Η Μεγάλη Επανεκκίνηση - Σχέδιο Β΄

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η περιβαλλοντική καταστροφή και το ρίσκο ενός πυρηνικού ολέθρου στην υπηρεσία της χειραγώγησης

Οι υποστηρικτές του φόβου, φαίνονται ως επί το πλείστον αφοσιωμένοι στη χρήση ενός συνδυασμού πανδημίας, πείνας υπό την βοήθεια του πολέμου και φόβου υπό την απειλή χρήσης πυρηνικών για να συγκεντρώσουν την κυριαρχία τους.

Ό,τι δεν κατέστη εφικτό να υλοποιηθεί από την πανδημία Covid, (παγκόσμιος έλεγχος) έρχεται να ολοκληρωθεί για τους υποστηρικτές του Great Reset μέσω της ενεργειακής κρίσης που θα διαλύσει πολιτικές και οικονομίες, θα προκαλέσει διαταραχές στην εφοδιαστική αλυσίδα, την επιβάρυνση του περιβάλλοντος και την απειλή ενός πυρηνικού πολέμου που θα είναι το άνοιγμα της πόρτας σε μια νέα ζοφερή πραγματικότητα, όπου τα πάντα θα σχεδιαστούν από την αρχή.

Ακαδημαϊκοί στο MIT διακήρυξαν ότι «δεν θα επιστρέψουμε ποτέ στην κανονικότητα» και ότι θα έπρεπε να αποδεχτούμε την απώλεια πολλών από τις ελευθερίες μας για το υπόλοιπο της ζωής μας προκειμένου να καταπολεμήσουμε την εξάπλωση του Covid.

Η ατζέντα του Covid απέτυχε εντελώς αν ο στόχος ήταν να εφαρμοστούν μακροχρόνιοι περιορισμοί σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη.

Οι ελίτ ήθελαν ατελείωτους κύκλους περιορισμών και lockdowns με ψηφιακά διαβατήρια εμβολίων και για τη Δύση αλλά δεν το πήραν.
Οι παγκοσμιοποιητές χρειάζονταν σχεδόν 100% εμβολιασμό και δεν τον κατάφεραν, γιατί τα προβλήματα όπως η μυοκαρδίτιδα κράτησαν πίσω τον κόσμο από το να ενδώσει είτε σε έναν πρώτο, είτε σε έναν επόμενο γύρο εμβολιασμών.

Πλησίασαν, αλλά εκατομμύρια Αμερικανοί, Καναδοί και Ευρωπαίοι στάθηκαν όρθιοι και το κόστος για να μας αναγκάσουν να συμμορφωθούμε θα έπρεπε να είναι πολύ μεγάλο.

Υπήρχαν άνθρωποι όπως ο Klaus Schwab που διακήρυξαν την έναρξη της «Μεγάλης Επαναφοράς» (Great Reset) και την έναρξη αυτού που στο WEF του Nταβός αποκάλεσαν «4η Βιομηχανική Επανάσταση».

Υπήρξαν επίσης πολλοί πολιτικοί ηγέτες όπως ο Joe Biden που τριγυρνούσαν στη σκηνή των μέσων ενημέρωσης κατηγορώντας τους ιδεολογικούς αντιπάλους (κυρίως τους συντηρητικούς) ότι είναι «εχθροί της δημοκρατίας».

Δημοκρατία και φόβος

Όταν η «Δημοκρατία» συγχέεται με την ιατρική «τυραννία», υλοποιείται από την κυβερνητική συνεργασία με το εταιρικό μονοπώλιο και τη διαγραφή των ιδρυτικών αρχών των κρατών… χρειάζεται ενδυνάμωση του φόβου για να επιβληθεί, αλλά δεν είναι δημοκρατία.

Οι ιταλικές εκλογές κατά τις οποίες η Giorgia Meloni κάλεσε για «επιστροφή στην ελευθερία», είναι μόνο ένα μικρό μέρος μιας συνεχιζόμενης τάσης, μιας αφύπνισης στις επικείμενες απειλές που παρουσιάζουν οι παγκοσμιοποιητές που δεν μπορούν να το σταματήσουν.

Η αντι-παγκοσμιοποίηση γίνεται πλέον mainstream, και όπως συμβαίνει, οι άνθρωποι θα αρχίσουν να αναζητούν απαντήσεις.

Γιατί οι οικονομικές μας συνθήκες έχουν υποβαθμιστεί τόσο πολύ;

Γιατί αντιμετωπίζουμε στασιμοπληθωριστική κρίση;

Γιατί οι τιμές σε όλα συνεχίζουν να ανεβαίνουν;

Γιατί χάσαμε σχεδόν όλες τις πολιτικές μας ελευθερίες στο όνομα της καταπολέμησης ενός ιού με ένα μικροσκοπικό 0,23% επίσημο μέσο ποσοστό θνησιμότητας από μόλυνση;

Γιατί θεσμοθετούνται άσκοποι έλεγχοι άνθρακα εν μέσω κρίσης της εφοδιαστικής αλυσίδας;

Γιατί οι πολιτικοί και οι τράπεζες κάνουν τα πάντα τόσο χειρότερα;

Η αποτυχία και το Plan B’

Η δημόσια κατακραυγή για απολογισμό αυξάνεται και τα κεφάλια των παγκοσμιοποιητών είναι αυτά που πρέπει  να «πέσουν».

Όλοι οι δρόμοι προς την καταστροφή οδηγούν πίσω σε αυτούς και στις πολιτικές που έχουν επιβάλει στον πληθυσμό.

Φυσικά, όταν «οι εγκληματίες αισθάνονται σαν να τους βάζουν στη γωνία, μερικές φορές βάζουν φωτιές και παίρνουν ομήρους σε μια τελευταία προσπάθεια να παραμείνουν ζωντανοί και να γλιστρήσουν» με τον ίδιο τρόπο και οι ελίτ μεθοδεύουν την απάντησή τους στην κρίση προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους.

Πιστεύω ότι πλησιάζουμε στην  κορύφωση του τρομερού δράματος.

Είναι σημαντικό να αποδεχόμαστε τις συνθήκες του πεδίου μάχης ως έχουν και να μην υποτιμάμε τον εχθρό.

Η αλήθεια είναι ότι οι παγκοσμιοποιητές έχουν εκτεταμένα μέσα στη διάθεσή τους για να προκαλέσουν τον όλεθρο και έχουν ήδη δρομολογήσει ορισμένες από αυτές τις καταστροφές.

Τι γίνεται τώρα;

Έρχεται το Plan B’: ενίσχυση φόβου για χειραγώγηση

Οικονομικά

Η σύγκρουση στην Ουκρανία προκαλεί ελλείψεις πόρων και αδυναμία της εφοδιαστικής αλυσίδας, για να μην αναφέρουμε μια ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη που είναι πλέον μη αναστρέψιμη με το σαμποτάζ των αγωγών του Βορρά και με συνέπειες που ακόμη δεν έχουμε δει.

«Η αλλαγή της προεδρίας της Fed είναι απολύτως άνευ σημασίας όσον αφορά την πολιτική.

Έτσι, ο Jerome Powell θα συνεχίσει τις ίδιες ακριβώς πρωτοβουλίες με την Yellen.

Τα κίνητρα θα καταργηθούν, τα επιτόκια θα αυξηθούν και ο ισολογισμός θα μειωθεί, αφήνοντας την τεράστια φούσκα της αγοράς που δημιούργησε αρχικά η Fed ευάλωτη στην κατάρρευση.

Οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο φαίνεται να ενεργούν συντονισμένα για να αφαιρέσουν τη στήριξη τόνωσης από τις αγορές και να αυξήσουν τα επιτόκια, κόβοντας τις γραμμές προσφοράς εύκολου χρήματος που εδώ και καιρό ήταν δεκανίκι για την ανάπηρη οικονομία μας.”

Η Bank for International Settlement’s, η κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών και το ίδρυμα που συντάσσει πρωτοβουλίες παγκόσμιας πολιτικής για όλες τις άλλες τράπεζες-μέλη, ζήτησαν περισσότερες αυξήσεις επιτοκίων την περασμένη εβδομάδα. Εκτός από μια μικρή παρέμβαση της Τράπεζας της Αγγλίας, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι παγκοσμιοποιητές θέλουν ένα κραχ και χρησιμοποιούν μηχανικούς όρους αστάθειας.

Έστησαν τα ντόμινο και τώρα αποφάσισαν να γκρεμίσουν τα τουβλάκια.

Θα κατηγορήσουν τη Ρωσία, θα κατηγορήσουν την Κίνα, θα κατηγορήσουν τους συντηρητικούς, θα κατηγορήσουν οτιδήποτε και οποιονδήποτε εκτός από τους ίδιους, σε μια προσπάθεια να αποσπάσουν την προσοχή του κοινού μακριά από τις διεθνείς τραπεζικές ενέργειες που δημιούργησαν τις συνθήκες κραχ.

Ό,τι κι αν συμβεί στη συνέχεια, είναι ζωτικής σημασίας οι άνθρωποι να θυμούνται ποιος πραγματικά το έκανε αυτό και ποιος πρέπει να τιμωρηθεί.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών, οι μεσίτες εξουσίας του κατεστημένου θα επιχειρήσουν να χρησιμοποιήσουν μια οθόνη χάους για να σπείρουν σπόρους φόβου στον πληθυσμό από δύο διαφορετικά πεδία: την κλιματική αλλαγή και τον πυρηνικό όλεθρο.

Θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν αυτόν τον φόβο για να αποκτήσουν ακόμη πιο συγκεντρωτική διακυβέρνηση και να αλλάξουν τα ίδια τα θεμέλια της κοινωνίας μας, ενώ συμπιέζουν ό,τι έχει απομείνει από τις ελευθερίες μας.

Είναι το μόνο παιχνίδι που τους έχει απομείνει και έχουν το πλέον ακατάλληλο έναυσμα που δεν είχαν τον έλεγχο που ήθελαν από την πανδημία του Covid.

Μη ελεύθερες αγορές

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σημερινοί πλουτοκράτες έχουν ελάχιστο ενδιαφέρον για τις πραγματικά ελεύθερες αγορές….

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, για παράδειγμα, απαιτεί από τις κυβερνήσεις να λάβουν επείγουσα δράση για την καταπολέμηση ή την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, της κυβερνοασφάλειας, της διαδικτυακής παραπληροφόρησης, της τεχνητής νοημοσύνης, του υπερπληθυσμού, της χρήσης ενέργειας από υδρογονάνθρακες, της ιδιοκτησίας αγροκτημάτων, των προμηθειών τροφίμων, της εξάλειψης της ιδιοκτησίας ιδιωτικών οχημάτων και την επιβολή πρωτοκόλλων ελέγχου των πολιτών για την άμυνα έναντι μελλοντικών πανδημιών.

Η ρύθμιση των ανθρώπων και των αγορών είναι πλέον ύψιστης σημασίας για όσους διαθέτουν πλούτο και δύναμη.

Η «καθαρή» ενέργεια

Όταν η υπερελίτ επηρεάζει επιτυχώς τους πολιτικούς να θεσπίσουν νόμους που ωφελούν τα προσωπικά τους οικονομικά συμφέροντα —μια διεφθαρμένη πρακτική γνωστή ως «κανονιστική σύλληψη»— διαστρεβλώνει την κανονική δυναμική οποιασδήποτε ελεύθερης αγοράς.

Όταν οι κυβερνήσεις επιβάλλουν ακριβότερες μορφές «καθαρής» ενέργειας σε όλη την αγορά, για παράδειγμα, οι πλούσιες εταιρείες που μπορούν να αντέξουν αυτό το πρόσθετο κόστος αποκομίζουν τα δευτερεύοντα οφέλη από την καταπάτηση του μεριδίου αγοράς που εγκαταλείφθηκε από μικρότερους ανταγωνιστές που δεν μπορούν να επιβιώσουν.

Αυτό είναι από σχέδιο του Great Reset.

Ο φόβος ως εργαλείο χειραγώγησης

Οι υποστηρικτές του φόβου, στην πραγματικότητα, φαίνονται ως επί το πλείστον αφοσιωμένοι στη χρήση ενός συνδυασμού πανδημίας, πείνας υπό την βοήθεια του πολέμου και φόβου υπό την απειλή χρήσης πυρηνικών για να συγκεντρώσουν την κυριαρχία τους.

Παρά τους ισχυρισμούς του για το αντίθετο, οι οδηγίες του WEF αντιστρέφουν σκόπιμα τις δυτικές τάσεις προς μεγαλύτερη ανθρώπινη ελευθερία, κοινωνική κινητικότητα και ευρύτερα αποκτήσιμο πλούτο – ή αυτό που, σε μια άλλη εποχή, δικαίως θα είχε θεωρηθεί ως αληθινή, φιλελεύθερη πρόοδος.

Αν και το WEF και άλλοι οργανισμοί ισχυρίζονται ότι «σώζουν τον πλανήτη», οι προσπάθειές τους φαίνονται πρωτίστως ένα άδοξο σχέδιο για τον έλεγχο του πλανήτη.

Πχ στο θέμα της «καθαρής» ενέργειας, που αποδεικνύεται τελικά, ελεγχόμενη ενέργεια.

Ή στον έλεγχο των πληροφοριών που καθιστά τον έλεγχο στις αγορές πιο διαχειρίσιμο, όσο περισσότερη οικονομική αβεβαιότητα προκύπτει από τη χειραγώγηση της αγοράς, τόσο περισσότερη λογοκρισία θα συνεχίσουμε να βλέπουμε.

Όπου οι ελεύθερες αγορές δέχονται επίθεση, η ελευθερία του λόγου δέχεται επίσης αναπόφευκτα επίθεση.

Οι επιμέρους ευλογίες του φιλελευθερισμού δεν αποκόπτονται εύκολα από το πολιτικό σώμα χωρίς αναπόφευκτα να αποδοθεί ο θάνατος του φιλελευθερισμού στο σύνολό του.

Η «κλιματική αλλαγή» ή ο COVID-19 φαίνεται περισσότερο μια εκστρατεία δημοσίων σχέσεων για την παραπλάνηση των μαζών.

Φαίνεται πάντα να είναι απλώς μια χρήσιμη δικαιολογία που έχει σχεδιαστεί για να παρασύρει τους Δυτικούς να παραδώσουν σε μια μικρή «ελίτ» εξουσίας και ελέγχου σε όλους τους άλλους.

Χωρίς δικαιώματα

H καινοτομία βρίσκεται στο στόχαστρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και του Great Reset.

Χωρίς θεμελιώδη δικαιώματα ιδιοκτησίας, ισχυρούς κοινωνικούς θεσμούς και ένα αξιόπιστο νομικό σύστημα, οι πιθανοί εφευρέτες έχουν λίγα κίνητρα για να δημιουργήσουν οτιδήποτε νέο.

Οι άνθρωποι που αγωνίζονται απλώς να επιβιώσουν στον κόσμο δεν σπαταλούν χρόνο, εργασία ή πόρους σε έργα που δεν προσφέρουν καμία προοπτική για μελλοντική ανταμοιβή.

Οι άνθρωποι που εργάζονται ως υπηρέτες του κράτους υπό κεντρικά ελεγχόμενες οικονομίες δεν έχουν κανένα κίνητρο να καινοτομούν.

Μόνο όταν συνδυάζονται η ιδιωτική ιδιοκτησία και η προσωπική ελευθερία μπορεί να ανθίσει η ανθρώπινη καινοτομία.

Η ελευθερία είναι το μυστικό συστατικό της καινοτομίας για αύξηση του πλούτου.

Όταν οι οικονομολόγοι εξετάζουν τους αριθμούς του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος για να δουν εάν η οικονομία ενός κράτους ανεβαίνει ή βυθίζεται, ένα μέτρο καινοτομίας γίνεται ποσοτικοποιήσιμο.

Ενσωματωμένο σε αυτόν τον αριθμό είναι κάτι που περικλείει την ανθρώπινη εφευρετικότητα, την προσωπική ελευθερία και την ιδιοκτησία.
Με αυτόν τον τρόπο, η οικονομική καινοτομία αντικατοπτρίζει άμεσα την ανθρώπινη κατάσταση σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Παρέχει μια μέτρηση της ελευθερίας ενός έθνους.

Ο φόβος χρησιμοποιείται επιδέξια ως εργαλείο βασανιστή για να πείσει τους Δυτικούς να εγκαταλείψουν πρόθυμα τη δική τους ελευθερία.

Για να πετύχει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στην αποστολή του να ελέγχει όλη την ανθρώπινη δραστηριότητα, πρέπει πρώτα να καταστρέψει την κυριαρχία των κρατών.

Γιατί;

Επειδή, τα φιλελεύθερα έθνη που ασπάζονται την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία σκέψης και την επιχειρηματικότητα στην ελεύθερη αγορά προάγουν την καινοτομία και τον μεγάλο πλούτο.

Οποιοδήποτε κράτος δεν βαρύνεται από τις αγοραπωλησίες του WEF πιθανότατα θα συνεχίσει να ευημερεί, ενώ εκείνοι που είναι δεσμευμένοι στη «Μεγάλη Επαναφορά» πιθανότατα θα συντριβούν.

Τα πλούσια ελεύθερα έθνη αποτελούν απειλή για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη του WEF.

Αν πρέπει να ασπαστεί η λογοκρισία για να ελεγχθεί η «αφήγηση», τότε ας είναι.

Αν οι πολίτες πρέπει να στερηθούν την ελευθερία μετακίνησης υπό το πρόσχημα της «επείγουσας ανάγκης για την υγεία», δεν είναι μεγάλη υπόθεση.

Εάν πρέπει να κατασχεθούν ιδιωτικοί τραπεζικοί λογαριασμοί για να εκφοβιστούν οι διαδηλωτές, τότε τέτοιες απειλές είναι το τίμημα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης.

Οι πολιτικοί ηγέτες σήμερα σέρνουν τη Δύση στο παρελθόν.

Αρχικά, οι ατομικές ελευθερίες θα συνεχίσουν να εξαφανίζονται.

Μετά, η μεγαλύτερη οικονομική μηχανή όλων, η καινοτομία, θα στερέψει.

Τέλος, ο πλούτος θα επιστρέψει αποκλειστικά στα χέρια μιας μικρής μειοψηφίας «άρχουσας τάξης».

Ο πόλεμος, η ενεργειακή κρίση, η περιβαλλοντική επιβάρυνση είναι τα μέσα για το μέλλον που το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ χαιρετίζει ως «πρόοδο», εφαρμόζοντας μια συνταγή που οδηγεί στην ανθρώπινη δουλεία.

www.bankingnews.gr