Κωνσταντίνος Βαθιώτης
Έσπευσαν οι εμβολιολάτρες, οι
επιπόλαιοι εραστές της ετεροδιακινδύνευσης, οι ετικετίστες (άλλως:
ταμπελομανιακοί) και διχονοιολάγνοι, αλλά προπάντων οι νομικοί στυλοβάτες της
Νέας Τάξης Πραγμάτων και οι πάσης φύσεως προπαγανδιστές του Θαυμαστού Ανάποδου
Κόσμου να πανηγυρίσουν για την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που έκρινε
ότι «ο εμβολιασμός μπορεί να θεωρηθεί υποχρέωση σε μια δημοκρατική κοινωνία».
Αφήνοντας κατά μέρος την ορθή μετάφραση του όρου "δημοκρατική", που στην ανάποδη εποχή σημαίνει "δικτατορική", όλοι οι παραπάνω παραθεωρούν ότι η οικεία απόφαση δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην περίπτωση του υποχρεωτικού εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού, διότι τα κλασικά εμβόλια για μαγουλάδες, τέτανο, ηπατίτιδα Β’ κ.λπ. διαφέρουν από το καινοφανές κορωνο-εμβόλιο κατά το ότι το δεύτερο δεν είναι δοκιμασμένο, έχει λάβει προσωρινή μόνο άδεια και κατά τούτο είναι πειραματικό, με σοβαρές μάλιστα παρενέργειες.
Επίσης, η απόφαση αυτή αφορούσε
υποχρεωτικό εμβολιασμό παιδιών της προσχολικής εκπαίδευσης και όχι μαθητών της
πρωτοβάθμιας, στην οποία πρέπει άπαντες να έχουν πρόσβαση.
Συνεπώς, η κατακλείδα του άρθρου «Με
δεδομένο το αντιεμβολιαστικό ρεύμα διεθνώς, και την αύξησή του στην Ευρώπη, η
απόφαση "λύνει τα χέρια" των κυβερνήσεων, αφήνοντας σε αυτές την
τελική απόφαση» είναι άκρως προβληματική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου