Πως σταμάτησε η χολέρα στην Κωνσταντινούπολη το 1910.

Όταν οι αλλόθρησκοι αποδεικνύονται πιο ευσεβείς από τους ψευδοχριστιανούς

(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΣΚΡΙΠ της 1-9-1929, με υπογραμμίσεις και σχόλια ημέτερα):

«Κατὰ τὸ ἔτος 1910 νόσος ἐπάρατος καὶ πάλιν ἐμάστιζε τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ τὰ περίχωρα, ἡ χολέρα.

 
Κατὰ ἑκατοντάδες καθ᾿ ἑκάστην ἀπέθνησκον, εἰς τρόπον ὥστε νὰ μὴ καθίστανται δυνατὴ ἡ ταφὴ τῶν πολυαρίθμων νεκρῶν, ἀδιακρίτως φυλῆς καὶ θρησκεύματος, Χριστιανῶν, Ἀρμενίων, Μουσουλμάνων καὶ Ἐβραίων. Ὁ πληθυσμός, ἰδίως τῆς Κωνσταντινουπόλεως, περιδεὴς καὶ περίφοβος ἐζήτει τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ. Οἱ ναοὶ τῶν Ὀρθοδόξων καὶ Ἀρμενίων, τὰ Τεμένη καὶ αἱ Συναγωγαὶ καθ᾿ ἑκάστην ἦσαν πλήρεις[1], τοῦ πλήθους μετὰ δακρύων καὶ ἀπογνώσεως ἐπικαλουμένου τὴν θείαν ἐπέμβασιν πρὸς κατάπαυσιν τοῦ κακοῦ. Παρὰ ταῦτα ὅμως ἡ ἑπάρατος νόσος ἐξηκολούθει τὸ καταστρεπτικὸν ἔργον αὐτῆς.

Ἡ Κωνσταντινούπολις παρουσίαζεν ἀπαίσιον θέαμα, ἐνεκρώθη δὲ πάσα κίνησις καὶ ζωῇ ἐν αὐτῇ. Ἐξαίφνης ὁ χριστιανικὸς πληθυσμὸς ἐν τῇ ἀπελπισίᾳ του, ἀνεμνήσθη τὸ προηγούμενον τοῦ 1871 ἐπὶ Πατριάρχου Ἀνθίμου τοῦ ΣΤ΄ τοῦ Κουταλιανοῦ καὶ ἐν φωνῇ ἐζήτει τὴν μετάκλησιν τῆς Τιμίας Ζώνης ἐξ Ἁγίου Ὄρους [2]. Ἐκτάκτως συγκαλεῖται ἡ Ἱερὰ Σύνοδος καὶ τῇ προτάσει τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Ἰωακεὶμ τοῦ Γ΄ ἀποφασίζεται ὅπως ἀποσταλῇ ἐπιτροπὴ εἰς Ἅγιον Ὄρος καὶ μεταφέρει εἰς τὴν νεκρωθεῖσαν ἐκ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ φόβου Κωνσταντινούπολιν τὸ τίμιον τῆς εὐσεβείας ἡμῶν θησαύρισμα.

Ἡ Ἱερὰ Σύναξις τοῦ Ἁγίου Ὄρους λαβοῦσα τὰ σχετικὰ Πατριαρχικὰ Γράμματα, ἀμέσως διατάσσει δύο ἐκ τῶν ἐπιφανῶν Πατέρων, ἵνα συνοδεύσωσι τὴν Τιμίαν Ζώνην εἰς τὴν δοκιμαζομένην Πόλιν τοῦ Κωνσταντίνου.

Ἀνακούφισις καὶ ἀλλαλαγμὸς ἠκούσθη ὅταν ἐγνώσθη ἡ εἴδησις ἐκ τοῦ Πατριαρχείου ὅτι ἐντὸς ὀλίγου καταφθάνει ἡ σωτηρία τοῦ δοκιμαζομένου πλήθους.

Τὴν ἡμέραν τῆς ἀφίξεως τῆς Πατριαρχικῆς ἀντιπροσωπείας μετὰ τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων συνοδευόντων τὴν Τιμίαν Ζώνην ἀπὸ ὄρθρου βαθέος πλῆθος ἀδιακρίτως φυλῆς καὶ θρησκεύματος. Ὀρθόδοξοι, Ἀρμένιοι, Μουσουλμάνοι καὶ Ἰουδαίου κατέκλυσαν τὴν πλατείαν τοῦ σταθμοῦ Σερκιτζῆ. Κατὰ τὴν ταχθεῖσαν ὤραν καταφθάνει ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἰωακεὶμ ὁ Γ΄, περιστοιχιζόμενος ὑπὸ Ἀρχιερέων τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς καὶ πλῆθος κληρικῶν, ἵνα ὑποδεχθῇ τὴν Τιμίαν Ζώνην τῆς Θεοτόκου, παρὰ τῆς ὁποίας ἀνέμενεν ὁ λαὸς τὴν ἀπαλλαγὴν τῆς πόλεως ἀπὸ τῆς ἀπαισίας νόσου.

Ἡ σημασία τὴν ὁποίαν ἀπέδωκεν τόσον ὁ Σουλτάνος Χαμίτ [3], ὄσον καὶ ἡ Τουρκικὴ Κυβέρνησις εἰς τὴν μεταφορὰν τῆς Τιμίας Ζώνης κατεδείχθη καὶ ἐκ τῆς ὑποδοχῆς, ἣν ἔκαμεν ἡ Τουρκικὴ Κυβέρνησις κατ᾿ ἐντολὴν τοῦ Σουλτάνου. Λόχος στρατοῦ ἔχων ἐπὶ κεφαλῆς ἀξιωματικοὺς εἰς διπλοὺς στίχους παρετάχθη πρὸ τοῦ σταθμοῦ τοῦ Σερκιτζῆ, ἵνα ἀποδώσῃ τὰς νενομισμένας τιμὰς εἰς τὸ τίμιον κειμήλιον τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν δύναμιν τῆς ὁποίας ἐκ πείρας ἐγνώρισαν οἱ λαοὶ τῆς Κωνσταντινουπόλεως κατὰ τὸ ἔτος 1871.

Ὁ γηραιὸς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἰωακεὶμ ὁ Γ΄ ἔνδακρυς πρῶτος προχωρεῖ καὶ ἀσπάζεται τὴν Τιμίαν Ζώνην καὶ παραλαβὼν αὐτὴν ἐκ τῶν χειρῶν τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, πεζῇ προπορευόμενος τῶν Ἀρχιερέων, Κληρικῶν, Ἱεροψαλτῶν, ἐν μέσῳ διπλοῦ στίχου στρατιωτῶν καὶ άκολουθούντων Χριστιανῶν, Ἀρμενίων, Μουσουλμάνων καὶ Ἰουδαίων, διανύει τὸν μακρὸν δρόμον ἀπὸ Σερκιτζῇ μέχρι Φαναρίου, ὅπου καὶ ἐν τῷ Πατριαρχικῷ ναῷ ἐναποθέτει εἰς κοινὴν προσκύνησιν τὸ ἱερὸν θησαύρισμα. Ἀγρυπνίαι καὶ Λειτουργίαι συνεχῶς ἐπακολουθοῦν, πλῆθος ἄπειρον κατακλύζει καθ᾿ ἑκάστην τὸν Πατριαρχικὸν ναὸν μετὰ δακρύων ἐξαιτουμένον τὴν σωτηρίαν του.

Ἡ ἐπάρατος ἀσθένεια ἤρχισε νὰ ὑποχωρεῖ, τὰ θύματα αὐτῆς κατὰ πολὺ ἐμειώθησαν, μέχρις ὅτου ἐντὸς ὁλιγίστων ἡμερῶν ἀπηλλάγη ἡ πόλις τοῦ Κωνσταντίνου τῆς ἐπαράτου νόσου.

Τὴν Τιμίαν Ζώνην ἐκ Κωνσταντινουπόλεως μετεκάλεσαν καὶ αἱ δοκιμαζόμεναι ἐπαρχίαι, ὡς ἡ τῆς Προύσσης καὶ ἄλλαι, ἐκ τῆς χολέρας, ἥτις νόσος ἅμα τῇ παρουσίᾳ τῆς Τιμίας Ζώνης ἐξέλειπε, τῶν λαῶν ἀδιακρίτου φυλῆς καὶ θρησκεύματος, ἀνακουφισθέντων ἐκ τῆς καθ᾿ ἑκάστην ἀπειλῆς τοῦ θανάτου«.

[1] Επομένως όποιος απευθύνεται στους ψευδοχριστιανούς κυβερνώντες και τους λέει πως μόνο οι Τούρκοι έκλειναν τις εκκλησίες, δεν λέει αλήθεια· ούτε οι Τούρκοι δεν τις έκλειναν! 

[2] Για την επίσης θαυματουργή επίσκεψη της Τιμίας Ζώνης στην Κωνσταντινούπολη το 1871 βλέπε:

Ένα ιστορικό ντοκουμέντο του 1871 όταν η χολέρα είχε πλήξει την Κωνσταντινούπολη

και

Μοναχός Ιάκωβος Βατοπεδινός (1807 – 2 Φεβρουρίου 1904)

[3] Πρόκειται για τον φιλέλληνα Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Β΄.

Πηγή Κρυφό Σχολειό

ΠΗΓΗ tasthyras