Η αληθινή ζωή κι ο θάνατος (εμπειρίες) - Η εντολή Του, ζωή αιώνια.

 Χαράλαμπος Μουζουρίδης - θεολόγος

Ήταν στενό κι ανηφορικό το μονοπάτι που οδηγούσε, πέρα από τα βράχια, στη συστάδα των δένδρων, στ’ απόμακρο Ασκηταριό – Ερημητήριο. Πιο πέρα η θάλασσα! Κι’ ο ουρανός! Κι’ η σιωπή!

Μια σιωπή που μιλάει στην καρδιά σου. Σε συγκεντρώνει ανεπαίσθητα .

Σε εισάγει στην αιωνιότητα.

 Εδώ βλέπεις απτά να συντελείται ήρεμα κι’ ασφαλέστατα η θέωση του ανθρώπου εν Αγίω Πνεύματι. Τόσο φυσικά συντελούνται όλα. Όπως το νερό το ΄΄ χλωοποιόν ΄΄ και ΄΄ ζωοποιόν ΄΄ αυξάνει και κρατάει σε θαλερότητα τα δένδρα, έτσι κι’ η θεία χάρη τις ψυχές.

 Εκεί , ακούγαμε απ’ τον αγιασμένο με την ευχή Γέροντα τα ΄΄χαριτωμένα ΄΄ , αγιοπνευματικά λόγια , ΄΄λόγια ζωής΄΄ , φλογισμένα με την προσευχή, που ΄΄μετάγγιζαν ΄΄ στην καρδιά μας τη φλόγα της αγάπης για την Αλήθεια και τη Ζωή, τον Χριστό.

Η αληθινή ζωή, παιδιά μου, μας έλεγε, δεν έχει μέσα της προσκαιρότητα, ούτε φθορά, αλλά συνδέεται με την αιωνιότητα και την αθανασία. Όλα ετούτα πού βλέπετε, ΄΄πάντα τα ορατά τε συν τοις αοράτοις΄΄, περικρατούνται από το Άγιο Πνεύμα. Εάν προς στιγμήν εγκαταλείψει η θεία χάρη τον κόσμο, θα καταστραφεί. Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, αναβλύζουν αενάως ως ύδατα ζώντα και ποτίζουν όλη την κτίση ( στ΄ αναβαθμ. δ΄ ήχου ) .

 Η Θεία Χάρη , ως άκτιστη ενέργεια και δύναμη της Αγίας Τριάδος, είναι ΄΄ η ουσία των όντων και η ζωή των ζώντων ΄΄, όπως λέει ο ΄Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς .

 Γι’ αυτό, η θεία χάρη, είναι η αληθινή ζωή της ψυχής . Έτσι λέει ο Άγιος Μάξιμος : ΄΄ Ό,τι είναι η ψυχή για το σώμα, το ίδιο είναι και η θεία χάρη για την ψυχή ΄΄. Όπως η ψυχή ζωογονεί το σώμα , έτσι κι’ αυτή ζωογονείται από τη θεία χάρη . Κι’ όπως ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα είναι ο θάνατος του σώματος ( φυσικός θάνατος ) , έτσι κι’ ο χωρισμός της θείας χάριτος από την ψυχή είναι ο θάνατος της ψυχής ( πνευματικός θάνατος ) . Και αυτός είναι ο πραγματικός θάνατος , ο ψυχικός . 

 Αιτία αυτού του διπλού θανάτου, της ψυχής και του σώματος, είναι η παράβαση της θείας εντολής, η παρακοή ή ανυπακοή στο θέλημα του Θεού. Η εμπιστοσύνη στον διάβολο κι’ η απιστία στο Θεό. Λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος : ΄΄ Πέθανε ο Αδάμ και σωματικά και ψυχικά ( ΄΄ όποια μέρα φάτε από το δένδρο , θα πεθάνετε ΄΄ ). Και βέβαια δεν πέθανε την ίδια μέρα ως προς τη φύση, αλλά ως προς την αμαρτία πέθανε. Εκείνος, ο θάνατος του σώματος, αυτός ο θάνατος της ψυχής. Κι’ όταν ακούσεις ότι υπάρχει θάνατος της ψυχής, μη νομίσεις πως η ψυχή πεθαίνει, γιατί είναι αθάνατη. Θάνατος δε ψυχής , αμαρτία και κόλαση αιώνια ΄΄.

Η αμαρτία, λοιπόν, και τα πάθη είναι νέκρωση, φθορά και θάνατος της ψυχής. Εκείνος δε που νεκρώνει τα πάθη και τα κάνει ακίνητα προς την αμαρτία, εργάζεται τα μέλη τα επί της γης ( Ρωμ. 6 , 12-13 ), αυτός αληθινά ζει την μακάρια ζωή από εδώ ακόμη, λέγοντας με τον Απόστ. Παύλο : ΄΄ Ζω δε ουκέτι εγώ , ζει δε εν εμοί Χριστός ΄΄. ( Γαλ. 2, 20 ).

Επομένως, εκείνος που τηρεί και εργάζεται τις θεϊκές εντολές, αυτός ζει κατά το θέλημα του Θεού, ζωογονείται η ψυχή του και περιπατεί εν τη ζωή, γιατί οι εντολές Του είναι ζωοποιές. Γι’ αυτό είπε ο Κύριος: ΄΄ Και οίδα, ότι η εντολή Αυτού ( του Πατρός δηλ.) ζωή αιώνιος εστίν ΄΄ ( Ιωάν. 12 , 50 ) .

 Λοιπόν, επειδή ο πραγματικός θάνατος είναι ο ψυχικός, τον οποίο γεννά η αμαρτία , πρέπει ο άνθρωπος αυτόν να αποφεύγει με όλη του τη δύναμη . Κάθε τι που συνιστά αυτόν τον θάνατο και που χωρίζει από τον Θεό , είτε σχέσεις , είτε πράξεις , είτε θελήματα , οφείλει ο άνθρωπος να τα απορρίψει και να τα παραμερίσει . Η απόταξη του διαβόλου και των έργων του γίνεται με τη μ ε τ ά ν ο ι α , η δε σύνταξη και ένωση με το Χριστό με τα Μυστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας , που είναι οι μόνοι αγωγοί της θείας χάριτος.