Το εμβόλιο Covid και οι «παρενέργειες» του

 Βασίλης Βιλιάρδος

Οι Ελβετοί έχουν δίκιο να φοβούνται όχι μόνο μικρές, πιθανόν προσωρινές παρενέργειες, από τα εμβόλια του κορωναΐού που ευρίσκονται σε εξέλιξη – αλλά σημαντικές ζημίες στην υγεία τους. Ειδικότερα τα εμβόλια αυτά, τα περισσότερα εκ των οποίων βασίζονται σε μια νέα μέθοδο RNA / DNA που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ σε ανθρώπους πριν, αναμένεται να λάβουν έγκριση έκτακτης ανάγκης μετά από μια περίοδο ανάπτυξης μόλις μερικών μηνών. Κανονικά η ανάπτυξη ενός νέου εμβολίου διαρκεί περίπου οκτώ χρόνια. Με την κανονική, μακρά περίοδο ανάπτυξης, θα πρέπει επίσης να είναι δυνατή η ανίχνευση και η αξιολόγηση της καθυστερημένης βλάβης. Μελέτες με μικρό αριθμό δοκιμαστικών ατόμων διεξάγονται παράλληλα με μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό δοκιμαστικών ατόμων. Επομένως, μακροχρόνιες επιδράσεις και παρενέργειες, ειδικά των νανοσωματιδίων που εμπεριέχονται στα εμβόλια γονιδίων, δεν μπορούν να διερευνηθούν επαρκώς – γεγονός που πολλοί Ελβετοί γνωρίζουν πολύ καλά, παρά το ότι τα επικρατούντα ΜΜΕ δεν το αναφέρουν. Τέλος, όσο πιο δρακόντεια μέτρα επιβληθούν, για να υποχρεώσουν τους Πολίτες να αποδεχθούν τα εμβόλια, τόσο πιο απρόθυμοι θα γίνονται – αφού τα μέτρα αυτά θα θεωρηθούν από τους σκεπτικιστές, ως μία πρόσθετη απόδειξη της ελαττωματικότητας των εμβολίων. Με δεδομένο δε το ότι, δεν μπορεί να αποκλεισθεί μία μετάλλαξη του ιού που θα καταστήσει τα εμβόλια άχρηστα, οι κυβερνήσεις πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές, όσον αφορά τα μέτρα που θα λάβουν – ειδικά σε μία εποχή που οι συνθήκες στην οικονομία είναι εκρηκτικές, οπότε αρκεί μία μικρή σπίθα για να ξεσπάσει μία ανεξέλεγκτη πυρκαγιά: τεράστιες κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις.         

Έχω δηλώσει πολλές φορές πως δεν είμαι εναντίον των εμβολίων – αφού ακόμη και ένας ανόητος γνωρίζει πόσο έχουν ωφελήσει τους ανθρώπους στο παρελθόν, ως προς την αντιμετώπιση επικίνδυνων επιδημιών. 

Εν τούτοις, είμαι ταυτόχρονα υπέρ της ελεύθερης βούλησης και της εκούσιας επιλογής – οπότε αυτονόητα εναντίον της υποχρεωτικότητας των εμβολίων. Ο καθένας πρέπει να είναι ελεύθερος να αποφασίζει σε ποιόν ξένο οργανισμό θα επιτρέψει να διεισδύσει στο σώμα του (το εμβόλιο είναι ο ιός σε μικρή ποσότητα) – ειδικά όταν έχει υποκείμενες ασθένειες που ενδεχομένως θα καταστούν πιο επικίνδυνες.Γενικότερα βέβαια δεν συμφωνώ με τον οποιονδήποτε εξαναγκασμό των ανθρώπων – ενώ είμαι πρόθυμος να θυσιάσω ότι είναι απαραίτητο, για να διατηρήσω την ελευθερία και την αξιοπρέπεια μου που είναι συνισταμένη της. Πόσο μάλλον να θέσω σε κίνδυνο την υγεία μου, με κάτι που δεν έχει ακόμη δοκιμασθεί επαρκώς – ούτε είναι γνωστές οι τυχόν παρενέργειές του.

Η κοινωνική καταξίωση πάντως δεν είναι κάτι που επιδιώκω, ενώ έχω αποδείξει πολλές φορές την αγάπη μου για την πατρίδα που θεωρώ σπίτι μου και γενικότερα για τον άνθρωπο – όταν ο λαϊκισμός με την έννοια που του αποδίδεται, μου είναι εντελώς ξένος και φυσικά δεν τον έχω καμία ανάγκη. Δύσκολα δε μπορώ να χαρακτηρισθώ γραφικός από λογικούς ανθρώπους – αν μη τι άλλο, με κριτήριο τις επιστημονικές μου εργασίες στον τομέα μου.

Συνεχίζοντας, όπως φαίνεται οι κρατικές Αρχές σε ολόκληρη τη Δύση που συνήθως μιμείται ή υποτάσσεται καλύτερα η Ελλάδα, έχουν καταστήσει σαφές πως θα κάνουν «ότι χρειάζεται», για να εμβολιάσουν τους Πολίτες – με ένα από τα πρώτα διαθέσιμα εμβόλια. Εν προκειμένω, οι μεν αυταρχικές κυβερνήσεις μάλλον θα επιβάλλουν καθολικούς εμβολιασμούς, ενώ οι λιγότερο αυταρχικές θα υιοθετήσουν μία έμμεση προσέγγιση – έναν εκβιασμό, με την έννοια πως θα «επιβραβεύουν» με διάφορα οφέλη τους εμβολιασμένους και θα αποκλείουν από αρκετές δραστηριότητες τους μη εμβολιασμένους.

Θα τους απαγορεύουν δηλαδή τα ταξίδια, την απασχόληση, τη διασκέδαση, την εκπαίδευση, τις κοινωνικές επαφές και ότι άλλο σκεφθούν – έτσι ώστε να τους αναγκάσουν να «επιλέξουν» τον εμβολιασμό τους. Ακόμη χειρότερα, για να εντοπίζονται οι εμβολιασμένοι και οι μη, πολλές κυβερνήσεις σχεδιάζουν να εκδώσουν δελτία ταυτότητας – διαβατήρια εμβολίων καλύτερα (πηγή CNN), ενάντια στην κοινή λογική. Οι αντιρρήσεις εδώ (πηγή: C. Smith) είναι οι εξής:

(α) Κανένας δεν γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει η ανοσία που υπόσχονται τα νέα και μη δοκιμασμένα εμβόλια – ενώ δεν έχουν διερευνηθεί ακόμη, οι τυχόν παρενέργειες τους (ανάλυση). Ήδη υπάρχουν αντικρουόμενα στοιχεία, με βάση τα οποία ορισμένοι ισχυρίζονται πως τα εμβόλια θα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια, από τη φυσική ανοσία εκείνων που προσβλήθηκαν από τον ιό και ανάρρωσαν – ενώ άλλα στοιχεία τεκμηριώνουν πως η ανοσία μπορεί να εξασθενήσει μετά από έξι μήνες.

Σε κάθε περίπτωση, παρά τους ισχυρισμούς ότι η φυσική ανοσία έχει μακρά διάρκεια, ένας σχετικά σημαντικός αριθμός ατόμων που είχαν προσβληθεί από τον Covid και θεραπεύθηκαν, αρρώστησε ξανά – ενώ είναι ασφαλώς άγνωστη η διάρκεια της ανοσίας του εμβολίου, αφού δεν έχει παρέλθει αρκετός χρόνος για τη συλλογή επαρκών δεδομένων.

Με δεδομένους λοιπόν αυτούς τους άγνωστους παράγοντες, η κοινή λογική ρωτάει για πόσον καιρό θα ισχύει αυτή η ταυτότητα; Δεν θα υπάρχουν διαφορετικές παραλλαγές, όσον αφορά την εκάστοτε ατομική ανοσία; Με την έννοια πως η αποτελεσματικότητα των εμβολίων θα μειώνεται ταχύτερα σε ένα ποσοστό των εμβολιασμένων, συγκριτικά με τους υπόλοιπους; Η μεταβλητότητα αυτή πώς είναι δυνατόν να απεικονίζεται στις ταυτότητες; Ειδικότερα, ο κάτοχος της κάρτας τον 9^ο μήνα μετά τον εμβολιασμό του, θα εξακολουθεί να έχει ανοσία ή όχι;

Εάν πράγματι η διάρκεια της αποτελεσματικότητας του εμβολίου είναι μεταβλητή, τότε μία ταυτότητα δεν θα μπορούσε να είναι παραπλανητική; Συμπερασματικά λοιπόν και χωρίς να επεκταθούμε σε άλλα, παρόμοια ερωτήματα, ο εμβολιασμός με ένα εμβόλιο μεταβλητής διάρκειας δεν θα αποδεικνύει απολύτως τίποτα, σχετικά με την πραγματική ανοσία ή ασυλία των ανθρώπων στους δρόμους.

(β) Οι εμβολιασμένοι μπορεί να χρειαστούν επανάληψη του εμβολίου στο μέλλον – οπότε νέες ταυτότητες. Πώς είναι δυνατόν όμως να παρακολουθούνται τα εκατομμύρια αρχεία των εμβολιασμένων, οι ταυτότητες τους και να εκδίδονται νέες; Δεν θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι δεν θα εκδίδονται πλαστές στη μαύρη αγορά, με μέτρα ασφαλείας ισοδύναμα με αυτά για τα διαβατήρια ή με τα διπλώματα οδήγησης;

Πόσο θα διαρκεί αυτή η διαδικασία, όταν όλοι γνωρίζουμε το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της αίτησης και της έκδοσης της αστυνομικής μας ταυτότητας; Ποιος οργανισμός θα είναι σε θέση να επιβεβαιώνει την εγκυρότητα του εμβολίου εκατομμυρίων Πολιτών, να εκδίδει στη συνέχεια ταυτότητες και να τις ανανεώνει αργότερα;

Θα μπορούσε βέβαια να ισχυρισθεί κανείς πως οι διαδικασίες έκδοσης δελτίων ταυτότητας εμβολίου θα είναι γρήγορες, λόγω των χρονικών περιορισμών – για παράδειγμα με τη λήψη ψηφιακής εγγραφής ή τυπωμένης κάρτας, από τον διανομέα των εμβολίων. Κάτι τέτοιο όμως δεν θα είναι «ευάλωτο», όσον αφορά την αντιγραφή ή την πλαστογράφηση; Δεν θα εμφανισθούν ψεύτικοι διανομείς εμβολίων που θα εκδίδουν πλαστές ψηφιακές εγγραφές ή κάρτες; Δεν είναι εύκολο να υπάρξουν hackers που θα «κατεβάζουν» και θα πουλούν ψηφιακές εγγραφές, από αξιόπιστες πηγές;

(γ)  Τα καταστήματα και οι εταιρίες, όπως τα εστιατόρια ή οι αεροπορικές, θα πρέπει να εφοδιασθούν με συστήματα που θα ελέγχουν τις ταυτότητες εμβολιασμού. Ποιος θα επιβαρυνθεί με το επί πλέον κόστος; Ποιος θα έχει τη νομική εξουσία να επιβεβαιώνει πως η απορριφθείσα ταυτότητα δεν είναι πράγματι έγκυρη; Από την άλλη πλευρά, γιατί το προσωπικό ενός καταστήματος να διώχνει πελάτες, ελέγχοντας προσεκτικά τις ταυτότητες τους; Μπορούν οι Αρχές να περιορίσουν κάτι τέτοιο με την επιβολή αυστηρών κυρώσεων που θα οδηγούνται στα ήδη υπερφορτωμένα δικαστήρια, από αυτούς που θα υποβάλουν ένσταση;

Εκτός αυτού δεν θα σημειωθούν σοβαρές κοινωνικές αναταραχές, σε χώρες με ισχυρές παραδόσεις πολιτικών ελευθεριών; Δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις εκ μέρους αυτών που θα είναι αντίθετοι στον υποχρεωτικό εμβολιασμό, με ουσιαστικά μη δοκιμασμένα εμβόλια; Επίσης αυτών που είναι εναντίον των εθνικών βάσεων δεδομένων που θα συνδέουν την ταυτότητα με τις κάρτες εμβολιασμού εις βάρος των προσωπικών δεδομένων, με μεγάλες πιθανότητες κατάχρησης εξουσίας;

Περαιτέρω, οι κυβερνήσεις δεν φαίνεται να κατανοούν πως πολλοί από αυτούς που διστάζουν να εμβολιασθούν δεν είναι ούτε γραφικοί, ούτε «ψεκασμένοι» – αλλά πως πρόκειται για ανθρώπους οι οποίοι, με κριτήριο την κοινή λογική, καταλαβαίνουν ότι οι διαδικασίες έγκρισης των εμβολίων είναι βαθιά ελαττωματικές. Στο παράδειγμα της Ελβετίας, όπου μόνο το 16% θα συμφωνούσε αμέσως με τον εμβολιασμό του, διαβάζουμε τα εξής (πηγή):

«Οι Ελβετοί έχουν δίκιο να φοβούνται όχι μόνο μικρές, πιθανόν προσωρινές παρενέργειες, από τα εμβόλια του κορωναΐού που ευρίσκονται σε εξέλιξη – αλλά σημαντικές ζημίες στην υγεία τους από το εμβόλιο. Ειδικότερα τα εμβόλια αυτά, τα περισσότερα εκ των οποίων βασίζονται σε μια νέα μέθοδο RNA / DNA που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ σε ανθρώπους πριν, αναμένεται να λάβουν έγκριση έκτακτης ανάγκης μετά από μια περίοδο ανάπτυξης μερικών μηνών.

Κανονικά η ανάπτυξη ενός νέου εμβολίου διαρκεί περίπου οκτώ χρόνια. Με την κανονική, μακρά περίοδο ανάπτυξης, θα πρέπει επίσης να είναι δυνατή η ανίχνευση και η αξιολόγηση της καθυστερημένης βλάβης στην υγεία των ανθρώπων.

Είναι συνηθισμένο να αυξάνεται αργά ο αριθμός των συμμετεχόντων στις κλινικές δοκιμές με την πάροδο των ετών, προκειμένου να είναι σε θέση να εντοπίζει πιθανά προβλήματα στον μικρότερο δυνατό αριθμό ατομικών δοκιμών – δηλαδή, σε δυνητικά τραυματισμένα άτομα. Επί του παρόντος, διεξάγονται μελέτες εμβολίων, με τη λεγόμενη τηλεσκοπική διαδικασία.

Μελέτες με μικρό αριθμό δοκιμαστικών ατόμων διεξάγονται παράλληλα με μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό δοκιμαστικών ατόμων. Επομένως, μακροχρόνιες επιδράσεις και παρενέργειες, ειδικά των νανοσωματιδίων που εμπεριέχονται στα εμβόλια γονιδίων, δεν μπορούν να διερευνηθούν επαρκώς – γεγονός που πολλοί Ελβετοί γνωρίζουν πολύ καλά, παρά το ότι τα επικρατούντα ΜΜΕ δεν το αναφέρουν».

Ολοκληρώνοντας, οι αρχές θα βασίζονται στο «καρότο» των αεροπορικών ταξιδιών, των επισκέψεων σε εστιατόρια κλπ., για να «πείσουν» τους σκεπτόμενους Πολίτες να εμβολιασθούν – παρά τις αμφιβολίες και ανησυχίες τους. Δεν συνειδητοποιούν όμως ότι, πολλοί άνθρωποι τοποθετούν την υγεία και την ελευθερία τους πάνω από τη διασκέδαση τους – έχοντας την πρόθεση να περιμένουν υπομονετικά, έως ότου υπάρξουν αξιολογημένα από ειδικούς επιστήμονες και αξιόπιστα δεδομένα, σε σχέση με το νέο εμβόλιο.

Όσο πιο δρακόντεια μέτρα δε επιβληθούν, για να υποχρεώσουν τους Πολίτες να αποδεχθούν τα εμβόλια, τόσο πιο απρόθυμοι θα γίνονται – αφού τα μέτρα αυτά θα θεωρηθούν από τους σκεπτικιστές, ως μία πρόσθετη απόδειξη της ελαττωματικότητας των εμβολίων. Με δεδομένο δε το ότι, δεν μπορεί να αποκλεισθεί μία μετάλλαξη του ιού που θα καταστήσει τα εμβόλια άχρηστα, οι κυβερνήσεις πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές, όσον αφορά τα μέτρα που θα λάβουν – ειδικά σε μία εποχή που οι συνθήκες στην οικονομία είναι εκρηκτικές, οπότε αρκεί μία μικρή σπίθα για να ξεσπάσει μία ανεξέλεγκτη πυρκαγιά: τεράστιες κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις.

ΠΗΓΗ amethystosbooks