Εξαιρετικά επίκαιρος

 παπα-Ηλίας Υφαντής

Έζησε πριν από 28 αιώνες στο Ισραήλ. Που σημαίνει ότι ήταν περίπου σύγχρονος του Ομήρου και του Ησιόδου. Και, όταν εκείνοι επικαλούνταν τη μούσα τους, για να δημιουργήσουν τα αθάνατα έπη τους, αυτός μιλούσε με τον αθάνατο Θεό, για να στηλιτεύσει τη θρησκευτική και κοινωνική εξαχρείωση του κατεστημένου. Και βέβαια ο λόγος μας για τον προφήτη Ωσηέ, που η μνήμη του γιορτάζεται στις 17 Οκτωβρίου.

Όπως ο ίδιος μας λέει, η γυναίκα του τον απατούσε. Γι’ αυτό και για ένα χρονικό διάστημα τη χώρισε. Αλλά κατόπιν τη συχώρεσε και την ξαναπήρε στο σπίτι του. Πιθανότατα όμως η αναφορά του στη συζυγική απιστία να ήταν απλά μια παραστατική εικόνα της αποστασίας των Εβραίων από τον Θεό. Αφού άλλωστε και ο Χριστός αργότερα θα μιλήσει για  «γενεά μοιχαλίδα και διεστραμμένη»…

Κύριοι υπαίτιοι της θρησκευτικής αποστασίας και της κοινωνικής διαστροφής του καιρού του; Η πολιτική και θρησκευτική ηγεσία. Οι εκπρόσωποι των οποίων πάνω απ’ το θέλημα του Θεού και την αγάπη για το συνάνθρωπο έβαζαν τα συμφέροντά τους και την απάνθρωπη θρησκεία του Βάαλ, που απαιτούσε ακόμη και ανθρωποθυσίες. Γι’ αυτό και ο Ωσηέ χαρακτηρίζει τη θρησκευτικότητα αυτού του είδους «πορνεία» και «μοιχεία». Γι’ αυτό και επιλέγει να εκσφενδονίσει πρωταρχικά τους μύδρους του εναντίον του ιερατείου:

«Το ιερατείο, λέει εξ ονόματος του Θεού ο προφήτης, μοιάζει με συμμορία ληστών. Ψευδορκίες και δολοφονίες πολλαπλασιάζονται και αίματα επί αιμάτων συσσωρεύονται! Κάνουν συμφωνίες και παίρνουν αποφάσεις με ψεύτικους όρκους. Και η δικαιοσύνη τους είναι σαν δηλητηριώδες φυτό. Καλλιεργούν την αδικία και γι’ αυτό θα θερίσουν το μίσος. Ο λαός μου καταστράφηκε από την έλλειψη γνώσης. Γι’ αυτό, επειδή αυτοί απέρριψαν τη γνώση μου, απορρίπτω κι εγώ αυτούς από λειτουργούς μου»!…

Ο Γιεχωβά αντιμετωπίζει τους Εβραίους, όπως και ο προφήτης την άπιστη γυναίκα του. Προσπαθεί με προσωρινές τιμωρίες να τους φέρει στο σωστό δρόμο. Αλλά τελικά πείθεται ότι δεν πρόκειται για κάποια περιστασιακά παραστρατήματα αλλά για ολοσχερή διαστροφή. Και συμπεραίνει πως μόνο μια μεγάλη καταστροφή μπορεί να επιφέρει μια ουσιαστική μεταστροφή και επιστροφή.

«Κάποτε οι Εβραίοι, λέει ο προφήτης, έμοιαζαν με πολύκαρπο αμπέλι. Αλλά, όσο πλουσιότεροι είναι οι καρποί και ευφορότερη η χώρα, που τους πρόσφερε ο αληθινός Θεός, τόσο περισσότερα θυσιαστήρια χτίζουν στους ψεύτικους ξένους θεούς»…

Όμως θα ’ρθει η ώρα, που θα δώσουν λόγο για τις πράξεις τους: «Μη χαίρεσαι και μη γλεντοκοπάς Ισραήλ. Τ’ αλώνια με το σιτάρι και τα πατητήρια των σταφυλιών με το κρασί θα τα χάσεις. Άλλοι θα πάνε αιχμάλωτοι στην Αίγυπτο κι άλλοι στην Ασσυρία. Και θα φάνε ακάθαρτο και πικρό ψωμί. Κι εδώ τα πολύτιμα κι αγαπημένα σας πράγματα θα τα σκεπάσουν αγκάθια…».

Το κήρυγμα όμως της καταστροφής επισύρει την αγανάκτηση των Ισραηλιτών, οι οποίοι χαρακτηρίζουν τον προφήτη ανόητο και τρελό: «Ανόητος είναι, λένε, ο προφήτης, τρελός είναι ο άνθρωπος του πνεύματος»! Όταν όμως θα ’ρθει η καταστροφή οι Εβραίοι, πάνω στην ανάγκη τους, θα θυμηθούν τον Θεό:

Γι’ αυτό και ο προφήτης εξ ονόματος του Θεού προλέγει γι’ αυτούς: «Στην ανάγκη σας θα με αναζητήσετε. Αλλά, με τις θυσίες των βοδιών και των προβάτων, δεν θα με βρείτε! Εγώ δεν θέλω την αγάπη, που σαν την πρωινή δροσιά γρήγορα εξατμίζεται. Εγώ θέλω η σχέση μου μαζί σας να είναι, όπως αυτών, που αρραβωνιάζονται και παντρεύονται από αιώνια αγάπη. Δεν θέλω τα πρόβατα σας και τα βόδια σας. Γνώση κι εμπιστοσύνη στον Θεό σας θέλω. Δικαιοσύνη, και ευσπλαχνία για το συνάνθρωπό σας. Σπείρετε δικαιοσύνη, για να θερίσετε αγάπη…».

Αυτά έλεγε στους Εβραίους ο Ωσηέ «τω καιρώ εκείνω». Όμως τι, άραγε, θα είχε να πει σε μας σήμερα; Γιατί και σήμερα δεν υπάρχει θεογνωσία. Γιατί βέβαια θεογνωσία δεν είναι οι βιλάρες και οι πολυτελείς κουρσάρες κάποιων κληρικών. Ούτε ακόμη η πολυτέλεια των ναών και των ιερατικών-και κυρίως των αρχιερατικών-αμφίων. Και ασφαλώς δεν υπάρχει καμιά θεογνωσία στους άθεους πολιτικούς, που ψάχνουν για δικαιοσύνη χωρίς τον Θεό. Που θεσπίζουν νόμους άδικους και ανήθικους. Έτσι ώστε να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εχθρών της πατρίδας μας και της θρησκείας. Γιατί ασφαλώς, όπου δεν υπάρχει θεογνωσία ούτε και δικαιοσύνη μπορεί να υπάρξει.

Που σημαίνει ότι ο προφήτης Ωσηέ έρχεται να πει σε μας τους σημερινούς κάλπικους χριστιανούς και κληρικούς και πολιτικούς ότι βρισκόμαστε πολύ μακρύτερα απ’ τον Θεό απ’ όσο οι σύγχρονοί του Εβραίοι. Και ότι ζούμε στην προϊστορία όχι μόνο της Καινής αλλά και αυτής ακόμη της Παλαιάς Διαθήκης. Και ασφαλώς κάτι παρόμοιο θα είχε να πει και στους ομοεθνείς του, που διατείνονται ότι είναι ο περιούσιος λαός του Θεού και ότι ζουν σύμφωνα με τη νομοθεσία του Μωυσή και τη διδασκαλία των προφητών. Tη στιγμή που η πραγματικότητα φωνάζει ότι κάποιοι ανάμεσά τους είναι πρωταγωνιστές της παγκόσμιας κακοδαιμονίας…

Δεν νομίζετε πως, ύστερα απ’ όλα αυτά, ο Ωσηέ είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά εξαιρετικά επίκαιρος στις μέρες μας; Σε σύγκριση, πρώτα-πρώτα με το αντίχριστο πολιτικό κατεστημένο. Και ιδιαίτερα με τη σεβασμιότατη και μακαριότατη δεσποτοκρατία, πού μωρή και τυφλή, καίει λιβανωτό στον Βάαλ του νεοταξικού μεσαίωνα, του χειρότερου της παγκοσμίου ιστορίας. Που αποσκοπεί στον διαχρονικό όλεθρο της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα του λαού μας. Και θυσιάζει στο βωμό του την πίστη μας και τον λαό μας.

ΠΗΓΗ papailiasyfantis