Συνοπτική αποτίμηση ως βάση προοπτικής

Πελίτης Ιωάννης-Θεολόγος

Πρώτο κριτήριο γνησιότητας του κληρικού, η ορθή του πίστη. Παρ’ ό,τι και το ήθος του (συχνά μοχλός αιρετικών) συνάρτηση της πνευματικότητας του, δεν χρησιμοποιήθηκε ακόμη ως μέτρο στάθμισής του.  Ακόμη και όταν ο επίσκοπος -Θεόκλητος ή δημόκλητος- δεν εξαντλείται στην εκφώνηση «άξιος» η αποδοχή του από τον λαό, αλλά συνεχίζεται διαρκώς στη συνείδηση κάθε πιστού, στην οποία πιθανό να εκπέσει ή και να καταγγελθεί, εφόσον δεν ορθοτομεί-δεν συνεργεί διά των Αγίων με τον Θεό διακονώντας τον λαό. Ούτε αναμάρτητος, ούτε αλάθητος χρειάζεται να είναι κάποιος για να επισημάνει, από χρέος, κάθε παρέκκλιση από τις Θεόπνευστες αλήθειες που θεμελιώνουν την αυθεντική πίστη και πράξη στον Θεανθρώπινο οργανισμό (όχι οργάνωση) πού είναι η Εκκλησία.

Υπέρ του ποιμνίου θυσία -της αιώνιας ή της επίγειας ζωής, της θέσης ή της περιουσίας- από τον ποιμένα, απορρέει από τον όρκο του, δεν είναι απαίτηση μας, ειδικά αν και οι ίδιοι είμαστε απρόθυμοι για ανάλογη θυσία. Όλοι κρινόμαστε σε όποιες συνθήκες ή πιέσεις, που είναι μόνο ελαφρυντικό. Κίνητρο αποκλειστικό, το χρέος στην Εκκλησία, δίχως επιδίωξη προβολής ή όποιου κέρδους. Η τυφλή υπακοή χωρίς διάκριση, εφεύρημα του εωσφόρου, που διαστρεβλώνοντας την Αγία Γραφή, απηύθυνε στον Ίδιο τον Θεάνθρωπο τρεις πειρασμούς, που τους απέρριψε (διορθώνοντας ο Ίδιος τη διαστρέβλωση) αρνούμενος άκριτη υπακοή σε αλλοιωμένη Βίβλο. Ούτε υπακοή σε αλάθητους (παπισμός), ούτε αλάθητος κάθε πιστός (προτεσταντισμός). Υπακοή στον Θεό ΔΙΑ του αρμόδιου κληρικού, που τον ελέγχουμε αν υπακούει στον Θεό. Υπακοή χωρίς διάκριση, επικίνδυνη.

Η διακήρυξη του Κωνσταντινουπόλεως ότι οι Άγιοι που διαχώρισαν την πίστη από την αίρεση υπήρξαν θύματα του αρχέκακου όφεως (του διαβόλου),  όχι μόνο δεν επέφερε καθαίρεσή του για βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος αλλά και χρησιμοποιήθηκε ως αρχή στην τακτική έναντι των αιρέσεων. Ουσιαστικά αποκηρύχθηκε η Θεοπνευστία ως πηγή και εγγύηση της ορθότητας των αποφάσεων, και αντικαταστάθηκε με συλλογιστική αυθαίρετη ή υποβολιμαία, παράγωγο νου μη καθαρισμένου και χωρίς συνεργεία με τον Θεό. Αγνοήθηκαν Θεόπνευστοι κανόνες και ονομάστηκαν -ερήμην του Χριστού- Σώμα Χριστού και οι αιρετικοί, που με θεό φτιαχτό, αρνούνται οι ίδιοι να είναι Σώμα Χριστού. Αν η αίρεση εκκλησία, αίρεση και «Εκκλησία», που δεν αποβλέπει σε συναπόφαση με το Άγιο Πνεύμα , αλλά ανέχεται πιέσεις και μεθόδευση από CIA, Βαρθολομαίο, Αρχιεπίσκοπο, για αλλοίωση της απόφασης της Ελλαδικής Εκκλησίας και των κανόνων.

