Μεταμόρφωση και παραμορφώσεις

 παπα-Ηλίας Υφαντής

«Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», λέει ο Ντοστογιέβσκυ. Και ο Πλάτωνας εξάλλου λέει πως η ομορφιά είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Θεού.

Αυτός, λοιπόν, ο Θεός της ομορφιάς έπλασε τον πανέμορφο τούτο κόσμο και μας τον πρόσφερε, για να προσπαθήσουμε, όσο μπορούμε να μοιάσουμε κι εμείς σ’ αυτόν και να κάνουμε, όσο γίνεται περισσότερο όμορφη τη ζωής μας.

Αλλά εμείς, αντί να θαυμάσουμε και να δοξολογήσουμε τον δημιουργό, θαυμάσαμε και λατρεύσαμε και προσκυνήσαμε τα δημιουργήματά του. Γεγονός που μας έσπρωξε σε ένα σωρό παραμορφώσεις και ασχήμιες.

Απ’ τις οποίες, για να μας απαλλάξει ο Θεός, μας έστειλε διαφόρους πνευματικούς ανθρώπους: Προφήτες, σοφούς, φιλοσόφους, κλπ. Που κι αυτούς εμείς φροντίσαμε-όπως λέει ο Χριστός- άλλους να τους σκοτώσουμε, άλλους να τους λιθοβολήσουμε κι άλλους -όπως εμείς οι Έλληνες πράξαμε με τον Σωκράτη-να τους ποτίσουμε το κώνειο.

Γι’ αυτό, τελικά, έστειλε τον Γιο του. Ο οποίος με τη διδασκαλία του και τα θαύματά του προσπάθησε να μας βγάλει απ’ τον κυκεώνα των παραμορφώσεων. Οπότε εμείς και πάλι του απαντήσαμε με την χειρότερη των παραμορφώσεων, που είναι ο παραλογισμός του Σταυρού.

Γιατί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι τον Χριστό δεν τον σταύρωσαν κάποιοι-όπως συνηθίζουμε να λέμε -κακοποιοί και κακούργοι. Που η «καθωσπρέπει» κοινωνία του καλού υπόκοσμου τους κλείνει σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Αλλά ακριβώς ο ίδιος ο «καλός» υπόκοσμος της «καθωσπρέπει» κοινωνίας.

Ο οποίος «καλός» υπόκοσμος καταδίκασε -εν ονόματι των άδικων και δολοφονικών νόμων του- σε θάνατο και ουσιαστικά δολοφόνησε και σταύρωσε μεταξύ των κακούργων, όχι απλά και μόνο τον αθωότερο μεταξύ των αθώων, αλλά-όπως και ο ποιητής λέει-τον ίδιο τον Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Θεό. Για ν’ αποδείξει για μια ακόμη φορά πόσο οι θεσμοί της νομιμοφρονούσας κοινωνίας βρίσκονται σε διαμετρική αντίθεση και μετωπική σύγκρουση με την ουσία και το πνεύμα της δικαιοσύνης…

Για να δώσει, λοιπόν, ο Χριστός στους μαθητές του ένα πνευματικό αντίβαρο απέναντι σ’ αυτό το-πέραν παντός παραλογισμού- παραμορφωτικό γεγονός, πραγματοποίησε τη Μεταμόρφωσή του. Δείχνοντας έτσι ότι, πέρα απ’ τον κόσμο των παραμορφώσεων υπάρχει ένας άλλος κόσμος, ασύγκριτα ομορφότερος και ασύλληπτα πιο ευφρόσυνος. Που κάνει τις παραμορφώσεις και ασχήμιες του κόσμου τούτου να φαίνονται σαν ηλίθια καμώματα μεθυσμένων πιθήκων.

Και γι’ αυτό μνημονεύουμε και τώρα το γεγονός της Μεταμορφώσεως και μιλούμε γι’ αυτό, γιατί παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο. Ίσως και περισσότερο από άλλοτε. Αφού όλοι μας αισθανόμαστε ν’ ασφυκτιούμε μέσα σε έναν κυκεώνα ασχημιών και παραμορφώσεων.

Ή μήπως δεν έχουμε παραμορφώσει και δηλητηριάσει τη γη μας και τις θάλασσες και τον αέρα μας! Και συνακόλουθα τις τροφές, που τρώμε. Γεγονός, που μας κάνει να νιώθουμε όλοι-περισσότερο ή λιγότερο- δημητηριασμένοι…

Ή μήπως στον κοινωνικό μας χώρο δεν υπάρχουν δεινές παραμορφώσεις.  Με τα ΜΜΕ, που επί 24ώρου βάσεως μας βομβαρδίζουν με την τρομοκρατία θανάτου απ’ τον κορονοϊό. Θανάτου και παρενεργειών και μεταλλάξεων που παράλληλα διαφημίζουν μέσω των εμβολίων. Με την άρχουσα αναρχία, που, αντί να λύσει τα προβλήματα του λαού, μεθοδεύει την καταδυνάστευση και καταλήστευσή του. Με τις μυριάδες άνομων νόμων και άρθρων, που εξαρθρώνουν και υπονομεύουν την οικονομική και πνευματική μας υπόσταση.

Ή μήπως και στο χώρο της Εκκλησίας δεν ισχύει το ίδιο; Όταν, ρίχνοντας κάποιος μια ματιά στη σημερινή θρησκευτική μας πραγματικότητα και συγκρίνοντάς την με το πνεύμα του Ευαγγελίου, διαπιστώνει τερατώδεις και αποκρουστικές παραμορφώσεις και ασχήμιες. Που μάλιστα δεν διστάζουν να τις παρουσιάζουν οι αρχιτέκτονές τους και σαν έκφραση της χριστιανικής παράδοσης.

Γιατί ποια σχέση μπορούν να έχουν με το Ευαγγέλιο η δουλοπρεπέστατη ρυμούλκησή τους όπισθεν του φασιστικού αμοραλισμού των πολιτικών απατεώνων, που θύουν και απολύουν το λαό; Ή η μετωπική σύγκρουσση προς το πνεύμα διακονίας της τυραννικής εξουσίας τους! Εν ονόματι της οποίας «αποφασίζουν και διατάσσουν»  ως ενσαρκωτές του πνεύματος του  Μακιαβέλι και του Νίτσε και όχι βέβαια του Χριστού….

Ή μήπως δεν υπάρχουν και σήμερα εκατομμύρια «ελάχιστων αδελφών» του Χριστού, που σταυρώνονται απ’ τους αρχιερείς της παγκοσμιοποίησης και του-χωρίς Χριστό-«χριστιανισμού»! Που προκαλούν κρίσεις οικονομικές και υγειονομικές ή δημιουργούν εστίες πολέμων. Και υπονομεύουν και αποσαθρώνουν τα ήθη και τις παραδόσεις των λαών. Με τις παγκοσμιοποιήσεις τους και τους οικουμενισμούς τους και το αιρετικό συνονθύλευμα της Νέας Εποχής και της Νέας τάξης ναζιστικών σε βάρος των λαών εγκλημάτων. Για να ικανοποιούν την κακουργία τους και να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκιά τους…

Ή μήπως εμείς ο καθένας μας δεν αισθανόμαστε παγιδευμένοι μέσα σε ένα λαβύρινθο ποικίλων παραμορφώσεων; Όπως τώρα η δια των εμβολιασμών παραμόρφωση, προκειμένου να μας μεταλλάξουν από ελεύθερους ανθρώπους σε χειραγωγούμενα ζόμπι.  Και πάνω απ’ όλες δεν νιώθουμε ότι σε κάθε στιγμή καιροφυλακτεί και μας απειλεί η πιο φοβερή παραμόρφωση, που είναι ο θάνατος!

Και σ’ αυτή και σ’ όλες τις περιπτώσεις έρχεται ο Χριστός να μας πει: Απέναντι σε όλες τις παραμορφώσεις εγώ σας προσφέρω τη μεταμόρφωση. Απέναντι σε όλες τις ασχήμιες σας προσφέρω την ομορφιά. Απέναντι στα σκοτάδια και στις παγίδες και στο θάνατο, εγώ σας προσφέρω το ανέσπερο και άδυτο φως της Ανάστασης.

Ο πραγματικός θάνατος δεν είναι το νομοτελειακά αναπότρεπτο βιολογικό γεγονός. Είναι η παραμονή μέσα στον κυκεώνα και το δίχτυ των παραμορφώσεων….

Απ όπου σας καλώ να αποδράσετε. Και μάλιστα τώρα. Γιατί το επόμενο  δευτερόλεπτο μπορεί να μην είναι δικό σας…

ΠΗΓΗ papailiasyfantis