Μια ιστορία λέει ότι ο διάβολος αποφάσισε να παρατήσει τη δουλειά του. Έβγαλε λοιπόν σε πώληση όλα του τα εργαλεία για όποιον είχε λεφτά να τα αγοράσει.
Εκείνη τη νύχτα που έκανε το ξεπούλημα είχε παρατάξει όλα τα ελκυστικά εργαλεία του.
Ήταν ένας σιχαμένος σωρός με... πολύ κακεντρέχεια, δόλο, μίσος, κακία, ζήλεια, απάτη... και το καθένα από αυτά τα εργαλεία είχε μια ταμπελίτσα με την τιμή του.
Λίγο πιο κει, ήταν ξαπλωμένο και ένα φαινομενικά αβλαβές σφηνοειδές εργαλείο, πολύ ξεθωριασμένο και το οποίο είχε την πιο μεγάλη τιμή από όλα τα άλλα.
«Τι είναι αυτό;» ρώτησε κάποιος τον διάβολο.
«Αυτό είναι η απελπισία, η απογοήτευση» απάντησε.
«Και γιατί έχει τόσο μεγάλη τιμή;» ρώτησε ο πελάτης.
«Γιατί», είπε ο διάβολος, «μου είναι πιο χρήσιμο από ότι τα υπόλοιπα. Μπορώ να χώνω τη μύτη μου και να μπαίνω μέσα σε ένα άτομο με αυτό, όταν όλα τα άλλα εργαλεία γίνονται άχρηστα και δεν μπορώ να τον πλησιάσω. Όταν μπω μέσα σε αυτό το πρόσωπο, μπορώ να τον χρησιμοποιήσω όπως μου αρέσει, γι' αυτό είναι τόσο ξεθωριασμένο. Το χρησιμοποιώ σχεδόν σε όλους, μια και πολύ λίγοι άνθρωποι ξέρουν ότι μου ανήκει».
Είναι προφανές, και δεν χρειάζεται να πούμε, ότι η τιμή ήταν τόσο μεγάλη που κανείς δεν μπόρεσε να το αγοράσει.
Και γι' αυτό το χρησιμοποιεί ακόμη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου