Οι όψιμοι “Σωτήρες” μας και ο… Θεός της Ελλάδας!

 Πύρινος Λόγιος

“Το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ θα το δείτε όταν το φαγητό σας θα το τρώτε ανακατωμένο με τα δάκρυα σας…”
(Σεβάσμιος Κυρ-Ποθητός, Σεπτέμβρης 2013)

«Το Ποθούμενο θα έρθει. Αλλά θα έρθει με αίμα και με δάκρυα…»
(Κοσμάς ο Αιτωλός, 18ος Αιώνας)

Με τούτο το πόνημα μου που θα ολοκληρωθεί σε πέντε μέρη, μπορεί και να…στενοχωρήσω κάποιους μ’ αυτά που θα πώ. Μερικοί από εσάς, ενδεχομένως να με μισήσετε. Μπορεί και να με χλευάσετε. Ειλικρινά, δεκάρα δε δίνω. Δεν είναι δα και η πρώτη φορά που θα συμβεί αυτό. Παρά το γεγονός, ότι ποτέ δεν υπήρξα “μετά Χριστόν προφήτης”, εν τούτοις σε αρκετά στα οποία είχα αναφερθεί στο παρελθόν, έπεσα μέσα κατά προσέγγιση. Οπότε, μέσω αυτής πεπατημένης και στα όρια που μου επιτρέπει ο λογισμός μου, θα προσπαθήσω απόψε να αναπτύξω τις δικές μου “αναρχικές” απόψεις. Στο μόνο που μπορώ, είναι να βεβαιώσω τον καθένα από εσάς που με διαβάζετε εδώ και χρόνια, ότι δεν θα προσπαθήσω να σας αποπροσανατολίσω ή να σας πουλήσω φούμαρα. Ούτε η θέση μου το επιτρέπει, ούτε η ιδιοσυγκρασία μου. Έμαθα πάντα να λέω την άποψη μου φωναχτά και να τη μοιράζομαι με όλους όσους με ακούν ή με διαβάζουν. Και φυσικά, αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη για τα λεγόμενα μου.

Δείτε τις μέρες που ζούμε. Δεν έχει υπάρξει ποτέ στην Ιστορία, είτε στην αρχαία, είτε στη Μεσαιωνική είτε στη Νεώτερη, παρόμοια εποχή σαν αυτή που βιώνει όχι μόνο το ελληνικό γένος, αλλά και η ανθρωπότητα ολόκληρη. Μια ανθρωπότητα, που εδώ και μισό αιώνα περίπου, έχει αφεθεί να κατρακυλήσει σε κάθε είδους και μορφή ξεπεσμού. Η γνώση περιορίστηκε στα…βασικά, η ηθική εξωραΐστηκε και επαναοριοθετήθηκε στα μέτρα των…κοινωνικών τάσεων με αποτέλεσμα να εξαφανιστεί, ο ορθολογισμός περιορίστηκε επίσης στην άποψη των…πολλών και όχι απαραιτήτως στην λογική, η θρησκεία καταποντίστηκε, ο Χριστιανισμός χλευάστηκε και περιθωριοποιήθηκε ως …αναχρονιστικός, η Ηδονή θεοποιήθηκε, η οφθαλμολαγνεία έγινε must, η προσβολή της δημοσίας αιδούς σταμάτησε να αποτελεί ποινικά κολάσιμη πράξη, η ομοφυλοφιλία μετετράπη από σεξουαλική διαστροφή σε…νόμιμη έκφραση διαφορετικότητας και ανθρώπινου δικαιώματος.

Τι άλλο απέμεινε που να μας θυμίζει ότι είμαστε πλασμένοι «κατ’ εικόνα και ομοίωση»; Μόνο μια κακοποιημένη και απαξιωμένη συνείδηση, που ολοένα μας φωνάζει μέσα από το μπουντρούμι που τη κλείσαμε, ότι ο δρόμος που επιλέξαμε μας βγάζει μόνο στη Κόλαση. Μια κόλαση που δεν έχει …καζάνια και διαόλους να χορεύουν γύρω μας. Αλλά μια κόλαση που την αποτελεί η «συνθήκη» την οποία υπογράψαμε επιλέγοντας τον υλισμό, σε κάθε του μορφή. Κι όταν αντιληφθήκαμε πως επιλέξαμε λάθος, αντί να κοιτάξουμε ίσα στα μάτια τον εαυτό μας και να τον θέσουμε στο σκαμνί της αυτοκριτικής για τις επιλογές του, ψάχνουμε εναγωνίως να βρούμε τον…γήινο «σωτήρα» μας.

Και δεν μιλώ για τους…αλλοεθνείς συνανθρώπους μας.

Ομιλώ για εμάς.

Εμάς τους Έλληνες.

Τους γιούς του Σόλωνα και του Λυκούργου. Του Περικλέους και του Ευαγόρα. Του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα. Του Θεμιστοκλή και του Λεωνίδα. Του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου και του Κων/νου του Παλαιολόγου. Εμάς που καταντήσαμε σκιές του εαυτού μας. Που φτάσαμε να γνωρίζουμε τι ρούχα φορούσε χτές η τάδε ή ή δείνα πληθωρική τηλεπερσόνα, αλλά να αγνοούμε παντελώς τον Ισαπόστολο Κοσμά τον Αιτωλό ή τον ήρωα λοχία Δημήτρη Ίτσιο! Για να μη πώ πιο πολλά και συγχυστώ περισσότερο.

11 χρόνια τώρα, ζούμε σε μια Ελλάδα που τη βλέπουμε να αργοπεθαίνει. Και δεν αντιληφθήκαμε καν το τι πραγματικά συμβαίνει. Και δεν το αντιληφθήκαμε, διότι προτάσσαμε την ευμάρεια ως πανάκεια για τον βίο μας και όχι την πνευματική μας εγρήγορση. Στην αρχή ήταν οι δανειακές συμβάσεις με τους ξένους, που άρπαξαν ό,τι χρυσαφικό είχαμε και μας έριξαν σε ένα λάκκο γεμάτο φίδια. Κι αντί να κάνουμε την αυτοκριτική που μας αναλογεί, ψάχναμε εναγωνίως για…σωτήρες που θα μας…βγάλουν από το αδιέξοδο κι απ’ τον …φιδόλακκο. Τους βρήκαμε στα …φωτεινά και νεανικά πρόσωπα «άφθαρτων», που κι αυτοί με τη σειρά τους αποδείχτηκε εν τοις πράγμασι το πόσο… «αδιάφθοροι» ήταν. Όχι μόνο δεν …σωθήκαμε με δαύτους, αλλά χάσαμε και εντελώς την αξιοπρέπεια μας, το όνομα μας και παραλίγο τη πατρίδα μας.

Και το χειρότερο;
Εμπιστευτήκαμε αμέσως μετά, αυτούς τους…πρώην που μας έριξαν στο λάκκο με τα φίδια, για να μας…σώσουν εκ νέου από τους άλλους… «αδιάφθορους σωτήρες»! Μ’ άλλα λόγια, τουρλουμπούκι. Έτσι, φάνηκε ακόμη περισσότερο η γύμνια της πνευματικότητας μας και της νοοτροπίας μας. Γιατί; Μα διότι, ακολουθήσαμε εκ νέου ΤΟ ΜΙΚΡΟΣΥΜΦΕΡΟΝ μας και τα παλιά και σκουριασμένα ιδεολογήματα μας. Με αποτέλεσμα σήμερα, με την αφορμή μιας «ανύπαρκτης» πανδημίας (ακόμα ψάχνουν εκεί στον Π.Ο.Υ. να βρούν εκείνο το ρημάδι το στέλεχος του Corona Covid-19 που θα μας…πεθάνει αλλά εμείς δεν πεθαίνουμε, έτσι, για το γινάτι) να έχουν βγεί από τις ντουλάπες του Μεσοπολέμου ό,τι πιο φασιστικό και ναζιστικό υπήρξε στην ανθρώπινη Ιστορία και να το εφαρμόζουν εναντίον μας οι νύν…πρώην «σωτήρες».

Το ξέρω.

Φτάσαμε τώρα στο «μη παρέκει».

Τα αισχρά ναζιστικά ανθρωποειδή που μας κυβερνάνε (πλέον) και δεν το περιορίζω μόνο στα στενά όρια της πατρίδας μας, έχουν βαλθεί να μας ξεκάνουν – κυριολεκτώ – με υποχρεωτικούς εμβολιασμούς με σκευάσματα που σκοτώνουν αντί να θεραπεύουν, για να μας …ξανασώσουν από τον «θανατηφόρο» (μόλις 0,05% θνητότητας) ιό, παίζοντας την «Θεία Κωμωδία» του Δάντη σε καθημερινή παράσταση στις τηλεοράσεις και τα ράδια μας, μετατρέποντας την παράνοια σε νέα λογική του «θαυμαστού καινούργιου κόσμου» που μας ετοιμάζουν. Και εμείς απλά…υπομένουμε, περιμένοντας τους…νέους «σωτήρες», τους πλήρως εκτός πολιτικού «συστήματος», χωρίς και πάλι να ανοίξει η …μυτούλα του καλομαθημένου καναπεδάτου Νεοέλληνος. Μέχρι κι ο ίδιος ο τηλεγιατρός και τηλεαστέρας Βασιλακόπουλος το δήλωσε: «Θα εμβολιάσουΜΕ (σε πρώτο πληθυντικού ο κύριος) όλα τα παιδιά χωρίς να ανοίξει …ρουθούνι!»

Μάλιστα.

Κι αφού είμαστε όντως…καναπεδάτοι και δε λέμε να ξεκολλήσουμε από τον καναπέ και το ρουθούνι μας δεν θα τρέξει στάλα αίμα (κατά τις δηλώσεις των κτηνανθρώπων), ελπίζουμε στην…μαχητικότητα των επίδοξων «σωτήρων» μας. Αυτών δηλαδή, που δεν ανήκουν ή ανήκαν κάποτε και όχι πλέον σήμερα, στο «σύστημα». Τους εσωκοινοβουλευτικούς και κυρίως, τους εξωκοινοβουλευτικούς. Αυτούς δηλαδή, που τώρα μπαίνουν μπροστά, ανιδιοτελώς(;) και πατριωτικώς(;) για να σηκώσουν το λάβαρο της «λευτεριάς».

Πολύ ωραία. Αφού λοιπόν είναι έτσι (ίσως γιατί έτσι νομίζουμε), γιά να δούμε ποιοί είναι στ’ αλήθεια αυτοί οι…νέοι «εκλεκτοί» σωτήρες, που θα κληθούν – εάν φυσικά τους δώσουμε το πασαπόρτι, ήγουν τη ψήφο μας – να δώσουν τη μάχη της Σωτηρίας του Έθνους, η οποία έχει να κάνει όχι μόνο με την ρημαγμένη οικονομία μας, όχι μόνο με την καθημαγμένη υγεία μας, αλλά και με το παρανοϊκό, δολοφονικό και γεμάτο από επίδοξους ψυχασθενείς «πλανητάρχες» παγκόσμιο σύστημα, μέσω του οποίου εξαρτάται ακόμη και η ίδια η επιβίωση της πατρίδας μας, εφ’ όσον έχουμε παραδοθεί σε αυτό ψυχή τε και σώματι.

ΠΗΓΗ kanenazori