Μέγας Βασίλειος
Είναι τελείως αδύνατο η θάλασσα να
μένει επί πολύ χρονικό διάστημα ίδια.
Διότι αυτή που τώρα είναι ομαλή,
ακύμαντη και ακίνητη ύστερα από λίγο θα τη δεις ανώμαλη και ορμητική εξαιτίας
βίαιων ανέμων.
Αλλά και αυτήν που είναι άγρια και αναβράζει από τη θαλασσοταραχή, γρήγορα θα τη δεις να τη σκεπάζει και να τη στρώνει βαθιά γαλήνη. Έτσι ακριβώς και οι καταστάσεις της ζωής μας μεταβάλλονται εύκολα και προς το ήρεμο και προς το άγριο.
Ἱερός Αὐγουστῖνος
Στόν κόσμο πού ζοῦμε ἕνα πρᾶγμα εἶναι
βέβαιο: ὁ θάνατος· κάποια στιγμή, ὅλοι μας, θά ἀφήσουμε αὐτή τήν ζωή·
βιολογικά, θά πάψουμε νά ὑπάρχουμε.
Ὅλα τά ὡραῖα τοῦ κόσμου τούτου
χαρακτηρίζονται ἀπό τήν σφραγίδα τῆς φθορᾶς· τῆς ἀστάθειας· τῆς ἀβεβαιότητας. Ὅπου
κι ἄν στρέψεις τό βλέμμα σου θά ἰδεῖς, κυρίαρχο στοιχεῖο τήν ρευστότητα.
Ἀκόμη καί ἡ δική μας παρουσία ἐπάνω
στήν γῆ εἶναι μία περιπλάνηση. Ζοῦμε χωρίς μόνιμη κατοικία. Στό σπίτι πού σύ
τώρα ζεῖς, θά σέ διαδεχθῆ κάποιος ἄλλος, ὅπως καί σύ διαδέχθηκες τόν προκάτοχό
του.
Τό ἀληθινό μας σπίτι εἶναι κάπου ἀλλοῦ. Στόν οὐρανό. Καί νά, τό παράξενο: δέν ξέρομε πότε θά ἀναχωρήσωμε· πότε θά ἀκούσωμε τήν φωνή τοῦ Πατέρα μας νά μᾶς καλεῖ νά γυρίσωμε στό σπίτι Του· στό σπίτι μας.
Ἀρχιμ. Γρηγόριος Γ. Λίχας
Ἔνας τύπος μέ μοτοσυκλέτα πάει νά περάσει τά σύνορα. Βαστάει στούς ὤμους του δύο σάκους, πού τούς ἰσορροπεῖ μέ μεγάλη μαεστρία. - Τί ἔχεις στούς σάκους; Ρωτάει ὁ φρουρός. - Ἄμμο! Ἀπαντάει ὁ τύπος. Ὁ φρουρός τόν κατεβάζει ἀπό τή μοτοσυκλέτα καί ψάχνει τούς σάκους. Καί εἶναι γεμάτοι …ἄμμο! Ὁ τύπος τά μαζεύει, ἀνεβαίνει στή μοτοσυκλέτα καί ἐξαφανίζεται. Μετά ἀπό μία ἀκριβῶς ἑβδομάδα, τήν Πέμπτη, ἐμφανίζεται καί πάλι ὁ τύπος στά σύνορα. Πάλι τά ἴδια … - Τί ἔχεις ἐκεῖ; Ρωτάει ὁ φρουρός. - Ἄμμο! Ἀπαντάει ὁ τύπος. - Κατέβα νά σέ ψάξουμε. Λέει ὁ φρουρός.
Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ
Εἶναι λυπηρό. Ὁμως σήμερα ὑπάρχουν χριστιανοί, πού ἁπλά δέν γνωρίζουν τί σημαίνει νά πιστεύεις στόν Χριστό, ἀλλά καί ἔχουν μία ἐντελῶς συγκεχυμένη ἀντίληψη γιά τήν πίστη στόν Ἕνα καί μοναδικό Σωτήρα καί Θεό, τόν Χριστό.
Λένε:
-Γιατί ἐσεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι ἐπιμένετε ὅτι ἔχετε τήν ἀποκλειστικότητα τῆς ἀληθείας;
– Γιατί τάχα, μόνο οἱ Ὀρθόδοξοι θά σωθοῦν;
– Ἀνάμεσά μας ὑπάρχουν τόσοι καλοί ἄνθρωποι! Καί Μωαμεθανοί, καί Βουδδιστές, καί χριστιανοί ἄλλων ὁμολογιῶν, ἀκόμη καί ἄθεοι.
– Στέκει νά θέλεις νά τούς στείλεις ὅλους αὐτούς στήν κόλαση;
Μία τέτοια σκέψη, φαίνεται να εἶναι καί σωστή· καί τετραγωνικά λογική. Εἶναι ὅμως;
Ο Αμερικανός συγγραφέας υποστηρίζει
ότι ο μεταανθρωπισμός προσφέρει συνθετική σωτηρία μέσω τριών θεμελιωδών
μεθόδων: της βιομακροζωίας, της βιονικής συνέχειας και της ψηφιακής αθανασίας.
Σε πρόσφατο άρθρο του, ο Αμερικανός συγγραφέας Τζο Άλεν, ειδικός στον διανθρωπισμό, ξεκινά τον προβληματισμό του δηλώνοντας ότι οι πιστοί ξεπερνούν τον φόβο του θανάτου χάρη στην πίστη τους. Για τους πιστούς, « το μυστήριο του θανάτου είναι μια ιεροτελεστία μετάβασης », γράφει ο Τζο Άλεν. Αντίθετα, εξηγεί, «για τον υλιστή, υπάρχει μόνο αυτός ο κόσμος, πέρα από τον οποίο όσοι πεθαίνουν συναντούν τον πλήρη αφανισμό. Ο εγκέφαλος διαλύεται στο μαύρο τίποτα. Η συνείδηση σταματά με το Μεγάλο Μηδέν στο τέλος της ζωής μας. Και όλα τα αισθανόμενα όντα και όλες οι αναμνήσεις της ύπαρξής μας περιμένουν το Μεγάλο Μηδέν στο τέλος του σύμπαντος.»
Όταν σου χώνουν κάτι από το στόμα με
το ζόρι για να το καταπιείς, το σώμα αντιδρά με διάθεση για εμετό. Αυτό ακριβώς
συμβαίνει και με τον «πολιτικά ορθό λόγο» περί σεξουαλικού προσανατολισμού, που
ασπάζονται όλα τα κόμματα του «ουράνιου τόξου», ανεξαρτήτου υποτιθέμενης
ιδεολογίας, υπηρετώντας τα σχέδια της Παγκόσμιας Τάξης ή μάλλον… Αταξίας και
Χάους;
Το χειρότερο όμως είναι ότι βάζουν
χέρι στα παιδιά, μικρής και τρυφερής ηλικίας που κανονικά θα έπρεπε να
διατηρούν την αθωότητά τους, και όχι να την χάνουν από τα 2 τους χρόνια.
Έτσι ως εμετική μπορεί να χαρακτηριστεί η νέα εκδήλωση που διοργανώνεται στη Θεσσαλονίκη, «ΜΕ THN ΥΠΟΣΤΉΡΙΞΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΗΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ», δηλαδή κρατικός οργανισμός. Το ορθογραφικό λάθος δεν είναι δικό μας, αλλά δικό τους, από… την πολλή εκπαίδευση.
Pierre-Alain Depauw
Μετάφραση : Ευάγγελος Δ. Νιάνιος
Τρεις αστυνομικοί εφόρμησαν εναντίον
μιας φιλειρηνικής γυναίκας που προσευχόταν κοντά σε Κέντρο αμβλώσεων: Ως
κακοποιός ερευνήθηκε, κρατήθηκε, ανακρίθηκε και παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη...
Μια γυναίκα συνελήφθη και ερευνήθηκε,
μεταξύ άλλων στα μαλλιά της, επειδή προσευχόταν μυστικά, κοντά σε ένα ιατρικό
κέντρο έκτρωσης. Οι αρχές εξετάζουν το ενδεχόμενο ποινικοποίησης της
προσευχής κοντά σε κέντρα αμβλώσεων σε όλη τη χώρα. Οι υποστηρικτές των
αμβλώσεων φαίνεται να γνωρίζουν πολύ περισσότερο τη δύναμη της προσευχής από
πολλούς Χριστιανούς.
Η Isabel Vaughan-Spruce, διευθύντρια του March for Life στο Ηνωμένο Βασίλειο και εθελόντρια που υποστηρίζει γυναίκες σε κρίση εγκυμοσύνης, συνελήφθη από την αστυνομία έξω από μια κλινική αμβλώσεων στο Μπέρμιγχαμ.
παπα-Ηλίας Υφαντής
O αρχαίος φιλόσοφος Παρμενίδης
λέει ότι χρόνος δεν υπάρχει. Δεδομένου ότι συναρτά το χρόνο με την κίνηση, την
οποία θεωρεί ως ψευδαίσθηση. Και, σε αντίθεση με τον Ηράκλειτο, που μιλάει για
την αδιάκοπη κίνηση, ο Παρμενίδης υποστηρίζει ότι τίποτε δεν κινείται.
Στα νεότερα χρόνια ο Αϊνστάιν μας μιλάει για τη σχετικότητα του χρόνου. Και, για να μας δώσει να το καταλάβουμε, χρησιμοποιεί ένα απλό παράδειγμα: Αν, μας λέει, είμαστε με μια δυσάρεστη συντροφιά και ο ελάχιστος χρόνος θα μας φανεί πολύς, ενώ, αν έχουμε μια καλή παρέα και ο πολύς θα μας φανεί ελάχιστος.
Ελευθέριος Ανδρώνης
Κιβωτός του Κόσμου: Η υπόθεση της Κιβωτού του
Κόσμου που απασχολεί περισσότερο από έναν μήνα την κοινή γνώμη έχει γίνει ένα
καθημερινό εμπορεύσιμο «προϊόν» από τα ΜΜΕ που αναλώνονται σε
μια ακατάσχετη σκανδαλολογία, που σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει
κάθε δεοντολογία, κάθε διάκριση εξουσιών και κάθε ηθικό κώδικα.
Προκειμένου να αποσπαστεί η προσοχή του μέσου πολίτη από ένα πλήθος πολιτικών σκανδάλων, το θέμα της Κιβωτού αναπαράγεται συνεχώς σε εκπομπές που λειτουργούν σαν κολλημένο γραμμόφωνο. Από μαρτυρίες – άξιες διερεύνησης μέχρι και γελοίες «καταγγελίες» που στερούνται κάθε σοβαρότητας, απ’ όλα έχει το «μενού» της δημοσιογραφικής πλύσης εγκεφάλου.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Ὅταν λέμε: «Χριστός ἐτέχθη», εἶναι τό ἴδιο μέ τό νά λέμε: «Ὁ Μεσσίας γεννήθηκε», ἤ «ὁ Βασιλιάς γεννήθηκε», ἤ «ὁ Σωτήρας γεννήθηκε»!
Μέ τόν χαιρετισμό αὐτό ἰσχυριζόμαστε καί μαρτυροῦμε ὁ ἕνας στόν ἄλλο, ὅτι ἦρθε στόν κόσμο Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἔπρεπε νά ἔρθει γιά τή σωτηρία τῆς γενεᾶς τῶν ἀνθρώπων, καί ὅτι ἐκτός Αὐτοῦ ἄλλον δέν πρέπει νά περιμένουμε.
Ἐκεῖνος, τόν ὁποῖο ὁ Θεός ὑποσχέθηκε στούς προπάτορές μας ὅταν διώχθηκαν ἀπό τόν Παράδεισο,
Ἐκεῖνος τόν ὁποῖο οἱ ἀσεβεῖς λαοί μόλις πού διαισθάνονταν,
Ἐκεῖνος πού οἱ Ἑβραῖοι προφῆτες ξεκάθαρα προφήτευσαν,
…Μιά μόνο φορά γεννήθηκε ὁ Χριστός καί ἦτο ἀρκετό γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου. Στήν θέση τοῦ σπηλαίου ὅμως ὑψώθηκαν ἀναρίθμητες ἐκκλησίες, ὅπου ὄχι μόνο μιά φορά τόν χρόνο, ἀλλά κάθε ἡμέρα ἐπαναλαμβάνεται τό θαῦμα τῆς γεννήσεως τοῦ Κυρίου στόν καιρό τῆς τελέσεως τῆς Θείας Λειτουργίας.
Λοιπόν, ἡ Θεία Λειτουργία, κατά τούς Πατέρες, εἶναι ἡ ἐπανάληψις τοῦ θαύματος τῆς Βηθλεέμ. Μέ μία μόνο διαφορά: ὅτι τότε ὁ Χριστός φανερώθηκε στούς ἀνθρώπους πραγματικά, πρόσωπο μέ πρόσωπο, ὅταν σχεδόν κανείς δέν Τόν ἐπίστευε, ἐνῶ τώρα φανερώνεται κεκαλυμένα, ἐν μυστηρίῳ καί πλῆθος πιστῶν Τόν ἀκολουθοῦν. Συνεπῶς πιό εὔπιστα ἀποδεικνύονται τά αὐτιά τῶν ἀνθρώπων, διά μέσου τῶν χριστιανικῶν αἰώνων, παρά τά μάτια καί τά χέρια τοῦ περιουσίου λαοῦ πού ψηλαφοῦσαν τόν Χριστό.
Ηλίας Βουλγαράκης
Κάθε χρόνο γιορτάζουμε τη γέννηση του
Χριστού. Όλοι μας συμμετέχουμε σ’ αυτή, μεγάλοι και μικροί, πιστοί
και αμφισβητίες. Πολλοί τη γιορτάζουν με πλήρη συνείδηση του γεγονότος της
ενανθρωπήσεως του Λόγου. Άλλοι συμμετέχουν από παράδοση, απολαμβάνοντες τη
φολκλορική ατμόσφαιρα των ημερών αυτών. Τα παιδιά τη ζουν με τον δικό τους
τρόπο, όπου η αργία των σχολείων και η προσδοκία των δώρων δίνουν ένα ιδιαίτερο
παρόν στην όλη χαρμονή των γιορτάσιμων ημερών.
Πόσοι όμως απ’ όλους εκείνους που συμμετέχουν στη γιορτή των Χριστουγέννων συλλαμβάνουν υπαρξιακά το γεγονός της ενσαρκώσεως του Υιού του Θεού; Το ερώτημα αυτό ισχύει και για όσους το γιορτάζουν με επίγνωση. Μπορεί μεν να κατανοούν τη σημασία του και τη σωτηριολογική του διάσταση, πόσο όμως το νιώθουν μέσα στην ίδια τους την ύπαρξη; Πόσο ζουν το γεγονός ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος;
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Ένα περιστατικό από τη ζωή του Χριστού ως θείου Βρέφους: όταν η αγία οικογένεια διέφυγε από το ξίφος του Ηρώδη και πορευόταν στην Αίγυπτο, εμφανίστηκαν καθ’ οδόν κάποιοι ληστές, με πρόθεση να κατακλέψουν τους οδοιπόρους. Ο δίκαιος Ιωσήφ οδηγούσε το γαϊδουράκι, πάνω στο οποίο ήταν φορτωμένα τα λίγα υπάρχοντά τους και όπου επέβαινε η Υπεραγία Θεοτόκος, κρατώντας στο στήθος της τον Υιό της. Οι ληστές άρπαξαν το γαϊδουράκι με σκοπό να το οδηγήσουν μακριά, και ένας απ’ αυτούς πλησίασε τη Μητέρα του Θεού για να δει τι κρατούσε κατάστηθα. Μόλις αντίκρισε τον Χριστό-νήπιο, εξεπλάγη από την ασυνήθιστη ομορφιά Του και τότε, μέσα στην έκπληξή του, αναφώνησε: «Και ο Θεός αν έπαιρνε σάρκα ανθρώπινη, δεν θα μπορούσε να είναι πιο όμορφος απ’ αυτό το Παιδί!». Κατόπιν ο ληστής πρόσταξε τους συνεργούς του να μην αρπάξουν τίποτα απ’ αυτούς τους οδοιπόρους.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Στις 26 Δεκεμβρίου εορτάζεται η
Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου (τιμούμε δηλ. το πρόσωπό της καθώς συνέβαλε στο
Μυστήριο της Θείας Οικονομίας) και η Φυγή στην Αίγυπτο.
“Αναχωρησάντων δε αυτών ιδού άγγελος Κυρίου φαίνεται κατ’ όναρ τω Ιωσήφ λέγων: εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και φέυγε εις Αίγυπτον και ίσθι εκεί έως αν είπω σοι. Μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον του απολέσαι αυτό. 14 Ο δε εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού νυκτός και ανεχώρησεν εις Αίγυπτον, 15 και ην εκεί έως της τελευτής Ηρώδου, ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου διά του προφήτου λέγοντος. Εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου“. (Ματθαίον Β’ 13-18).
Μητρoπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος
Θα σας πω μία προσωπική μου ιστορία. Όταν ήρθα από το Άγιον Όρος στην Κύπρο, δεν ήθελα να έρθω. Τέλος πάντων με τα χίλια βάσανα ήρθα. Είπα, εντάξει, να πάω κάνα δυο μήνες και να επιστρέψω πίσω. Οπότε έκανα τον τουρίστα. Γύρισα στην Κύπρο, πήγα στα Ιεροσόλυμα καμιά 25αριά μέρες, ήρθα στην Κύπρο και παίρνω τηλέφωνο τον Γέροντα στο Μοναστήρι. Γέροντα, με στείλατε ήρθα. Δεν βρήκα κάτι που μπορώ να κάνω εδώ, δεν υπάρχει περιθώριο.. Ο Αρχιεπίσκοπος μάς κάλεσε να ρθούμε αλλά δε βλέπω τίποτα... Δεν έχει λόγο να μείνουμε... Στεναχωρέθηκε ο γέροντας, μου λέει, πήγες εκεί προκατειλημμένος, να πας και να 'ρθεις πίσω, και για αυτό το λόγο κάνεις έτσι... Τέλος πάντων, τι να σου πω; ότι θες κάμε!
Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος
Ποιός λοιπόν ἐρευνώντας θά βρεῖ μιά τέτοια γέννηση;
Ποιός λόγος θά κατανοήσει τόν τρόπο τοῦ μυστηρίου;
Κανείς νά μήν προσπαθήσει νά φθάσει
τόν ἀκατάληπτο μέ ἀνθρώπινες σκέψεις· διότι ἐδῶ δέν χρειάζονται ἀναλογίες, ἀλλά
μόνο πίστη.
Σταμάτα νά ἐρευνᾶς, ἄνθρωπε, καί διδάξου νά προσκυνᾶς μαζί μέ τούς μάγους.
Αλέξης Αλεξάνδρου
Έχασα το νόημα. Χρόνια τώρα το ψάχνω.
Και έρχεσαι εσύ και μου λές:
“Μην ψάχνεις τα Χριστούγεννα σε χιόνια, σε στολίδια. Μην τα ψάχνεις σε δώρα και χοντρούς Αη-Βασίληδες. Σε στολισμένα δέντρα, σε τσάντες φορτωμένες δώρα, σε κόκκινα σκουφάκια. Σε τραγούδια, πανηγύρια, τραπέζια γεμάτα φαγητά.
