Ο ταπεινός έχει την ελπίδα και το θάρρος του στον Θεό

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου-Aόρατος Πόλεμος

Σχετικά μέ αὐτό, βρίσκονται σέ πλάνη πολλοί, ὅσοι νομίζουν γιά ἀρετή τήν ὀλιγοψυχία καί τήν ὑπερβολική λύπη πού τούς συνοδεύει ὕστερα ἀπό τήν ἁμαρτία, μή γνωρίζοντας ὅτι αὐτή προέρχεται ἀπό κρυφή ὑπερηφάνεια καίπρόληψι, ποὺ ἔχουν κάνει θεμέλια πάνω στήν ἐλπίδα καί στό θάρρος πού ἔχουν στόν ἑαυτό τους καί στίς δυνάμεις τους. 

Γιατί αὐτοί, ὑπολογίζοντας τον ἑαυτό τους ὅτι εἶναι κάτι, κατά κάποιον τρόπο, ξεθάρρεψαν πολύ, καί βλέποντας μὲ τήν δοκιμή τῆς πτώσεως, ὅτι δέν ἔχουν καμμία δύναμι, ταράζονται καί ἀποροῦν, σάν γιά κανένα πρᾶγμα καινούργιο καί ὀλιγοψυχοῦν βλέποντας πεσμένο στή γῆ ἐκεῖνο στὸ ὁποῖο βασίσθηκαν (δηλαδή τον ἑαυτόν τους), πάνω στόν ὁποῖο εἶχαν ἀποθέσει τό θάρρος καί τήν ἐλπίδα τους.

 Αὐτό ὅμως δέν γίνεται  στόν ταπεινό, ὁ ὁποῖος μόνο στόν Θεό ἔχει τήν ἐλπίδα καί τό θάρρος του, χωρίς να ἔχῃ καμία ἐλπίδα στόν ἑαυτό του. Γι᾿ αὐτό, ὅταν πέσῃ σέ κάθε εἴδους σφάλμα, ἂν καί αἰσθάνεται πόνο καί λύπη, μέ ὅλο τοῦτο δέν ταράσσεται, οὔτε ἀπορεῖ.

 Γιατί ξέρει ὅτι αὐτό  τοῦ συνέβη ἀπό την ἀθλιότητα καί τήν ἀδυναμία τοῦ ἑαυτοῦ του, ἡ ὁποία γνωρίζεται πολύ καλά μέ τό φῶς τῆς ἀλήθειας.

ΠΗΓΗ