Η μεγαλύτερη πράξη είναι η προσευχή

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος 

Προσέξτε μην γκρινιάζετε. Η γκρίνια κουράζει αυτούς που ζουν κοντά σας και δυσαρεστεί τον Θεό, αχαριστία. Αρχίζετε την ημέρα σας με προσευχή και με χαμόγελο!

Θυμηθείτε ότι αυτό έκαναν οι παλαιότεροι. Στους καθρέπτες και στα προσόψιά τους γράφανε το «Καλημέρα» και το «Δόξα Σοι ο Θεός»! Ξέρανε να ζήσουνε! Μήπως δεν είχανε και τότε βάσανα, αρρώστιες και φτώχεια; Κι όμως τα περνούσαν όλα με ψυχική λεβεντιά! Ήταν φτωχοί, αλλά αξιοπρεπείς, άρχοντες.

Είχαν συνεχώς στο στόμα τους και στην καρδιά τους το «Έχει ο Θεός»…! Γνώριζαν να προσεύχονται, να καρτερούν και να νικούν! Έλεγαν: «Και να θέλω, δεν μπορώ να στενοχωρηθώ. Όταν στενοχωριόμαστε είναι σαν να λέμε στον Θεό: “Δεν συμφωνώ. Δεν τα κάνεις καλά”».

…Ύστερα είναι και αχαριστία!!! Να δοξάζουμε τον Θεό και στα καλά και στα ανάποδα! Ξέρει ο Θεός! Με αγάπη, σεβασμό, ταπείνωση και υπομονή!

Μια φορά ήταν ένας άνθρωπος που κέρδιζε το ψωμί του πουλώντας μπαλόνια στα πανηγύρια.

Είχε απ’ όλα τα χρώματα: κόκκινα, κίτρινα, μπλε και πράσινα. Όταν δεν πήγαιναν καλά οι δουλειές ελευθέρωνε ένα μπαλόνι γεμάτο με ήλιον. Το έβλεπαν τα παιδιά κι έτρεχαν κοντά του για να αγοράσουν από ένα κι έτσι οι δουλειές έπαιρναν τα πάνω τους ξανά. Αυτό γινόταν συνεχώς.

Κάποια μέρα ένιωσε ένα τράβηγμα στο σακάκι του. Γυρίζει και βλέπει έναν μικρό που ήθελε να ρωτήσει κάτι:

– Κύριε αν αφήσετε ένα μαύρο μπαλόνι, θα πετάξει κι αυτό;

Ευχαριστημένος με την ερώτηση του αγοριού απάντησε με το ίδιο ενδιαφέρον:

– Δεν είναι το χρώμα του μπαλονιού μικρέ μου που το κάνει να πετάει, αλλά εκείνο που έχει μέσα του!

Κατάλαβες τώρα; Μετράει το μέσα μας, η στάση μας. Το αν θα είσαι ένας σημαντικός άνθρωπος δεν έχει να κάνει με το παρουσιαστικό σου, αλλά με το τι έχεις μέσα στην ψυχή σου! Αν η ψυχή σου είναι καθαρή θα πετάξεις προς τον Θεό, δεν έχει σημασία το έξω αλλά το μέσα!

(Πατέρων λόγοι, διδαχαί)

Μην ξεχνούμε ότι οι δώδεκα Απόστολοι, πλήρεις Πνεύματος Αγίου, μετέστρεψαν την οικουμένη ολόκληρη εις το Ευαγγέλιο.

Σήμερα, χιλιάδες από μας, κληρικοί, μοναχοί, επίσκοποι, χριστιανοί, κοσμικοί, λαϊκοί, μοναχοί χιλιάδες, μετά βίας αν κάνουμε έναν -αν κάνουμε τον εαυτό μας.

Γιατί; Διότι πάμε ανθρώπινα. Πάμε να πείσουμε τον άλλο με τα επιχειρήματά μας. Πάμε να τον πείσουμε με τα λόγια μας, με αποδείξεις, με αντιπαραθέσεις, με χίλιες δυο επινοήσεις. Δεν πάμε να τον πείσουμε με την προσευχή.

Γιατί ουσιαστικά υπάρχει μία πνευματική ασθένεια, η ασθένεια της απιστίας. Δεν πιστεύουμε ότι ο Θεός είναι ὁ ἐνεργῶν τὰ πάντα ἐν πᾶσιν. Εάν Αυτός δεν ενεργήσει, δεν γίνεται τίποτα. Κι αν Αυτός ενεργήσει, καταργούνται όλα τα ανθρώπινα.

Έτσι λοιπόν, να το ξέρετε, ότι η μεγαλύτερη δράση, η μεγαλύτερη ενέργεια, η μεγαλύτερη πράξη είναι η προσευχή.

Κι όπως έλεγε ο αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Έμοί δέ μεγίστη πρᾶξίς ἐστιν ἡ ἀπραξία». Σε μένα, λέει, η μεγαλύτερη πράξη -η μεγίστη πράξη- είναι η απραξία. Η απραξία της προσευχής, δηλαδή. Ότι σταματώ την πράξη και ασχολούμαι με την προσευχή. Και θα δείτε ότι η προσευχή έχει τεράστια αποτελέσματα.

 ΠΗΓΗ enromiosini