ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ: άλλος ένας κόμπος στο κομποσχοίνι του σατανά.

Μὴν περιμένετε ἐλευθερίαν ἀπὸ τοὺς Φράγκους· ἔχουν βασιλέα ὁποὺ πωλεῖ κι᾿ ἀγοράζει· ἡ τουρκικὴ βία καὶ ὁ λατινικὸς δόλος θὰ θραύσῃ τὴν ἀσπίδα σας, ὅσον εὐρεῖα καὶ ἄν εἶναι.

ΛΟΡΔΟΣ ΜΠΑΫΡΟΝ

μεταφρ. Ἀλεξάνδρου Παπαδιαμάντη. (Ἄπαντα. τομ5.σελ 258)

 

Γεώργιος Τζανάκης

 

Ὁ διάβολος χρησιμοποιῶντας τὰ ἐργαλεία του, τὸν αἱρετικὸ παπισμὸ τῆς δύσεως (καὶ ὅλα τὰ ἰδεολογικά του γεννήματα) σὲ συνεργασία μὲ τὸν ἱσλαμισμὸ τῆς ἀνατολῆς (καὶ ὅλα τὰ φανατικά του τέκνα) ἐτοιμάζει νέο μακελειὸ γιὰ τοὺς πληθυσμοὺς τῆς περιοχῆς μας πρὸς τέρψιν τοῦ ἰδίου καὶ τῶν ὑπηρετῶν του.

Ὁ διάβολος ἦταν ἐξ ἀρχῆς ἀνθρωποκτόνος. Ἔβγαλε τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν παράδεισο καὶ τὸν δυνάστευε διὰ τοῦ θανάτου. Παρεμβαίνοντας στὶς προχριστιανικὲς ἀνθρώπινες θρησκεῖες καθοδηγοῦσε στὸ μέτρο ποὺ μποροῦσε τὴν ζωή τῶν ἀνθρώπων, ἐμφανιζόμενος ὡς ὁ μόνος ἰσχυρός. Τὸν Χριστὸ -τὸν ἐνανθρωπήσαντα υἱὸ τοῦ Θεοῦ, λόγῳ ἀνεπάρκειας τῆς Ἐβραϊκῆς θρησκείας, γιὰ νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπο- τὸν σταύρωσε ἀλλὰ ἔχασε τὴν κυριαρχία του στοὺς νεκροὺς, διότι Αὐτὸς ἀναστήθηκε. Ἀναστήθηκε, ἀλλὰ ἔμεινε μέσα στὸν κόσμο διὰ τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ σώματός Του, καὶ ἔτσι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ νικᾶ τὸν θάνατο, νὰ ἁγιάζεται. Ἔκτοτε ὁ διάβολος εἶναι μὲν ἀδύναμος μπροστὰ στὴ θεία ἀγάπη, προσπαθεῖ ὅμως νὰ ξεγελᾶ τὸν ἄνθρωπο νὰ τὸν ζαλίζει, νὰ τὸν μπερδεῦει, νὰ τὸν ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του.

Ξεκίνησε μὲ τοὺς διωγμοὺς, τὶς σφαγὲς, τὰ βασανιστήρια. Τρεῖς ὁλόκληρους αἱῶνες προσπαθοῦσε χρησιμοποιῶντας τὶς ἐξουσίες τοῦ κόσμου ἐτούτου καὶ ἀντὶ νὰ ἐξαφανιστῇ αὐτὴ ἡ ράτσα τῶν χριστιανῶν αὔξανε καὶ ἀπλωνόταν παντοῦ. Τότε δούλεψε διὰ τῶν ἀνθρώπων μέσα ἀπὸ τὴν ἐκκλησία. Καλλιέργησε τὶς αἱρέσεις, καὶ ἀπέκοψε κομμάτια τῆς ἐκκλησίας. Ἐκμεταλεύτηκε τὴν ὑπερηφάνεια, τὴν φιλαρχία, τὸν ἐγωκεντρισμὸ καὶ κάθε πάθος καὶ ἔφθειρε τὸ σῶμα τῆς ἐκκλησίας ἀλοιώνοντας τὴν σωτήρια διδασκαλία, σχετικοποιῶντας τὰ παραδεδομένα, κλείνωντας τὸν δρόμο τῆς θεώσεως.

Ἡ Ἐκκλησία ἀντέδρασε καὶ ἐκάστοτε, ἀφοὺ ἐξαντλοῦσε κάθε προσπάθεια ἐπαναφορᾶς τους στὴ ὀρθὴ πορεία, μὲ πόνο καὶ ὀδύνη ἀπέκοπτε τὰ μέλη τὰ σάπια γιὰ νὰ μὴν κατασταφὴ τὸ ὅλον. Ἡ μεγάλη καὶ ὀδυνηρώτερη αἱρετικὴ συμφορὰ ἦταν ἡ ἀποκοπὴ τῆς δυτικῆς ἐκκλησίας ἡ ὁποῖα κατάληξε στὴ δημιουργία τοῦ παπικοῦ ἐκκλησιαστικοπολιτικοῦ μορφώματος, τὸ ὁποῖο ὁδήγησε τὸν πάλαι ποτὲ δυτικὸ χριστιανισμὸ στὴν σημερινὴ θεσμοθετημένη ἄθεη ἀντιχριστιανικὴ καὶ φεουδαρχικὴ στάσι ζωῆς.

Παράλληλα ὁ διάβολος δημιούργησε, ἔχωντας πείρα πλὲον τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ τὴν μουσουλμανικὴ θρησκεία ὡς τὸ «τελειώτερο» ὅπλο του, ἀφοὺ μέσα εἶχε περάσει ὅσα μποροῦσαν νὰ ἀποτελέσουν ἀντίδοτο πρὸς τὴν πίστι στὸν Χριστό, καὶ νὰ μπερδέψουν τοὺς ἀνθρώπους. Ἐνῷ ἡ αἱρετικὴ δύσι ὑπονόμευε καὶ ἀδυνάτιζε τὴν ὀρθόδοξη ἀνατολὴ μὲ ἀποκορύφωμα τὴν κατάληψι τῆς Πόλεως τὸ 1204, ὁ μωαμεθανισμὸς κέρδιζε ἔδαφος, περιοχὲς καὶ ψυχὲς ἐκμεταλευόμενος τὰ πάθη τὰ λάθη καὶ τὶς ἀστοχίες τῶν ἠγετῶν τῆς ἀνατολῆς. Δὲν προωθεῖται τυχαίως σήμερα ὁ ὕπουλος βίαιος ἐξισλαμισμὸς τῶν πρώην καὶ νῦν χριστιανικῶν (στὸν ὅποιο βαθμὸ διατηρεῖται ὁ χριστιανισμὸς σ᾿ αὐτές) κοινωνιῶν.

Τὸ 1453 ἦταν τὸ ἀναπόφευκτο τέλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Αὐτοκρατορίας. Ὑποδουλωθήκαμε στοὺς βαρβάρους, γίναμε γκιαούρηδες γι᾿ αὐτοὺς καὶ τὸ σύμβολο τῆς ὀρθόδοξης ἀνατολῆς, ἡ Ἁγία Σοφία ἔγινε τζαμί καὶ ἔκτοτε μένει σκλαβωμένη στὰ χέρια τῶν ἁγαρηνῶν.

Τὸ 1821 οἱ πατέρες μας κατάφεραν νὰ ξεσηκωθοῦν καὶ σιγὰ-σιγὰ νὰ στήσουν αὐτὸ τὸ κράτος ποὺ ἦτο ἐξ ἀρχῆς προτεκτοράτο τῶν δυτικῶν καὶ σήμερα πλέον ἔχει καταντήσει σὲ ἕναν ἀδυσώπητο ἐχθρὸ κάθε ἑλληνικοῦ κάθε ὀρθοδόξου κάθε ἀληθινοῦ. Παράλληλα συνεχίστηκε καὶ ὁ μακρόσυρτος ἐκκλησιαστικὸς ἐκφυλισμὸς τοῦ λαοῦ μας. Ἡ τελευταία φάσι του ξεκίνησε ἀπὸ τὴν Πόλι, ὀργανώθηκε ἀπὸ τὴν Πόλι, συνεχίζεται μέχρι τὶς μέρες μας ἀπὸ τὴν Πόλι πρὸς ὅλο τὸν κόσμο. Ἡ σκλαβωμένη Μεγάλη Ἐκκλησία ἔγινε τὸ ὄχημα γιὰ τὴν μεταλλαγὴ τῆς Ἐκκλησίας σὲ κακέκτυπο τῆς παπικῆς ὀργανώσεως. Καὶ δυστυχῶς πλεὸν σχεδὸν ὅλες οἱ Ἐκκλησίες, σχεδὸν ὅλοι οἱ κληρικοὶ, σχεδὸν ὅλοι οἱ «πιστοί» εἴτε ἐν αἰσθήσει, εἴτε ἀσυναίσθητα, ζοῦμε καὶ τρεφόμαστε μέσα σ᾿ αὐτὸ τὸ βοῦρκο. Καὶ δὲν ξεχάσαμε καὶ χάσαμε μόνο τὴ γνήσια ὀρθόδοξη βιωτή, ἀλλὰ συνηθίσαμε τὸ ψεῦδος καὶ τὸν παραλογισμό καὶ μιλᾶμε πιὰ μὲ λέξεις χωρὶς οὐσία χωρὶς νόημα σὰν τὰ πλαστικὰ σκεύη μιᾶς χρήσεως ἤ τὰ κινέζικα προϊόντα ποὺ φαίνονται καλὰ, ἀλλὰ εἶναι οὐσιαστικὰ ἄχρηστα καὶ ἀπλῶς μεγαλώνουν τὸν ὄγκο τῶν σκουπιδιῶν.

Καὶ ἐνῷ ἡ σκλαβωμένη Ἀγιὰ Σοφιὰ ξαναγίνεται τζαμὶ ἀπὸ τοὺς κατακτητές ἀκούγονται κουβέντες ὅπως τὶς παρακάτω:

«Η Αγία Σοφία ως μουσείο αποτελεί τόπο και σύμβολο συναντήσεως, αλληλεγγύης και αλληλοκατανοήσεως Χριστιανισμού και Ισλάμ»(1).

Ἔχω μεγάλη ἀπορία, ἄν ἐκαλοῦντο αὐτοὶ ποὺ λέν τέτοιες κουβέντες νὰ ἐξηγήσουν τί σημαίνουν τὰ λόγια τους, τί θὰ ἀπαντοῦσαν σὲ ἀπλὰ ἑλληνικά. Ἡ λεηλατημένη Ἁγία Σοφία, ἡ μετατραπεῖσα σὲ τζαμὶ εἶναι σύμβολο συναντήσεως, ἀλληλεγγύης καὶ ἀλληλοκατανοήσεως; Συνάντησις λέγεται ἡ κατάκτησις, ἡ λεηλασία, ἡ ἀλλαξοπιστία διὰ τῆς βίας; Ἀλληλεγγύη εἶναι ἡ σφαγὴ, ὁ ἐξανδραποδισμὸς καὶ ἡ γενοκτονία τῶν χριστιανικῶν πληθυσμῶν; Ἀλληλοκατανόησις λέγεται ἡ δουλεία, ἡ καταπίεσις ἡ ἐξαφάνισις κάθε δικαιώματος ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν ζωή; Ἡ θρησκεία τοῦ μίσους, τῆς βαρβαρότητος καὶ τῆς ἀπανθρωπίας τίνος εἴδους συνάντησι καὶ ἀληλοκατανόησι μπορεῖ νὰ ἔχει μὲ τὴν πίστι τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἀνθρωπιᾶς; Κάηκε ἡ Σμύρνη τὸ 22, ξεριζώθηκαν οἱ πληθυσμοὶ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τοῦ Πόντου, τὸ 55 νέες σφαγὲς καὶ λεηλασίες, ἄδειασε ἡ Πόλις, Ἴμβρος καὶ Τένεδος ἐκτουρκίστηκαν ἡ Κύπρος κινδυνεύει καὶ ἡ Θράκη παίρνει σειρὰ καὶ μιλοῦν γιὰ ἀλληλοκατανόησι καὶ ἀλληλεγγύη; Ποιοί; Αὐτοὶ ποὺ χειροκροτοῦν καὶ ὑμνοῦν τοὺς φονηάδες τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς ὀρθοδοξίας; Θοῦ Κύριε…

Ἄν χάσουν οἱ λέξεις τὸ νόημά τους δὲν ὑπάρχει ποτὲ ἐλπίδα διορθώσεως τοῦ κακοῦ. Ἄν τὴν κατάκτησι τὴν ὀνομάζεις καὶ τὴν θεωρεῖς συνάντησι, ἄν τὴν δουλεία καὶ τὴν σκλαβιὰ τὴν λές ἀλληλεγγύη, ἄν τὴν τρομοκρατία καὶ τὴν ὑποταγὴ τὴν λές ἀλληλοκατανόησι, τότε ἀφοὺ ζεῖς ἀρμονικὰ σὲ ἕνα κόσμο ἀλληλεγγύης καὶ ἀλληλοκατανοήσεως δὲν χρειάζεται κάτι νὰ κάνεις καὶ κάτι νὰ ἀλλάξεις. Καλὰ εἶναι ἐκεί. Μὴν παραπονιέσαι γιὰ ὅτι σοῦ συμβεῖ. Καὶ ἄν ὁ κατακτητὴς, ὁ ἐπίβουλος, ὁ τύραννος ζητὰ ὅλο καὶ περισσότερα καὶ μεγαλώνει ὁ αὐταρχισμὸς καὶ τὰ βασανιστήριά του μὴν δίνεις σημασία, ἀπλῶς βαθαίνει καὶ πλαταίνει ἡ ἀλληλεγγύη καὶ ἡ ἀλληλοκατανόησι.

Ἄλλοι πάλι, στὸ ἴδιο φάσμα –γιατὶ ἕνα εἶναι τὸ φάσμα τῆς ὑποτέλειας τοῦ ἐκφυλισμοῦ καὶ τοῦ δαιμονισμοῦ, ἀλλὰ ἐκπέμπουν πολλοὶ σταθμοὶ σὲ διάφορες συχνότητες ἔχοντας ἄλλα προγράμματα μὲ τὸ ἴδιο μήνυμα – βλέπουν τὴν Ἁγιὰ Σοφιά ὡς «δημιούργημα του ευρύτερου Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, το οποίο ὑπῆρξε σύμβολο ἑνότητος και ειρηνικής συνυπάρξεως»(2). Σοβαρά; Τὸ λέτε ξύπνιοι αὐτὸ; Ἤ λέγοντάς το πιστεύετε ὅτι κατανοεῖτε τὶ ἦταν τί εἶναι καὶ τὶ σημαῖνει ἡ Ἁγία Σοφιά;

Ἡ Ἁγιὰ Σοφιὰ δημιούργημα τοῦ εὐρύτερου Εὐρωπαϊκοῦ Πολιτισμοῦ!!! Τόσα καταλαβαίνετε, τέτοια κάνετε, τέτοια λέτε. Ἀλλὰ ἄνθρωποι ποὺ ἔκλεισαν τὶς ἐκκλησίες ὑποκύπτοντας δουλικὰ στοὺς παραλογισμοὺς (καὶ στὶς κρυμένες σκοπιμότητες) τῆς ἐξουσίας ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῆς φιλανθρωπίας καὶ τοῦ ἐνδιαφέροντος γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ λαοῦ, ἀποδεικνύουν ἐμπράκτως ὅτι δὲν πιστεύουν ὀρθῶς στὸν Θεὸ, οὔτε ἔχουν σχέσι μὲ τὴν παράδοσι τῶν πατέρων. Δὲν εἶναι λοιπὸν παράξενο νὰ λένε τέτοιες ἀσυναρτησίες, ἀποδεικνύοντας ξανὰ καὶ ξανὰ τὸν ἤδη διεγνωσμένο γραικυλισμό τους. «Ἕως πότε θὰ εἴμεθα ἀχαρακτήριστοι Γραικύλοι;»( Ἀλ. Παπαδιαμάντης. Ἄπαντα. Τομ4. σελ.194.) Τότε βέβαια περιστασιακὰ ἐξεδήλωναν τὶς φιλοπαπικὲς προτιμήσεις τους οἱ ἡμέτεροι λατινόφρονες: «Καὶ ὅμως εὐρίσκονται ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρὸν ἐκ τῶν ἡμετέρων τινές, τόσον ἐκφυλισμένοι, ὥστε νὰ θαυμάζωσι τὰ τῆς Παπικῆς ἐκκλησίας.! (ὅ.π. τομ5. Σελ.181.) Σήμερα νυχθημερὸν δηλώνουν ὅτι ἀνήκομεν εἰς τὴν Δύσιν καὶ σ᾿ αὐτὴν ἐλπίζουν καὶ ἀπὸ κεῖ περιμένουν…

Ἡ δημιουργικὴ συνεισφορὰ τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, ἡ μόνιμη καὶ διαρκής καὶ ἐπίμονη προσπάθεια καταστοφῆς τῆς ὀρθόδοξης ἀνατολῆς, πλὴν τοῦ 1204 ἐκδηλώθηκε σαφέστερα καὶ πρὸ τῆς πτώσεως τῆς Πόλεως στὴν Φεράρα Φλωρεντία καὶ κατὰ τὴν μικρασιατικὴ καταστροφὴ, καὶ τὸ 55, καὶ στὴν εἰσβολὴ καὶ κατοχὴ τῆς Κύπρου, καὶ στὶς Πρέσπες τώρα, καὶ στὰ μνημόνια ἀλληλεγγύης καὶ ἀλληλοκατανόησις τῆς τελευταίας δεκαετίας.

Δὲν εἶναι σύμβολο ἑνότητας καὶ εἰρηνικῆς συνυπάρξεως ἡ Ἁγιὰ Σοφιά. Τὰ περιφερόμενα καὶ διατυμπανιζόμενα σύμβολα καὶ ἰδανικὰ τῆς ἑνότητας τῆς συνύπαρξης τῆς ἀνεκτικότητος τῶν δικαιωμάτων καμμιὰ σχέσι δὲν ἔχουν μὲ αὐτὸ τὸ σύμβολο. Δὲν ἔχει σχέσι μὲ νέες ἐποχὲς, νὲες ἀξίες, νέες ἀπάτες.

Ἡ Ἁγιὰ Σοφιὰ εἶναι ἡ ἀνεπανάληπτη ὑλικὴ μαρτυρία τοῦ πάλαι ποτὲ μεγαλείου καὶ τῶν ἔργων τῆς πάλαι ποτὲ ὀρθόδοξης αὐτοκρατορίας. Τώρα εἶναι σκλαβωμένη στοὺς βαρβάρους ἱσλαμοφασίστες. Τὰ φληναφήματα περὶ παγκοσμίου πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς, Οὐνέσκο, συγκλονισμένης ἀνθρωπότητος, εὐρωπαϊκῶν ἀντιμέτρων κλπ ἀπλῶς ἀποδεικνύουν τὴν μόνιμη ἐπικαιρότητα τοῦ ἔργου τοῦ Λεμπέση Ἡ τεραστία σημασία τῶν βλακῶν ἐν τῷ συγχρόνῳ βίῳ. Μὴν θυμώσει κανεὶς ἐκσυγχρονισμένος ἀνθρωπιστὴς ἤ προοδευτικὸς νεάτερνταλ ἤ δεσπότης ἤ πνευματικὸς ἀπαιτῶν ὑπακοή ἀπὸ ὅλους στὶς ἀνοησίες ποὺ ἕκαστος ἐξ αὐτῶν λέει καὶ κάνει. Ὅποιος ἐπιθυμεῖ δὲν εἶναι δύσκολο νὰ μπῇ τὸ δάκτυλο στὸν τύπο τῶν βλακειῶν ποὺ ἐκστομίζουν καὶ τῶν ἀνοσιουργημάτων ποὺ διαπράττουν. Πλὴν ὁ βίος μικρὸς, ἄς ἀνοίξουν τὰ μάτια τους λιγάκι οἱ ὑπόλοιποι εὐ-βλαβεῖς.

Σήμερα δὲν κλαῖμε γιὰ τὴν καταστροφὴ κτισμάτων, ἐδὼ διέλυσαν τὶς Ἐκκλησίες, τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. «Οὐ γὰρ οἰκοδομημάτων γηΐνων καταστροφήν, ἀλλ᾿ Ἐκκλησιῶν ἅλωσιν ὀδυρόμεθα» (Μέγας Βασίλειος PG32. 436)

Μὲ τὸν τελευταῖο διωγμὸ τῆς πίστεως δὲν ἀποδείχθηκε μόνον ἡ ἀνεπάρκεια τῶν ἐπισκόπων, ἀλλὰ φάνηκε καὶ ἡ γύμνια ἀκλινοῦς πίστεως τῶν διαφόρων «πνευματικῶν» ποὺ ὄχι μόνο ὑπήκουσαν στὶς ἐντολὲς τῶν δεσποτάδων καὶ καταπάτησαν τὴν ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ, κλείνοντας τὶς ἐκκλησίες τους, ἀλλὰ ἀπαγόρευαν στοὺς ἀνθρώπους νὰ πᾶνε σὲ ἄλλες ἐκκλησίες νὰ λειτουργηθοῦν καὶ νὰ κοινωνήσουν καὶ ἀπαιτοῦσαν ὑπακοή διότι ἔτσι ἀποφάσισε ἡ «ἐκκλησία». Ἀκόμα καὶ σήμερα, δὲν ἔχουν καταλάβει τί ἔχει συμβεῖ τὰ «πνευματικὰ» αὐτὰ πρόσωπα, οἱ κληρικοὶ, στὴν πλειονότητά τους….

Αὐτὴ εἶναι ἡ μεγάλη ἄλωσις ποὺ προκαλεῖ πίκρα καὶ θλίψι… Καὶ ἀπὸ πάνω λογίδρια καὶ μποῦρδες γιὰ πανανθρώπινες ἀξίες, πολιτιστικὲς κληρονομιὲς, πολιτισμένους κόσμους, διεθνεῖς κοινότητες κλπ.

