Το πνεύμα σου θα ζει πάντα μέσα στις καρδιές μας!
Πολυαγαπημένε μας Πατέρα, άνοιξες τα Αγγελικά φτερά σου και πέταξες στον ουρανό σκορπίζοντας θλίψη στις καρδιές μας, γιατί σε χρειαζόμαστε και μας λείπεις. Παρηγοριά στον πόνο μάς δίνει η σκέψη ότι βρίσκεσαι πλέον στην μεγάλη οικογένεια του ουρανού, κοντά στον Θεό, εκεί που η ψυχή σου λαχταρούσε να πάει.
Σε παρακαλώ, Άγιε Γέροντα, κράτα ανοιχτές τις φτερούγες σου και προστάτευε από εκεί ψηλά τα ορφανά παιδιά σου, και πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών στην Υπεραγία Θεοτόκο για την σωτηρία των ψυχών μας!
Καλό Παράδεισο, Γέροντα
Χρυσόστομε, το πνεύμα σου θα ζει πάντα μέσα στις καρδιές μας!
Χρυσή Μουζουρίδου
Είσασταν για μας ο μεγάλος πνευματικός Πατέρας...
Αείμνηστε και Σεβαστέ μας Γέροντα Χρυσόστομε,
«…Πορεύου εν ειρήνη και είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου… Μακαρισθείη η ψυχή σου, η δε ευχή σου, είη μεθ΄ ημών…»
Σεβαστέ και Πολυαγαπημένε μας Γέροντα,
Εκφράζουμε τη μεγάλη αγάπη και ευγνωμοσύνη μας στο σεβάσμιο πρόσωπό σας για τη μεγάλη καρδιά με την οποία μας είχατε αγκαλιάσει από την πρώτη φορά που επισκεφθήκαμε το μοναστήρι σας.
Τα λόγια είναι πολύ λίγα για να εκφράσουν αυτά που πραγματικά νιώθουμε για
σας. Είσασταν για μας ο μεγάλος πνευματικός Πατέρας. Η σοφία και τα διδάγματά
σας θα είναι βαθιά χαραγμένα στις ψυχές όλων μας.
Κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ και ασπαζόμαστε το χέρι σας.
Την ευχή σας να έχουμε.
Καλό Παράδεισο, ΑΓΙΕ ΓΕΡΟΝΤΑ.
Σεβαστoί μας Πατέρες,
Ο καλός Θεός, η Παναγία Παραμυθία, ο προστάτης της μονής μας Άγιος
Νικόδημος, όλοι οι Άγιοι μας και οι ευχές του Αγίου Γέροντα να σας
παρηγορούν από τον πόνο της απουσίας του.
Με σεβασμό και βαθιά εκτίμηση
Οικογένεια Ανδρέα και Λουκίας Βασιλείου
Λευκωσία – Κύπρος
Εν σκηναίς δικαίων, εν μέσω των οσίων...
Μετά βαθυτάτου πόνου και αναστάσιμης χαράς εύχομαι ο Κύριος της ζωής να
εντάξη αυτόν εν σκηναίς δικαίων, εν μέσω των οσίων, των μεγάλων κοινοβιαρχών και
των οικουμενικών διδασκάλων, λάμποντα υπό το φως του προσώπου Του.
Ευσεβάστως
Σταύρος Ι. Μπαλογιάννης - Ομότιμος Καθηγητής
Κύριε, συναριθμήσαι αυτόν εις χορείαν Αγίων...
Κύριε Ιησού Χριστέ, ο φίλος ημών Χρυσόστομος, ιερομόναχος και ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου
Νικοδήμου εν Μακεδονία, ητις μετόχιον της εν Αγίω Όρει Ιεράς Μονής
Σιμωνόπετρας εστί, ολίγον παιδευθείς ασθενών, εκοιμήθη υποτάξας εαυτόν τοις
Σοις προστάγμασι, οδηγήσας δε παιδιόθεν πλειάδα νέων ανδρών και νεανίδων
γυναικών εις προσκύνησίν Σου, αλείπτης αυτών γενόμενος τη Σοι χάριτι.
Παρακαλούμεν Σε τον Αγαθόν, Ζωοδότην,
Δημιουργόν συναριθμήσαι αυτόν εις χορείαν Αγίων.
Δημήτρης Ραχώνης
Γίναμε φτωχότεροι...
Ήσουν για εμάς παρηγοριά και μας
έδειχνες με τον λόγο σου πάντα τον δρόμο της εναρετης ζωής. Φιλόξενος, όσες
φορές αξιωθήκαμε να έρθουμε στην μονή. Θα μας λείψεις, Γέροντα μου. Ο παράδεισος
έγινε πλουσιότερος και εμείς φτωχότεροι. Καλή αντάμωση...
Γεώργιος
Ένας αληθινός πατέρας και οδηγός...
- «Ευλογείτε Γέροντα!».
- «Βρε καλώς τον...» και ένα αγγελικό χαμόγελο έσκαγε και έπαιρνε από πάνω μου όλα τα σύννεφα, όλη την μπόρα. Μαζί του χαμογελούσε και η ψυχή μου.
Τον γνώρισα ως παιδί δημοτικού και τον «αποχαιρετώ» ως ενήλικας. Τον γνώρισα ως ένα θλιμμένο παιδί γεμάτο πληγές, χωρίς σκοπό στην ζωή αυτή και τώρα του γράφω από μακριά αυτά τα λόγια ως ενήλικας πλέον, με νόημα, σκοπό και στόχους. Ο Γέροντας Χρυσόστομος για μένα και την οικογένεια μου στάθηκε πράγματι ως πνευματικός πατέρας και οδηγός. Η μητέρα και ο μικρότερος μου αδερφός ζουν σήμερα χάρη στις προσευχές του Γέροντα.
Τα τελευταία χρόνια δεν είχαμε συχνή επαφή μαζί του. Ίσα ίσα μια φορά τον χρόνο τον βλέπαμε. Όμως η παρουσία του ήταν και είναι ακόμη αισθητή στις ζωές μας. Ένιωσα πολλές φορές την αγωνία του για την πνευματική μου κατάσταση. Η αγάπη του πραγματικά σε σκέπαζε, σε θέρμαινε, σε παρηγορούσε. Μου κοστίζει εμένα προσωπικά που ο Γέροντας κοιμήθηκε. Μου κοστίζει γιατί τον «κούρασα» πολύ. Τους πνευματικούς μας πατέρες πρέπει να τους αναπαύουμε και όχι να τους κουράζουμε. Αυτό είναι που με θλίβει και τσαλακώνει την ψυχή μου. Από την άλλη όμως εμείς οι Ορθόδοξοι δεν πρέπει να θλιβόμαστε σε τέτοιες περιπτώσεις. Ειδικά για ανθρώπους όπως ο Γέροντας που πλέον είναι κοντά σε Αυτόν που αγάπησε τόσο πολύ, πάνω από όλους και από όλα.
Κάποτε σε μια αγρυπνία, όταν ήρθε κάποια στιγμή μέσα στον ναό, πήγαν όλοι οι πατέρες να πάρουν την ευλογία του. Πήγα και εγώ μετέπειτα και σε κάποια στιγμή με το που έφτασα κοντά του, σκόνταψα από το πουθενά, έχασα την ισορροπία μου. Πήγα να πέσω και με έπιασε από το χέρι. Με κράτησε χαρακτηριστικά σφιχτά σαν να μου έλεγε εκείνη την στιγμή «Μην φοβάσαι παιδί μου, είμαι εδώ για σένα». Πήρα την ευλογία του και γύρισα γρήγορα στην θέση μου. Αισθανόμουν ένα φοβερό δέος, αν μπορεί κανείς να το περιγράψει έτσι.
Όπως έγραψε και ένας σχολιαστής πιο πάνω είμαστε πλέον φτωχότεροι. Σπανίζουν πνευματικοί πατέρες σαν τον Γέροντα. Με το που έμπαινες στο μοναστήρι αισθανόσουν «αλλοιωμένος». Με το που βρισκόσουν κοντά του όμως καταλάβαινες και το γιατί. «Οι αδιάλειπτες προσευχές των πατέρων» όπως συνήθιζε να λέει. Ο πνευματικός αγώνας αυτών «που καίνε σαν λαμπάδες μπροστά στην εικόνα του Χριστού για να δείχνουν στους υπόλοιπους ανθρώπους το Πρόσωπο Του» είχε πει στην ομιλία του μετά την κουρά του αδερφού μου. Αληθινά Χρυσόστομος ο Γέροντας. Κάθε ομιλία του μοναδική, είχε κάτι για τον καθένα. Άγγιζαν την καρδιά σου τα λόγια του, γιατί ήταν λόγια εμπειρικής θεολογίας.
Γέροντα, όταν σε πήρα τηλέφωνο να σου ευχηθώ για την γιορτή σου, μου είπες μεταξύ άλλων να σας πάρω τηλέφωνο όταν θα μάθουμε ότι περιμένουμε το πρώτο μας παιδί. Ελπίζω να μην χάσουμε την επικοινωνία μας. Σε παρακαλώ να εύχεσαι για εμάς στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Εύχομαι ο Κύριος διά των πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου, του Αγίου Νικοδήμου και του Γέροντα, να χαριτώνει και να δίνει δύναμη στους πατέρες να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους.
Γέροντα πρέσβευε υπέρ ημών να υπομείνουμε εις τέλος. Να μείνουμε πιστοί στον Χριστό, ορθόδοξα, μέχρι το τέλος και χωρίς συμβιβασμούς. Να μην Τον προδώσουμε ποτέ αλλά και να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά, στα παιδιά μας την αληθινή πίστη των πατέρων μας, την Ορθοδοξία. Πρέσβευε Γέροντα μας, να ανταμώσουμε ξανά κοντά στον Κύριο.
Σε αγαπάμε πάρα πολύ, μαζί και όλα τα αδέρφια μας τους υπόλοιπους πατέρες του μοναστηριού.
Καλό παράδεισο!
Καλή Ανάσταση!
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!
Δημήτριος Χαντζάρας (Γερμανία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου