικαιώματα του πολίτη. Από τις απαντήσεις του κατάλαβα ότι ο άνθρωπος τελεί υπό πλήρη σύγχυση και ότι δεν τον απασχολεί καν το ζήτημα. Κατ' αρχάς συμφώνησε μαζί μου ότι το rapid test είναι ιατρική πράξη, και επομένως σύμφωνα με τη διεθνή και εθνική νομοθεσία κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει κανέναν να προβεί σε οποιαδήποτε ιατρική πράξη στον εαυτό του χωρίς τη συναίνεσή του.

«Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να κάνει το τεστ ή όχι», είπε, «αλλά είναι και αναφαίρετο δικαίωμα της εταιρείας να το απαιτήσει υποχρεωτικά από τους εργαζομένους της». Στην παρατήρησή μου πως το ένα αναιρεί το άλλο και πως δεν είναι δυνατόν να ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα, απάντησε πως «αν εγώ σου πω πως για να έρθεις στο σπίτι μου απαιτώ να έχεις κάνει το τεστ του κορωνοϊού, δεν είναι δικαίωμά μου να το ζητήσω;». Μάταια προσπάθησα να του δείξω πως το να απαιτείς κάτι τέτοιο για έναν άνθρωπο που θέλει να σε επισκεφθεί στο σπίτι σου, ο οποίος μπορεί κάλλιστα να αρνηθεί να έρθει αν του θέσεις παρανοϊκούς όρους, δεν είναι το ίδιο με το να το απαιτεί ένας εργοδότης από έναν εργαζόμενο διότι ο δεύτερος είναι εξαρτημένος από αυτή τη σχέση και υποχρεωμένος να πάει στη δουλειά του είτε του αρέσει είτε όχι για λόγους βιοπορισμού, οπότε η απαίτηση καθίσταται εκβιαστική. Ο «ειδικός» αρνήθηκε όχι μόνο να δει το παράλογο της θέσης του, αλλά έστω και να προβληματιστεί σχετικά. Κάποια στιγμή μάλιστα όταν τον ρώτησα αν το πιστοποιητικό «Covid Shield» έχει ισχύ νόμου ή είναι υπεράνω του Συντάγματος και των νόμων, απάντησε καταφατικά χωρίς να δυσκολευτεί καθόλου.  

Θεωρώ ότι η επιβολή της υποχρεωτικότητας των rapid tests που έγινε αθόρυβα και δήθεν αθώα είναι το πρώτο βήμα προς τη θέσπιση της υποχρεωτικότητας των εμβολίων που μοιραία θα ακολουθήσει, παραβιάζοντας ωμά κάθε συνταγματική πρόνοια. Το να βαφτίζουν κάποιοι εντελώς αυθαίρετα ως «πόλεμο» οτιδήποτε τους συμφέρει ή τους κατεβάζει το μυαλό τους, ώστε να μπορούν να λένε στον κόσμο «είμαστε σε πόλεμο, είναι λογικό να ανασταλούν ακόμα και θεμελιώδεις πρόνοιες του Συντάγματος για τα ανθρώπινα δικαιώματα», είναι πολύ βολική δικαιολογία αλλά και πολύ φθηνό κόλπο.

Οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί με αυτό το ζήτημα, και να αντιδράσουμε από τώρα υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματά μας αν δεν θέλουμε να ξυπνήσουμε κάποια στιγμή σε μία δυστοπική καθημερινότητα που θα μοιάζει με οργουελικό εφιάλτη. Ήδη αυτά που ετοιμάζονται σε πανευρωπαϊκή κλίμακα για το «πιστοποιητικό εμβολιασμού» και το «πράσινο διαβατήριο», με τον Μητσοτάκη μάλιστα να πρωτοστατεί, προοιωνίζονται ένα απαίσιο μέλλον. Οδεύουμε προς μία κοινωνία απροκάλυπτης καταπάτησης των στοιχειωδέστερων δικαιωμάτων του πολίτη με πρόσχημα την προστασία της δημόσιας υγείας. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι σε λίγο καιρό, αν εφαρμοστούν τα μέτρα που επεξεργάζεται η κυβέρνηση, οι μη εμβολιασμένοι πολίτες θα αντιμετωπίζονται περίπου όπως οι Εβραίοι στη Γερμανία του Χίτλερ τη δεκαετία του 1930 αφού θα στερούνται όχι μόνο το δικαίωμα να μπουν σε συγκεκριμένους χώρους, να ταξιδέψουν ή να κοινωνικοποιηθούν, αλλά ακόμα και να εργαστούν. Αν αυτό δεν είναι η χειρότερη μορφή ρατσισμού, τότε τι είναι;

ΠΗΓΗ capital