π. Ευέλθων Χαραλάμπους (†)
Η πρώτη γέννηση του Χριστού πραγματοποιήθηκε «εκ του Πατρός προ πάντων των αιώνων». Η δεύτερη έγινε από την Παρθένο Μαρία «εν ταις ημέραις Ηρώδου του βασιλέως». Η τρίτη γέννηση του Χριστού είναι η γέννησή του στη ζωή των ανθρώπων που τον πιστεύουν και τον δέχονται προσωπικό τους Θεό. Διότι αν και ο Χριστός ενανθρώπησε για να σώσει όλο τον κόσμο, εν τούτοις, δεν σώζονται όλοι οι άνθρωποι. Βέβαια, ο Κύριος «θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» και ασφαλώς είναι παντοδύναμος, σέβεται, όμως, και την ελευθερία του ανθρώπου και δεν μπορεί, δεν θέλει, να μας σώσει, αν εμείς δεν θέλουμε.
Νίκος Βαξεβανίδης
Πριν από δώδεκα περίπου χρόνια, ανήμερα τα Χριστούγεννα, κίνησα με ανάμικτα συναισθήματα για πρώτη φορά για το Περιβόλι της Παναγιάς. Ήθελα να επισκεφθώ το άγιο Παΐσιο, να δω από κοντά έναν άγιο της εποχής μας, να εξακριβώσω τις διαφορές, να εντρυφήσω στις παραινέσεις του. Η αλήθεια είναι πως λίγο η ανθρώπινη περιέργεια, λίγο η ανθρώπινη αδυναμία, που συνδέεται με τη προτέρα εξακρίβωση του τι πρόκειται να συμβεί ήταν οι πραγματικές αιτίες.
Το κρύο ήταν τσουχτερό και το Άγιο Όρος ήταν χιονισμένο. Ένας άγνωστος γέροντας ανέλαβε, ως επίγειος άγγελος, να με καθοδηγήσει μέχρι την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου. Η επιθυμία μου όμως να λάβω συγκεκριμένες απαντήσεις, μ’ έκανε να πάρω, μαζί με ένα δάσκαλο από τη Κοζάνη, το μονοπάτι για την καλύβα του γέροντα στην Παναγούδα, αμέσως μετά την ακολουθία του Εσπερινού.
Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος - (από απομαγνητοφωνημένη ομιλία)
Τα Χριστούγεννα και γενικά οι εορτές της Εκκλησίας δεν είναι απλώς αναμνήσεις κάποιων ιστορικών γεγονότων. Έτσι και τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο για να θυμηθούμε ότι πριν δυο χιλιάδες χρόνια σε μία πόλη της Ιουδαίας, τη Βηθλεέμ, γεννήθηκε ο Χριστός. Εκείνο που η Εκκλησία ζητά μέσα από τις εορτές είναι το πώς θα μπορέσουμε αυτό το γεγονός το ιστορικό, να το βιώσουμε σήμερα και στην καθημερινή μας ζωή. Γι’ αυτό και όλη η υμνολογία της Εκκλησίας αναφέρεται στο παρόν, δεν λέμε: «Χριστός ἐγεννήθη, δοξάσατε», αλλά «Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε» ή «Σήμερον ἡ Παρθένος τόν προαιώνιον Λόγον... Σήμερον ἡ Παρθένος τόν Ὑπερούσιον τίκτει . . . Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου...». Όχι χθες αλλά σήμερα. Όλα αυτά τα γεγονότα στην Εκκλησία λαμβάνουν χώρα σήμερα, αυτή την ώρα. Γιατί ακριβώς δεν έχει τόση σημασία για την Εκκλησία η ιστορική ανάμνηση.
Ελευθέριος Ανδρώνης
Χριστούγεννα: Ένας χρόνος γεμάτος από
ταραχώδη γεγονότα φτάνει στο τέλος του και εμείς αξιωνόμαστε για ακόμη μια φορά
να σταθούμε με δέος μπροστά στην «Μητρόπολη των εορτών», εορτάζοντας την
Γέννηση του Θεανθρώπου.
Αφήνουμε πίσω την βουή του κόσμου για να προσεγγίσουμε το απερινόητο θαύμα της Ενανθρώπισης του Θεού Λόγου. Εκεί που σε μια ταπεινή φάτνη, σε μια άσημη πόλη, σε μια αφανή γωνιά της γης ο Άναρχος έλαβε αρχή ως άνθρωπος, ο Προαιώνιος κατέφθασε στον αιώνα της Ιστορίας, ο Βασιλεύς της Δόξης επτώχευσε οικειοθελώς για να μας γεμίσει με τα πλούτη της θεότητός Του και τα άφθαρτα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.
Νικόλαος Ταμουρίδης
Νέα χρονιά ανατέλλει
Η μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων πλησιάζει και φωτίζει για μια ακόμη φορά όλο τον κόσμο! Αυτό είναι πραγματικό γεγονός, παρά τις τεράστιες προσπάθειες της αντίχριστης και απάνθρωπης Νέας Τάξης και των φερέφωνών της να αφαιρέσουν την λέξη «Χριστούγεννα» και την εικόνα της γέννησης του Χριστού από παντού, μετατρέποντας την εορταστική περίοδο των ημερών σε μια άθεη γιορτινή περίοδο.
Βρισκόμαστε στή Βηθλεέμ. Στό σπήλαιο
πού γεννήθηκε ὁ Χριστός μας. Εἶναι νύχτα Χριστουγέννων. Ἕνας ἅγιος καί συνάμα
σοφός ἀσκητής προσεύχεται ἀπό ὥρα γονατιστός μέσα στό ἅγιο Σπήλαιο. Τό ὄνομά
του «Ἱερώνυμος».
Ἐκείνη τή νύχτα εἶχε ἀφήσει τό ἀσκητήριο του, πού ἦταν δυό βήματα ἀπό τό ἅγιο Σπήλαιο· αὐτή ἡ παγωμένη σπηλιά εἶχε, πρίν περίπου 400 χρόνια, φιλοξενήσει τόν νεογέννητο Χριστό μας. Ὁ ἅγιος Ἰερώνυμος εἶχε ἀποφασίσει ἐκείνη τή νύχτα νά τήν περάσει μέ προσευχή ξάγρυπνος μπροστά στήν Ἁγία Φάτνη. Ἡ καρδιά του ἦταν γεμάτη εὐγνωμοσύνη γιά τή μεγάλη δωρεά τοῦ Θεοῦ· νά μᾶς στείλει τόν Υἱό Του τόν Μονογενῆ, τό μονάκριβο παιδί Του στή γῆ, γιά νά μᾶς κάνει καί μᾶς θεούς· νά μᾶς γλυτώσει ἀπό τά πάθη, τίς ἁμαρτίες καί τίς ἐνοχές μας καί νά μᾶς δώσει τή Ζωή.
Χαράλαμπος Άνδραλης
Ακόμα μια χρονιά, λίγες ημέρες πριν
την εορτή των Χριστουγέννων, οι συμπλεγματικές εμμονές των «προοδευτικών»
ξεσπούν στα Ιερά Πρόσωπα της Πίστης μας. Πέρυσι ήταν ο Μόσιαλος, φέτος οι
υπερασπιστές του «δικαιώματος» της έκτρωσης.
Ένα λογικό ερώτημα θα ήταν, γιατί οργανώνουν οι «συλλογικότητες» εκδηλώσεις υπέρ των εκτρώσεων; Αυτές αποποινικοποιήθηκαν πριν από 36 έτη και κάθε γυναίκα είναι ελεύθερη να προβεί σε αυτή την πράξη χωρίς να τιμωρείται από το νόμο! Ποιος, λοιπόν, τις εμποδίζει να κάνουν έκτρωση, ώστε να αισθάνονται την ανάγκη να διαδηλώσουν και μάλιστα με εξυβριστική κατά της Παναγίας αφίσα; Μα φυσικά η ενοχλητική συνείδηση, που δεν την πιάνουν οι «προοδευτικοί» νόμοι των «προοδευτικών» μυαλών. Αυτή δεν αφήνει ατιμώρητη την «διακοπή κύησης», όπως ωραιοποιημένα ονομάστηκε η φόνευση ανυπεράσπιστων κυοφορούμενων παιδιών. Για να νεκρωθεί η συνείδηση, πρέπει να νεκρωθεί η πίστη στον Θεό και στη συνακόλουθη αναπόφευκτη απολογία για κάθε πράξη ή παράλειψη στη σύντομη ζωή μας.
Χρήστος Μαντζιάρης
Προφητείες υπήρχαν πάντοτε. Έτσι και η γέννηση του Ιησού Χριστού, ως σημαντικότατο γεγονός στην Ιστορία του κόσμου, ήτο αδύνατον να μην είχε προφητευθεί. Αν και δεν μας το λένε, και το Μαντείο των Δελφών είχε προφητεύσει τόσο την έλευση του Υιού του Θεού στην Γη, όσο και την θανάτωσή του από άπιστο λαό. Σε λίγους όμως είναι γνωστές οι προφητείες του ελληνικού Μαντείου για την έλευση του Θεανθρώπου, του Χριστού, στην Γη. Οι προφητείες αυτές αναφέρονται από τον Ρωμαίο ιστορικό, Γάιο Σουητώνιο Τράγγυλο.
π.Στέφανος Αναγνωστόπουλος
Σὲ τρεῖς τέσσερεις ἡμέρες ἀδελφοί μου, θὰ γιορτάσουμε Χριστούγεννα. Ἔτσι τὸ σημερινό μας κήρυγμα θὰ τὸ ἀρχίσουμε μὲ μερικὲς ἐρωτήσεις.
Ἀσφαλῶς ὅλοι σας βάλατε στὰ σπίτια σᾶς Χριστουγεννιάτικο δένδρο καὶ τὸ στολίσατε καὶ καλῶς κάματε. Τὸν Χριστὸ ὅμως Τὸν γνωρίσατε;
Πολλοὶ ἀπὸ σᾶς στολίσατε καὶ τὰ μπαλκόνια καὶ τὶς ταράτσες, ἀκόμα καὶ τὰ φυσικὰ δένδρα ποὺ πιθανὸν νὰ εἴχατε στὶς μικρὲς αὐλές σας ἢ στὶς μεγάλες, τὰ στολίσατε μὲ πλῆθος ἀπὸ φῶτα καὶ λαμπάκια καὶ καλῶς κάνατε. Τὸν Χριστὸ ὅμως Τὸν γνωρίσατε;
Καὶ δένδρα καὶ δῶρα ψωνίσατε καὶ τρόφιμα πολλά, καὶ μὲ γαλοπούλα καὶ μὲ κοτόπουλο καὶ μὲ ἀρνάκι καὶ γλυκὰ γιὰ ἕνα πλούσιο γιορταστικὸ Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Καλῶς κάνατε, καὶ μεῖς στὸ σπίτι μᾶς τὸ ἴδιο κάναμε. Τὸν Χριστὸ ὅμως Τὸν γνωρίσαμε; Ἀγαπᾶμε τὸν Χριστό, τὴν Παναγία μητέρα Του καὶ τοὺς Ἁγίους;
Μαρία Μουρζά
Παραμονή Χριστούγεννα
Χρόνια και χρόνια,
Κάθε Χριστούγεννα,
Από τότε που ήταν παιδί,
Άκουγε τα ίδια ακατανόητα λόγια:
«ο Χριστός έγινε άνθρωπος
Από αγάπη για μας».
Όμως αυτός
λίγο δύσπιστος,
λίγο ισχυρός,
λίγο πολυάσχολος,
λίγο αλαζόνας,
ποτέ δεν κατάλαβε
πως μπορεί
η ενανθρώπηση του Χριστού
να είναι Πράξη που τον αφορά.
Μια φορά κι έναν καιρό - τότε που η Ευρώπη ήταν καλυμμένη με δάση και επικίνδυνους, σκοτεινούς δρόμους - οι κάτοικοι ενός χωριού, απορροφημένοι από τις εργασίες τους είχαν ξεχάσει τα Χριστούγεννα…οι μέρες περνούσαν, μπήκε ο Δεκέμβρης πέρασε, ξεκίνησε η νέα χρονιά, έφυγε ο χειμώνας, ήρθε η άνοιξη και το καλοκαίρι, έφτασε και το φθινόπωρο μα κανένας, άνδρας ή γυναίκα, δεν είχε χρόνο να σκεφτεί πως ο χρόνος κυλούσε χωρίς το χωριό να έχει γιορτάσει Χριστούγεννα … Τα παιδιά γκρίνιαξαν για τα Χριστούγεννα που δεν είχαν έρθει ακόμα, αλλά οι γονείς, χαμένοι στην αγωνία τους για τα χωράφια που έπρεπε να καλλιεργηθούν και για τα ζώα που έπρεπε να ταϊστούν, δεν έδωσαν σημασία στην γκρίνια των μικρών τους.
«Δεν είναι ακόμα καιρός!» έλεγαν και ξανάλεγαν κάθε φορά που τα παιδιά ρωτούσαν.
