Τό Σάββατο 25 Ἰουνίου 2022 πραγματοποιήθηκε ἡ μηνιαία ὁμιλία ἀπό τόν Πανοσιολογιώτατο Καθηγούμενο τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου π. Χρυσόστομο. Ὁ κύκλος τῶν ὁμιλιῶν αὐτῆς τῆς περιόδου ἀναφέρεται στά Δέκα Δόγματα (4η Κατήχηση τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων - ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΩΝ). Ἡ σημερινή Κατήχηση ἐξέτασε τό δόγμα γιά τίς ἅγιες Γραφές (α΄ μέρος).
Αλέξης Αλεξάνδρου
Ωραία τα λόγια, οι πνευματικές αναρτήσεις και τα πληθωρικά κηρύγματα, η εύκολη και άκοπη θεωρία και αγαπολογία. Στα δύσκολα όμως είναι αλήθεια πως πατώσαμε. Στην πράξη, εκεί που έκαιγε το σίδερο πήραμε κάτω από τη βάση. Την ώρα των μεγάλων αποφάσεων, των σημαντικών εξετάσεων, του μεγάλου ναι ή του μεγάλου όχι, κάπου τα θαλασσώσαμε. Τραγικά μπερδευτήκαμε, υπέρμετρα τρομοκρατηθήκαμε και αντί ζωής επιλέξαμε θάνατο. Πνιγήκαμε μέσα σε μια κουταλιά φόβο, ταραχθήκαμε από τα ψηλά κύματα που στο πρόσωπο μας χτυπούσαν και ανελέητα απειλούσαν από παντού.
παπα-Ηλίας Υφαντής
Η Κυριακή (Γ΄Μτθ, στ:
22-33), θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως η Κυριακή της ελευθερίας και της
Δικαιοσύνης.
Κέντρο της ελευθερίας, μας λέει το
Ευαγγέλιο, είναι η καρδιά μας! Γι’ αυτό προσέξτε πού θα τοποθετήσετε την καρδιά
σας. Στον απλόχωρο ουρανό της ελευθερίας, ή στον αδιέξοδο φαύλο κύκλο της
μέριμνας και της απληστίας!
Κανένα υλικό αγαθό δεν μπορεί να ελευθερώσει την καρδιά σας. Κι αν της προσφέρετε ακόμη ολόκληρο τον κόσμο, και πάλι θα απαιτεί να της προσφέρετε περισσότερα . Μόνο, αν στρέψετε την καρδιά σας προς τον Θεό, θα βρείτε την ελευθερία. Γιατί η καρδιά του ανθρώπου είναι από τη φύση της άπειρη και μόνο, όταν συνταιριάζεται με τον άπειρο Θεό, μπορεί να ελευθερωθεί.
Ο Μαχάτμα Γκάντι έλεγε: «Η χειρότερη
μορφή βίας είναι η φτώχεια» και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ συμπληρώνει: «Εμείς στην
Δύση πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι οι φτωχές χώρες είναι φτωχές κυρίως
επειδή εμείς τις έχουμε εκμεταλλευτεί μέσα από την πολιτική και οικονομική
αποικιοκρατία».
Ο όρος Κοτσαμπάσης είναι τούρκικος.
Αποτελείται από τις λέξεις: Κότζα: Μεγάλος, και Μπας: Κεφάλι, «το Μεγάλο
Κεφάλι». Οι Κοτσαμπάσηδες ή προεστοί ή προύχοντες ήταν οι Έλληνες συνεργάτες
των Τούρκων που ασκούσαν σε τοπικό επίπεδο την διοίκηση των Ραγιάδων (Ραγιάδες:
οι μη Μουσουλμάνοι υπόδουλοι λαοί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας).
Οι Κοτσαμπάσηδες ήταν σκληρότεροι δυνάστες από τους Τούρκους. Ντύνονταν με Τούρκικες γούνες και φέρονταν σαν κατακτητές στους Έλληνες. Έπρεπε να τονίσουν την εξουσία τους και να δείξουν στους Τούρκους ότι ήταν πιόνια τους. Αποκαλούσαν τους Έλληνες «Χριστιανούς Τούρκους» για να δείχνουν σε ποιους ήταν υπόδουλοι. Μάζευαν τους φόρους από τους Έλληνες και τους απέδιδαν στους Τούρκους Πασάδες (τοπάρχους), αφού παρακρατούσαν ένα μέρος για τον εαυτό τους. Είχαν επιβάλλει στους υπόδουλους Έλληνες τη νοοτροπία του ρουσφετιού. Η λέξη ρουσφέτι είναι τουρκική. Rüsvet: δωροδοκία. Στην πράξη σημαίνει την εύνοια κάποιων ατόμων εις βάρος άλλων (συνήθως με ανταλλαγή ψήφων). Σήμερα το πολιτικό προσωπικό χρησιμοποιεί κατά κόρον το ρουσφέτι για να εξυπηρετήσει τους κομματικούς του φίλους.
Ελευθέριος Ανδρώνης
Προσηλυτισμός «πολύχρωμης»
προπαγάνδας σε απονήρευτα παιδιά και η κατρακύλα της διαπαιδαγώγησης δεν έχει
σταματημό.
Ποιον κοινό παρανομαστή έχει το
μάθημα άφυλης κοινωνίας που έκανε σε Δημοτικό σχολείο τον περασμένο Δεκέμβριο η
ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου, με την ανάγνωση παραμυθιών σε παιδιά από
«Drag Queens», στη Θεσσαλονίκη πριν από λίγες μέρες;
Τον συστηματικό εκμαυλισμό των παιδιών που παίρνει όλο και χειρότερες διαστάσεις, και μάλιστα δια της θεσμικής οδού. Όταν η ίδια η Πρόεδρος της Δημοκρατίας «δασκάλευε» τα παιδιά πως ο αγαπημένος της παιδικός ήρωας είναι ο «Winnie the Pooh» επειδή «έχει αρσενικό και θηλυκό όνομα», ποιος θα εμποδίσει τον δήμο Θεσσαλονίκης να συνεργαστεί σε πρωτοβουλία όπου παρενδυτικοί έκαναν επίδειξη απαξίωσης του βιολογικού φύλου, μπροστά στα απονήρευτα μάτια των παιδιών;
(Ανώνυμος εκπαιδευτικός)
Υπάρχει μια ιστορία, κατά την οποία
ένας ερημίτης Γέροντας ασκήτευε σε μια σπηλιά στην άκρη ενός γκρεμού επάνω από
τη θάλασσα.
Από το διπλανό μεγάλο μοναστήρι, ένας
νεαρός μοναχός είχε αναλάβει το διακόνημα να του πηγαίνει φαγητό μία φορά τη
μέρα. Εκείνο το φθινοπωρινό πρωινό όμως, ανέλαβε ο ίδιος ο Ηγούμενος να πάει ως
τη σπηλιά, μιας και ζητούσε από τον ερημίτη Γέροντα μια συμβουλή σε αυτό που
τον απασχολούσε.
Οι δύο άνδρες έκαναν αλληλοασπασμό.
Έπειτα ο Ηγούμενος ευθύς πήρε τον λόγο:
-"Γέροντα, ήρθα μέχρι εδώ γιατί είμαι σε απόγνωση. Η Μονή περνάει δοκιμασία. Οι σχέσεις μεταξύ των μοναχών μόνο καλή δεν είναι. Υπάρχουν έριδες πολλές, μέχρι και φθόνος θα έλεγα. Αυτή η άθλια εικόνα μας, έχει μεταφερθεί, φαντάσου και απ' έξω. Τα άλλα μοναστήρια, μας έχουν απομονώσει. Δεν καταδέχονται ούτε καν το να συλλειτουργούμε. Μέχρι και οι απλοί προσκυνητές πλέον το αποφεύγουνε να μείνουνε μαζί μας! Τί θα έπρεπε να κάνω...;"
Τρία είναι τα όπλα μας
για τα δύσκολα που έρχονται.
Και όπως ένας καλός οπλίτης,
συντηρεί τα όπλα του, κάνει προπόνηση
και βελτιώνεται κάθε μέρα
πριν από κάθε αγώνα,
έτσι πρέπει να πράττουμε κι εμείς.
Το πρώτο και το πιο σημαντικό είναι η
πίστη μας.
Αυτό λίγοι μπορούν να το καταλάβουν.
Κωνσταντίνος Βαθιώτης
Όταν ἐκδηλώθηκε ἡ ἐπίθεση στό παγκόσμιο κέντρο ἐμπορίου τήν 11η Σεπτεμβρίου, ἡ Ἀμερική κήρυξε τόν «παγκόσμιο πόλεμο» κατά τοῦ «ἀόρατου ἐχθροῦ», δίνοντας αὐτό τό παρατσούκλι σέ μιά τρομοκρατική ὀργάνωση, τό κανονικό ὄνομα τῆς ὁποίας ἦταν «Ἀλ Κάιντα».
Τά «πολεμικά» μέτρα πού
ἐλήφθησαν τότε ἐπέφεραν πρωτοφανῆ πλήγματα στόν νομικό μας πολιτισμό, περιορίζοντας
τά θεμελιώδη δικαιώματα τοῦ πολίτη καί νοθεύοντας τόν νωτιαῖο μυελό τῆς
κοινωνίας, δηλ. τήν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ἀποτελεῖ ἡ σχετικοποίηση τῆς ἀπόλυτης ἀπαγόρευσης βασανιστηρίων: στόν βωμό τῆς σωτηρίας τοῦ πλανήτη ἀπό τήν μάστιγα τῆς τρομοκρατίας, βασανίστηκαν ὕποπτοι τρομοκράτες στίς φυλακές τοῦ Γκουαντάναμο καί τοῦ Ἀμποῦ Γκράιμπ, προκειμένου νά ἀναγκαστοῦν νά ἀποκαλύψουν πληροφορίες χρήσιμες γιά τήν ἐξολόθρευση τοῦ «ἀόρατου ἐχθροῦ».
Ελευθέριος Ανδρώνης
Ο πολίτης γίνεται «όμηρος» σε μια
ψηφιακή πλατφόρμα, απρόσωπος αριθμός που εκπαιδεύεται στην επαιτεία επιδομάτων
και την «πιστοποίηση» του κράτους.
Ο πολίτης – «όμηρος» σε μια
πλατφόρμα: Είναι
καιρός να αναλογιστούμε πως η «εκπαίδευση» της υγειονομικής υστερίας, αυτής της
μόνιμης κατάστασης «έκτακτης ανάγκης» που ισχύει εδώ και δυόμιση έτη, δεν είναι
το μοναδικό εντατικό «φροντιστήριο» που γίνεται στους πολίτες.
Υπάρχει και μια άλλου τύπου «εκπαίδευση», εξίσου διαβρωτική, αν όχι και πιο επικίνδυνη. Και αυτή δεν είναι άλλη από την ψηφιακή «εκπαίδευση» σε άμεσο συνδυασμό με την επιδοματική πολιτική.
Ένας μοναχός φύτεψε μια ελιά και άρχισε να προσεύχεται…
Και ο Κύριος έστειλε βροχή στη γη.
Το δέντρο ήταν κορεσμένο με υγρασία και ο μοναχός συνέχισε να προσεύχεται:
Και τώρα, Κύριε, Σας ζητώ να στείλετε πολύ ήλιο. Το δέντρο μου χρειάζεται ζεστασιά.
Και ο Κύριος έστειλε τον ήλιο.
Το δέντρο μεγάλωσε.
Ο μοναχός συνέχισε να προσεύχεται γι ‘αυτό: Κύριε, δώσε λίγο παγετό για να ενισχυθούν οι ρίζες και τα κλαδιά.
Ο Κύριος έστειλε παγετό και... το δέντρο πέθανε.
Η ζωή μας είναι μία πορεία. Μία
πορεία από τη γη στον ουρανό, που σημαδεύεται όμως από πολλές στάσεις. Ανάλογα
με το πώς αξιοποιούμε αυτές τις στάσεις και τί εχέγγυα σωτηρίας έχουμε,
επιβιβαζόμαστε ή αποβιβαζόμαστε σε ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερο τραίνο.
Το τραίνο της ζωής μας το οποίο από εμάς εξαρτάται εάν οδηγηθεί σε ασφαλή προορισμό.
Βασική προυπόθεση είναι αυτή η πορεία να γίνει με ένα γνήσιο και αυθεντικό τρόπο χωρίς λοξοδρομήσεις, γιατί κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος.
-Kαλησπέρα, παιδί μου. Χαίρομαι που σε βλέπω.
-Εγώ αντίθετα δεν χαίρομαι καθόλου και δεν είμαι παιδί σου!
-Ώστε ανήκεις στον «Άλλο» ε;
-Ανήκω στον «Ένα».
-Τελοσπάντων. Πολλοί έχουν αυτή την αυταπάτη, αλλά στην ουσία είναι δικοί μου.
Πήρα το πρωί τα παιδιά μου – δεν τα
έστειλα σχολείο - ,
ένα μεγάλο λεπτό ξύλο και πήγαμε να τινάξουμε κάποια λίγα δέντρα που έχουμε,
καρυδιές και αμυγδαλιές. Το τι χαρά κάνανε δεν λέγεται και πλάκα στην πλάκα
μαζέψαμε κάποιες μεγάλες ποσότητες για μία οικογένεια από ξηρούς καρπούς, τους
οποίους άλλες χρονιές αγοράζαμε πανάκριβα από τα σούπερ-μάρκετ και ποιος ξέρει
με τι είδους φάρμακα-φαρμάκια ποτισμένα. Πήραμε κάποια από αυτά τα φυτέψαμε σε
κάποιο μέρος και τους είπα ότι την άνοιξη αυτά θα πεταχτούν και θα ξεκινήσουν
να γίνονται κι αυτά δέντρα, έτσι για να καταλάβουν τον κύκλο της ζωής.
Όσοι ζούμε στην επαρχία, εάν δούμε με λίγο πιο προσεχτικό μάτι, παντού είναι διάσπαρτα διάφορα καρποφόρα δέντρα των οποίων ο καρπός μένει αμάζευτος. Πολλοί που ζούνε στη νότιο Ελλάδα αναφέρουν πως μέχρι και τις ελιές δεν μαζεύουν αλλού… Συνέπεια της τεμπελιάς μας, της αδιαφορίας μας, της αγροτικής πολιτικής σε πιο επαγγελματικές καλλιέργειες, δεν ξέρω τι είναι αλλά συνειδητοποιεί κανείς πως κάπως έτσι είναι ολόκληρη η Ελλάδα – ένας καρπός αμάζευτος που αχρηστεύεται…
Γιώργος Β. Μιχαήλ
Εδώ και καιρό, τα σημάδια για το
ξέσπασμα ενός τρίτου μεγάλου πολέμου πληθαίνουν. Αλλά πώς φτάσαμε σε αυτήν την
έκρυθμη κατάσταση και ποιες πιθανότητες υπάρχουν να αποτραπεί ο όλεθρος;
Η υπονόμευση των εθνικών κρατών
Σύμφωνα με τις ιδρυτικές συνταγματικές αρχές, τα έθνη-κράτη ανήκουν στις εθνικές οντότητες που τα συγκροτούν, με τις κυβερνήσεις να αποτελούν εντεταλμένους υπηρέτες του έθνους και θεματοφύλακες της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας.
Συνέντευξη στο focus fm και στον δημοσιογράφο Στέφανο Δαμιανίδη έδωσε η Βασιλική Σουλεϊμάνοβα, παιδοχειρουργός σε Νοσοκομείο της Λάρισας, αναφορικά με τις αλλαγές που παρατηρεί στους ιστούς των εμβολιασμένων παιδιών που χειρουργεί.
παπα-Ηλίας Υφαντής
Με έκπληξη ακούσαμε ότι είπατε, στις
μητέρες των Ελλήνων στρατιωτών: Όπως οι Έλληνες εξοπλίζουν τους
Ουκρανούς, για να σκοτώνουν τους Ρώσους στρατιώτες, παρόμοια και οι Ρώσοι θα
οπλίσουν τους Τούρκους, για να σκοτώνουν τους Έλληνες στρατιώτες.
Και είναι μεγάλη η έκπληξή μας, διότι μας συνηθίσατε να λέτε και να κάνετε πράγματα στοχαστικά και εύστοχα, ενώ τα λόγια αυτά φαίνονται μάλλον αστόχαστα και άστοχα. Από πού και ως πού οι μητέρες των Ελλήνων στρατιωτών φταίνε για τα όσα κάνει ο ασύδοτος και αυθαίρετος, ομογάλακτος του Ζελένσκι, Μητσοτάκης. Όταν και οι δυο «δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή» αν δεν μείνει έστω ρουθούνι από Ουκρανούς ή Έλληνες!
Ελευθέριος Ανδρώνης
Σε έναν καιρό που οι πάντες
κραυγάζουν για δικαιώματα της σάρκας, η ιστορία του Billy Bo μας διδάσκει το
ύψιστο δικαίωμα του ανθρώπου: την μετάνοια και τη συγχώρεση
Σε μια εποχή που βαφτίζεται θέμα «περηφάνιας» το πώς διαχειρίζονται την κρεβατοκάμαρα τους κάποιοι άνθρωποι, μια πληθώρα «δικαιωμάτων» παρελαύνει σε πολύχρωμα πλακάτ και πανό.
Δημήτρης Νατσιός - δάσκαλος
«Το ζήτημα δεν είναι σε τι κόσμο θ’
αφήσουμε τα παιδιά μας, αλλά τι παιδιά θα αφήσουμε σ’ αυτόν τον κόσμο»
Δίδασκα τις προάλλες, λίγο πριν
κλείσουν τα σχολεία. Κάποια στιγμή, εν τη ρύμη του λόγου, ανέφερα μια φράση που
περιείχε την λέξη «τρανός». Το μάθημα ήταν Ιστορία Στ’ δημοτικού, το κεφάλαιο
για την Κύπρο. Ομιλούσα για τον Γρηγόρη Αυξεντίου, τον «αητό του Μαχαιρά», ο
οποίος είχε υπηρετήσει, ως έφεδρος αξιωματικός του ελληνικού στρατού, στα
σύνορα του Κιλκίς με τα Σκόπια, στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Η φράση ήταν
: «Ο άνθρωπος αυτός ήταν ήρωας, σπουδαίος, τρανός». Αφύπνιση, θόρυβος και αναταραχή
στην αίθουσα. Κάποιοι μαθητές ξέσπασαν και σε χειροκροτήματα. Αν και τέλος της
σχολικής χρονιάς, παιδιά έκτης δημοτικού, ζέστη και προσμονή των θερινών
διακοπών, ξαφνιάστηκα με την περίεργα ενθουσιώδη αντίδραση. Χάρηκα.
Κρυφοκαμάρωσα. Πέτυχε η παράδοση. Προσγειώθηκα, όταν με ρώτησε ένας μαθητής:
-Ξέρετε και τον Τρανό, κύριε;
-Και ποιος είναι αυτός, χρυσό μου
παιδί;
-Ο καλύτερος τράπερ της Ελλάδας.
