Ἂς ἐλπίσουμε ὃτι τό Ἑλληνικό ΣτΕ θά ἀκολουθήσει μέ παρόμοιες ἀποφάσεις ...
Στὶς 18 Μαΐου 2020 τὸ Γαλλικὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, (Conseil d' Etat) διέταξε τὸν πρωθυπουργὸ Edouard Philippe νὰ τροποποιήσει τὸ διάταγμα ἀπαγόρευσης τῆς δημόσιας λατρείας λόγῳ τῆς ὑγειονομικῆς κατάστασης ἐκτάκτου ἀνάγκης μέσα σὲ ὀχτὼ (8) μέρες, σὲ μιὰ ἀπόφαση ὁρόσημο ἡ ὁποία ἀναγνωρίζει συγκεκριμένα δικαιώματα τὰ ὁποῖα συνδέονται μὲ τὴν θεμελιώδη ἐλευθερία τῆς δημόσιας λατρείας.
Μέχρι τὴν ἑπόμενη βδομάδα οἱ ἐκκλησίες στὴ Γαλλία θὰ πρέπει νὰ ἔχουν τὴν ἐλευθερία νὰ ὀργανώσουν δημόσια θεία λειτουργία καὶ ἄλλες θρησκευτικὲς ἀκολουθίες/τελετές, οἱ ὁποῖες εἶχαν τεθεῖ σὲ ἀναστολὴ ἀπὸ τὴ δεύτερη Κυριακὴ τῆς σαρακοστῆς ἐξαιτίας τῆς πανδημίας τοῦ COVID-19 μὲ τὸ σκεπτικὸ ὅτι ἡ ἀπαγόρευσή τους εἶναι δυσανάλογη σὲ σχέση μὲ τὸν «πόλεμο γιὰ τὸν κορωνοϊό» ποὺ ἀνήγγειλε ὁ πρόεδρος Emmanuel Macron στὶς 16 Μαρτίου.
Τὸ Ἀνώτατο Διοικητικὸ Δικαστήριο τῆς Γαλλίας ἔκρινε ὅτι...τὸ δικαίωμα τῆς συμμετοχῆς σὲ μιὰ σύναξη ἢ σὲ μιὰ συνάθροιση σὲ λατρευτικὰ μέρη - καὶ ὄχι μόνο τὸ δικαίωμα γιὰ προσευχὴ στὸ σπίτι ἢ τὴν ἀτομικὴ προσευχὴ σὲ παρόμοια μέρη λατρείας - «εἶναι βασικὸ δομικὸ στοιχεῖο τῆς ἐλευθερίας στὴ λατρεία» καὶ ὁ περιορισμὸς τέτοιων συνάξεων συνιστᾶ μιὰ ἐμφανῶς σοβαρὴ καὶ παράνομη παραβίαση αὐτῆς τῆς ἐλευθερίας.
Ἡ ἀπόφαση εἶναι ἕνα χαστούκι γιὰ τὴ γαλλικὴ κυβέρνηση, ἡ ὁποία ἔχει δείξει τὴν πιὸ σκοτεινὴ πλευρὰ τῆς ἐκκοσμίκευσης στὴ διατήρηση αὐστηρῶν μέτρων κατὰ τῆς θρησκευτικῆς λατρείας - καὶ συγκεκριμένα τῆς λατρείας τῶν παπικῶν - παρὰ μιὰ εὐρεῖα γκάμα ἄρσης τῶν περιορισμῶν ἡ ὁποία ἔχει ἐπιτρέψει σὲ δημοτικὰ σχολεῖα, ἐπιχειρήσεις, καταστήματα καὶ στὰ περισσότερα ἐμπορικὰ κέντρα, καθὼς ἐπίσης σὲ βιβλιοθῆκες καὶ σὲ μικρὰ μουσεῖα νὰ ἀνοίξουν ξανὰ ἀπὸ τὶς 11 Μαΐου.
