“Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Άγιον”

 

“Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Άγιον”. Η αγωνιστική διάθεση, η αγιότητα το βίου,ο αγιασμός της ψυχής, τα δώρα της χάριτος, μας προσφέρονται εν Αγίω Πνεύματι. “Τούτου μετέχοντες έχομεν του Πατρός την αγάπην και του Υιού την  χάριν και αυτού του Πνεύματος την κοινωνίαν”,  όπως παρατηρεί ο Μέγας Αθανάσιος. Αυτό αγιάζει το σώμα μας και το κάνει “ναόν Θεού ζώντος”, ασύγκριτα τιμιώτερο από κάθε χειροποίητο ναό, αφού  έρχεται να κατοικήσει ο ίδιος ο Θεός. Σ’ αυτόν ιερουργεί το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Όπως κατά την δημιουργία “Πνεύμα Θεού επεφέρετο” πάνω στα ύδατα και διαμόρφωνε το άμορφο χάος, έτσι και σε κάθε πνευματική αναδημιουργία το Πνεύμα το Άγιο μορφοποιεί και διακοσμεί το άκοσμο ηθικό χάος της ψυχής. Κάνει τον τελώνη Ευαγγελιστή, τον άσημο αλιέα διάσημο θεολόγο, τον “πνέοντα απειλής και φόνου” διώκτη Σαύλο μεγαλόπνοο Απόστολο και κήρυκα της αγάπης.

Και οι θαυμαστές αυτές μεταστροφές από την αναγεννητική παρουσία του Αγίου Πνεύματος στη ζωή της Εκκλησίας, δεν έγινε μια φορά μόνον στο παρελθόν. Συντελούνται και σήμερα στη ζωή του καθενός μας. Τις διαπιστώνουμε στις πτώσεις μας που ακολουθούνται από ανορθώσεις, στις αυθόρμητες εμπνεύσεις και παρακινήσεις για αγαθά έργα ανιδιοτελούς αγάπης και προσφοράς. Υπάρχουν ανεξήγητες στιγμές πνευματικής ευφορίας και ψυχικής ανατάσεως, αγωνιστικής αυταπάρνησης, ατομικού παραμερισμού, αποστροφής  προς την αμαρτία, ταπεινής διακονίας, ειλικρινούς αγάπης προς τον πλησίον.  Ποια είναι η κινητήρια δύναμη για όλα αυτά;

Πόσες φορές πέσαμε και δεν μείναμε στη πτώση μας; Σηκωθήκαμε. Ποιος ψιθύρισε  στα βάθη της ψυχής μας το “αναστάς πορεύσομαι”; Και ποιος μας παρακίνησε να προφέρουμε με συντριβή το “ήμαρτον”; Ποιος λάλησε ενισχυτικούς λόγους την ώρα της απελπισίας  μας και μας έδωσε    φτερά να  πετάξουμε στην κορυφή της αγιότητας  και της πνευματικής δημιουργίας; Αν το Άγιο Πνεύμα δεν μας εμψύχωνε με τη ζωογόνο πνοή του στην πνευματική ξηρασία μας  ποιος ηθικός μαρασμός και νέκρωση θα κυριαρχούσε στην ψυχή μας!

Τα χαρίσματα του αγίου Πνεύματος χορηγούνται πλούσια. Η δεκτικότητά μας είναι ανάλογη; θα το αφήσουμε να σκηνώσει στην ψυχή μας;

ΠΗΓΗ agiabarbarapatras