Λογική ή Ευαγγέλιο;

 Ιωάννης Λίτινας

Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που ανακοίνωση της ΔΙΣ απογοητεύει τους πιστούς. Πλέον ο προφανής διωγμός της Εκκλησίας, (που μόνο η ηγεσία της δεν αντιλαμβάνεται), έχει την επαινετική υποστήριξη του διοικητικού οργάνου της.

Ποια ομολόγησε ως προτεραιότητά της η ΔΙΣ κατά τη χθεσινή της συνεδρία;

– «Τήν διαφύλαξη τῆς ἀνθρώπινης ὑγείας καί ζωῆς». Σε προηγούμενη ανακοίνωση είχε διακηρύξει την υγεία, όλως αντιπατερικώς ως το «υπέρτατο αγαθό».

Ποια είναι όμως η μέριμνά της βάσει του Καταστατικού της Χάρτου;

– Να «μεριμνᾷ περὶ τοῦ κατὰ Χριστὸν βίου τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος» (αρθ.9,ζ) και να «μελετᾷ καὶ ἀποφασίζει περὶ τῶν ληπτέων μέτρων διὰ τὴν πραγμάτωσιν τῆς κατὰ Χριστὸν ζωῆς τοῦ ἱεροῦ Κλήρου καὶ τοῦ Χριστεπωνύμου λαοῦ» (αρθ.4,β).

Τι αντιλαμβανόμεθα εξ αυτών; Ότι χάθηκε ο προσανατολισμός της.

Από την αρχή της παρουσίας του ιού έχει υιοθετηθεί η πλάνη ότι προάγεται και πραγματώνεται ο κατά Χριστόν βίος του ορθοδόξου πληρώματος, με το να εντέλλεται όχι η εντολή του Χριστού «ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα» (Λκ.14,17) που ακούστηκε την προηγούμενη μόλις Κυριακή, αλλά η ακριβώς αντίθετη : «Μην έρχεσθε» στο Δείπνο, για να προστατευθείτε!

Τι αντελήφθη η ΔΙΣ;

– «Ἀντελήφθη ἐξ ἀρχῆς τό διακύβευμα τῆς προστασίας τῆς δημόσιας ὑγείας καί γι᾿ αὐτό ὑπέμεινε καρτερικά τήν ἀπαγόρευση προσελεύσεως πιστῶν στούς Ἱερούς Ναούς».

Απορούμε και εξιστάμεθα: Ομολογεί ότι διακυβεύεται η δημόσια υγεία από την μυστηριακή σύναξη και δεν ερυθριούν τα μέλη της; Είναι κίνδυνος ο εκκλησιασμός για τους αρχιερείς μας!

Από ποιόν Πατέρα το είδαν αυτό; Ποια διδαχή τους δικαιώνει; Ποιο παράδειγμα;

Πότε ξανά στη εκκλησιαστική ιστορία «υπέμειναν καρτερικά» οι ιεράρχες την απαγόρευση της θείας Λατρείας και τη συμμετοχή των πιστών σε αυτήν, υπερθεματίζοντάς την;

Ποια ήταν μέχρι πρότινος η πρακτική της Εκκλησίας στις πραγματικά φονικές επιδημίες και ποια είναι τώρα;

Γιατί, ενώ υπάρχει η εμπειρία της πίστεως που έφερε επανειλημμένως την λύτρωση από τους λοιμούς, τώρα παραθεωρείται και εμπράκτως αμφισβητείται αφού μετέρχονται μόνο λογικά, επιστημονικά, «ειδικά μέτρα και υγειονομικούς περιορισμούς»;

Πως θέλουν μετά ταύτα να κάνουν υπακοή οι πιστοί στις αποφάσεις τους και να χαίρουν της εμπιστοσύνης τους, όταν οι ίδιοι απειθούν στον Χριστό και στην Εκκλησία και παράλληλα συντάσσονται με τους διώκτες της, διδάσκοντας επιπλέον «έτερον ευαγγέλιον»;

Ποιό είναι το «πνεῦμα συνέσεως» με το οποίο «διαχειρίζεται» η ΔΙΣ τίς «μομφές καί τήν δυσαρέσκεια ἀρκετῶν χριστιανῶν»;

Και μόνο η διαπίστωση ότι δέχονται τη δυσαρέσκεια των πιστών θα έπρεπε τουλάχιστον να προβληματίσει.

Και αν εν τέλει, ύστερα από τόση εισπραχθείσα δυσαρέσκεια, το αποτέλεσμα είναι μία τέτοια ανακοίνωση όπως η χθεσινή, τι μπορούμε να ελπίζουμε για το μέλλον όταν ο διωγμός ενταθεί;

Στις 26 Δεκεμβρίου η Εκκλησία θα εορτάσει την Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Προσέξτε: Την Σύναξη. Η Εκκλησία τιμά την Μητέρα της για το μέγιστο υπούργημα της του Θεού Σαρκώσεως, συγκαλώντας και συνάζοντας τους πιστούς επί το αυτό εν «πανηγύρει εκκλησία» (Εβρ.12,23).

Και τι μας λέει η ηγεσία; Όχι σύναξη την ημέρα της Σύναξης της Θεοτόκου! Μόνο Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Φώτα και τότε μόνο με 25 επιλεγμένους και όλες τις «λογικές» προφυλάξεις….Ούτε βέβαια να συναχθούμε στις 7 Ιανουαρίου, όπως μας καλεί η Εκκλησία για να τιμήσουμε συνηγμένοι τον μέγιστο «ἐν γεννητοῖς γυναικῶν» (Μτ.11,11) Ιωάννη τον Βαπτιστή. Αλλά….η υγεία για τη ΔΙΣ είναι το «υπέρτατο αγαθό». Η Παναγία και ο Πρόδρομος μπορούν να περιμένουν. Όχι φέτος, όχι αυτό το δωδεκαήμερο. Μία άλλη χρονιά ίσως. Όταν η ΔΙΣ κρίνει και αποφασίσει από κοινού με τον διώκτη της Εκκλησίας ότι επιτρέπεται και είναι «ασφαλές».

«Ἡ ὡς ἄνω περιορισμένη λειτουργία συνιστᾶ τήν πρός ὥρας κατάλληλη λύση καί στηρίζεται στήν λογική, στήν προστασία τῆς δημόσιας ὑγείας».

Ποία ρήση θλιβερότερη; Ο ορθολογισμός νίκησε το Ευαγγέλιο. Η εμπειρία της Εκκλησίας δεν είναι δυνατόν πλέον να μαρτυρηθεί από τους αρμόδιους επισκόπους.

Λογική ή Ευαγγέλιο τελικά, Σεβασμιώτατοι;

Τι να πει κανείς; Σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Γι’ αυτό ας απαντήσει καλύτερα ο Άγιος Παῒσιος:

«Ἡ λογική δὲν ἔχει καμμιά θέση στὴν πνευματική ζωή. Μπαίνουν Ἄγγελοι, Ἅγιοι ἀπὸ τὸ παράθυρο, τούς βλέπεις, μιλᾶς μαζί τους, φεύγουν… Ἄν πᾶς νὰ τὰ ἐξετάσης αὐτὰ μὲ τὴν λογική, δὲν γίνεται. Στὴν ἐποχή μας ποὺ ἔχουν αὐξηθῆ οἱ γνώσεις, δυστυχῶς ἡ ἐμπιστοσύνη μόνο στὴν λογική κλόνισε τὴν πίστη ἀπὸ τὰ θεμέλια καὶ γέμισε τὶς ψυχές ἀπὸ ἐρωτηματικά καὶ ἀμφιβολίες. Γι’ αὐτὸ στερούμαστε τὰ θαύματα, γιατί τὸ θαῦμα ζεῖται καὶ δὲν ἐξηγεῖται μὲ τὴν λογική. Ἀντίθετα, ἡ πίστη στὸν Θεό τραβάει τὴν θεϊκή δύναμη κάτω καὶ ἀναποδογυρίζει ὅλα τὰ ἀνθρώπινα συμπεράσματα. Κάνει θαύματα, ἀνασταίνει νεκρούς καὶ ἀφήνει μὲ στόμα ἀνοικτό τὴν ἐπιστήμη. Ὅλα τὰ πράγματα τῆς πνευματικῆς ζωῆς ἐξωτερικά φαίνονται ἀνάποδα. Ἄν δὲν ἀναποδογυρίση κανεὶς τὸ κοσμικό του φρόνιμα, νὰ γίνη πνευματικός ἄνθρωπος, ἀδύνατον εἶναι νὰ γνωρίση τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ ποὺ μᾶς φαίνονται παράξενα (ἀνάποδα). Ὅποιος νομίζει ὅτι μπορεῖ νὰ γνωρίση τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἐξωτερική ἐπιστημονική θεωρία, μοιάζει μὲ ἀνόητο ποὺ θέλει νὰ δῆ τὸν Παράδεισο μὲ τὸ τηλεσκόπιο.