Ὤ! ἀνόητοι καὶ βραδεὶς τὴν καρδίαν! Κλείσανε τὶς ἀνοικτὲς ἐκκλησίες καὶ ὄχι μόνο δὲν μιλήσατε ἀλλὰ συναινέσατε καὶ τώρα φωνάζετε ποὺ τὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ ἀπὸ μουσεῖο τὴν ξανακάνανε τζαμί; Ἐκεὶ ποὺ ὁ λόγος καὶ ἡ πρᾶξις σας θὰ εἶχαν ἀποτέλεσμα σιωπήσατε καὶ ἀδρανήσατε μὲ συνέπεια νὰ ριφθοῦν τὰ ἱερὰ τοῖς κυσὶν, νὰ κινδυνεύσῃ καὶ ἡ πίστις καὶ οἱ πιστοὶ καὶ νὰ φτάσουμε στὴν σημερινὴ ἀθλία κατάστασι. Τώρα ἐκεὶ ποὺ ὁ λόγος σας δὲν ἔχει κανένα ἀποτέλεσμα φωνασκεῖτε καὶ λέτε ἄλλα ἀντ᾿ ἄλλων, σύγχρονοι δυσλεξικοὶ δόν κιχῶτες μὲ εἰδικὲς ἀνάγκες. Ἀλλὰ τότε δὲν φτάναν τὰ λόγια. Χρειαζόταν πράξεις. Δηλάδὴ νὰ κάνετε τὸ καθῆκον σας ἔναντι τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλὰ ὑπῆρχαν τὰ πρόστιμα καὶ ἡ ἀστυνομία καὶ ὁ φόβος καὶ οἱ ρουφιάνοι γιὰ τοὺς μέν, τὰ φράγκα καὶ ἡ ἐξουσία καὶ ὁ καθωσπρεπισμὸς γιὰ τοὺς δέ. Ὁπότε βολευόμαστε μὲ τὴν «ὑπακοὴ» καὶ φαινόμαστε καὶ ἐνάρετοι. Ὅλοι, ὅσοι τότε πρόδωσαν τὴν πίστι στὴν πράξι, πατριάρχες καὶ δεσπότες καὶ σύνοδοι, τώρα πρωτοστατοῦν πάλι σὲ τζάμπα δηλώσεις καὶ πύρινους λόγους (Βλέπετε τώρα σεβ. Ἀργολίδος τοὺς πράγματι τζάμπα μάγκες; Πολὺ σπουδαῖο τὸ ὅτι «ἡ ὀμορφιὰ θὰ σώσῃ τὸν κόσμο» καὶ πράγματι τζάμπα- μεγάλη καὶ σημαντικὴ ἡ συνεισφορά σας στὸ θέμα τῆς Ἁγιᾶς Σοφίας)(3).

Πράξεις χρειαζόμαστε, ἀγαπητοί. Καὶ πράξεις ποὺ νὰ συνάδουν μὲ τὸ ἀξίωμα καὶ τὴν εὐθύνη ἑκάστου, δηλαδὴ νὰ εἶναι σύμφωνες μὲ τὰς τῶν ἁγίων θεοπνεύστους θεολογίας καὶ τῆς Ἐκκλησίας τὸ εὐσεβὲς φρόνημα.

Σὲ λίγο πιθανὸν νὰ ξανακληθεῖτε νὰ ξανακλείσετε τὶς ἐκκλησίες. Ὁ «φοβερὸς ἱὸς» ἐτοιμάζεται γιὰ τὸ δεύτερο ἡμίχρονο. Τί θὰ κάνετε;

Στὸν Καναδὰ ὁ ἐκεὶ ἐκκλησιαστικὸς ἄρχων κοινωνεῖ τὸν κόσμο μὲ ξεχωριστὰ «κουταλάκια» μὲ τὴν εὐλογία-ἀνοχὴ-προτροπή τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Πῶς σᾶς φαίνεται; Ποιὰ ἡ εὐθύνη σας ὡς ὀρθοδόξων ἐπισκόπων καὶ ποιὰ ἡ στάσις σας γι᾿ αὐτό;

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων 16/7/2020

(1) Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως τὰ λέει αὐτά.
(2) Ἡ «λεβέντικη» Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὰ καταθέτει γραπτῶς!!! [Εδώ, εδώ κι εδώ]
(3)“Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο”- Σκέψεις και ερωτήματα για την Αγιά Σοφιά του Αργολίδος Νεκταρίου