Σε μία φυλή ινδιάνων, κάποιος έκλεβε κοτόπουλα. Ο αρχηγός διέταξε ότι αν πιαστεί ο παραβάτης θα χτυπιόταν με 10 μαστιγώσεις. Όταν η κλοπή συνεχίστηκε το ανέβασε σε 20 μαστιγώσεις. Παρόλο αυτά τα κοτόπουλα εξαφανίζονταν μεθοδικά. Γεμάτος θυμό, ο αρχηγός ανέβασε την ποινή σε 100 μαστιγώσεις, μία σίγουρη ποινή θανάτου.
Ο κλέφτης τελικά πιάστηκε. Αλλά ο αρχηγός βρέθηκε αντιμέτωπος με
ένα τρομερό δίλημμα. Ο κλέφτης ήταν η ίδια του η μητέρα.
Όταν ήρθε η μέρα της εκτέλεσης της ποινής, συγκεντρώθηκε ολόκληρη η φυλή. Θα υπερίσχυε η αγάπη του αρχηγού της δικαιοσύνης;
Το πλήθος παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα όταν διέταξε να δεθεί η
μητέρα του στον πάσσαλο των μαστιγώσεων.
Ο αρχηγός έβγαλε το πουκάμισό του, αποκαλύπτοντας το δυνατό ανάστημά του, και πήρε το μαστίγιο στο χέρι. Αλλά αντί να το σηκώσει και να δώσει την
πρώτη μαστίγωση, έδωσε το μαστίγιο σε έναν δυνατό νεαρό ινδιάνο που στεκόταν δίπλα του.
Ο αρχηγός πλησίασε αργά την μητέρα του και την έσφιξε με τα δυνατά του χέρια
μέσα στην αγκαλιά του. Ύστερα διέταξε τον νεαρό να αρχίσει να χτυπά τον ίδιο με 100 μαστιγώσεις, που ήταν η ποινή που είχε επιβάλει.
Αυτό ακριβώς έκανε και ο Χριστός για μας. Γεμάτος από αγάπη πήρε τη θέση μας και θυσιάστηκε για χάρη μας. Υπερνίκησε την ανικανότητά μας να
σώσουμε τους εαυτούς μας, πληρώνοντας Αυτός το αντίτιμο για τις αμαρτίες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου