…Ὄχι μὲ διάταγμα κάποιου βασιλέως ἀλλὰ μὲ ὕπουλες ἐνέργειες σκοτεινῶν
δυνάμεων ποὺ ἀκούουν στὸ ὄνομα Νέα ἐποχὴ – Παγκοσμιοποίηση καὶ μὲ ἀφορμὴ τὸν
κορωνοϊὸ ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες κλείστηκαν στὰ σπίτια τους, ἔπαθαν κατάθλιψη
καὶ δὲν εἶχαν τὸ δικαίωμα νὰ μποῦν στὴν Ἐκκλησία, νὰ ἀνάψουν κερί, νὰ
προσευχηθοῦν, νὰ λειτουργηθοῦν καὶ νὰ κοινωνήσουν τῶν ἀχράντων Μυστηρίων, γιὰ
νὰ πάρουν θάρρος καὶ δύναμη. Ἀναγκάσθηκαν νὰ φορέσουν μάσκα, γιὰ νὰ
προφυλάγονται ἀπὸ τὸν ἰὸ καὶ νὰ μὴ τὸν μεταδίδουν, κυρίως ὅμως γιὰ νὰ μάθουν νὰ
μὴ ὁμιλοῦν οὔτε νὰ διαμαρτύρονται γιὰ ὅσα συμβαίνουν καὶ θὰ συμβοῦν.
Καὶ εἰς μὲν τοὺς Ἰουδαίους, ἐμφανίστηκαν ἄνδρες εὐσεβεῖς καὶ ἀνδρεῖοι, οἱ Μακκαβαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἀντιστάθηκαν στὸν Ἀντίοχο καὶ ἐπολέμησαν μὲ θάρρος ὑπὲρ τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων τῆς φυλῆς τους («Τῶν λόγων τοῦ βασιλέως οὐκ ἀκουσόμεθα τοῦ παρελθεῖν τὴν λατρείαν ἡμῶν δεξιὰν ἢ ἀριστερὰν» (Α’ Μακκαβ. 2,22).
Ἐδῶ ὅμως
στὴν Ἑλλάδα μας δὲν συνέβη τὸ ἴδιο. Ἀφοῦ μετὰ ἕνα χρόνο ἡ κυβέρνηση ἐπέτρεψε νὰ
βγοῦν οἱ Χριστιανοὶ ἀπὸ τὰ σπίτια τους καὶ ὅλοι ἐχάρησαν, βγῆκε διαταγὴ ἀπὸ τὸν
Καίσαρα ἐφέτος ἡ Ἀνάσταση νὰ μὴ γίνει τὰ μεσάνυκτα, ὅπως ἐγίνετο ἐδῶ καὶ
ἑκατοντάδες χρόνια, ἀλλὰ στὶς 9 ἡ ὥρα τὸ βράδυ τοῦ Μ. Σαββάτου. Τί κρῖμα! Ἡ
χαρὰ μετετράπη σὲ λύπη. Ὅλοι περίμεναν τὴν Διοικοῦσα Ἐκκλησία, τοὺς Ἐπισκόπους
μας, τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικράτειας, νὰ μιλήσουν. Καὶ μίλησαν. Ἀλλὰ τί εἶπαν;
Ὅλοι σχεδὸν ἐκτὸς κάποιων ἐξαιρέσεων προσπάθησαν νὰ δικαιολογήσουν τὰ
ἀδικαιολόγητα καὶ νὰ ἐπιβάλλουν στοὺς Ἱερεῖς νὰ κάμουν τὴν Ἀνάσταση ὄχι
μεσάνυκτα, ξημερώνοντας Κυριακή τῆς Ἀναστάσεως, ὅπως γινόταν μέχρι τώρα ἀλλὰ
Σάββατο. Νὰ γίνει δεύτερη Θεία Λειτουργία τὴν ἴδια ἡμέρα, πρᾶγμα ἀπαγορευμένο
ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες…
Σεβασμιώτατοι καὶ ἀγαπητοί μου Πατέρες καὶ Ἀδελφοί. Τί συμβαίνει; Τί
πάθαμε; Εἴπατε ὅτι ἡ ἄλλη ἡμέρα ἀρχίζει μὲ τὸν Ἑσπερινό. Ὅμως τὸ Μ. Σάββατο τὸ
πρωὶ ποὺ γίνεται ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἀναστάσεως δὲν ψάλλουμε τὸ Χριστὸς Ἀνέστη,
ἀλλὰ τὸ ἀνάστα ὁ Θεός, κρίνων τὴν γῆν. Ἄλλο ἀνάστα καὶ ἄλλο ἀνέστη. «Ὁ Ἀβραὰμ
οὐχὶ ἐν πειρασμῷ εὑρέθη πιστός, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην;» (Α΄ Μακκαβ.
2,52). Δὲν ἦταν λίγο νὰ τοῦ εἰπεῖ ὁ Θεὸς νὰ σφάξει τὸ μονάκριβο παιδί του, τὸν
Ἰσαὰκ καὶ νὰ τοῦ τὸ προσφέρει θυσία…
Σεβασμιώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί, ζητῶ συγγνώμη. Δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ κάμω
ὑποδείξεις σὲ κανένα καὶ μάλιστα σὲ πρόσωπα ἀξιοσέβαστα, ὅπως εἶσθε ἐσεῖς.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Εὐλογεῖτε Πατέρες!
† ‘Ὁ Γάνου καὶ Χώρας Ἀμφιλόχιος
Σημ. Ο.Τ.: Δημοσίευσις ἀποσπασμάτων ἀπὸ dimokratiki.gr τῆς 8ης Μαΐου 2021.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου