«Σήμερα ἡ ψυχή σου βρίσκεται μέσα στόν ὁλόφωτο νυμφώνα τοῦ Χριστοῦ μας...»

(Μεγαλοσχημία μοναχοῦ Συμεών)

Μέσα σέ συγκινητική ἀτμόσφαιρα τελέσθηκε στό Ἱερό Κοινόβιο Ὁσίου Νικοδήμου ἡ μεγαλοσχημία τοῦ ἀδελφοῦ τῆς Μονῆς π.Συμεών. Ὁ μοναχός Συμεών ἔλαβε τό μέγα ἀγγελικό Σχῆμα τῶν μοναχῶν ἀπό τόν σεβαστό Καθηγούμενο Ἀρχιμανδρίτη Χρυσόστομο Β΄ τήν ὥρα τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τῆς θείας Λειτουργίας, κατά τήν διάρκεια Παννυχίδος (ἱερῆς Ἀγρυπνίας).

Μέ τήν ἀπόκτηση τοῦ μεγάλου μοναχικοῦ Σχήματος ὁ π.Συμεών παρέδωσε τόν ἑαυτό του ὁλοκληρωτικά στόν Θεό. Ἔδωσε ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων ὑποσχέσεις γιά ἐντονότερο πνευματικό ἀγώνα καί ἄσκηση καί περισσότερη προσευχή, πού θά τόν φέρουν πιό κοντά στόν ποθητό Κύριο. Διότι, σκοπός τοῦ ἀνθρώπου ἐδῶ στή γῆ εἶναι νά συναντήσει τόν Θεό, νά ἑνωθεῖ μαζί Του, νά γίνει δηλαδή κατά χάριν θεός.

Ὁ σεβαστός Καθηγούμενος Χρυσόστομος Β΄ ἀπευθυνόμενος πρός τόν ἀδελφό Συμεών καί τούς παρευρισκομένους στόν ναό μετά τήν μυσταγωγική τελετή τῆς κουρᾶς, τόνισε ὅτι τό μεγάλο καί ἀγγελικό Σχῆμα πού λαμβάνει ὁ μοναχός εἶναι ἕνα νέο, ἕνα δεύτερο Βάπτισμα τό ὁποῖο τόν ὁδηγεῖ στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Διότι, τό Βάπτισμα πού λάβαμε στήν νηπιακή μας ἡλικία, μᾶς ὁδήγησε καί μᾶς ἔκανε μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ τό δεύτερο αὐτό Βάπτισμα καθιστᾶ τόν ἄνθρωπο μέλος τοῦ ἀγγελικοῦ τάγματος, τοῦ νέου ἀγγελικοῦ τάγματος πού θέλησε ὁ Θεός νά δημιουργήσει ἀπό τούς ἀνθρώπους –καί μάλιστα ἀπό ἐκείνους πού ἀφιερώθηκαν σέ Ἐκεῖνον ὁλοκληρωτικά– ψυχῇ τε καί σώματι, γιά νά ἀντικαταστήσει μέ τόν τρόπο αὐτό τό πεπτωκός τάγμα τοῦ ἑωσφόρου. «Εἶναι ἕνα Βάπτισμα ἀφιερώσεως, μετανοίας καί θυσίας» ὅπως χαρακτηριστικά εἶπε ὁ Καθηγούμενος Χρυσόστομος Β΄, γιά νά συμπληρώσει λέγοντας: «Ὁ πόθος τῆς ψυχῆς μας εἶναι πῶς θά πλησιάσουμε τόν Χριστό, πῶς θά βρεθοῦμε κοντά Του, πῶς θά ζήσουμε κάτι ἀπό τήν παρουσία Του. Μέ τήν εἰς μεγαλόσχημον μοναχόν κουρά μας ὁλοκληρώνεται καί τελειοποιεῖται ἡ ἕνωσή μας μέ τόν Νυμφίο Χριστό. Ἀφοῦ μέ τήν ἀκολουθία τῆς ρασοευχῆς εἰσήλθαμε ἐντός τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ προσκαρτεροῦντες στήν προσευχή, στήν ὑπακοή, στήν διακονία καί στήν θεία Λατρεία, ἡ δική μας προσδοκία καί λαχτάρα ἦταν καί εἶναι πότε θά εἰσέλθουμε στά Ἅγια τῶν Ἁγίων τῆς μοναχικῆς πολιτείας. Κι αὐτό κατορθώνεται λαμβάνοντας τό μέγα καί ἀγγελικό Σχῆμα, μέ τό ὁποῖο ὁλοκληρώνεται καί τελειοποιεῖται ἡ μοναχική μας ἀφιέρωση...»

Σέ κάποια ἄλλη ἀποστροφή τοῦ λόγου του ὁ σεβαστός Καθηγούμενος ὑπογράμμισε συγκινημένος:

«Ὁ Θεός κάλεσε τόν καθένα μας ξεχωριστά καί μᾶς ὁδήγησε σέ ἁγιασμένο Γέροντα, τόν Γέροντά μας, γιά νά κατευθύνει τήν σωτηρία μας. Λαμβάνοντας δέ τό μέγα ἀγγελικό Σχῆμα καταταγόμαστε πιά τελειωτικά στήν ἀγγελική στρατιά τοῦ οὐρανίου Βασιλέως».

Ἀναφερόμενος στόν ἅγιο Συμεών τόν Νέο Θεολόγο ὁ π.Χρυσόστομος εἶπε ὅτι ἡ τέλεια ὑπακοή, ἡ προσευχή καί ἡ ταπείνωση ἦταν οἱ ἀρετές ἐκεῖνες πού ἐλάμπρυναν τήν ψυχή τοῦ μεγάλου Ἁγίου, ὑποδεικνύοντας ἔτσι στόν μεγαλόσχημο μοναχό Συμεών τό παράδειγμα πού πρέπει νά ἀκολουθήσει, βηματίζοντας καί ὁ ἴδιος στά ἴχνη τοῦ φερώνυμου Ἁγίου του. 

Ὁ σεβαστός Καθηγούμενος Χρυσόστομος φρόντισε νά ὑπενθυμίσει στόν π.Συμεών ὅτι ἡ δύναμη τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ προσευχή, ἡ ὁποία καθαρίζει τόν ἄνθρωπο ἀπ᾿ ὅλα τά πάθη. «Ἡ ἔμπονη προσευχή γεννάει τό πένθος καί μέ τή σειρά του τό πένθος γεννάει τά δάκρυα καί τήν καθαρότερη προσευχή. Ἡ προσευχή μᾶς ἑνώνει μέ τόν Θεό, εἶναι ἡ ζωή τοῦ μοναχοῦ, εἶναι ἡ ζωή ὅλων τῶν ἀνθρώπων, εἶναι ὁ μυστικός τρόπος πού κοινωνοῦμε τόν Χριστό μας» ἀνέφερε μεταξύ ἄλλων καί τοῦ ὑπέδειξε νά φέρει μέ γενναιότητα τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ὑπομένοντας τίς προσβολές καί τίς ταπεινώσεις.

Ὁλοκληρώνοντας τίς πατρικές νουθεσίες του πρός τόν μεγαλόσχημο μοναχό Συμεών ὁ ἅγιος Καθηγούμενος εἶπε, ἀνάμεσα σέ ἄλλα, καί τά ἑξῆς συγκινητικά λόγια: «Σήμερα ὁλοκληρώθηκε ἡ ἀφιέρωσή σου στόν Χριστό μας καί σήμερα ἡ ψυχή σου βρίσκεται μέσα στόν ὁλόφωτο νυμφώνα Του. Εὔχομαι ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου νά εὐαρεστήσεις τούς Ἀγγέλους, τόν Ἅγιό σου, τήν Παναγία Μητέρα μας, τόν Τριαδικό Θεό καί νά εἶσαι ἡ χαρά ὅλης τῆς ἀδελφότητας καί ἐμοῦ, ὡς Γέροντός σου, πού μέ ἐμπιστεύεσαι καί μέ ὑπακοῦς.

Ὅμως νά ξέρεις ὅτι μαζί μας χαίρεται καί ὁ Γέροντάς μας. Εἶναι μαζί μας κι ἐσύ τό ξέρεις πολύ καλά... Νά χαίρεσαι, διότι σήμερα δώσαμε χαρά στόν Γέροντά μας καί εὔχομαι, ὅπως εὔχονται ὅλοι οἱ ἀδελφοί σου καί οἱ παριστάμενοι, ὅπως τώρα εἶσαι ἀκηλίδωτος καί καθαρός, ἔτσι νά παρουσιαστεῖς καί ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ μας ὅταν σέ καλέσει. Καί ἐκεῖ ἐπάνω νά βρεθοῦμε ὅλοι μαζί στό μοναστήρι τό οὐράνιο, ὅπου πρῶτος τό ξεκίνησε καί ἔφθασε ὁ Γέροντάς μας...».