Ο άνθρωπος δεν είναι ομιλούσα σάρκα αλλά λαλών πνεύμα γι αυτό και θα βγει νικητής κι από αυτήν την πρόκληση…..
”κα’. Εξέταζε τα κατα σ' αυτόν και δοκίμαζε ότι οι άρχοντες και
δεσπόται του σώματος μόνον ου γαρ της ψυχής έχουσιν την
εξουσίαν. Και τούτο πρόχειρον έστω σοι δια παντός. Όθεν ή φόνους ή άτοπα
τινά ή άδικα και ψυχοβλαβή επιτάσσουσιν αυτοίς ου χρή πειθαρχείν. Καν το
σώμα αικίζωσιν. Ο γαρ θεός την ψυχή ελευθέραν και αυτεξούσιον εδημιούργησε
εφ΄οις πράττει καλώς ή κακώς…(Μ. Αντώνιος).
21. Αν παρακολουθείς τον εαυτό σου και τον δοκιμάζεις, θα δεις ότι οι άρχοντες και τα αφεντικά έχουν εξουσία μόνο επί του σώματος, όχι και της ψυχής. Και να το θυμάσαι αυτό πάντοτε. Γι’ αυτό αν διατάζουν φόνους ή τίποτε άτοπα ή άδικα και ψυχοβλαβή, δεν πρέπει να υπακούμε σ’ αυτούς, ακόμη και αν μας βασανίζουν. Γιατί ο Θεός δημιούργησε την ψυχή ελεύθερη και αυτεξούσια σε όλα όσα κάνει, καλά ή κακά...”
Οπότε φιλοκαλικώς επαναστατούμε ” ου
χρη πειθαρχείν”.
Όσο για το σύνδρομο της εποχής ”Μνημονευτέον παρά αναπνευστέον” έχουν τεθεί
πολύ νωρίς οι προτεραιότητες….
Από τη νήψη, επαγρύπνηση και πνευματική εγρήγορση καταλήξαμε στην τηλε-ραστώνη και ραθυμία, στην ακηδία του lockdown……
Είμαστε αιχμάλωτοι, όμηροι όχι ενός οποιουδήποτε κράτους, κατεστημένου, αλλά
του ”κράτους του θανάτου”, αφού απαρνηθήκαμε την ελευθερία που μας δόθηκε από
τον Καταργήσαντα αυτόν. Το κάθε κράτος έρχεται απλά να επωφεληθεί
ή να νομοθετήσει πιστοποιώντας αυτή την εξέλιξη. Τώρα απλά διαφαίνεται το
μεγάλο έλλειμα, η δυσαναπλήρωτη απώλεια. Αντίθετα αυτή η αιχμαλωσία δεν θα είχε
ποτέ συμβεί αν βιώναμε το θάνατο υπό το πρίσμα της τέλειας αλλοίωσης που
προκύπτει από την αγάπη προς τον Θεό ως χαρά…
10. Όρος της τέλειας αλλοιώσεως που αισθάνεται κανείς από την ηδονή
της αγάπης του στον Θεό, είναι το να νομίζει χαρά τη φρίκη του θανάτου (ΑΓΙΟΣ
ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΦΩΤΙΚΗΣ). Από εδώ προέκυψε το μαρτυρικό ιδεώδες το οποίο κι
απεμπολούμε…
Όσο θα δειλιάζουμε μπροστά στον θάνατο, θα είμαστε όμηροι του δυνάστη… θα
εκμεταλλεύεται ο δυνάστης την αδυναμία μας, τη δεινή θέση που οι ίδιοι
επιλέξαμε για τους εαυτούς μας πουλώντας μας προστασία με όρους οργανωμένου
εγκλήματος: απειλές, εκφοβισμό, εκβιασμούς, απαγωγές, ομηρία κλπ. Γιατί είναι
στρατηγικό λάθος να δείχνεις στον αντίπαλο ευάλωτος, τα τρωτά σημεία σου, στοχοποιείσαι.
”Πίστις δε εστί η εθελούσιος της ψυχής συγκατάθεσις”, αλλά εμείς συναινέσαμε
στους υπερΥγειονομιστές με εθελούσια συγκατάβαση της ψυχής, αυτοπαγιδευομένοι
στη Μισοκαλία τους… Eπιλέξαμε συνειδητά όχι τους καθηγητές της ερήμου, αλλά τους
ερημοποιούντες τη διδασκαλία….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου