Στον Παράδεισο δεν περνάς με...ράπιντ!

Εμείς θα πάμε στην εκκλησία με ράπιντ ή χωρίς, με τα γόνατα ή όρθιοι, κλαίγοντας και δοξάζοντας τον Θεό που έχουμε ακόμη δάκρυα, άρα είμαστε άνθρωποι.

Αυτοί με το παγωμένο ύφος της "αγάπης " και το ενδιαφέρον του μεταπράτη κάτι παραπάνω από φανερό, θα είναι οι χαμένοι για τα αισθήματα που δεν έχουν, για όσα καπηλεύονται, για κείνα που πολεμούν, για την πίστη των Ορθοδόξων που αποπειρώνται να στήσουν στον τοίχο.

Αλλά τί μπορούν να μας κάνουν;

Εμείς θα πηγαίνουμε στην εκκλησία ακόμη και αν μας βάλουν να περπατήσουμε ανάποδα, με το κεφάλι στο έδαφος....

Αυτοί όμως (η κοσμική εξουσία που θεσπίζει και η εκκλησιαστική που αποδέχεται) πώς θα γλυτώσουν; Από Θεό και ανθρώπους! 

Εκεί δεν περνάει ούτε ράπιντ, ούτε μοριακό.....

 ΠΗΓΗ anazhthseis