Ελευθέριος Ανδρώνης
Σαν να μην έφταναν οι υπόλοιπες 364
μέρες του χρόνου για τους θιασώτες του εωσφορικού συνθήματος «my body, my
choice», έπρεπε να μας καταστήσουν σαφείς τις προθέσεις τους απέναντι στα
ανυπεράσπιστα έμβρυα που κυοφορούνται, ιδιαίτερα τώρα, που πλησιάζουν οι άγιες
μέρες που η Εκκλησία μας ζει ξανά και εορτάζει την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου.
Είναι προφανές, ότι οι εν λόγω κύριοι και κυρίες, εκτός από τρικυμία εν κρανίω, διακρίνονται και από λύσσα ενάντια στην ίδια τη ζωή, αφού σπεύδουν να μας ενημερώσουν ότι φέτος δεν θα γιορτάσουν Χριστούγεννα, αφού θα είναι απασχολημένοι με το να διαπράττουν εκτρώσεις. Το εμετικό σύνθημα που επέλεξαν να μοστράρουν στις ρυπογόνες και ρυπαρές αφίσες τους, είναι: «Χριστούγεννα τέλος, φέτος κάνω έκτρωση. Τα σώματα και οι ζωές μας, μας ανήκουν».
Δημήτριος Νικ.
Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών
«Δωσ’ μου τηλεόραση και χάμπουργκερ
αλλά μη μου φορτώνεις τις ευθύνες της ελευθερίας»1
Έχει πολλές φορές λεχθεί ότι η συμμόρφωση και υποταγή των πολιτών στο παγκόσμιο κυρίαρχο αφήγημα της υγειονομικής κρίσης η οποία προκλήθηκε από τον κορωνοϊό SARS–CoV-2 οφείλεται κατά κύριο λόγο στην καθηλωτική δύναμη της τηλεοπτικής χειραγώγησης.
Ένα σημείωμα που κυκλοφόρησε
πρόσφατα, που χρονολογείται από το 1969, αποκαλύπτει ότι υπάρχει πράγματι μια
ομοφυλοφιλική και LGBT ατζέντα σε λειτουργία, με στόχο να ερημώσει και να
ελέγξει τον κόσμο.
Δεν ήταν άλλος από την Planned
Parenthood που συνέταξε το υπόμνημα, το οποίο περιγράφει ευγονικές στρατηγικές
όπως η "αναδιάρθρωση της οικογένειας" και η "ενθάρρυνση της
ομοφυλοφιλίας, των φορολογικά χρηματοδοτούμενων αμβλώσεων και της
στείρωσης".
Με τίτλο « Jaffe Memorandum » (Έγγραφο) από τον Frederick S. Jaffe, αντιπρόεδρο της Planned Parenthood Federation of America εκείνη την εποχή, το έγγραφο χρησιμεύει ως σχέδιο για το πώς οι παγκοσμιοποιητές σχεδίαζαν από καιρό να υποτάξουν τη δυτική κοινωνία για να την υποδουλώσουν.
παπα-Ηλίας Υφαντής
Η γερουσία των Εφεσίων συνεδρίαζε,
αλλά ο στοχαστικός Ηράκλειτος απουσίαζε. Κι ενώ έστειλαν να τον ειδοποιήσουν,
τον βρήκαν να παίζει με τα παιδιά. «Η γερουσία κι ο βασιλιάς,του
είπαν, σε περιμένουν». Κι εκείνος αποκρίθηκε: «Παιδός
η βασιλείη»! Που σημαίνει βασιλιάδες είναι τα παιδιά.
Κάτι ανάλογο συνέβη και στην περίπτωση του Χριστού: Οι μαθητές του φιλονικούσαν για το ποιοι θα έπαιρναν τις πρώτες θέσεις, όταν ο Χριστός θα γινόταν βασιλιάς. Ο Χριστός πήρε ένα παιδάκι και βάζοντάς το ανάμεσά τους, τους είπε: «Αν δεν επιστρέψετε στην παιδική απλότητα, δεν θα μπορέσετε να γίνετε πολίτες της βασιλείας του Θεού».
Όπως καταλαβαίνετε από τον τίτλο του κειμένου, στις γραμμές του θα ασχοληθούμε με τους τρεις Μάγους που η παράδοση θέλει να οδηγήθηκαν, στο σημείο που γεννήθηκε ο Χριστός, από το «Άστρο της Βηθλεέμ» και να παρέδωσαν στον νεογέννητο Ιησού τα «Τίμια δώρα».
Ας δούμε καταρχήν την ιστορία των Μάγων όπως την μάθαμε στα παιδικά μας χρόνια.
Η ιστορία αυτή ξεκινά πολλά χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού. Τότε ένας Πέρσης προφήτης, ο Βαλαάμ, είπε ότι: «Θα ανατείλει άστρο από τον Ιακώβ και θα παρουσιαστεί άνθρωπος από τον Ισραήλ, που θα συντρίψει τους εχθρούς Μωαβίτες».
1. Έχουμε εμπλακεί έντονα σε έναν «προληπτικό» και πόλεμο «αρχών». Στις 24 Φεβρουαρίου 2022, δεν υπήρχε σύμβαση μεταξύ ΝΑΤΟ/ΕΕ και Ουκρανίας. Δεν είχαμε καμία απολύτως νομική υποχρέωση να στείλουμε όπλα, χρήματα και μισθοφόρους στο καθεστώς Ζελένσκι. Κάνοντας αυτό, έγινα αμέσως εχθρός της Ρωσίας. Έτσι απλά.
2. Η είσοδος της Ευρώπης στον πόλεμο προκλήθηκε αποκλειστικά από την πίεση των Ηνωμένων Πολιτειών, τα συμφέροντα των οποίων ήταν οι πωλήσεις υγροποιημένου φυσικού αερίου, τα όπλα και οι μίνι πυρηνικοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας. Επιπλέον, ο Λευκός Οίκος δεν έχει κρύψει τον στόχο του να αποδυναμώσει/καταστρέψει τη Ρωσία και/ή να ρίξει το καθεστώς Πούτιν.
Giulio Meotti
Πριν από είκοσι χρόνια, τα Ηνωμένα Έθνη δημοσίευσαν ένα έγγραφο με τίτλο «Η μετανάστευση αντικατάστασης: Είναι μια λύση για τη μείωση και τη γήρανση του πληθυσμού;».
Δεν ήταν μια δεξιά θεωρία συνωμοσίας, αλλά ένα περίπλοκο σχέδιο εργασίας για τις δυτικές δημοκρατίες που αντιμετωπίζουν τη δημογραφική γήρανση. Έκτοτε έχει γίνει mainstream. Απλώς διαβάστε τι είπε αυτό το μήνα ο Ρίτσαρντ Τάλερ, νομπελίστας στα οικονομικά: «Χρειαζόμαστε περισσότερους μετανάστες για να πληρώσουμε συντάξεις».
Μαρία Μουρζᾶ
Εἶναι
μέρες ἀνήλιαγες
Εἶναι
νύχτες ἀσέληνες
Καιροί
ἀπαράκλητοι...
Φῶς
πουθενά.
Τότε οἱ εὐφυεῖς, οἱ ἀσκημένοι,
οἱ
ἔχοντες τήν ἐλπίδα τους στόν Θεό,
σταματοῦν
νά κινοῦνται ὁριζοντίως.
Παύουν
νά χτυποῦν τίς πόρτες τῶν ἀνθρώπων
καί
νά ζητοῦν τήν ἐξ ἀνθρώπων βοήθεια.
Οἱ
εὐφυεῖς τότε ἀνοίγουν
τά
συναξάρια τῆς Ἐκκλησίας
καί
μαθητεύουν στίς ζωές τῶν ἁγίων.
Ψάχνουν
νά δοῦν πῶς ἐνεργοῦσαν
στίς
θλίψεις οἱ ἅγιοι,
πῶς
ἔκλαιγαν, πῶς βοοῦσαν,
πῶς
στέκονταν ὄρθιοι
Πῶς
οἱ θλίψεις τούς ἔβγαλαν ἀπ᾿ τ᾿ ἀδιέξοδα
καί
τούς ἔβαλαν στόν Παράδεισο
Πῶς ἡ φωνή τους ἔφτασε στ᾿ ἀφτιά τοῦ Θεοῦ.
Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
Δεν υπάρχει ανώτερο πράγμα απ’ αυτό
που λέγεται μετάνοια και εξομολόγηση. Αυτό το μυστήριο είναι η προσφορά της
αγάπης του Θεού στον άνθρωπο. Μ’ αυτό τον τέλειο τρόπο απαλλάσσεται ο άνθρωπος
απ’ το κακό.
Πηγαίνομε, εξομολογούμαστε,
αισθανόμαστε τη συνδιαλλαγή μετά του Θεού, έρχεται η χαρά μέσα μας, φεύγει η
ενοχή. Στην Ορθοδοξία δεν υπάρχει αδιέξοδο.
Δεν υπάρχει αδιέξοδο γιατί υπάρχει ο εξομολόγος, που έχει την χάρι να συγχωρεί. Μεγάλο πράγμα ο πνευματικός! … Κάθε μέρα σκέπτομαι ότι αμαρτάνω, αλλά επιθυμώ ό,τι μου συμβαίνει να το κάνω προσευχή και να μην το κλείνω μέσα μου.
Δημήτρης Νατσιός - δάσκαλος
Όσοι δάσκαλοι «απομείναμε πιστοί στην
παράδοση, όσοι δεν αρνηθήκαμε το γάλα που βυζάξαμε, αγωνιζόμαστε, άλλος εδώ,
άλλος εκεί, καταπάνω στην ψευτιά. Καταπάνω σ’ αυτούς που θέλουνε την Ελλάδα ένα
κουφάρι χωρίς ψυχή, ένα λουλούδι χωρίς μυρουδιά». (Κόντογλου)
Έχω την εικόνα των Τριών Ιεραρχών στην αίθουσα. Από τότε που διορίστηκα, την αγόρασα, την κουβαλώ και την αναρτώ σε κάθε τάξη. Όταν ξεκινά η σχολική χρονιά, το πρώτο μάθημα είναι γι’ αυτούς τους τρεις μεγίστους φωστήρες της Εκκλησίας και του Γένους των Ρωμιών. Για να κατανοήσουν τα παιδιά την ιερότητα και την σοβαρότητα του έργου που μας περιμένει, τους λέω ότι ενώ οι άλλοι κλάδοι των εργαζομένων έχουν έναν συνήθως άγιο προστάτη, εμείς, δάσκαλοι και μαθητές, έχουμε τρεις. Και μάλιστα τους πιο μορφωμένους όλων των εποχών, προ Χριστού και μετά Χριστόν. Κι ας μου συγχωρεθεί το πρώτο πρόσωπο, δεν περιαυτολογώ, «εν οίδα ότι ουδέν ειμί», στους τοίχους της αίθουσας αναρτώ και καμμιά δεκαριά κάδρα ηρώων του Εικοσιένα, του Παύλου Μελά και το δώρο ενός φίλου ζωγράφου, την ζωγραφιά του Αλέξανδρου Διάκου, του πρώτου πεσόντος αξιωματικού κατά την εποποιία του 1940.
Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος
Γιατί τόση ἔκπληξη καί ἀπορία; Γιατί
περισσεύει τόσο ἡ ὑποκρισία; Σείεται ὁ τόπος ἀπό τίς ἀποκαλύψεις τῆς διαφθορᾶς,
τίς κακοποιήσεις ἀνηλίκων καί τό κακό δέν ἔχει τελειωμό. Ὅμως ἡ σήψη δέν
ξεκίνησε σήμερα· τεχνηέντως καί μεθοδικά καλλιεργήθηκε ἡ ἀποστασία ἐδῶ καί
χρόνια. Μεγάλο μέρος εὐθύνης γι᾽ αὐτήν ἔχουν καί τά σχολικά βιβλία μέ τό ἄθλιο
σέ πολλές περιπτώσεις περιεχόμενό τους.
Ἀπό τό 2006 δημοσιεύσαμε καί
παντοιοτρόπως πρός κάθε κατεύθυνση καταγγείλαμε τήν ἀπαράδεκτη ὕλη τῶν σχολικῶν
βιβλίων, τά ὁποῖα τότε μόλις εἶχαν κυκλοφορηθεῖ μέ ὑπουργό Παιδείας τήν ἀείμνηστη
Μαριέτα Γιαννάκου Κουτσίκου. Ἀλλεπάλληλα διαβήματα πραγματοποιήθηκαν πρός τό Ὑπουργεῖο
Παιδείας μέ ὑπομνήματα ἤ καί μέ προσωπικές παραστάσεις στούς καθ᾽ ὕλην ἁρμοδίους,
ἀλλά ὅλα αὐτά ἀποδείχθηκε ὅτι γράφονταν καί λέγονταν «εἰς ὦτα μὴ ἀκουόντων».
Μέχρι σήμερα τά ἴδια διδάσκονται τά παιδιά μας στά σχολεῖα.
Πρός ἐπίρρωση τῶν γραφομένων, παραθέτω ἀποσπάσματα:
Σαν να μην υπήρξε ποτέ η «πανδημία»,
σαν να εξαφανίστηκαν οι «βρωμιάρηδες» που δεν κάνουν εμβόλια, οι πολίτες 2ης
κατηγορίας που δεν σκέφτονται τον συνάνθρωπο, σαν να μην έχουν αρρωστήσει ή
πεθάνει μεγάλο μέρος όσων τελικά υπέκυψαν στο ψέμα.
Ευελπιστούν ότι για μια ακόμα φορά θα
έχουμε μνήμη χρυσόψαρου. Ότι θα ξεχάσουμε το μπαράζ των δημοσιευμάτων και δηλώσεων που οδήγησαν
τους ανθρώπους που αρνήθηκαν να τρυπηθούν με πειραματικά σκευάσματα να
μετατραπούν σε σύγχρονους Εβραίους της ναζιστικής Γερμανίας.
Τώρα που ξεσπά το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο για χρηματισμούς και έγγραφα που πιστοποιούν την επικινδυνότητα των «εμβολίων» θεωρούν ότι θα τους σώσει ο μηχανισμός της λήθης. Πλανώνται πλάνην οικτράν.
Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
Πριν λίγες μέρες διαβάζοντας την προς Εβραίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου το μυαλό μου στάθηκε στα λόγια : «Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν ου δοκεί χαράς είναι, αλλά λύπης, ύστερον δε καρπόν ειρηνικόν τοις δι’ αυτοίς γεγυμνασμένοις αποδίδωσι δικαιοσύνης » (Εβρ.12,11). Κάθε παιδαγωγία δε προς το παρόν μεν, όσον δηλαδή διαρκεί η παίδευσις, δεν φαίνεται πρόξενος χαράς, αλλά προκαλεί λύπη, ύστερα όμως ανταμείβει εκείνους που εγυμνάσθησαν και επαιδαγωγήθησαν δι’ αυτής, με καρπόν ειρηνικόν, ο καρπός δε αυτός είναι η δικαιοσύνη και αγιότης, που γίνεται κτήμα των παιδαγωγηθέντων (ερμηνεία Π. Τρεμπέλα). Τα ίδια αλλά με άλλα λόγια έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι «της παιδείας αι μεν ρίζαι πικραί, οι δε καρποί γλυκείς».
Φώτης Κόντογλου
Τὴν πνευματικὴ χαρὰ καὶ τὴν οὐράνια ἀγαλλίαση ποὺ νοιώθει ὁ χριστιανὸς ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα, δὲν μπορεῖ νὰ τὴ νοιώσει, μὲ κανέναν τρόπο, ὅποιος τὰ γιορτάζει μοναχὰ σὰν μία συγκινητικὴ συνήθεια, ποὺ εἶναι δεμένη περισσότερο μὲ τὶς συνηθισμένες χαρὲς τοῦ κόσμου, μὲ τὸν χειμώνα, μὲ τὰ χιόνια, μὲ τὸ ζεστὸ τζάκι.
Ζούσε ένας άνθρωπος στον κόσμο που δεν πίστευε στον Θεό και δεν δίσταζε να
πει σε όλους για τη στάση του απέναντι στη θρησκεία και τις θρησκευτικές
εορτές.
Ωστόσο, η σύζυγός του πίστευε στον Θεό και μεγάλωσε τα παιδιά της με πίστη,
παρά τις βιαιες επιθέσεις του συζύγου της. Ένα χειμωνιάτικο βράδυ, η σύζυγός
του πήγε μαζί με παιδιά για να λειτουργηθει στην εκκλησία του χωριού.
Θα έπρεπε να υπήρξε ένα κήρυγμα για τη Γέννηση του Χριστού. Η σύζυγος
ζήτησε από τον σύζυγό της να πάει μαζί τους, αλλά αρνήθηκε.
“Αυτή η όλη ιστορία είναι ανοησία! -είπε.- Γιατί ο Θεός πρέπει να ταπεινωθεί και να εμφανιστεί στη Γη σαν άνθρωπος; Αυτό είναι γελοίο!”
Δημήτρης Νατσιός - δάσκαλος
Κάποτε υπήρχε το ηθικό δίλημμα: Να κλέψω ή να μην κλέψω; Από την «μαύρη δεκαετία» του ’80 και εντεύθεν ο Ρωμιός, ο Έλληνας, ο Γραικός-και τα τρία εθνωνύμια καλά και τιμημένα είναι-υποκορίστηκε σε… «γραικύλο της σήμερον, που θα έλεγε και ο Παπαδιαμάντης, το δίλημμα πλέον περιορίστηκε στο εξής: Θα με πιάσουν ή δεν θα με πιάσουν; Κάποιοι «νοσούντες βαρύτατα εξ ελαφρότητος και ρεκλαμομανίας», οι ανόητα αλαζόνες και μεγαλαυχείς, πιάνονται από το δίχτυ του νόμου. Το ζήσαμε. Ένα σύνθημα δονούσε τας ψυχάς των φρουρών της εξουσίας. Τα λίγα βγαίνουν με κόπο, τα πολλά βγαίνουν με… κόλπο.
π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος
Ο χειμώνας βαρύς. Το χιόνι πολύ, και το κρύο τσουχτερό. Τα περισσότερα σπίτια ήσαν παγωμένα από την έλλειψη φωτιάς και αυτό το έζησα παιδί.
Στο σπίτι για το οποίο μιλάμε είχε πέσει μεγάλη αρρώστια. Αφενός μεν από
δυσεντερία, αφετέρου δε από ελονοσία.
Μικροί και μεγάλοι στρωματσάδα, οι
μόνοι όρθιοι που είχαν μείνει ήταν ο παππούς και η γιαγιά.
Ένα πρωί λέγει ο παππούς:
– Θα πάω να φέρω ξύλα από το απέναντι δάσος.
πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου
Η παραβολή του Μεγάλου Δείπνου
σήμερα… Αλήθεια γιατί πάμε στην Εκκλησία;
Κάποιοι ίσως επειδή εκεί αισθάνονται
όμορφα. Άλλοι επειδή πρέπει (να τα έχουν καλά μαζί Του).
Μα η ουσία είναι μία και λέγεται
ΣΧΕΣΗ... Σχέση προσωπική με εμάς και Εκείνον. Άραγε πόσες δικαιολογίες δεν
ευθύνονται για εκείνα τα ραντεβού που ακυρώσαμε. Εξαγοράζουμε με φθηνές
δικαιολογίες Εκείνον που είναι τόσο πολύτιμος... Χρόνια τώρα Τον έχουμε
στημένο να περιμένει.
Τον έχουμε χορτάσει σε ‘’χυλόπιτες’’, στο φτύσιμο…..