ΟΙ ΣΩ­ΜΑ­ΤΙ­ΚΕΣ Α­ΣΘΕ­ΝΕΙ­ΕΣ: ΣΩ­ΤΗ­ΡΙ­ΕΣ Ἤ ΚΑ­ΤΑ­ΣΤΡΟ­ΦΙ­ΚΕΣ;

 Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

Οἱ πνευ­μα­τι­κές πα­ραι­νέ­σεις τοῦ ὁ­σί­ου Θε­ο­φά­νους τοῦ Ἐ­γκλεί­στου –ὁ ὁ­ποῖ­ος δι­ε­τέ­λε­σε γι­ά κά­ποι­ο δι­ά­στη­μα καί ἐ­πί­σκο­πος Τα­μπώφ καί Βλαδιμίρ τῆς Ρωσ­σί­ας– ἀ­πο­τε­λοῦν ἀ­πα­ντή­σεις σέ προ­σω­πι­κά ἐ­ρω­τή­μα­τα πι­στῶν καί ἀ­φο­ροῦν γε­νι­κό­τε­ρα τήν πνευ­μα­τι­κή τους ζω­ή καί εἰ­δι­κό­τε­ρα τήν ἐ­πι­τυ­χῆ καί θε­ο­φι­λῆ ἀ­ντι­με­τώ­πι­ση τῶν ἀ­σθε­νει­ῶν.

Λό­γῳ τοῦ ὅ­τι ὅ­λοι πε­ρι­πί­πτου­με σέ δι­ά­φο­ρες σω­μα­τι­κές ἀ­σθέ­νει­ες, πού μᾶς δη­μι­ουρ­γοῦν ποι­κί­λα προ­βλή­μα­τα, προ­κύ­πτει ἡ ἀ­νά­γκη στόν καθένα γι­ά ἔ­γκυ­ρες πνευ­μα­τι­κές ἀ­πα­ντή­σεις σέ σχε­τι­κά μέ τό θέ­μα αὐ­τό ἀ­να­πά­ντη­τα ἐ­ρω­τή­μα­τα (καί ἐ­ρω­τη­μα­τι­κά) μας. Ἄς ἀ­κού­σου­με, λοι­πόν, τίς θε­ο­φώ­τι­στες συμβουλές τοῦ Ἁγίου Θεοφάνη… 

Ἡ ὑ­γεί­α σας κλο­νί­στη­κε. Ἡ κλο­νι­σμέ­νη ὑ­γεί­α τοῦ σώ­μα­τος μπο­ρεῖ νά κλο­νί­σει καί τήν ὑ­γεί­α τῆς ψυ­χῆς, δι­α­κυ­βεύ­ο­ντας τή σω­τη­ρί­α της, ἄν ὁ ἄρ­ρω­στος ἄν­θρω­πος βα­ρυγ­γω­μά­ει, ἀ­γα­να­κτεῖ ἤ ἀ­πελ­πί­ζε­ται. Εὔ­χο­μαι, μέ τή βο­ή­θει­α τοῦ Κυ­ρί­ου, ν’ ἀ­παλ­λα­γεῖ­τε καί ἀ­πό τή μί­α καί ἀ­πό τήν ἄλ­λη συμ­φο­ρά.

Τό­σο ἡ ὑ­γεί­α ὅ­σο καί ἡ ἀ­σθέ­νει­α χρη­σι­μο­ποι­οῦ­νται ἀ­πό τή θεί­α πρό­νοι­α ὡς μέ­σα σω­τη­ρί­ας μας, φτά­νει νά τά ἐ­κμε­ταλ­λευ­ό­μα­στε μέ πνεῦ­μα πί­στε­ως. Τά ἴ­δι­α, ὅ­μως, μπο­ροῦν νά γί­νουν καί μέ­σα κα­τα­στρο­φῆς μας, ἄν τ’ ἀ­ντι­με­τω­πί­σου­με σφα­λε­ρά. Τί σᾶς χρει­ά­ζε­ται, λοι­πόν, τώ­ρα, στόν και­ρό τῆς ἀρ­ρώ­στι­ας σας; Με­γα­λό­ψυ­χη ὑ­πο­μο­νή καί ὑ­πο­τα­γή στό θέ­λη­μα τοῦ Θε­οῦ. Μό­λις ἡ ψυ­χή σας ἀ­πο­κτή­σει αὐ­τή τή δι­ά­θε­ση, θά μπεῖ στό δρό­μο τῆς σω­τη­ρί­ας, θά μπεῖ στόν πα­ρά­δει­σο!

Τά ἴ­δι­α ἔ­χω νά σᾶς πῶ καί γι­ά τήν ἀ­σθέ­νει­α τῆς κό­ρης σας. Εἶ­ναι με­γά­λος ὁ πό­νος σας, τό κα­τα­λα­βαί­νω. Ἀ­φοῦ, ὅ­μως, δο­κι­μά­σα­τε ὅ­λους τούς τρό­πους θε­ρα­πεί­ας καί χρη­σι­μο­ποι­ή­σα­τε ὅ­λα τά ἀν­θρώ­πι­να μέ­σα δί­χως ἀ­πο­τέ­λε­σμα, σᾶς ἀ­πο­μέ­νει ἕ­να πρά­γμα, ὅ,τι δη­λα­δή σᾶς συμ­βού­λε­ψα ἤ­δη: Νά συμ­φι­λι­ω­θεῖ­τε καί μ’ αὐ­τή τή συμ­φο­ρά καί νά τή ση­κώ­σε­τε μέ δι­ά­θε­ση ὑ­πο­τα­γῆς στό Θε­ό, πι­στεύ­ο­ντας ὅ­τι εἶ­ναι ἀ­πα­ραί­τη­τη γι­ά τή σω­τη­ρί­α τή δι­κή σας, τῆς κό­ρης σας καί τοῦ συ­ζύ­γου σας.

Νά θυ­μάστε τούς μάρ­τυ­ρες, πού βα­σα­νί­ζο­νταν φρι­χτά καί ρί­χνο­νταν στίς φυ­λα­κές γι­ά πέ­ντε, δέ­κα ἤ εἴ­κο­σι ὁ­λό­κλη­ρα χρό­νι­α. Καί ὅ­λα τά ὑ­πέ­με­ναν μέ γεν­ναι­ό­τη­τα, ἔ­χο­ντας ὡς μο­να­δι­κή πα­ρη­γο­ρι­ά τήν προσ­δο­κί­α τοῦ πα­ρα­δεί­σου, πού τόν κέρ­δι­ζαν χά­ρη στήν ὑ­πο­μο­νή τους...

***

Νά ὑ­πο­μέ­νε­τε με­γα­λό­ψυ­χα τήν ἀ­σθέ­νει­ά σας καί νά εὐ­χα­ρι­στεῖ­τε γι᾽ αὐ­τήν τό Θε­ό. Γι­α­τί, ἄν δέν εἴ­χα­τε ἀρ­ρω­στή­σει, θά πε­τού­σα­τε στά σύν­νε­φα, ἐ­νῶ τώ­ρα πα­τᾶ­τε στα­θε­ρά στή γῆ. Ἀ­πό τό ἄλ­λο μέ­ρος, ἄν ἤ­σα­σταν ὑ­γι­ής καί ἐ­πι­θυ­μού­σα­τε τή σω­τη­ρί­α σας, θά ἔ­πρε­πε νά κά­νε­τε νη­στεῖ­ες, ἀ­γρυ­πνί­ες καί κό­πους πολ­λούς. Ὅ­λα αὐ­τά τά ἀ­ντι­κα­θι­στᾶ­τε τώ­ρα μέ τήν ὑ­πο­μο­νή στήν ἀ­σθέ­νει­α. Κά­νε­τε, λοι­πόν, ὑ­πο­μο­νή καί μήν ἀ­νη­συ­χεῖ­τε γι­ά τί­ποτ᾽ ἄλ­λο, πα­ρά μό­νο γι­ά τήν ψυ­χή σας.

Πνευ­μα­τι­κά εἶ­στε ὑ­γι­ής. Ὀ­φεί­λε­τε, ἑ­πο­μέ­νως, νά δι­α­κο­νή­σε­τε τόν Κύ­ρι­ο ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κά –μέ τή νή­ψη, μέ τή γε­νναι­ο­φρο­σύ­νη, μέ τή συ­ν-τρι­βή καί τήν τα­πεί­νω­ση, μέ τήν ἀ­δι­ά­λει­πτη προ­σευ­χή, μέ τήν ἀ­πόρ­ρι­ψη τῶν κα­κῶν λο­γι­σμῶν, μέ τήν ἀ­πο­φυ­γή τῆς κα­τα­λα­λι­ᾶς, μέ τή μνή­μη τοῦ Θε­οῦ καί τοῦ θα­νά­του, μέ τό «χαί­ρειν με­τά χαι­ρό­ντων καί κλαί­ειν με­τά κλαι­ό­ντων» (Ρωμ. 12:15) καί μέ ἄλ­λα πα­ρό­μοι­α. Νά, λοι­πόν, ἡ σω­τη­ρί­α σας!

Ὅ­λοι μας πρέ­πει νά ἔ­χου­με πά­ντα στό νοῦ μας τό νό­μο τοῦ Θε­οῦ. Μέ τό νό­μο Του κρί­νει ὁ Κύ­ρι­ος τήν πο­λι­τεί­α μας πά­νω στή γῆ. Ὅ,τι μᾶς συμ­βαί­νει ἐ­δῶ, κα­λό ἤ κα­κό, ἀ­πό τό μι­κρό­τε­ρο ὥς τό με­γα­λύ­τε­ρο, προ­έρ­χε­ται ἤ πα­ρα­χω­ρεῖ­ται ἀ­πό τό Θε­ό καί εἶ­ναι μέ­ρος τοῦ σύ­νο­λου ἔρ­γου τῆς ἑ­τοι­μα­σί­ας μας γι­ά τή μέλ­λου­σα ζω­ή. Αὐ­τόν τό σκο­πό ὑ­πη­ρε­τοῦν τό­σο ἡ ὑ­γεί­α ὅ­σο καί ἡ ἀ­σθέ­νει­α. Αὐ­τόν τό σκο­πό ὑ­πη­ρε­τεῖ καί τῆς φί­λης σας ἡ ἀ­σθέ­νει­α. Στήν πο­ρεί­α της πρός τήν αἰ­ώ­νι­α μα­κα­ρι­ό­τη­τα, πρέ­πει, σύμ­φω­να μέ τή σο­φή καί ἀ­γα­θή κρί­ση τοῦ Θε­οῦ, νά κά­νει ὑ­πο­μο­νή. Αὐ­τό νά πι­στεύ­ε­τε. Αὐ­τό νά ἐ­μπνεύ­σε­τε καί σ’ ἐ­κεί­νη. Τό­τε τό φορ­τί­ο τῆς ἀ­σθέ­νει­ας θά πά­ψει νά βα­ραί­νει τήν ψυ­χή της. Τό­τε θ’ ἀ­να­κου­φι­στεῖ καί θά πα­ρη­γο­ρη­θεῖ. Τό πι­ό δρα­στι­κό φάρ­μα­κο τῆς ψυ­χῆς εἶ­ναι ἡ πί­στη, ἑ­νω­μέ­νη μέ τήν ἐλ­πί­δα καί τήν ἀ­γά­πη.

Μέ μι­ά τέ­τοι­α ἐ­σω­τε­ρι­κή το­πο­θέ­τη­ση, φρο­ντί­στε την μέ στορ­γή καί κά­ντε ὅ,τι μπο­ρεῖ­τε γι­ά τή θε­ρα­πεί­α της, ἔ­χο­ντας εἰ­ρή­νη στήν καρ­δι­ά καί ἀ­πό­λυ­τη ἐ­μπι­στο­σύ­νη στό Θε­ό. Τό ἴ­δι­ο καί ἡ φί­λη σας. Ἡ ἐ­γκό­σμι­α εὐ­τυ­χί­α εἶ­ναι ἕ­να ἀ­γα­θό πού ὅ­λοι θέ­λου­με. Ἄν, ὅ­μως, ὁ Κύ­ρι­ος κρί­νει ὅ­τι εἶ­ναι κα­λύ­τε­ρα γι­ά μᾶς νά στε­ρη­θοῦ­με τό κομ­μά­τι τῆς εὐ­τυ­χί­ας πού λέ­γε­ται ὑ­γεί­α, ἄς γί­νει τό θέ­λη­μά Του!...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

(Ἀ­πό τό βι­βλί­ο «Χει­ρα­γω­γί­α στήν πνευ­μα­τι­κή ζω­ή», σελ. 25-31, ἔκ­δ. Ἱ.Μο­νῆς Πα­ρα­κλή­του).