Ἡ Εἰρήνη τοῦ Θεοῦ

 Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ἡ πραγματική εἰρήνη εἶναι θεϊκή καί προέρχεται ἀπό τόν Θεό. Ἡ εἰρήνη εἶναι ἡ οὐράνια πραγματικότητα, καί μόνο ἀπό τόν οὐρανό μπορεῖ νά ἔρθει. Τούτη τήν οὐράνια πραγματικότητα ἀνήγγειλαν στή γῆ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ψάλλοντας γύρω ἀπό τό σπήλαιο, ὅπου γεννήθηκε ὁ Ἡγεμόνας τῆς Εἰρήνης: «Καί ἐπί γῆς εἰρήνη» (Λουκᾶ 2,14).

Οἱ ἄγγελοι ἔψαλαν αὐτόν τόν ψαλμό -πού γιά τή γῆ εἶναι ψαλμός καί γιά τόν οὐρανό πραγματικότητα- ἀλλά δέν τόν ἔψαλαν οἱ ἄνθρωποι καί σιώπησαν. Καί σήμερα ψάλλουν, ἄν καί ἐκεῖνος ἔγινε ἀθόρυβος γιά πολλά αὐτιά πού κωφεύουν. Αὐτό τό ἀγγελικό τραγούδι ὁ λαός ἐξέφρασε μέ τή φράση «εἰρηνεύουμε ἐν Θεῷ». Αὐτό σημαίνει πρακτική ἐφαρμογή αὐτοῦ τοῦ ἀγγελικοῦ ψαλμοῦ στή ζωή τῶν ἀνθρώπων. Αὐτό σημαίνει, ἀδέλφια, νά ἔχουμε εἰρήνη τοῦ Θεοῦ μέσα μας καί μεταξύ μας. Νά ζοῦμε στήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, καί νά χαιρετιόμαστε μέ τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ.

Τῆς βροχῆς ἡ πατρίδα εἶναι στά ὕψη, τῆς εἰρήνης ἀκόμα ψηλότερα. Ἡ τεχνητή εἰρήνη εἶναι ἀναλήθεια ὅπως καί ἡ τεχνητή βροχή. Ἡ ἐκτός Θεοῦ πλασμένη εἰρήνη εἶναι μόνο ἡ γέφυρα μεταξύ δύο πολέμων. «Εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν» (Ἰωάν. 14,27), εἶπε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ στούς μαθητές. Τέτοια εἶναι ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, μόνιμη, χαρούμενη, ζωοποιούσα: τή δίνει ὁ Θεός καί τή δέχονται οἱ ἄνθρωποι.

«Ὁ Κύριος θά τούς δώσει εἰρήνη καθόλα» γράφει στή Βίβλο γιά τούς εὐσεβεῖς βασιλιάδες τοῦ Ἰσραήλ. Ἐξαιτίας τῆς καλοσύνης τῶν λαϊκῶν ἡγετῶν ὁ Θεός δίνει τήν εἰρήνη στόν λαό. Τό κύριο εἶναι, ὅτι ἡ εἰρήνη ἔρχεται ἀπό τόν Θεό. Γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία προσεύχεται στόν Θεό γιά τήν εἰρήνη κατά τόν ἴδιο τρόπο πού προσεύχεται καί γιά τήν ὑγεία, καί γιά τή βροχή, καί γιά τήν εὐλογία. «Εἰρηνεύουμε ἐν Θεῷ» σημαίνει καί τήν ἐπιθυμία γιά τήν εἰρήνη, καί τή γνώση ὅτι ἡ εἰρήνη εἶναι ἀπό τόν Θεό, καί τήν προσευχή στόν Θεό γιά τήν εἰρήνη. Γι’ αὐτό εἶναι οἱ χριστιανοί, ἀκόλουθοι τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἡγεμόνα τῆς Εἰρήνης.

Ὁλόκληρη τήν περασμένη χρονιά μάλωνε ὁ κόσμος γιά τήν εἰρήνη, σάν νά κατακτᾶται ἡ εἰρήνη μέ τήν ἔριδα! Τουλάχιστον αὐτή τήν ἅγια μέρα, πού γεννήθηκε ὁ Ἄνθρωπος τῆς Εἰρήνης, ἄς «εἰρηνεύσουμε ἐν Θεῷ». Εἰλικρινά καί ὁλόκαρδα εὐχηθεῖτε τήν εἰρήνη, καί ζητῆστε τήν εἰρήνη ἀπό τόν Θεό τόν Εἰρηνοδότη. Καί  ὁ Θεός θά δώσει τήν εἰρήνη στούς ἀνθρώπους Του.

Κι ἐκεῖνοι πού θά δεχτοῦν τήν εἰρήνη ἀπό τόν Θεό, θά τήν ἀκτινοβολοῦν στά ὑπόλοιπα ἀνήσυχα ἀδέλφια τους. Καί ὅλοι οἱ πραγματικοί ἄνθρωποι θά εὐχηθοῦν τήν εἰρήνη λόγῳ τῆς ὀμορφιᾶς της, καί ὅλοι θά πέσουν στά γόνατα μπροστά στόν Δημιουργό τους καί θά προσευχηθοῦν γιά τήν εἰρήνη. Καί θά ἀνοίξουν τά αὐτιά τῶν ἀνθρώπων καί θά ἀκούσουν τόν ἀγγελικό ψαλμό τῆς εἰρήνης καί τῆς εὐδοκίας στή γῆ. Καί τό ἀνθρώπινο τραγούδι θά ἑνωθεῖ μέ τό ἀγγελικό, τό γλυκό καί ζωοποιό...

(Ἀπό τόν ἐπετειακό Τόμο πενταετίας ἔτους 2015-2019 τοῦ συλλόγου «ΦΙΛΟΙ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ)