Ο τάδε ψάλτης, ιερέας, δεσπότης αρρώστησαν!

 π. Ιωάννης Παπαδημητρίου

Διαβάζω εδώ και καιρό
τόοοοοσα σχετικά με τον τρόπο
της Θείας Μετάληψης-Κοινωνίας
και τα διαβάζω όλα με
πολύ κατανόηση και αρκετή συμπάθεια.

Η αλήθεια είναι μετά από τόσα
που έχουν γράψει με την πένα της ψυχής τους
οι Πνευματοφόροι Άγιοι Πατέρες
οι απλές σκέψεις μου
πραγματικά ωχριούν.

Ο δισταγμός μπροστά στον φόβο
της μετάδοσης μιας ασθένειας
μέσα από την Θεία Κοινωνία
είναι ανθρώπινη αδυναμία
γι' αυτό και κανέναν δεν κατά-κρίνω
(τούτον άλλωστε τον ψηλαφώ ως εφημέριος
και στην ενορία και στον Νοσοκομείο
που διακονώ),
κατανοώ, καταλαβαίνω
μα δεν δικαιολογώ (να πω δεν πειράζει).

Όπως μαρτυρά η εκκλησιολογική γραμματεία
όντως υπάρχουν κι άλλοι τρόποι Θείας Μετάληψης,
ακόμα-ακόμα και σε περιπτώσεις φυλακισμένων
μαρτύρων έχουμε την μετάδοση της Θείας Κοινωνίας
μέσα από μήλο προκειμένου να λάβουν τον Χριστό.

Όντως ο τρόπος μετάδοσης
του Σώματος και Αίματος του Χριστού μας
δεν έχει σημασία
(παρα το γεγονός ότι η σημερινή μορφή
επικράτησε για καθαρά ποιμαντικούς λόγους,
πώς θα Κοινωνούσε ένα νήπιο; ,
η αποφυγή βεβήλωσης κ.α)

Αυτό που έχει σημασία είναι ένα:
η Δ Ι Α Θ Ε Σ Η ή αλλιώς
το ‘’Γ Ι Α Τ Ι’’
θέλεις να αλλάξει ο τρόπος μετάδοσης.

Ας μην "χρυσώνουμε το χάπι"
μέσα σε τούτη την επιθυμία
φωλιάζει ο φόβος,
ανατέλλει η δυσπιστία
και δύει η εμπιστοσύνη σε Εκείνον
που τόσους αιώνες θρέφει
κορμιά και ψυχές
με το Σώμα και το Αίμα Του,
με την Αγάπη Του.

‘’Μα πάτερ, δεν είδες
και ο τάδε ψάλτης, Ιερέας, Δεσπότης
αρρώστησαν;’’ μου λες
Ναι και γιατί να μην αρρωστήσουν;
Δεν είχαν ξανα αρρωστήσει;
Δεν είναι κάποιο μαγικό φίλτρο
η θεία Κοινωνία.

Μήπως αυτοί δεν είναι άνθρωποι;
Ή μήπως υπάρχει κάποιος άνθρωπος
επί της γης που να γνωρίζει
ότι ασθένησαν λόγω της Θείας Κοινωνίας;

Πως μπορεί ένας παππούλης
που διακονεί ασθενείς με λοιμώδη νοσήματα
και τους κοινωνεί
και μετά και ο ίδιος καταλύει (πίνει)
την Μεταλαβιά που περίσσεψε
να σου εξηγήσει ότι ο Χριστός είναι φορέας
μονάχα Χάριτος και Ζωής
και όχι ασθενειών και θανάτου;
Δεν μπορεί, πολύ απλά. 

Υπάρχουν πράγματα σε τούτη την ζωή μας
που δεν εξηγούνται ,
που αδυνατείς να τα ερμηνεύσεις
γιατί δεν είναι μαθηματικές εξισώσεις
για να μπορείς να τις αναλύσεις.
Η πίστη μας η Χριστιανική
είναι εμπειρία, βίωμα.
Δεν πείθει, αποκαλύπτει!

Είναι αυτό που έλεγαν οι μαθητές του Χριστού
καθώς περιέγραφαν την σχέση τους μαζί Του:
«ὃ ἀκηκόαμεν,
ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν,
ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν….»
Εάν δεν το έχεις γευτεί ‘’όλο αυτό’’
δεν μπορείς να ''Το'' καταλάβεις
όσο κι αν στύψεις το μυαλουδάκι σου.

Μακάρι να ''Το'' θελήσεις
και να δώσει κι ο Θεός.

Υ.Γ Δεν σου μιλώ αφ' υψηλού
     αλλά από Σταυρού
     (έμπονα, μ' αγάπη)