Παιδεία για κλάματα: Το βιβλίο Θρησκευτικών της Δ’ Δημοτικού συσχετίζει τον Μωυσή και τον Χριστό με τους… μετανάστες!

Παντελής Λαμψιώτης

Οι «φωστήρες» που επιμελήθηκαν το βιβλίο Θρησκευτικών του Δημοτικού, κατάφεραν να συνδέσουν τη καιόμενη βάτο με το… μεταναστευτικό!

Βιβλίο Θρησκευτικών: Για άλλη μια φορά διαπιστώνεται το πόσο προβληματικά είναι τα βιβλία των θρησκευτικών που διδάσκονται στους μαθητές της Ελλάδας. Βιβλία στείρα από πνευματικότητα, γεμάτα επιφανειακές προσεγγίσεις που κινούνται μακριά από τον ανεξάντλητο πλούτο της Ορθοδοξίας. Και όπως αποδεικνύεται, και γεμάτα από προπαγάνδα αποπροσανατολισμού, που εξυπηρετεί… πολυπολιτισμικά αφηγήματα της εποχής.

Πως αλλιώς να εξηγηθεί μια παράγραφος που αναφέρεται στον Μωυσή και την καιόμενη βάτο για να καταλήξει σε άσκηση «σκέφτομαι και γράφω», όπου τα παιδιά καλούνται να γράψουν για τις δυσκολίες που μπορεί να περνούν οι μετανάστες(!);

Συγκεκριμένα στο βιβλίο θρησκευτικών της Τετάρτης Δημοτικού, η τρίτη θεματική ενότητα που αναφέρεται σε «σπουδαία παιδιά» της Βίβλου, ξεκινά με την καταπίεση των Αιγυπτίων προς τους Ισραηλίτες και στη σελίδα 46 φτάνει στον Μωυσή (ο οποίος τοποθετήθηκε από τους γονείς του σε ένα καλάθι στις όχθες του Νείλου όταν ήταν μωρό) και στο περιστατικό της φλεγόμενης βάτου.

Εκεί οι συγγραφείς του βιβλίου θρησκευτικών, αποφασίζουν να βάλουν σφήνα ένα παντελώς άσχετο θέμα, ενημερώνοντας τους μαθητές πως «υπάρχουν δίπλα μας παιδιά με γονείς μετανάστες και ακόμα και παιδιά που μεταναστεύουν ασυνόδευτα» και τους καλούν «να μπουν στη θέση των μεταναστών» και να γράψουν τι αισθάνονται.

Ενώ ακόμα τους προτρέπουν να «διαβάσουν την ιστορία του μικρού Χριστού που έφυγε με την οικογένεια του στην Αίγυπτο» και να αναρωτηθούν «πότε φεύγει ένα παιδί από τον τόπο του».

Βιβλίο που συνδέει τα ασύνδετα

Οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου χρησιμοποιούν τέτοια άλματα λογικής, που δεν θα μπορούσε να φανταστεί ούτε ο… Μίλτος Τεντόγλου. Πλήρης αποπροσανατολισμός και παραπληροφόρηση. Ο Ιωσήφ και η – έγκυος στον Χριστό – Παναγία έφυγαν από τον τόπο τους για τις ανάγκες απογραφής που διέταξε τότε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Πήγαν στη Βηθλεέμ γιατί ήταν αυτός ήταν ο τόπος καταγωγής του Ιωσήφ. Δεν ήταν μετανάστες.

Οι Ισραηλίτες που υπέφεραν κάτω από τον ζυγό των Αιγυπτίων, είχαν να κάνουν με αλλοεθνή και αλλόθρησκο κατακτητή. Με τη καθοδήγηση του Θεού μέσω του προφήτη Μωυσή διεκδίκησαν και απέκτησαν την ελευθερία τους, και στη συνέχεια πορεύθηκαν προς τη γη των πατέρων τους (τη γη Χαναάν). Ούτε αυτοί ήταν μετανάστες.

Σε λίγο θα μας πουν πως και οι Έλληνες που ξεσηκώθηκαν το 1821 και ελευθέρωσαν πρώτα τον Μοριά, ήταν και αυτοί… μετανάστες στην Πελοπόννησο.

Το τι σχέση έχουν οι σημερινοί μετανάστες με την ιστορία του Μωυσή, μόνο η τρικυμισμένη φαντασία αυτών που επιμελήθηκαν το βιβλίο, μπορεί να το εξηγήσει. Αντί να χρησιμοποιούν στο βιβλίο ασκήσεις που να έχουν να κάνουν με την ουσία των γεγονότων της Βίβλου, κατευθύνουν τη σκέψη των μαθητών σε άσχετα θέματα, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθεί μια συγκεκριμένη ατζέντα που επιβάλλει το υπουργείο.

Μόνο και μόνο το καταπληκτικό θαύμα της καιόμενης βάτου, έχει τόσο θεολογικό υλικό, τόσους υψηλούς συμβολισμούς, τόση τροφή για σκέψη, που θα μπορούσαν να σταθούν πραγματικά χρήσιμες ασκήσεις και όχι αυτοί οι άσχετοι συσχετισμοί που προφανέστατα γίνονται για λόγους προπαγάνδας…

ΠΗΓΗ aktines