Η αναβολή αποδεικνύεται το ισχυρότερο όπλο στα χέρια του πονηρού.
Πολλοί χριστιανοί πέφτουν ακριβώς σ’ αυτήν την παγίδα.
Είναι η ώρα της προσευχής; Ο πονηρός ζητά την αναβολή: Δεν πειράζει, είσαι κουρασμένος, αύριο προσευχήσου.
Τη λύπη την έβαλε μέσα μας ο Θεός. Όχι, όμως, για να τη μεταχειριζόμαστε άσκοπα ή και βλαπτικά, σε ακατάλληλο χρόνο και σε αντίθετες συνθήκες στη φύση μας περιστάσεις, κλονίζοντας έτσι την υγεία της ψυχής και του σώματος, αλλά για ν' αποκομίζουμε απ' αυτήν όσο γίνεται μεγαλύτερο πνευματικό κέρδος.
Αββάς Αμμωνάς
Πρώτο είναι η υπερηφάνεια
Ο υπερήφανος νομίζει ότι ζει καλά, ότι η διαγωγή του αρέσει στον Θεό και στους
ανθρώπους, ότι πολλοί ωφελούνται με την συναναστροφή του και ότι ταυτόχρονα
απαλλάχτηκε από πολλές αμαρτίες. Δεν κατοικεί ο Θεός στον άνθρωπο που σκέπτεται
έτσι.
Δεύτερο κακό η μνησικακία
Εάν κάποιος μνησικακεί εναντίον οποιουδήποτε ανθρώπου, ακόμη και εναντίον εκείνου που τον τύφλωσε, τότε η προσευχή του δεν ανεβαίνει προς τον Θεό. Θα είναι πλάνη να πιστέψει πως θα ελεηθεί ή θα συγχωρηθεί ακόμη και αν αναστήσει νεκρούς.
Ένα θέμα που απασχολεί όλους μας τελευταία, είναι ο αυξημένος αριθμός αιφνιδίων θανάτων και μάλιστα σε πολύ μικρές ηλικίες, ακόμα και εφήβους και παιδιά. Και σε πολλά θα μπορούσαμε να διαφωνήσουμε πάνω σ’ αυτό το θέμα, αλλά σε ένα θα συμφωνήσουμε στα σίγουρα: Επικρατεί ένα χάος γύρω από την πληροφόρηση και το αίτιο ή την αιτία του φαινομένου.
Εισαγωγή
Πριν ξεδιπλώσουμε σκέψεις και πληροφορίες, καλό θα ήταν να βάλουμε μια τάξη στις λέξεις και τους ορισμούς. Μεγάλης σημασίας είναι να ξεκαθαρίσουμε ότι αίτιο και αιτία, είναι δυο διαφορετικά πράγματα, παρότι μοιάζουν συνώνυμα. Αίτιο, είναι βαθύτερος λόγος στον οποίο οφείλεται η πρόκληση ενός αποτελέσματος, ενώ αιτία, είναι η αφορμή ή ένα γεγονός που προκάλεσε το αποτέλεσμα.
Δρ. Aaron Kheriaty
Αυτή η τεχνολογία υπάρχει εδώ και χρόνια, και παρακάμπτει τον «μπελά» των απείθαρχων πολιτών, που ενδέχεται να αρνηθούν να δώσουν τη συγκατάθεσή τους.
Επί δύο δεκαετίες, αθόρυβα, οι
επιστήμονες εξελίσσουν μολυσματικά
εμβόλια που μεταδίδονται μόνα τους. Το NIH (σ.σ. Εθνικό Σύστημα
Υγείας των ΗΠΑ) χρηματοδότησε αυτήν την έρευνα, στην οποία είτε το DNA από ένα
θανατηφόρο παθογόνο συσκευάζεται σε έναν μολυσματικό αλλά λιγότερο επιβλαβή ιό,
είτε η θνησιμότητα του θανατηφόρου ιού εξασθενεί με την τροποποίησή του στο
εργαστήριο.
Τα προκύπτοντα «εμβόλια» εξαπλώνονται από το ένα άτομο στο άλλο, όπως ακριβώς ένας μεταδοτικός ιός του αναπνευστικού. Μόνο το 5% του τοπικού πληθυσμού χρειάζεται να εμβολιαστεί. Το άλλο 95% θα «κολλήσει» το εμβόλιο καθώς αυτό εξαπλώνεται από άτομο σε άτομο μέσω της μετάδοσής του στην κοινότητα.
Αυτή η τεχνολογία παρακάμπτει τον μπελά των απείθαρχων πολιτών, που ενδέχεται να αρνηθούν να δώσουν τη συγκατάθεσή τους. Οι υποστηρικτές της τονίζουν ότι μια εκστρατεία μαζικού εμβολιασμού που θα απαιτούσε συνήθως μήνες δαπανηρών προσπαθειών για την ανοσοποίηση όλων, θα μπορούσε να συντομευθεί σε ένα διάστημα λίγων μόνο εβδομάδων.
«Όλα τα κλασσικά εμβόλια θα αντικατασταθούν με εμβόλια βασισμένα στην τεχνολογία mRNA»
Στον «αέρα» του Focus FM και στην
εκπομπή του Στέφανου Δαμιανίδη, φιλοξενήθηκε σήμερα ο επιφανής καθηγητής
επιδημιολογίας, Σουχαρίτ Μπάγκντι.
«Φυσικά και υπάρχει σύνδεση μεταξύ αιφνίδιων θανάτων και εμβολίων. Άλλωστε το είχα προβλέψει αυτό 1,5 χρόνο πριν.
Ξέρουμε ότι το γενετικό υλικό αυτού του ιού εισάγεται στους λεμφαδένες και από εκεί στα αιμοφόρα αγγεία του σώματος και στα τοιχώματά τους. Μετά η πρωτεΐνη του ιού, φτιάχνεται μέσα στα κύτταρα. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα το αντιμετωπίζει ως κάτι ξένο, με αποτέλεσμα να επιτίθεται στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων και να τα σκοτώνει. Αυτό δημιουργεί αιμορραγία στους ιστούς και από εκεί και πέρα οι ιστοί οποιουδήποτε οργάνου του σώματος, οι οποίοι έχουν δεχθεί αυτό το γονιδίωμα, προκαλούν κατάρρευση αυτού του οργάνου (καρδιά, εγκέφαλος, πνεύμονες).
Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
Την ζωή μας την έχουμε κάνει παιδικό
παχνίδι· όχι όμως αθώο, αλλά αμαρτωλό.
Γιατί, ενώ γνωρίζουμε τον σκοπό της
ζωής μας, τον παραμελούμε και ασχολούμαστε με μάταια και άσκοπα ζητήματα.
Παραδινόμαστε στην απόλαυση των
ενδυμάτων αντί να σκεπάζουμε άνετα και ευπρεπώς το σώμα μας· και έτσι να το
προστατεύουμε από επιβλαβείς επιδράσεις.
Παραδινόμαστε στην απόλαυση του χρυσού και του αργύρου, θαυμάζοντάς τα στα θησαυροφυλάκια. Αντί να το χρησιμοποιούμε μόνον για τις πραγματικές μας ανάγκες και να δίνουμε τα τυχόν περισσεύματα σε όσους έχουν ανάγκη.
π. Ανδρέας Αγαθοκλέους
Η αντίληψη ότι μπορούμε να κάνουμε
αυτό που θέλουμε όποτε θέλουμε, αγνοώντας την πραγματικότητα του «τίποτα δεν
είναι δεδομένο», φανερώνει πως ο άνθρωπος, τελικά, είναι πλασμένος για το αεί,
το πάντοτε, το αιώνιο. Δεν θέλει αυτό που τον περιορίζει. Γιατί ο θάνατος, ως
το τέρμα της ζωής, δεν είναι φυσιολογική κατάσταση. Αντιβαίνει στη φύση μας
και, βέβαια, δεν προέρχεται από τον Θεό ως η όντως Ζωή. Ο διάβολος, διαβάλλοντας
τον Θεό, κατάφερε να πείσει αρκετούς ανθρώπους ότι ο Θεός είναι ο αίτιος του
θανάτου, των συμφορών, των όποιων κακών μας συμβαίνουν, αντί ο ίδιος. Ωστόσο, ο
θάνατος δεν παύει από το να είναι μια πραγματικότητα, προσωρινή όμως και, αν
θέλουμε, μπορούμε να τον αξιοποιήσουμε έτσι ώστε ν’ ανατραπεί η δύναμή του.
Ο Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης, αναλύοντας το σύγγραμμά του αγίου Ησυχίου περί νήψεως, σε σειρά ομιλιών που έκαμνε στους μοναχούς και στις μοναχές του, ανέφερε δύο παραδείγματα για να τους τονίσει τη σημασία της προσευχής τώρα, όσο έχουμε καιρό [1].
Ήταν προπαραμονές Χριστουγέννων του
έτους 1988. Στο Αρχονταρίκι της Μονής Αγάθωνος με κρεμαστό τζάκι ο Γέροντας
Βησσαρίων διάβαζε κάποιο Χριστιανικό έντυπο. Ήταν απορροφημένος και φαινόταν
συγκινημένος. Σε μια στιγμή ο σημερινός Ηγούμενος, πατήρ Δαμασκηνός, ο
οποίος καθόταν κοντά του και έγραφε Χριστουγεννιάτικες κάρτες αντιλήφθηκε το
Γέροντα να κλαίει και να προσπαθεί να σφουγγίσει τα δάκρυά του. Γιατί
κλαις, παππούλη, τον ρώτησε;
— Δεν έχω τίποτα, παιδί μου,
απάντησε, μην ανησυχείς!
Μα κλαις, παππούλη! Πες μου γιατί κλαις; Σου συμβαίνει τίποτα;
.png)
«Ο Θεός δωρίζει σε μας την υγεία
Από τότε που δεν υπάρχει ασφάλεια υγείας για μένα...
...Ένας άρρωστος νους σε ένα υγιές σώμα
Μια λυπημένη ψυχή σε ένα υγιές σώμα
Ένας απελπισμένος νους σε ένα υγιές σώμα
Ένας φοβισμένος νους σε ένα υγιές σώμα»
(στίχοι απ' το τραγούδι της Σερβίας στην Eurovision)
Πρόλογος Γιώργου Βολουδάκη
Αν και δεν συνηθίζω να
παρακολουθώ μουσικές φιέστες, όπως ο διαγωνισμός της Eurovision, ενίοτε
όταν κατά τύχη ακούσω ή δω κάτι που έχει το σημάδι της τέχνης, χωρίς να το
θέλω, στρέφομαι προς το μέρος του από όπου κι αν προέρχεται...
Έτσι έγινε και με αυτό το τραγούδι που άκουσα τυχαία στη μέση του, κυρίως γιατί μου τράβηξε την προσοχή η τραγουδίστρια που έπλενε τα χέρια της τελετουργικά και αμέσως κατάλαβα ότι διακωμωδεί την υγειονοκρατία της τελευταίας διετίας. Και ξαφνικά ακούω... «in corpore sano, in corpore sano» (τρις)…Λατινικά; Στη Eurovision;
Ένα Έθνος βασισμένο στο μίσος κατά
των Ελλήνων.
Κάθε φορά που ο Τούρκος αρχίζει να
παίζει τον Σουλτάνο στο Αιγαίο, ξεκινάει πάντα η ίδια πλέον βαρετή και
προβλέψιμη συζήτηση που πάει ως εξής: ”Ο Τουρκικός λαός δεν έχει
πρόβλημα με τον Ελληνικό λαό, αλλά οι κυβερνήσεις μας δημιουργούν φασαρίες λόγω
συμφερόντων και μας διχάζουν”, ενώ αμέσως μετά έρχεται η
συμπληρωματική φράση: ”Ο Ερντογάνης λέει πως θα μας γενοκτονήσει για να
τον ψηφίσουν οι Τούρκοι, κοινώς για εσωτερική κατανάλωση”.
Βέβαια οι σογιοκαταναλωτές διαφωτιστές της κοινής γνώμης δεν αντιλαμβάνονται πως το κειμενάκι που τους έδωσαν να λένε απ’ έξω, απλά αυτοαναιρείται και η επιχειρηματολογία τους καταλήγει δόλια. Όμως εκεί μπαμ μπαμ καταλαβαίνεις πως το κειμενάκι τους αυτό είναι γραμμένο έτσι ώστε να απευθύνεται σε γίδια και όχι σε ανθρώπους, αφού γίδια θεωρεί κάποιος τα άτομα που θεωρεί πως μπορεί να τα πείσει με αυτόν τον τρόπο: ”να μην προκαλούμε” και ”να μείνουμε ψύχραιμοι”. Ή το ένα ισχύει ή το άλλο, δεν γίνεται να ισχύουν και τα δύο. Έτσι διαλύεται κυριολεκτικά αυτή η ”ψύχραιμη” επιχειρηματολογία, αλλά η ουσία παραμένει: ”δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σε μισεί ο Τούρκος”.
Κωνσταντίνος Βαθιώτης
Όταν οι νεοταξίτες εξυπνάκηδες στοχεύουν στην εξηλιθίωση των ανυποψίαστων πολιτών μέσω της φτωχοποίησης της γλώσσας.
Η Alpha Bank καλεί
τους επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της φιλοξενίας να
αναβαθμίσουν την επιχείρησή τους με την ολοκληρωμένη υπηρεσία Alpha
Smart Hospitality.
Το νεοεποχίτικο σύνθημα
της Τράπεζας είναι:
Ελάτε να επενδύσουμε σήμερα στην
έξυπνη φιλοξενία του αύριο / Περάστε με σιγουριά στη Νέα Εποχή του τουρισμού!
Στο συνοδευτικό κείμενο ο ανυποψίαστος επαγγελματίας βομβαρδίζεται από μια παραληρηματική νεοταξίτικη ορολογία, στην οποία περιέχονται πολλές λέξεις-κλειδιά (buzzwords) που χρησιμοποιούνται συστηματικώς δίκην μαϊντανού από τους δαιμονικούς αναμορφωτές του κόσμου μας, για να σαγηνεύουν τη μάζα χάρη στο ωραιοποιημένο περιτύλιγμά τους.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Τρεις είναι οι τάξεις των ανθρώπων, που ακολουθούν τον Χριστό:
Η πρώτη τάξη είναι εκείνων των ανθρώπων, που Τον ακολουθούν με τον λογισμό μόνο, οι οποίοι στεκόμενοι από μακριά θαυμάζουν με την δικαιοσύνη αυτού του πολέμου, αλλά δεν παίρνουν ποτέ απόφαση να πιάσουν τα άρματα για να πολεμήσουν και αυτοί και να νικήσουν. Δηλαδή δεν θέλουν να μεταχειριστούν τα μέσα εκείνα και όργανα που είναι αναγκαία, για να μιμηθούν τα παραδείγματα του Ιησού Χριστού, όπως Αυτός ζητεί, νικώμενοι από την αργία.
Ο Προφήτης
Ιερεμίας, θρηνώντας για τις ταλαιπωρίες των ανθρώπων και την αδυναμία της
ανθρώπινης φύσεως, έλεγε: «Γιατί γεννήθηκα; Για να βλέπω κόπους
και βάσανα; Γιατί δεν με θανάτωνε ο Κύριος στη μήτρα της μητέρας μου» (πρβλ.
Ιερ. 20:18,17).
Ο προφήτης είχε κατανοήσει τι είναι ο
άνθρωπος και τι η επίγεια ζωή του. Εσύ άραγε έχεις αυτή την επίγνωση;
Φρόντισε, αδελφέ, να γνωρίσεις τον εαυτό σου, να καταλάβεις τι και ποιος είσαι, γιατί τούτο αποτελεί την επιστήμη των επιστημών και την πιο μεγάλη σοφία.
Όταν οι άνθρωποι, οι κοινωνίες και
οι θεσμοί πέφτουν κάτω στη λάσπη, η λύση είναι να τα σηκώσουμε. Να άρουμε το
βάρος τους και να τα ελευθερώσουμε από τα δεσμά τους, από όσα τους κρατούν
κάτω. Αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας. Ο άνθρωπος ούτε τον εαυτό του
δεν δύναται να σώσει δίχως τη βοήθεια του Θεού. Εκείνος μόνο μπορεί να λυτρώσει
την ανθρωπότητα από το άχθος των λαθών, των παθών και των ανομημάτων της.
Οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν το εύκολο, το χρέος τους, κι ο Θεός αναλαμβάνει το δύσκολο, τη σωτηρία, τη λύτρωση.
Ελευθέριος Ανδρώνης
Στη στρεβλή λογική που φέρνει ο νέος
ΚΟΚ, το να μουτζώνει κάποιος οδηγός, είναι άξιο προστίμου. Το να βρίζει χυδαία
τα θεία, είναι απολύτως φυσιολογικό!
Νέος ΚΟΚ: Ανάμεσα στις αλλαγές του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας που ετοιμάζει το Υπουργείο Μεταφορών Και Υποδομών, είναι και μια απόφαση που προκάλεσε αίσθηση και δεν είναι άλλη από τη ποινικοποίηση της… μούντζας.
Όσιος Μάρκος ο ασκητής
Λοιπόν την αρχή της κατά Θεόν
ωφέλειάς σου, παιδί μου, οφείλεις να την κάνεις από αυτό το σημείο∙ πρέπει να
μελετάς και να συλλογίζεσαι ακατάπαυστα χωρίς ποτέ να ξεχνάς, όλες τις
οικονομίες, τις διευθετήσεις και τους μυστηριώδεις τρόπους της θείας βουλής και
τις ευεργεσίες που σου έκανε κι εξακολουθεί να σου κάνει ο Θεός για τη σωτηρία
της ψυχής σου.
Όχι τυλιγμένος από τη λήθη που προκαλεί η κακία ή εξαιτίας της ραθυμίας να ξεχνάς τις πολλές και μεγάλες προς εσένα ευεργεσίες Του, και έτσι να περνάς τον υπόλοιπο καιρό σου χωρίς ωφέλιμα έργα και χωρίς ευχαριστία.
παπα-Ηλίας Υφαντής
Συχνά οι νομιμόφρονες, για να κατηγορήσουν και να χλευάσουν κάποιους, επικαλούνται το ποινικό τους μητρώο. Σάμπως ο καθένας, που καταδικάζεται να είναι οπωσδήποτε και εγκληματίας. Χωρίς να εξετάζεται, δηλαδή, το πόσο οι νόμοι εν ονόματι των οποίων καταδικάζονται και εκείνοι, που τους καταδίκασαν, βρίσκονται σε αρμονία ή σε διαμετρική αντίθεση με την ηθική και τη δικαιοσύνη.
Ή μήπως δεν αφθονούν τα παραδείγματα, κατά τα οποία φορείς της νομιμότητας υπήρξαν οι μεγαλύτεροι κακούργοι; Εν ονόματι του νόμου δεν γίνονται οι πόλεμοι που σπέρνουν το θάνατο και τη δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπων; Εν ονόματι των νόμων δεν καταδικάζονται εκατομμύρια ανθρώπων σε θάνατο από την πείνα στις υπανάπτυκτες περιοχές του πλανήτη μας; Εν ονόματι κάποιων νόμων οι οποίοι έγιναν «κατ’ εικόνα και ομοίωση» του νόμου της ζούγκλας των παγκόσμιων κακούργων!…
Μανώλης Κοττάκης
Ο πρόεδρος Ερντογάν ένιωσε την ανάγκη να απευθυνθεί στην ελληνική πολιτική ηγεσία και στον ελληνικό λαό στα ελληνικά την περασμένη Παρασκευή.
Με ένα tweet στο διαδίκτυο στη γλώσσα
μας μάς απείλησε ότι θα το μετανιώσουμε όπως πριν από έναν αιώνα. Απ’ όσο θυμάμαι, δεν είναι η πρώτη
φορά που κορυφαίος Τούρκος αξιωματούχος κάνει αυτή την επιλογή, να μας
απευθυνθεί στα ελληνικά. Έχει συμβεί κι άλλες φορές στο παρελθόν.
Τα ελληνικά γράμματα και ο πολιτισμός ασκούν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, γοητεία σε κορυφαίους ξένους αξιωματούχους. Στα ελληνικά μάς έχουν απευθυνθεί γραπτώς ο πρόεδρος Μπάιντεν και ο πρόεδρος Μακρόν. Για τους σωστούς λόγους.
Κωνσταντίνος Βαθιώτης
Cui bono? – Cui malo?
Η ναυαρχίδα του στόλου ενός νομικού
εκδοτικού οίκου αποτελείται συνήθως από τους Κώδικες. Ας πάρουμε ως παράδειγμα
το βαρύ πυροβολικό μιας έννομης τάξης, δηλαδή τον Ποινικό Κώδικα,
στο σώμα του οποίου ασελγεί κατ’ επανάληψιν η εκάστοτε
κυβέρνηση, ιδίως όταν θέλει να περάσει στην κοινωνία το μήνυμα ότι άμεση
προτεραιότητά της είναι η καταπολέμηση του εγκλήματος.
Αν η νέα κυβέρνηση δεν απλώσει χέρι στον Ποινικό Κώδικα, τότε θα νιώσει μειονεκτικά έναντι της προηγούμενης, αφού δεν θα έχει αφήσει ανεξίτηλο το δικό της αποτύπωμα.
Ανεξίτηλη μένει στη μνήμη η εορτή της
το 2000, όταν στο κήρυγμα της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, εν μέσω
Αρχιερέων, Στρατιωτικών, Αστυνομικών και Λιμενικών Αρχών, εν μέσω χιλιάδων
προσκυνητών, ο ευσεβέστατος Ιερέας έκανε τον κόσμο να κρατήσει την αναπνοή του,
όταν δημόσια, με φωνή γεμάτη συγκίνηση, ιστόρησε ένα μέγα θαύμα! Μόλις το είχε
πληροφορηθεί από το Άγιον Όρος όπως είχε πει.
Ποιο ήταν αυτό το θαύμα; Ας το
διηγηθούμε όπως το φανέρωσε ο Ιερέας δημόσια. Αλλά θα προσθέσουμε πρώτα το
κλίμα της εποχής και όλες τις άλλες πληροφορίες, για να θυμηθούμε και να
κατανοήσουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο εκτυλίσσονταν τότε τα γεγονότα.
1999 μ.Χ.
“Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Άγιον”. Η αγωνιστική διάθεση, η αγιότητα το βίου,ο αγιασμός της ψυχής, τα δώρα της χάριτος, μας προσφέρονται εν Αγίω Πνεύματι. “Τούτου μετέχοντες έχομεν του Πατρός την αγάπην και του Υιού την χάριν και αυτού του Πνεύματος την κοινωνίαν”, όπως παρατηρεί ο Μέγας Αθανάσιος. Αυτό αγιάζει το σώμα μας και το κάνει “ναόν Θεού ζώντος”, ασύγκριτα τιμιώτερο από κάθε χειροποίητο ναό, αφού έρχεται να κατοικήσει ο ίδιος ο Θεός. Σ’ αυτόν ιερουργεί το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Όπως κατά την δημιουργία “Πνεύμα Θεού επεφέρετο” πάνω στα ύδατα και διαμόρφωνε το άμορφο χάος, έτσι και σε κάθε πνευματική αναδημιουργία το Πνεύμα το Άγιο μορφοποιεί και διακοσμεί το άκοσμο ηθικό χάος της ψυχής. Κάνει τον τελώνη Ευαγγελιστή, τον άσημο αλιέα διάσημο θεολόγο, τον “πνέοντα απειλής και φόνου” διώκτη Σαύλο μεγαλόπνοο Απόστολο και κήρυκα της αγάπης.
Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης
...Έτσι μία ήμερα ήλθε ένα τέτοιο καραβοτσακισμένο πλάσμα· ήλθε μία γυναίκα στο μυστήριο -εγώ βέβαια τη λυπήθηκα τρομερά- και μου παρουσιάζει η καημένη πενήντα εκτρώσεις! Βάλε τώρα το γεγονός αυτό να τίθεται στην κρίσι του πνευματικού· πενήντα φόνοι παιδιών! Φυσικά εφ' όσον ο Θεός την έχει στην ζωή ακόμη, είναι εγγύησις του Θεού ότι την ανέχεται και την περιμένει, οπότε ποιος πνευματικός είναι εκείνος, ο οποίος θα της φερθή κατ' άλλον τρόπον; Την πήρα βέβαια με πολλή στοργή, με πολλή αγάπη, προσπάθησα να την βολέψω και της έδωσα εκείνο το φάρμακο που της χρειαζότανε.
Ελευθέριος Ανδρώνης
Εορτάζοντας τη μεγάλη εορτή του Αγίου
Πνεύματος, συνειδητοποιούμε πως το «Πνεύμα της Αληθείας» είναι ο μόνος οδηγός
που θα μας βγάλει από το σκοτάδι της εποχής μας.
Εορτή Αγίου Πνεύματος: Σε μια εποχή που βασιλεύει η
πλάνη και η αλήθεια έχει γίνει δυσεύρετος θησαυρός, η χάρις του
Πνεύματος της Αληθείας, είναι η μοναδική ευλογία προς τον άνθρωπο που δύναται
να διαλύσει τα σκοτάδια του ψεύδους.
Του Αγίου Πνεύματος σήμερα, κορυφαία εορτή της Εκκλησίας, ισότιμη με την εορτή του Πάσχα. Το Πνεύμα είναι ο Παράκλητος, ο παρηγορητής των ψυχών, το Φως του νου, ο Διδάσκαλος των θείων αληθειών, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο χορηγός της ζωής, ο εγγυητής της ειρήνης. Το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός, Κύριος, με την ίδια εξουσία, την ίδια δόξα, την ίδια δύναμη με τον Πατέρα και τον Υιό. Είναι «το σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον» όπως ομολογούμε κάθε φορά στο Σύμβολο της Πίστεως.
†Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός
Με το γεγονός της Πεντηκοστής, που κατήλθε το Άγιο Πνεύμα στα μέλη της Εκκλησίας, δεν υπάρχει καμιά μορφή αδυναμίας στην ανθρώπινη φύση. Ο μέχρι τώρα αδύναμος άνθρωπος, ο οποίος ήταν παιχνίδι του διαβόλου και του θανάτου, γίνεται ισχυρός ώστε να «πατεί επάνω όφεων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού». Η Χάρις που μένει πάντοτε μαζί μας είναι «η επαγγελία του Πατρός» την οποία ο Κύριος υποσχέθηκε. Δεν φοβόμαστε ούτε τα πάθη, ούτε την αμαρτία, ούτε τις κακές μας συνήθειες, ούτε το σατανά, ούτε και αυτόν τον θάνατο, εφ’ όσον μένει μαζί μας «εις τον αιώνα ο Παράκλητος, το Πνεύμα της αληθείας».
Σωτηρία Ορφανίδου
Επιδόματα και αντιφάσεις
Τον Απρίλιο του 2022, οι Έλληνες πολίτες ενημερώθηκαν ότι άνοιξε η πλατφόρμα για το «επίδομα βενζίνης» με σκοπό την ανακούφιση των ιδιοκτητών οχημάτων Ι.Χ. από το ράλι της τιμής της βενζίνης, εξαιτίας –όπως όλοι γνωρίζουν– του ρωσο-ουκρανικού πολέμου. Παρότι ορισμένες χώρες, όπως π.χ. η Κύπρος1, επέλεξαν να ελέγξουν τις τιμές, μειώνοντας τους φόρους, η ελληνική προσέγγιση ήταν η συνήθης τακτική της εξαγγελίας και εφαρμογής επιδομάτων.
Έτσι, οι δικαιούχοι λαμβάνουν επίδομα βενζίνης2 ύψους 50 € για 3 μήνες, ήτοι το αστρονομικό πόσο των... 16,66 € για κάθε μήνα. Πάλι με απλά μαθηματικά, με ενδεικτική τιμή 2,2 €/λίτρο, ο πολίτης εξασφαλίζει την τροφοδοσία του οχήματός του με 7,5 λίτρα βενζίνης τον μήνα, για το προβλεπόμενο τρίμηνο.
Χρήστος Γεωργιάδης
το ανθελληνικό κατεστημένο ήταν και
είναι ο εχθρός
… μακράν ο πιο θανάσιμος εχθρός είναι εντός και είναι ύπουλος και
καμουφλαρισμένος. Είναι όλα αυτά τα ανδρείκελα που περιφέρονται ως Έλληνες, όλα
αυτά τα άθλια υποκείμενα αμφισβητούμενης καταγωγής που υποδύονται δήθεν τους
Έλληνες κακοφωνόντας ελληνικά ενώ βιάζουν την ελληνική γλώσσα και ουσιαστικά
εκπροσωπούν την υποτέλεια και την εθνοδιάλυση.
Είναι η πέμπτη φάλαγγα της κομματικής χούντας που επί δεκαετίες υπονομεύει και αποδυναμώνει τον Ελληνισμό. Είναι αυτή που με τη σκόπιμη υποχωρητικότητα και την ενδοτικότητά της έχει δώσει το ελεύθερο στην τουρκία να αποθρασύνεται συνεχώς: να προκαλεί, να εγείρει κάθε αδιανόητη απαίτηση και να διεκδικεί γη και ύδωρ.
Δημήτρης Νατσιός - δάσκαλος
Αναφέρει ο Πλούταρχος, στους «Παράλληλους Βίους» του και ειδικότερα στον «Θεμιστοκλή» πως, όταν ο Ξέρξης απέστειλε αντιπροσωπεία για να ζητήσει «γη και ύδωρ» (χώμα και νερό, σημεία υποταγής), από τους Αθηναίους, ο Θεμιστοκλής, παρά τα καθιερωμένα, διέταξε να συλληφθεί ο διερμηνέας και με ψήφισμα τον θανάτωσε με την αιτιολογία ότι «φωνήν ελληνίδα, βαρβάροις προστάγμασιν ετόλμησε χρήσαι», δηλαδή, τόλμησε να χρησιμοποιήσει την ελληνική γλώσσα σε βαρβαρικά προστάγματα. (κεφ. 6,4,2). Το θυμήθηκα διαβάζοντας τις βάρβαρες προσταγές και απειλές του ανισόρροπου Τούρκου, που τόλμησε να τις απευθύνει χρησιμοποιώντας «φωνήν ελληνίδα».
Έχει αποτρελαθεί πλήρως ο «Μπενίτο» της Άγκυρας. Το μόνο που του απομένει είναι να στείλει τον «Γκράτσι» του, τον πρεσβευτή του στην Ελλάδα και να ζητήσει να του παραχωρήσουμε γη και ύδωρ, την Θράκη και τα νησιά μας. Και το ζητούμενο είναι αν θα έχει απέναντί του τον «Μεταξά» ή κάποιον δοσίλογο τύπου Λογοθετόπουλο. Το ΟΧΙ ή το ΝΑΙ. Με το πρώτο δοξαστήκαμε και «ιδού ζώμεν». Με το δεύτερο, τύπου προδοσία των Πρεσπών, μας βγάζουν τη γλώσσα ακόμη και τα μηδενικά των Βαλκανίων… Κανείς δεν το αναφέρει, αλλά από τις Πρέσπες και εντεύθεν αποθρασύνθηκαν οι Τούρκοι. Το μήνυμα που εστάλη ήταν πως, αφού παραδίδουν όσια και ιερά, όπως το ιστορικό όνομα της Μακεδονίας, είναι ικανοί, οι ημέτεροι πολιτικοί «νάνοι και αρλεκίνοι», για κάθε ατιμία και εθνική μειοδοσία.