Ἡ λογική κάνει πολύ κακό, ὅταν κανεὶς πάη νὰ ἐξετάση μὲ αὐτήν τὰ θεία, τὰ μυστήρια, τὰ θαύματα. Οἱ Καθολικοί μὲ τὴν λογική τους ἔφθασαν νὰ ἐξετάσουν τὴν Θεία Κοινωνία στὸ Χημεῖο, γιὰ νὰ δοῦν ἄν πράγματα εἶναι Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ. Οἱ Ἅγιοι ὅμως μὲ τὴν πίστη ποὺ εἶχαν, συχνά ἔβλεπαν Σάρκα καὶ Αἷμα στὴν ἁγία Λαβίδα. Σὲ λίγο θὰ φθάσουν νὰ περνοῦν καὶ τούς Ἁγίους ἀπὸ τὶς ἀκτίνες, γιὰ νὰ διαπιστώσουν τὴν ἁγιότητά τους!…

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τὰ ἔβλεπαν ὅλα μὲ τὸ πνευματικό, μὲ τὸ θεϊκό μάτι. Τὰ Πατερικά εἶναι γραμμένα μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, καὶ μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ἔκαναν τὶς ἑρμηνεῖες οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Τώρα δὲν ὑπάρχει συχνά αὐτὸ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ καταλαβαίνουν τὰ Πατερικά. Τὰ βλέπουν ὅλα μὲ τὸ κοσμικό μάτι, δὲν βλέπουν πιὸ πέρα, δὲν ἔχουν τὴν εὐρύτητα ποὺ δίνουν ἡ πίστη καὶ ἡ ἀγάπη. Ὁ Μέγας Ἀρσένιος ἄφηνε τὰ βάγια μέσα στὸ νερό, χωρίς νὰ τὸ ἀλλάζη, καὶ τὸ νερό μύριζε πολύ. Ἐμεῖς ποῦ νὰ καταλάβουμε τί πήγαζε μέσα ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ βρώμικο νερό! «Μά δὲν τὸ καταλαβαίνω αὐτό», σοῦ λέει ὁ ἄλλος. Δὲν στέκεται νὰ δή μήπως ὑπάρχη καὶ κάτι ἄλλο, ἀλλὰ τὸ ἀρνεῖται, γιατί δὲν τὸ καταλαβαίνει!…

Ὅταν μπαίνη ἡ λογική, δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβη κανεὶς οὔτε τὸ Εὐαγγέλιο οὔτε τούς Ἁγίους Πατέρες. Ἀλλοιώνεται τὸ πνευματικό αἰσθητήριο, καὶ ὁ ἄνθρωπος μὲ τὴν λογική του βγάζει ἄχρηστα καὶ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὰ Πατερικά…

Τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἡ κοσμική λογική δὲν συμβιβάζονται. Στὸ Εὐαγγέλιο εἶναι ἡ ἀγάπη. Στὴν λογική εἶναι τὸ συμφέρον. Στὸ Εὐαγγέλιο λέει: «Ἄν σέ ἀγγαρεύση κάποιος γιά ένα μίλι, ἐσύ νὰ πᾶς δύο μίλια». Ποῦ ὑπάρχει λογική ἐδῶ πέρα; Ἐδῶ εἶναι μᾶλλον τρέλλα! Γι’ αὐτὸ ὅσοι πᾶνε νὰ συμβιβάσουν τὸ Εὐαγγέλιο μὲ τὴν κοσμική λογική μπερδεύονται ἄσχημα.

Κρίνουν μὲ τὴν λογική καὶ μπερδεύονται, καὶ τὸ Εὐαγγέλιο μένει ἔξω ἀπὸ τὴν ζωή τους.

(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Α’- ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ)

ΠΗΓΗ tasthyras