Τὴν ἀπόφαση ἀκόμη συνιστᾶ ἐπίπληξη καὶ στοὺς Γάλλους ἐπισκόπους καὶ στὸ γαλλικὸ συνέδριο τῶν Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι σκόπιμα ἀπέφυγαν νὰ προσφύγουν κατὰ τοῦ διατάγματος τῆς 11ης Μαΐου στὸ Δικαστήριο. Ἀντίθετα, τὴν 1η Μαΐου, ὅταν ὁ πρωθυπουργὸς Philippe περιέγραψε λεπτομερῶς πώς θὰ ὀργανωθεῖ ἡ ἄρση τῶν περιορισμῶν, ὁ πρόεδρος τοῦ ἐπισκοπικοῦ συνεδρίου, Eric de Moulins-Beaufort αὐθόρμητα ἀνακοίνωσε πὼς δὲν θὰ ὑπάρξει μαζικὴ συγκέντρωση πρὶν τὶς 2 Ἰουνίου καὶ παρατήρησε ἁπλᾶ: «Μπορεῖς νὰ θεωρήσεις τὴν ἀπόφαση ὑπερβολικὰ περιοριστική, παρόλα αὐτὰ χρειάζεται νὰ ἐφαρμοστεῖ»
Τὸ διάταγμα τῆς 11ης Μαΐου πῆρε περαιτέρω ἔκταση ἐπειδὴ σὲ αὐτὸ παραλείφθηκε νὰ ὁριστεῖ μιὰ ἡμερομηνία κανονικῆς ἐπιστροφῆς στὴν δημόσια λατρεία.
Ἐνδιαφέρον παρουσιάζει τὸ γεγονὸς ὅτι, οἱ δικαστὲς τοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἐπικρατείας ἐπικεντρώθηκαν στὴν θρησκευτικὴ ἐλευθερία καὶ στὰ δικαιώματα τῶν πιστῶν γιὰ νὰ δηλώσουν ὅτι: ἡ πλήρης καὶ γενικὴ ἀπαγόρευση ποὺ ἀνακοινώθηκε στὶς 11 Μαΐου (ἐκτὸς ἀπὸ τὶς κηδεῖες, οἱ ὁποῖες γίνονταν ἐλεύθερα ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ περιορισμοῦ κατ' ἐξαίρεση) ἦταν παράνομη ἐπειδὴ θὰ μποροῦσαν νὰ εἶχαν παρθεῖ λιγότερο αὐστηρὰ μέτρα διατηρῶντας τὴ δημόσια ὑγεία.
Τὸ Δικαστήριο ἀπέρριψε τὴν ἐπιχειρηματολογία τῶν κυβερνητικῶν πληρεξουσίων ποὺ ἀφοροῦσε ἄλλους δημόσιους χώρους ἐκδηλώσεων, ὅπως τὰ γυμναστήρια, τὰ κέντρα διασκεδάσεων καὶ τὰ ἑστιατόρια τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ μὴ δέχονται τὸ κοινὸ μέχρι νὰ ἀνακοινωθεῖ μιὰ νεότερη ρύθμιση, ὄχι μόνο ἐξαιτίας τῶν δραστηριοτήτων ποὺ περιλαμβάνουν, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἡ ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς λατρείας εἶναι ἀπαραίτητη καὶ προστατεύεται ἀπὸ τὶς διεθνεῖς συνθῆκες, τὸ Γαλλικὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς νόμους σὲ τέτοιο βαθμὸ ποὺ οἱ παραπάνω δραστηριότητες δὲν προστατεύονται.
Είναι θεμιτό να λαμβάνονται μέτρα για τον περιορισμό μιας ασθένειας, επιδημίας ή πανδημίας. Αυτό που δεν είναι φρόνιμο είναι να χάνεται η αίσθηση του μέτρου κατά τη λήψη τους. Και αυτό έγινε.
ΑπάντησηΔιαγραφή