Την ψευτοσύνοδο της Κρήτης ακολούθησε το ίδιο αυθαίρετα η αναγνώριση αμετανόητων καθηρημένων ως κληρικών, με αυτοκέφαλο, σε βάρος της κανονικής Ουκρανικής Εκκλησίας, πού βρέθηκε έτσι σε διωγμό από την κυβέρνηση της  (όπως σαν με Θεία Δίκη, τώρα και η δική μας). Κι αυτή η απόφαση δεν ψηφίστηκε απ’ την Σύνοδο. Στη συνέχεια, συλλείτουργο Ελλήνων κληρικών με κατ’ ουσίαν αχειροτόνητους, σαν εμπαιγμός στον Μέγα Αρχιερέα χορηγεί την Ιεροσύνη, δια της οποίας τα Μυστήρια. Μετά από τέτοια προηγούμενα που αποκόπτουν τον δεσμό με τον Θεάνθρωπο, με ποια πνευματική ισχύ μπορούσαν οι αρμόδιοι να σταθούν (αν ήθελαν) όρθιοι, στην εκμετάλλευση της τεχνητής επιδημίας από τα αφεντικά των κυβερνητικών πού επιδιώκουν την κατάργηση της Εκκλησίας; Η απόσταση των δύο μέτρων εφαρμόστηκε παντού, εκτός ναών, και την Ανάσταση, σε αντίθεση με εκατοντάδες εκατομμύρια Ορθοδόξους άλλων χωρών. Σαν μανιακή η απαίτηση να μη φανεί πως μόνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία το Σώμα και το Αίμα άφθαρτο και αφθαρτοποιό. Ποιος καίγεται, μαζί με τους ανθρώπους του, από τη Μετάληψη, το Άγιο Φως (Άκτιστο Πυρ) και τις καμπάνες; Έπρεπε οι Χριστιανοί να μείνουν ακοινώνητοι, αδύναμοι, για να καμφθούν και να δεχτούν το σφράγισμα που ύπουλα ετοιμάζουν με αποφάσεις μουλωχτές από τη Βουλή; Άλαλα είδωλα παπαγαλάκια.

Τιμή και ευγνωμοσύνη στους απτόητους κληρικούς που αψήφησαν τις συνέπειες, και ευχές να τους στηρίζει ο Κύριος, πραγματικούς λεβέντες στο αγιαστικό Του έργο. Σαν Θρίαμβος το ξέσπασμα του λαού στην Ανάσταση που έκανε τη νύχτα μέρα, πίκρανε τον άδη και τα μάτια των σκοταδιστών στους δορυφόρους -έμπρακτη άρνηση να εγκαταλείψει μόνο Του στους ναούς τον Αναστάντα, όπως ήθελαν δικτατορίσκοι που αρμοδίως αποφάσισαν για το Σώμα του Θεανθρώπου. Αν στον Θεό τα του Θεού, τι στην κυβέρνηση; Στον Καίσαρα, όχι κάθε Μητσοτάκη και τους πέριξ υποκείμενους, προσκυνητές όποιου προστάτη. Σ’ αυτούς χαρίστηκε Ιεράρχης - διάκονος λαού να άρχει του θανάτου, δίχως να ρωτήσει αν δέχεται ο Χριστός να μεταθέσει την Ανάσταση; Θα σπεύσουν ν’ αντιτάξουν χάρτινη υποστήριξή του θλιβεροί παρατρεχάμενοι, υπόχρεοι να δικαιολογούν θεσούλες που, αν και ανεπαρκείς , απέκτησαν σκυμμένοι ( με τίμημα ίσως την ψυχή τους) ποντικοί βρυχώμενοι και περιφέροντας καμαρωτοί το γαλονάκι τους, ως «ειδήμονες» -που χρειάζονται μετεωρολόγο να τους πει πώς βρέχει όταν κατακλύζονται; Με ποιον αντίλογο στην δίκαιη αγανάκτηση για τον χωρισμό της στρατευόμενης απ’ την θριαμβεύουσα, και του λαού απ’ τον κλήρο; Παγκόσμια καταξιωμένοι κορυφαίοι γιατροί , λιγότερο αξιόπιστοι από τους κυβερνητικούς; Και τι να πουν για τον ιό και το κρασί στη Θεία Μετάληψη (ήπιε πολύ προτού το πει;). Γιατί άραγε ικανοποίησαν όσους αφρίζουν για τον εκκλησιασμό, και τους ειδικευμένους σε εκρηκτικά, που αναδεικνύουν μάρτυρες, ή εμφανίζουν για ήρωες τους ευπαθείς; Μαζί τους και όσους θορυβούν σαν τενεκέδες, «σπουδαγμένος» προοδευτικάντηδες, που νομίζουν έξυπνο τον εξυπνάκια, σα μαϊμού που καθρεφτίζεται. Για να δουν αυτοί τον ήλιο στη λιακάδα, θέλουν τηλεσκόπιο.

Σαν κατακλείδα η δήλωση της Μπακογιάννη: «Αποδείχτηκε ότι υπάρχει κράτος (μηχανισμός επιβολής), σύστημα υγείας (εργαλείο για το σφράγισμα) και λαός πειθαρχημένος -όχι δηλαδή ατίθασος στην αντίχριστη νέα τάξη, όπως δήλωνε ο Kissinger για τον λαό μας. Παρόμοια δήλωση του «εμείς δεν προφητεύουμε, προγραμματίζουμε». Στοιχειωμένος βέβαια και ο Gates και άλλα άνθη. Πώς θα γνώριζε άραγε η Μπενάκη τότε, στον Παπούλια, για τη μείωση εθνικής κυριαρχίας και περιορισμό δικαιωμάτων και ελευθεριών; Τόσο ακλόνητοι είναι και δεν κρύβονται; Δεν λογαριάζουν ασφαλώς τον Κύριο του αμπελώνα που αν αργεί, δεν λησμονεί.

Αν οι τυφλοί ούτε το φως, οι εθελότυφλοι ούτε την τύφλα. Μόνο αυτοί δεν βλέπουν ότι ετοιμάζεται εμφύτευση είδους τσιπ, με κωδικό τρία εξάρια κατά τον εμβολιασμό. Ποια προσομοίωση, σχεδόν δύο μήνες πριν το πρώτο κρούσμα με συμμετοχή του Ιδρύματος Gates, αντιγράφει η σημερινή πραγματικότητα; Θα τους βολεύει τώρα μία κυβέρνηση με κόμματα που δεν εκπροσωπούν τους Χριστιανούς για να μην έχουμε έρεισμα στην εξουσία, όταν οικουμενιστές που αντιστρατεύονται την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας, αποπειραθούν κατάργηση της Εκκλησίας και σφράγισμα όλων. Πως η άρση των μέτρων με την πρώτη ζήτηση απ’ τον Ιερώνυμο; Προμελετημένη μεταμέλεια; Για ν’ ανακτήσει μέρος της αξιοπιστίας του ώστε να μας πείσει να δεχτούμε το εμβόλιο (chip, laser, κάρτα ή κρυστάλλους), κι όποιος αρνηθεί, εκτός του γίγνεσθαι ή και του υπάρχειν;

Δεν μπορεί όσοι ευθύνονται για την κατάσταση αυτή να επιστρέψουν; Τίποτε δεν ξεγίνεται και όλα διορθώνονται. Μπορούν να το θελήσουν; Στις δημοσιεύσεις που εμφανίζουν τον Ιερώνυμο μασόνο, ναΐτη, να θεωρήσουμε ως απάντησή του τη σιωπή του και τα πεπραγμένα του πού προαναφέρονται; Ποιοι απ΄ τους άλλους ιεράρχες είναι ελεύθεροι και έμπιστοι; Ποιοι θεωρούν την Εκκλησία και την ιεροσύνη τους δική τους και τη χρησιμοποιούν ως ιδιώτες; Πρέπει ο λαός να προχωρήσει σε αυτοοργάνωση με επιτροπές από αξιόπιστους ηλεκτρονικούς και νομικούς και όποιους άλλους χρειαστούν; Κι αν όπως δεν διατέθηκε ένα μέτρο γη της Εκκλησίας για να σωθεί ένας αυτόχειρας που έχασε την ψυχή του, δεν διατεθεί και τώρα ένα ψίχουλο για να σωθεί από το χάραγμα έστω ένας, ο Θεός θα μεριμνήσει. Χρειάζεται βέβαια ενότητα εν Χριστώ, για να πηγάσει η δυναμική που πάνω της συντρίφθηκαν αντίχριστες αυτοκρατορίες. Ν’ αντιληφθούμε πόσο ψεύτικη η αντίθεση πρόοδος – συντήρηση, αφού η αλήθεια δεν υπόκειται σε χρόνο. Δύσκολο να μην παγιδευτεί ο ανύποπτος στις εκ των ένδον συμπληγάδες: « Προοδευτικοί» πού αλλοιώνουν τη θρησκεία, την Ανάσταση, «διδάσκοντας» αυτοσχεδιασμούς και στους Αγίους (ο αγράμματος διδάσκει στον δάσκαλο αλφαβήτα). Κι από την άλλη υπερορθόδοξοι, υποβιβάζοντας κι αυτοί στο υπομηδενικό ανάστημα τους τον μοναδικό Θεανθρώπινο πολιτισμό, που το ύψος του δυσθεώρητο στους πιο σοφούς. Μη βλασφημούμε πώς θα σώσουμε την Εκκλησία. Όσοι πουν πως δέχονται τις προαναφερθείσες παρεκκλίσεις αρχιερέων, δίνουν πρόσφορο έδαφος για να δεχτούν το σφράγισμα, οπότε ούτε όλοι οι Άγγελοι και οι Άγιοι τους σώζουν από αιώνιο βασανισμό. Μη γελαστούμε, παρά την αμαρτωλότητά μας, και δεχτούμε ως φωτεινό τον άρχοντα του σκότους, (έργο του οι παλιοί διωγμοί, τα κρεματόρια και τα γκουλάγκ) που μπροστά του σούζα τα αποτρόπαια αφεντικά των ηγετίσκων. Με τη δαιμονική μπόρα που επέρχεται, βρισκόμαστε στα πρόθυρα παγκόσμιο θριάμβου της Ορθοδοξίας με ευημερία άγνωστη στο ψευτορωμαίικο. Προσήλωση στην ζωή που δεν υφίσταται αλλοίωση και δεν αφίσταται στιγμή απ’ την μακαριότητα - την ηδονή του κάλλους του φωτός και της αγάπης. Δεν θα περάσουν, αλλά θα ‘μαστε αναπολόγητοι αν μείνουμε άπρακτοι στον πόλεμο πού αρχίζει ενάντια στον Θεάνθρωπο και στο Σώμα Του.

Χριστός Ανέστη