Μια από τις πιο ενοχλητικές πτυχές των σημερινών μέτρων που υποτίθεται ότι
δημιουργήθηκαν "κατά της πανδημίας" και στα οποία έχουμε
υποβληθεί εδώ και σχεδόν δύο χρόνια είναι η επιμονή ότι όλα γίνονται "για
το δικό μας καλό", σαν να είναι οι κυβερνήσεις και οι μεγάλες
εταιρείες αυστηροί αλλά στοργικοί γονείς και εμείς απλά ατίθασα ή ανυπάκουα
παιδιά που δεν ξέρουν πραγματικά τι χρειάζονται.
Αυτό φέρνει στο νου την προειδοποίηση του CS Lewis για την πιο καταπιεστική τυραννία, "μια τυραννία που ασκείται ειλικρινά για το καλό των θυμάτων της".
Τώρα, δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα αν τα εμβόλια, τα λουκέτα, οι
ταξιδιωτικοί περιορισμοί και οι μάσκες λειτουργούν ή όχι. Η αίσθησή μου είναι
ότι δεν λειτουργούν, ή τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που μας λένε, αλλά δεν
είναι αυτό το θέμα. Το ερώτημα είναι γιατί μας αντιμετωπίζουν σαν ηλίθια παιδιά
που δεν μπορούν απλά να επιλέξουν, αλλά πρέπει να κάνουν ένα "εμβόλιο"
και στη συνέχεια να πάρουν "πράσινες άδειες" για να ταξιδέψουν
ή να εργαστούν ή να εισέλθουν σε οποιοδήποτε ίδρυμα.
Προφανώς, οι κυβερνήσεις και οι μεγάλες εταιρείες παγκοσμίως ανησυχούν για
την "υγεία" μας.
Αλήθεια, όμως, ανησυχούν;;;
Σαν μονομανείς, φαίνεται να ανησυχούν αποκλειστικά για την Covid.
Όχι για τον απίστευτο αριθμό προβλημάτων ψυχικής υγείας
και την ανησυχητική αύξηση των αυτοκτονιών εφήβων κατά τη διάρκεια των διαφόρων
"λουκέτων".
Όχι για τους ανθρώπους, όπως οι ηλικιωμένοι γείτονές μου,
που δεν μπόρεσαν να δουν την οικογένειά τους (που ζει σε άλλη χώρα) για πάνω
από δύο χρόνια και υποφέρουν από τη μοναξιά.
Όχι για τους ανθρώπους που, φοβούμενοι μήπως κολλήσουν το
Covid, δεν πήγαν στο νοσοκομείο για την αντιμετώπιση άλλων παθήσεων και
πέθαναν.
Όχι για τους ανθρώπους που πέθαναν ή αρρώστησαν εξαιτίας
των παρενεργειών των εμβολίων.
Όχι, είναι απλά το "Covid". Και ακόμη και αυτό
δεν φαίνεται να είναι η κύρια ανησυχία τους. Όσο επιβάλλουν τα
"διαβατήρια εμβολίων" και τις "εφαρμογές παρακολούθησης"
και την "κοινωνία χωρίς μετρητά", δεν τους ενδιαφέρει πραγματικά αν
κολλήσεις την ασθένεια ή όχι.
Πότε ξεκίνησε αυτό το κύμα ψεύτικης ανησυχίας;;; Εντάξει, οι κυβερνήσεις ήταν μάλλον πάντα στη δουλειά τους να είναι ενοχλητικοί πολυπράγμονες - το "είμαι από την κυβέρνηση και είμαι εδώ για να βοηθήσω" ήταν μια τρομακτική φράση από ποιος ξέρει πόσο καιρό. Αλλά οι εταιρείες για δεκαετίες ασχολούνταν κυρίως με την πώληση των προϊόντων τους, όχι με το να μας κάνουν διαλέξεις.
Και έτσι, στο όνομα της "συντροφικότητας", απαγορεύουν την
είσοδο σε όλους τους ανθρώπους που δεν είναι εμβολιασμένοι, συμπεριλαμβανομένων
όλων των παιδιών κάτω των 12 ετών που δεν μπορούν, δυστυχώς, να εμβολιαστούν
νόμιμα ακόμη. Δεν θα επιτραπεί η είσοδος στις συναυλίες ούτε σε άτομα με
αρνητικό τεστ Covid: μόνο στους "εμβολιασμένους", με τα κατάλληλα
πιστοποιητικά. Ακόμα και αυτοί όμως θα πρέπει να αντέξουν τις μάσκες για όλη τη
διάρκεια του θεάματος. Δεν είναι σαφές αν και οι μουσικοί πρέπει να φορούν
μάσκες - υποθέτω ότι τουλάχιστον οι φλαουτίστες θα εξαιρεθούν.
Και όμως, παρά όλους αυτούς τους δρακόντειους κανόνες που μοιάζουν
πραγματικά να αφαιρούν όλη τη διασκέδαση από τη διαδικασία (και σε αυτή την
περίπτωση ίσως είναι πραγματικά καλύτερα να μείνετε σπίτι και να
παρακολουθήσετε ένα βίντεο που μεταδίδεται μέσω διαδικτύου), "τα
πρωτόκολλα αυτά δεν προσφέρουν απόλυτη προστασία από τη μόλυνση από το COVID-19"
και οι θεατές πρέπει να "αναλάβουν οικειοθελώς όλους τους κινδύνους που
σχετίζονται με την έκθεση στο COVID-19".
Σημειώστε επίσης ότι σε όσους παρουσιάζουν πιθανά συμπτώματα ενδέχεται να
μην επιτραπεί η είσοδος, με ή χωρίς εμβόλιο. (Αναρωτιέμαι αν όποιος βήχει κατά
τη διάρκεια ενός από τα διαλείμματα θα αποβληθεί με τη βία).
Αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα από τα πολλά της γελοίας και ανελέητης
"νέας κανονικότητας" στην οποία υποβαλλόμαστε στο όνομα της
υγείας μας.
Αλλά να θυμάστε, "όλα γίνονται για το δικό σας καλό".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου